Ο Αλέξης Τσίπρας αντιμέτωπος με το παρελθόν του

Σε όρους πολιτικής επικοινωνίας αυτό που επιχειρεί ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένα «άλμα προς τα εμπρός». Υπόσχεται έξοδο από τα μνημόνια «σε έναν χρόνο από τώρα», λέει πως «ό,τι έγινε, έγινε», επαναλαμβάνει ότι τα «δύσκολα είναι πίσω μας». Αυτό είναι το μοτίβο των τοποθετήσεών του την τελευταία εβδομάδα -αρχής γενομένης με τη συνέντευξη στον Guardian, για να ακολουθήσει ο Alpha, η εκδήλωση στη Λαμία και τελικά η ομιλία στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ στο Μέγαρο Μουσικής την Παρασκευή. Όμως αρκεί ένα Σαββατοκύριακο για να φανταστείς τον Πρωθυπουργό σαν τον Μάικλ Κορλεόνε στον «Νονό 3» να φωνάζει: «Just when I thought I was out… they pull me back in». Πάνω που πίστεψε ότι τα είχε αφήσει όλα πίσω του, επέστρεψαν να τον στοιχειώσουν και πάλι.Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας επιχειρεί με κάθε επικοινωνιακό μέσο να περάσει το μήνυμα της επόμενης ημέρας και έτσι να κάνει να ξεχαστεί η εθνική τραγωδία του 2015. Ακόμα και ο ίδιος αποφεύγει να χρησιμοποιεί πια φράσεις της πρώιμης «πρώτης φοράς Αριστεράς» που στα χρόνια τής πιο ώριμης έχουν αποκτήσει αρνητικό πρόσημο – πότε ήταν η τελευταία φορά που πρόφερε τις λέξεις «περήφανη διαπραγμάτευση»;Έχοντας ψηφίσει δύο μνημόνια, έχοντας δεσμεύσει τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια, έχοντας δεσμευτεί για περικοπές συντάξεων και αφορολόγητου ως το 2020 και για υπερβολικά πλεονάσματα ως το 2060, ο κ. Τσίπρας είναι πλέον ένας darling των Βρυξελλών και -μη γελιέστε- ως τέτοιος επιχειρεί να περάσει. Πού και πού πετάει ένα «κρατήσαμε την κοινωνία όρθια», καταγγέλλει τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ για fake news (λες και «τα παιδιά που λιποθυμούσαν στα σχολεία» ήταν αποστάγματα έγκυρης ενημέρωσης) και φωνάζει ότι είναι έντιμος για να δημιουργήσει την αντιδιαστολή με την «εποχή των Μαντέληδων» και να φτιάξει το προφίλ του αριστερού που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει (ειδικά συντάξεις και μισθούς κατ’ εντολήν των δανειστών).

Τι χαλάει το προφίλ του; Μα η ίδια του η πολιτική φύση. Αυτή που έχει τοποθετήσει στο πολιτικό γονιδίωμά του τα μπολιβαριανά όνειρα για έξοδο από το ευρώ και αλλαγή (μήπως κατάρρευση;) της Ευρώπης, αυτή που τον έκανε να ταξιδεύει στη Μόσχα ψάχνοντας πετρέλαιο και στήριξη για όταν τα σπάσει με τη Μέρκελ, αυτή που τον έκανε να διαλέγει την αφρόκρεμα της δραχμής για το υπουργικό του συμβούλιο, αυτή που τον έκανε να τσιμπήσει από τις θεωρίες του Γιάνη Βαρουφάκη και να συζητάει περί Grexit με τον Σόιμπλε. Ενα πρόσφατο παρελθόν που ναι μεν στους πυκνούς καιρούς που ζούμε θυμίζει πλέον νεανικά απωθημένα, αλλά αυτά ως τέτοια έρχονται πάντα να σε εκδικηθούν.

Τι μάθαμε λοιπόν αυτό το Σαββατοκύριακο για τον κ. Τσίπρα;

1. Ότι στην πρώτη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είχε επιλέξει τουλάχιστον πέντε υπουργούς δηλωμένους οπαδούς του Grexit. Δεν λέω ότι οι υπόλοιποι ήταν τίποτα φανατικοί της παραμονής στο ευρώ, αλλά αυτοί οι πέντε (Λαφαζάνης, Βαλαβάνη, Στρατούλης, Χουντής και Ήσυχος) τουλάχιστον το είχαν δηλώσει εξ αρχής: θεωρούσαν ότι η χώρα πρέπει να φύγει από την Ευρωζώνη και ως τέτοιοι πορεύτηκαν ως το τέλος – και συνεχίζουν να το κάνουν από τις πολεμίστρες της Λαϊκής Ενότητας πλέον.

