Είναι προσωπική φιλη η Η.Δ. - έχουμε σταθεί δίπλα δίπλα σε πολλές δράσεις.Θα είμαι Εκεί! Εσύ;
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ !
ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΕΡΓΗΣ
Το σπίτι το βγάζει στο σφυρί η ALPHABANK στο
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
27 Ιανουαρίου Τετάρτη 15:00- 17:00
"Τώρα που σταμάτησε η απεργία των συμβολαιογράφων (την Τρίτη αποφασίζουν οριστικά), οι πλειστηριασμοί ξαναρχίζουν.
Όπως
αποτρέψαμε με τη φυσική μας παρουσία τον πλειστηριασμό του σπιτιού της
Ρ.Κ., έτσι να ξανακαταφέρουμε για το σπίτι της Η.Δ. Και την προηγούμενη
φορά παρά την απεργία, κοράκι εμφανίστηκε. Άρα ακόμα και με απεργία
μπορεί η διαδικασία να προχωρήσει κι έχει νόημα να είμαστε όλοι και
όλες εκεί. Να γνωριζόμαστε κιόλας βρε αδελφέ και να ανταλλάσσουμε
εύθυμες ιστορίες για στελέχη του συριζα γιαουρτωμένα (οι χθεσινοί
πρεζέμποροι της Ελπίδας, σημερινά πρεζάκια της Εξουσίας.).
Αυτά τα τυπικά.
Δεν αντέχω όμως θα σκάσω αν δεν πω και δυο κουβέντες προσωπικά. Η Η.Δ,
που την ξέρω πολλά χρόνια είναι για μένα προσωπικά και όχι μόνο πηγή
έμπνευσης και κουράγιου. Είναι η πας-παντού με δυναμισμό, συνθετική
ικανότητα και ενωτικό πνεύμα. Όπου πάω πέφτω πάνω της. Θα στήριζα
οποιονδήποτε πάει να χάσει την πρώτη του κατοικία, όπως έχω κάνει, τώρα
θα το κάνω απλώς με ακόμα μεγαλύτερη ζέση. Αυτό είναι η αλληλεγγύη. Με
τον αγώνα της η Η. έχει εγγυηθεί για χιλιάδες κόσμο. Ήρθε η σειρά μας
να εγγυηθούμε ότι δε θα χάσει το σπίτι της, στο οποίο σημειωτέον
διαμένει με τις δύο κόρες της.Και δεν είναι θέμα ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ να
πάρει ο διάολος να πάρει, αλλά ΧΡΗΣΙΚΤΗΣΙΑΣ. Όταν ένας άνθρωπος μένει
σε ένα σπίτι πέντε και δέκα και τριάντα χρόνια, δε θα πρέπει να έχει
δικαίωμα να τον βγάλει από εκεί κανείς και για κανέναν λόγο.Το έχω ξαναπεί και ξαναγράψει
πολλάκις. Η Στέγη, το ζήτημα της κατοικίας, μπορεί να γίνει ο τάφος
τους, αν δούμε πέρα απ' τη μύτη μας και τις συνήθειες και τις υπεραξίες
μας.Ή εμείς ή αυτοί !
