Πρόταση βόμβα καταθέτει με επιστολή του ο πρώην επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, μέχρι πρότινος στενός συνεργάτης της Κριστίν Λαγκάρντ και προϊστάμενος του Πολ Τόμσεν, Ρέζα Μογκαντάμ, ο οποίος ζητάει κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά 50%.Ο ίδιος παραδέχεται πως το ελληνικό πρόγραμμα της περιόδου 2010 – 2014 στηρίχθηκε σε λάθος παραδοχές, αποδεχόμενος ότι και ο ίδιος φέρει μερίδιο ευθύνης. Στην επιστολή που δημοσιεύεται τους στους Financial Times παραδέχεται πως το ελληνικό πρόγραμμα στήριξης βασίσθηκε σε υπερβολικά αισιόδοξες παραδοχές για την ελληνική ανάπτυξη, τον πληθωρισμό, τη δημοσιονομική προσπάθεια και την κοινωνική συνοχή.«Πρέπει να πάρω το μερίδιό μου από την ευθύνη, καθώς έχω εμπλακεί στις συζητήσεις της τρόικας μεταξύ 2010 και 2014» σημείωσε ο κ. Μογκαντάμ, υπογραμμίζοντας ότι ένα ενδεχόμενο Grexit δεν είναι προς το συμφέρον κανενός και θα επιφέρει ντόμινο εξελίξεων για όλες τις αδύναμες οικονομίας της ζώνης του ευρώ.«Παρά την τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή και το μεγαλύτερο κούρεμα που έχει γίνει ποτέ στο ιδιωτικό χρέος, το ελληνικό χρέος έχει αυξηθεί στο 175% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μογκαντάμ, προσθέτοντας ότι «τα τρέχοντα σχέδια προβλέπουν πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ το 2014 με 4,5% του ΑΕΠ από το 2016 και μετά. Αυτό θα απειλήσει την κοινωνική συνοχή και θα καταστρέψει κάθε προοπτική οικονομικής ανάκαμψης» σημείωσε.«Σε πολιτικό επίπεδο, μία τέτοια πρόβλεψη είναι υλοποιήσιμη, αλλά το χρέος θέτει εμπόδια στις επενδύσεις και την εμπιστοσύνη», σημειώνει στην επιστολή του ο Μογκαντάμ.Τέλος, ο Μογκαντάμ υπογραμμίζει ότι η Ευρώπη οφείλει να ανακουφίσει την Ελλάδα, μειώνοντας κατά το ήμισυ το ελληνικό χρέος έναντι μεταρρυθμίσεων με στόχο ένα βιώσιμο χρέος κάτω από 110% του ΑΕΠ.«Η ευρωζώνη έχει ξεπεράσει τα ταμπού των διασώσεων, της ιδιωτικής αναδιάρθρωσης του χρέους και της τραπεζικής ένωσης. Ακριβώς όπως ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτείται να ξεπεράσει τη διστακτικότητα η Ελλάδα να προχωρήσει σε βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις έτσι και η Ευρώπη πρέπει να ξεπεράσει τα ταμπού της σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους», προσθέτει στην επιστολή του στους Fanincial Times ο πρώην συνεργάτης της Κριστίν Λαγκάρντ και προϊστάμενος του Πολ Τόμσεν.
