 *Των Θάνου Αθανασιάδη & Κωνσταντίνου Νάκκα .
Θα το πούμε όσο πιο προκλητικά
γίνεται:
«Λεφτά υπάρχουν αλλά τα παίρνουν οι γνωστοί - άγνωστοι από τον ειδικό λογαριασμό στην Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας, που έχει συσταθεί υπέρ του τεχνητού Δημόσιου Χρέους.» Εκεί θα βρεθούν τα λεφτά… καθώς και άλλα πολλά. Και για να μη λέτε ότι όλα αυτά είναι παραμύθια, ιδού ένα, που ξεκινάει κάπως έτσι: Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μικρή χώρα κάτω στο Νότο βασίλευαν τρεις άρχοντες που δεν είχαν ονόματα, μόνο χρώματα. Τους άρχοντες τους έλεγαν Πράσινο, Βένετο και Λιλά. Ο Βένετος λεγόταν και πρώτος, επειδή ήταν ο πιο παλιός, ο πιο σκληρός και ο πιο πονηρός. Ο Πράσινος λεγόταν και δεύτερος, αφού ήταν νεώτερος, πιο γαλίφης και πιο αεριτζής. Ο Λιλά ερχόταν τρίτος, επειδή ήταν η ορντίναντσα των άλλων δυο και έκανε τις βρώμικες δουλειές, αλλά για να τις κάνει, χρειαζόταν κι έναν τίτλο.Ο Βένετος λειτουργούσε τα πάντα υπό την επίφαση της σοβαρότητας και της αυστηρότητας. Ο Πράσινος είχε πιο ελαφριά διάθεση, ήταν πιο ανοιχτοχέρης. Ο Λιλά βολευόταν σε θεσούλες από δω κι από κει, έκανε τις δουλίτσες του. Και οι τρεις ήταν κλέφτες, αλητάκια, απατεωνίσκοι και τιποτένιοι. Δεν ξεχνώ. Δεν συγχωρώ. Δεν σιωπώ. |
Σελίδες
▼