ΠΟΣΟ
ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, μια
κατ'ονομα μόνον
αριστερή
Κυβέρνηση, να συντάσσεται με τους ανάλγητους δανειστές,
εναντίον της πατρίδας, να ενθαρρύνει στο έπακρο την αποδοχή και
εφαρμογή των πιο
εγκληματικών, των πιο απάνθρωπων, των πιο παράλογων, αλλά και των πιο
αναποτελεσματικών οιονεί μεταρρυθμίσεων,
αυτών που εξαθλιώνουν τον ελληνικό λαό, αυτών που διαλύουν κάθε μέρα
και περισσότερο την οικονομία
στα εξ ων συνετέθη , και που του αφαιρούν
βάναυσα πια και τα τελευταία θλιβερά υπολείμματα
της εθνικής μας κυριαρχίας.Βεβαιότατα
η Ελλάδα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, αλλά όχι αυτές που δεν είναι
"μεταρρυθμίσεις", όχι αυτές του ολοκληρωτικού ξεπουλήματος/ χαρίσματος
του εθνικού πλούτου, όχι αυτές που μετατρέπουν σε δούλους χωρίς δικαιώματα τους
εργαζομένους, και όχι αυτές που φέρνουν φορολογικές καταιγίδες, για να καταλήξουν στο τραγελαφικό αποτέλεσμα της μείωσης
και όχι αύξησης των φορολογικών εσόδων.Δύο
φορές ήδη το ΔΝΤ αναγνώρισε με δημόσιες δηλώσεις του ότι το ελληνικό
πρόγραμμα ήταν ΛΑΘΟΣ και είχε εγκληματικές προεκτάσεις, κάτι που
ουδέποτε
του συνέβη στο παρελθόν. Ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ ήταν, φυσικά, αναμενόμενο να
αγνοήσει αυτές τις δηλώσεις του
ΔΝΤ, και να εξακολουθήσει (προφανώς, θεωρώντας μας ηλιθίους και πρόβατα
για
σφαγή) να διατάσσει "συνέχιση των μεταρρυθμίσεων"....αυτών, δηλαδή,
των "μεταρρυθμίσεων, που χωρίς την όποια δυνατή αμφιβολία, μας
τελειώνουν. Αλλά, η δική μας Κυβέρνηση, η ελληνική και....αριστερή
Κυβέρνηση,
που ακριβώς μας σέρνει επιβάλλοντας την εφαρμογή εντελώς λανθασμένου,
και όχι μόνον, αλλά και χαριστικής βολής προγράμματος για τη χώρα; ;
ΣΟΒΑΡΑ, μπορεί αυτή η Κυβέρνησή μας να πιστεύει ότι δεν
υπάρχει λύση για να επιβιώσει η Ελλάδα;
Σοβαρά υποστηρίζει ότι η επιστροφή στο
εθνικό μας νόμισμα θα είναι αγριότερος Αρμαγεδδών, από αυτόν που
βιώνουμε επι 6
χρόνια; Και προς που, ακριβώς, πηγαίνουμε
με τα Μνημόνια; Ήδη ένα τέταρτο Μνημόνιο είναι στις ράγες...Ήδη, όπως
άλλωστε ήταν
πλέον ή σίγουρο από την πρώτη στιγμή, και το τρίτο Μνημόνιο
αποδεικνύεται ανεφάρμοστο. Ήδη, το κουαρτέτο ζητά και άλλο αίμα....και
θα ζητά συνεχώς, καθώς το χρέος θα διογκώνεται χωρίς σταμάτημα, η ύφεση
το ίδιο
και....θα μιλάμε για "ανάπτυξη" σε οικονομία που δεν θα διαθέτει πια
τίποτε,
μα τίποτε που να μπορεί να αναπτυχθεί. Ποιοί, τελικά θα πρέπει να
"καθίσουν
στο σκαμνί"; Αυτοί που, αδίστακτα, αποδέχονται την ολική καταστροφή της
Ελλάδας, ή οι ολίγοι (τους οποίους τολμούν
κάποιοι προδότες να ονομάζουν
"συνωμότες" και άλλες φαιδρότητες), που αγωνιούν για την άβυσσο στην
οποίαν
οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια, και προσπαθούν να κατασκευάσουν PLAN B, X κλπ;
Μπορεί
η ΕΕ να ανανήψει κάτω από το φορτίο των ανυπέρβλητων προβλημάτων της και η Ελλάδα
να σωθεί, έστω και την ύστατη ώρα. Αν, όμως δεν συμβεί αυτή η μάλλον απίθανη έκβαση, θα πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο, ότι η
ιστορία θα κρίνει αμείλικτα αυτούς που καταστρέψανε τη χώρα, αρνούμενοι να προσφύγουν
σε λύσεις σωτηρίας. Αυτούς, λοιπόν, που ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΑ καταστρέψανε την Ελλάδα.
