Η πιθανότητα εθνικών εκλογών εμφανιζόταν από τα κανάλια ως η χειρότερη επιλογή. Να εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας, να γίνει η διαπραγμάτευση και μετά, κάποια στιγμή, θα γίνουν και εκλογές. Αυτά ανακύκλωναν στις ειδήσεις τους σε αγαστή συνεργασία με την κυρία Βούλτεψη. Ο λαός δεν θέλει εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταστρέψει τη χώρα, ήταν η επωδός.Οι άνθρωποι που δέχτηκαν ως απαραίτητες μεταρρυθμίσεις όλα τα μνημονιακά παραγγέλματα, τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, την πώληση της δημόσιας περιουσίας έναντι πινακίου φακής, την επίθεση στα δημοσιά αγαθά της Παιδείας και της Υγείας, όλοι εκείνοι που έσκυψαν το κεφάλι και ως υπάκουοι μαθητές συναντιόνταν με τους -υποτίθεται- ισότιμους Ευρωπαίους εταίρους μας, για να πάρουν απλώς οδηγίες για την εφαρμογή του δόγματος της λιτότητας στη χώρα μας, όλοι εκείνοι που είδαν την κρίση ως ευκαιρία για να αυξήσουν τα κέρδη τους, κάτι σαν τους μαυραγορίτες στην Κατοχή, οι μεγαλοκαναλάρχες που στηρίζουν με κάθε μέσον τη συγκυβέρνηση, με ύμνους, με ψέματα, με διαστρεβλώσεις, εμφανίζοντας την πιθανότητα κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ως το υπέρτατο κακό, όλοι αυτοί βλέπουν με τρόμο να πλησιάζει μια πολιτική αλλαγή. Απειλούνται άμεσα τα συμφέροντά τους, πολιτικά και οικονομικά, απειλούνται οι δωρεάν συχνότητές τους, οι πολιτικές τους καριέρες. Και προσπαθούν να πείσουν όποιον μπορούν, με κάθε τρόπο, πως αγωνίζονται για το καλό της χώρας και του λαού.Μην έχοντας να πουν τίποτα σε μια κοινωνία που στενάζει από τα αποτελέσματα των επίλογων τους, ανασύρουν πάλι το όπλο του φόβου. Στην ουσία, λένε, εμείς ξέρεις τι θα σου κάνουμε. Με τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, θα τα χάσεις όλα. Έτσι, χωρίς πολλά επιχειρήματα, γιατί ο φόβος όταν είναι αόριστος είναι ισχυρότερος. Όμως το έργο το έχουμε ξαναδεί και έπαψε να είναι πειστικό. Σύντομα οι εκλογές θα αποδείξουν πως ο λαός δεν τσιμπάει. Και αν όλοι αυτοί έχουν να χάσουν πολλά από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, οι πολλοί έχουν να κερδίσουν. Και οι πολλοί θα ψηφίσουν μια απαραίτητη για τη χώρα και τους ανθρώπους της αλλαγή πολιτικής. Θα ψηφίσουν ανατροπη.