2. Ότι Μάιο του 2015 αντάλασσε SMS με τον Βαρουφάκη στα οποία ο τότε υπουργός Οικονομικών -το σημαντικό «asset» για την κυβέρνηση κατά δήλωση του ιδίου του κ. Τσίπρα- του παρουσίαζε την πρόταση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για (προσωρινή, που ουδέν μονιμότερον) έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη και ο Πρωθυπουργός φαινόταν να το συζητάει.H αποκάλυψη πέρασε στα ψιλά επειδή άρχισε μετά ο καβγάς του Γιάνη με τον Παυλή τον Πολάκη, αλλά αξίζει να σταθεί κανείς σε δύο σημεία:

Πρώτον, με τον Σόιμπλε να έχει κάνει αυτήν την πρόταση, εκείνος 40 ημέρες μετά προκήρυξε δημοψήφισμα για να τρίψουμε στα μούτρα του Γιούνκερ την πρότασή του και παρόλα αυτά διαβεβαίωνε τους ψηφοφόρους ότι δεν τίθεται θέμα εξόδου της χώρας από το ευρώ. Ψέμα καραμπινάτο.

Δεύτερον, τα SMS και όσα ακολούθησαν ως το τρίτο μνημόνιο (και ως το τέταρτο) ξεφτιλίζουν το αφήγημα των αφελών (;) ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ ότι «τουλάχιστον αυτοί διαπραγματεύτηκαν». Το μοτίβο πάει κάπως έτσι:

Τσίπρας – Βαρουφάκης: Θα μας αφήσετε να κάνουμε ό,τι θέλουμε αλλιώς θα φύγουμε από το ευρώ και θα σας διαλύσουμε.

Σόιμπλε: Ευχαρίστως να φύγετε από το ευρώ.

Τσίπρας-Βαρουφάκης: Ε, όχι και να σας κάνουμε το χατήρι. Θα σας αφήσουμε να κάνετε ό,τι θέλετε για να μη βγούμε από το ευρώ.Αυτά για τα περί περήφανης διαπραγμάτευσης. Και σημειώστε εδώ ότι, στο λεξικό του Τριανταφυλλίδη, μία από τις ερμηνείες για τη λέξη υπερήφανος είναι: που η όλη του στάση και συμπεριφορά δείχνει πως έχει μια υπερβολική αυτοεκτίμηση, που έχει ένα ματαιόδοξο συναίσθημα ανωτερότητας απέναντι στους άλλους· υπερφίαλος, αλαζόνας, φαντασμένος.

3. Ότι λίγο προτού γίνει Πρωθυπουργός, γίνονταν ταξίδια του ΣΥΡΙΖΑ στο Καράκας και στη Μόσχα στα οποία ουσιαστικά παζάρευαν τη χώρα για να δουν αν θα τους κάτσει η έξοδος από την Ευρωζώνη. Ο κ. Τσίπρας (συνεπικουρούμενος από τον έμπιστό του νυν υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής Νίκο Παππά), εμφανίζεται από το ρεπορτάζ του «Ελεύθερου Τύπου» της Κυριακής να έχει γίνει αποδέκτης πρότασης της Ρωσίας να βοηθήσει με αντάλλαγμα μια ρωσική αεροπορική βάση στην Κρήτη. Ζήτησε μάλιστα από τον Νικολάς Μαδούρο να μεσολαβήσει ώστε οι απαιτήσεις της Μόσχας να γίνουν λιγότερο κραυγαλέες.

Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι ο Μαδούρο ήξερε να τουμπάρει τον Βλαντίμιρ Πούτιν και θα τον έπειθε να μας στηρίξει χωρίς αεροπορικές βάσεις δίπλα στη Σούδα. Εμείς τι θα κάναμε; Θα βγαίναμε από την Ευρωζώνη; Και από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Θα τα σπάγαμε και με το ΝΑΤΟ για να χαρούν και οι προερχόμενοι από την ΚΝΕ; Υπήρχε τέτοιο σχέδιο λοιπόν;Σε όλα αυτά το Μαξίμου δεν απάντησε ουσιαστικά και φυσικά είπε ότι δεν είναι ώρα για εξεταστικές που ζητούν από την αντιπολίτευση. Πέταξε την μπάλα στην εξέδρα και επανέλαβε το γνωστό ότι για όλα αυτά που αποκαλύπτονται φταίει η ΝΔ επειδή κλείσαμε τη συμφωνία και βγήκαμε στις αγορές. Οσο για τον Βαρουφάκη, και αυτός της ΝΔ έγινε, και είναι και αλαζόνας και επικίνδυνος και… ακροδεξιός! Τα είπε αυτά ο Κώστας Ζαχαριάδης του ΣΥΡΙΖΑ που θυμήθηκε και τη φωτογράφιση για το Paris Match και είπε ότι τα περί ειδικού δικαστηρίου που αποδέχεται ο Γιάνης είναι επικίνδυνα και ακροδεξιά πράγματα…Ενώ οι κρεμάλες και τα λιντσαρίσματα, τα «πηδήματα της Ρόδου» και τα άλλα τα ωραία «θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν», είναι ακίνδυνα και αριστερά. Είναι απλώς το παρελθόν του κ. Τσίπρα…

Αλέκος Παπαναστασίου

Απελπιστική η εικόνα των μισθών στην Ελλάδα της κρίσης – Η μέση αμοιβή για κάθε ηλικιακή ομάδα