Παρά το γεγονός ότι οι δανειστές και το Βερολίνο προσπαθούν να σύρουν την ελληνική κυβέρνηση σε μια οικονομοτεχνικού τύπου διαβούλευση με αριθμούς, νούμερα και χρέη, ο Αλέξης Τσίπρας αντιστέκεται σθεναρά και μεταθέτει τις συζητήσεις σε πολιτικό επίπεδο με βασικό επιχείρημα την κοινοτική αλληλεγγύη που εδώ και χρόνια έχει χαθεί στο περιθώριο των «αγορών» και των γερακιών που κινούν το χρήμα και την καταναλωτική πίστη.Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια η Ευρώπη παρουσιάζει σοβαρό έλλειμμα πολιτικής σκέψης αφού το περίφημο ευρωπαϊκό εγχείρημα έχει μετατραπεί σε χρηματοπιστωτικό οργανισμό…Οι προηγούμενοι Έλληνες πρωθυπουργοί που επιχείρησαν να βάλουν σε πολιτικό επίπεδο την επίλυση του ελληνικού προβλήματος, έβλεπαν κλειστές πόρτες αφού η Ευρώπη επέλεξε να «στέλνει» το ελληνικό πολιτικό προσωπικό σε τεχνοκράτες.Ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι δεν θα μπει στην ίδια διαδικασία και στην ίδια παγίδα με τους προηγούμενους πρωθυπουργούς. «Δεν θα μπω στη διαδικασία των διαβουλεύσεων με κατώτερους υπαλλήλους» έχει διαμηνύσει δεκάδες φορές προς τους δανειστές.Οι χθεσινές (29/01/2015) δηλώσεις του Γερούν Ντάισελμπλουμ ήταν τροχιοδεικτικές. Από την άλλη μεριά ο Μάρτιν Σουλτς έφυγε από την Ελλάδα μάλλον εκνευρισμένος κάτι που φάνηκε και από τη «γλώσσα» του σώματος κατά τις κοινές δηλώσεις που έκανε με τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμώντας ότι η μάχη των αριθμών με τους δανειστές, μόλις άρχισε.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Σοuλτς συνάντησε σθεναρή αντίσταση από τον Έλληνα πρωθυπουργό για περισσότερες από δύο ώρες όταν έκλεισαν οι πόρτες του Μαξίμου και έφυγαν οι κάμερες.Ο στόχος των ευρωπαίων αξιωματούχων είναι να βομβαρδίσουν με αριθμούς και υποχρεώσεις τη νέα ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να θολώσουν τα νερά και να δημιουργήσουν κλίμα πανικού και απογοήτευσης στο οικονομικό επιτελείο.
Από την άλλη μεριά ο Τσίπρας, βομβάρδισε τον Σουλτς με επιχειρήματα για την ανθρωπιστική κρίση που έχει συντρίψει τον κοινωνικό ιστό. Μετά το αρχικό σοκ και την αμηχανία, ο Μάρτιν Σουλτς αναμένεται να συναντηθεί με την Μέρκελ και τον Ολάντ προκειμένου να τους μεταφέρει τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης.
Η σημερινή συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης, έχει άλλο χαρακτήρα, λιγότερο πολιτικό και δεν είναι τυχαίο ότι ο Γέρουν Ντάισελμπλουμ φέρνει μαζί του και τον Τόμας Βίζερ τον επικεφαλής του EuroWorkingGroup με τον οποίο έχει πολύ κακές σχέσεις αφού ο Ντάισελπμπλουμ τον θεωρεί άνθρωπο του Γιούνκερ. Η κοινή τους έλευση σημαίνει ότι υπάρχει εντολή από πολύ ψηλά…Οι δυο τεχνοκράτες έρχονται εδώ για να αναλύσουν εάν και κατά πόσο το πρόγραμμα που προτείνει ο Τσίπρας είναι υλοποιήσιμο και άμεσα εφαρμόσιμο.Ο πρόεδρος του Eurogroup αναμένεται να αναφέρει ότι εάν η Ελλάδα δεν ζητήσει παράταση μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου τότε το παιχνίδι θα χαθεί, καθώς η Ε.Ε. θα αποσύρει την εμπιστοσύνη της στη νέα κυβέρνηση. Και βεβαίως θα επαναλάβει ότι δεν υπάρχει θέμα κουρέματος του χρέους και ότι όποια συζήτηση για αναπροσαρμογή θα γίνει αφού κλείσουν όλες οι άλλες εκκρεμότητες.Η ένταση που υπάρχει στους κόλπους της Ε.Ε. είναι πλέον εμφανής.Ο Γ. Ντάισελμπλουμ αναμένεται να παραθέσει το δικό του πλάνο και να υπογραμμίσει ότι το δημοσιονομικό κενό του 2015 έχει αυξηθεί και να περάσει στην επίθεση λέγοντας ότι όχι μόνο πρέπει να τηρηθούν οι δεσμεύσεις αλλά κι ότι ίσως χρειαστούν και επιπρόσθετα μέτρα.Η ελληνική κυβέρνηση θα επιμείνει λένε οι πληροφορίες σε ένα New Deal, μια ενδιάμεση λύση, μια γέφυρα συνεννόησης όπως την έχει αποκαλέσει ο νέος υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης για να μην υπάρξει χρηματοδοτική ασφυξία.
Στη διαπραγμάτευση η Ελλάδα θα δώσει ένα νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, αλλά χωρίς εξωφρενικά όπως χαρακτηρίζονται πρωτογενή πλεονάσματα, ένα ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και απόλυτο σεβασμό της νέας συμφωνίας και θα ζητήσει σε πρώτη φάση διασφάλιση της απαιτούμενης ρευστότητας (χωρίς όμως νέα δάνεια) μέχρι να μορφοποιηθεί η τελική συμφωνία και η διευθέτηση του χρέους χωρίς μονομερείς ενέργειες.