Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η "αιώνια" απορία όλων μας συνοψίζεται στις φράσεις "μα πως τα κατάφεραν και διείσδυσαν σε αυτά τα προστατευμένα δεδομένα", "πως εντόπισαν τα θύματά τους", "διάλεξαν στην τύχη ή υπήρξε κάποια πιο περίπλοκη παγίδα;".
Η απάντηση όμως, σε όλα αυτά τα φαινομενικά λογικά ερωτήματα, είναι πολύ πιο απλή και μας δίνει την δυνατότητα να αντιληφθούμε το μέγεθος τις δικής μας ουσιαστικής ευθύνης.
Στην παρουσίαση που ακολουθεί συνοψίζουμε τα πέντε πιο κοινά λάθη που κάνουμε και "βοηθούν" τον κάθε επίδοξο κακοποιό.
Σφάλμα 1ο: Σύνδεση σε "Ελεύθερα δίκτυα"
Όσο ευχάριστα και εάν είναι τα συναίσθηματά μας την στιγμή που εντοπίζουμε ένα ελεύθερο δίκτυο πρόσβασης στο διαδίκτυο, άλλο τόσο, θα πρέπει να ανησυχούμε για τους κινδύνους που υπάρχουν σε αυτό.
Τουλάχιστον, θα πρέπει να απενεργοποιήσουμε τις ρυθμίσεις ελεύθερου διαμοιρασμού δεδομένων στο δίκτυο σύνδεσης από την συσκευή μας (public sharing) ειδάλλως, κάποιος μπορεί εύκολα να βλέπει τις φωτογραφίες μας, τα έγραφά μας, αλλά και ότι άλλο θελήσει.
Τέλος, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει από τέτοιο δίκτυο να συνδεόμαστε σε λογαριασμούς μας ή να πραγματοποιούμε συναλλαγές.
Σφάλμα 2ο: Συναλλαγές σε ιστοσελίδες δίχως ταυτότητα ασφαλούς σύνδεσης
Η ένδειξη "HTTPS" δεν είναι ένας ακόμα ακαταλαβίστικος κώδικας αλλά η περιγραφή μιάς ασφαλούς και κρυπτογραφημένης σύνδεσης. Είναι η σύνδεση που πρέπει να επιδιώκουμε για να συνδεθούμε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μας, στον τραπεζικό λογαριασμό μας, να κάνουμε τις αγορές μας, κλπ. Δίχως κρυπτογράφηση οι κωδικοί μας, τα στοιχεία μας, ο αριθμός της κάρτας μας, είναι δεδομένα τελείως εκτεθειμένα.
Σφάλμα 3ο: Πάρα πολλές πληροφορίες για εμάς, από εμάς
Δεν είναι απαραίτητο να ενημερώνουμε τους δεκάδες, εκατοντάδες, ή και σε περιπτώσεις χιλιάδες διαδικτυακούς "φίλους" μας για το πού είμαστε και για το τι ακριβώς κάνουμε.
Σφάλμα 4ο: Κάδοι απορριμμάτων ή... "κάδοι πληροφοριών"
Ο παλιός μας σκληρός δίσκος περιέχει πληροφορίες που αφορούν τις κινήσεις μας για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Τι και αν του έχουμε κάνει format, τι και αν μας φαίνεται λιγάκι αργός, ακόμα και αν δεν είναι πλέον λειτουργικός, υπάρχει τρόπος, αυτές οι πληροφορίες να αντληθούν και να μας εκθέσουν σε μεγάλο κίνδυνο. Πρέπει λοιπόν να "καταστρέφουμε σωστά" κάθε τέτοιο μέσο πριν φύγει από την κατοχή μας. Αν μας λείπει το σφυρί, μπορούμε να διαγράψουμε τα αρχεία του σκληρού μας μια για πάντα, χρησιμοποιώντας το Disk Wipe
Σφάλμα 5ο: Χρήση των συσκευών μας από τρίτους
Τι και αν τηρούμε με "θρησκευτική ευλάβεια" τα τέσσερα παραπάνω βήματα, συνήθως αγνοούμε το ποιό απλό. Το να παρέχουμε την συσκευή μας σε άλλους, είναι σαν να τους δίνουμε ταυτόχρονα την κάρτα του ATM με το κωδικό της, τα κλειδιά του σπιτιού μας, τα έγγραφά μας, τις προσωπικές μας φωτογραφίες και βίντεο, την ταυτότητά μας!
Συντάκτης του άρθρου: Κυριάκος Οικονομίδης