Στοιχεία που αποτυπώνουν την πραγματικότητα στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων. Την ώρα που η ανεργία παραμένει στα ύψη, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι συμβιβάζονται και δουλεύουν για μισθούς πείνας. Μισθούς που αφήνουν ελάχιστα περιθώρια για αισιόδοξες σκέψεις. Αποδοχές που αναγκάζουν πολλούς να παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς για ένα καλύτερο αύριο. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή», που παρουσιάζει στοιχεία από τις αναλυτικές περιοδικές δηλώσεις που υποβάλλονται στον ΕΦΚΑ, για να έχει πιθανότητες εξασφάλισης ενός τετραψήφιου καθαρού μισθού, ο εργαζόμενος θα πρέπει να έχει περάσει τα 50!Όσον αφορά τους νέους, τα νούμερα προκαλούν αίσθηση. Τα παιδιά ηλικίας 24 ετών αμείβονται σήμερα στην Ελλάδα με 380 ευρώ τον μήνα κατά μέσο όρο, ενώ ο ηλικίας 18 ετών – αν βρει δουλειά θα πρέπει να συμβιβαστεί με 265 ευρώ καθαρά κατά μέσο όρο. Τα πλέον πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία για την κατανομή των μισθών, με βάση την ηλικία των εργαζομένων, προέρχονται από την επεξεργασία των αναλυτικών περιοδικών δηλώσεων που υποβάλλονται στο ΙΚΑ και αφορούν τον Ιούνιο του 2016 (έκτοτε εκτιμάται ότι έχουν υπάρξει και άλλες μειώσεις κυρίως λόγω αύξησης του μεριδίου της μερικής απασχόλησης στη συνολική απασχόληση).Στη χειρότερη μοίρα, όπως αναμενόταν άλλωστε, βρίσκονται οι νεότεροι εργαζόμενοι ηλικίας 19 ετών και κάτω. Οι ασφαλισμένοι της ηλικιακής ομάδας έως 19, είναι μόλις 33.000 άτομα και η μέση αμοιβή διαμορφώνεται στα 315,34 ευρώ μεικτά ή στα 264,88 ευρώ αν αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές του εργαζόμενου. Βέβαια, συγκριτικά με τα προ κρίσης επίπεδα, οι αμοιβές εμφανίζουν τη μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση από όλες τις ηλικιακές ομάδες. Το 2009, οι νέοι ηλικίας 18 ετών εισέπρατταν 548 ευρώ μεικτά (κατά μέσο όρο), κάτι που σημαίνει ότι από τότε μέχρι σήμερα έχουν χάσει το 42% του μισθού τους.Ανάλογη είναι η εικόνα και στους νέους ηλικίας 20 ετών. Στην ηλικιακή ομάδα 20 – 24 ετών, η μέση αμοιβή έχει υποχωρήσει στα 454 ευρώ μεικτά ή στα 381 ευρώ καθαρά. Σε σύνολο περίπου δύο εκατομμυρίων ασφαλισμένων μισθωτών στο ΙΚΑ, στην ηλικιακή ομάδα των 20 – 24 ετών ανήκουν αυτήν τη στιγμή 178.000 άτομα, δηλαδή περίπου 8 στους 100. Και για τους ηλικίας 20 ετών, η μέση μείωση αποδοχών ανέρχεται στο 42% συγκριτικά με τον Δεκέμβριο του 2009.Η ηλικιακή ομάδα 25 – 29 ετών με 257.198 «εκπροσώπους» ζει κατά μέσο όρο με 606 ευρώ μεικτά ή 509 ευρώ καθαρά αν αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές.Λόγω της μερικής απασχόλησης και της «βύθισης» του βασικού μισθού, έχει καταγραφεί μείωση της τάξεως του 36,49% συγκριτικά με τον Δεκέμβριο του 2009.Στην ηλικία των 30 – 34 ετών ο μέσος μισθός τον Δεκέμβριο του 2009 έφτανε στα 1.146 ευρώ μεικτά, για να υποχωρήσει τον Ιούνιο του 2016 κατά 31% στα 785,82 ευρώ μεικτά ή στα 660 ευρώ καθαρά. Από τα 35 -39 ο μέσος καθαρός μισθός είναι 796 ευρώ (αντιστοιχεί σε μεικτές αποδοχές 968 ευρώ). Προ κρίσης, οι μέσες μεικτές αποδοχές έφταναν στα 1.310 ευρώ. Οι σαραντάρηδες είχαν το 2009 μέσες μεικτές αποδοχές της τάξεως των 1.422 ευρώ (για όσους ανήκαν στο πρώτο μισό της δεκαετίας) έως 1.530 ευρώ. Οι εκπρόσωποι της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας εμφανίζονται – ποσοστιαία τουλάχιστον – να έχουν υποστεί μικρότερες περικοπές σε σχέση με τους νεότερους.Σε ποσοστιαία βάση, στους σαραντάρηδες, η μείωση σε επίπεδο μεικτών αποδοχών έφτασε στο 25%, με αποτέλεσμα τα 1.422 – 1.530 ευρώ του 2009 να γίνουν σήμερα 1.059 έως 1.153 ευρώ. Το δυστύχημα γι’ αυτήν την ηλικιακή κατηγορία είναι ότι εκτός από τη μείωση των εισοδημάτων έχουν να αντιμετωπίσουν και την αύξηση των κρατήσεων για τους φόρους. Οι σαραντάρηδες αμείβονται πλέον με σαφώς λιγότερα από 1.000 ευρώ καθαρά σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής τους – έχουν δημιουργήσει οικογένεια πριν ξεσπάσει η κρίση και πλέον αναγκάζονται να σηκώσουν τα οικογενειακά βάρη αντιμέτωποι και με περισσότερες φορολογικές υποχρεώσεις και με χαμηλότερες αποδοχές.Οι σημερινοί ασφαλισμένοι της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας είναι περίπου 548.000 άτομα. Οι ασφαλισμένοι άνω των 50 είναι σήμερα περίπου 335.000 άτομα. Εχουν υποστεί «κούρεμα» αποδοχών της τάξεως του 16%-20% σε σχέση με το 2009 και πλέον οι μεικτές αμοιβές τους κυμαίνονται από τα 1.260 έως τα 1.320 ευρώ. Πριν από την κρίση, χιλιάδες εξ αυτών έσπαγαν ακόμη και το φράγμα των 1.600 ευρώ.Η εικόνα συμπληρώνεται με τους συνταξιούχους: Τους σημερινούς συνταξιούχους τούς περιμένει πρώτα ένα «κούρεμα» (αυτό του 2019 λόγω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς) και στη συνέχεια ένα «πάγωμα» μέχρι το 2022 και μάλιστα σε συνθήκες πληθωρισμού. Οσοι θα συνταξιοδοτηθούν από εδώ και στο εξής, τους περιμένει η αντικατάσταση ενός μισθού, ο οποίος ξεπερνά τα 1.200-1.300 ευρώ κατά μέσο όρο, με μια σύνταξη η οποία δύσκολα θα κυμαίνεται πάνω από τα επίπεδα των 500-600 ευρώ. Συμπέρασμα; Ολα οδηγούν στην πρόβλεψη ότι οι μέσες αποδοχές θα συνεχίσουν να μειώνονται και τα επόμενα χρόνια ανεξάρτητα από το αν η οικονομία θα αναπτύσσεται και σε ποιο βαθμό.

Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή

ΠΗΓΗ2