Μια απορία έχω μόνο, όταν κάποιο οίκημα πάρει φωτιά μετά από λίγο θα καταρρεύσει, ετούτο το μπουρδέλο γιατί τόσες εκατοντάδες χρόνια που καίγεται δεν πέφτει; Έχει κάποιος κάποια απάντηση;
Πάμε όμως να δούμε τι μας λέει σήμερα ο Μιχάλης...
Που είχαμε μείνει;;; Α ναι.. το μπουρδέλο λοιπόν από "ελέω Θεού" μοναρχία, έγινε συνταγματική μοναρχία το 1843. Αφού είχανε σύνταγμα, οι πελάτες του μπουρδέλου έπρεπε να εκλέξουν τσατσά. Το 1844 λοιπόν γίναν και οι πρώτες εκλογές. Τα 3 κόμματα έφεραν τους εξής Εθνικούς και ευπάτριδες τίτλους
Ρωσικό Κόμμα (Ηγέτης ο Ανδρέας Μεταξάς) που πήρε 55 έδρες.
Αγγλικό Κόμμα (Ηγέτης ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος) που πήρε 28 έδρες
Γαλλικό Κόμμα (Ηγέτης ο Ιωάννης Κωλέττης) που πήρε 20 έδρες.
Τιμώντας τις δημοκρατικές αρχές, κοιτίδα των οποίων ήταν η χώρα που εκλήθησαν να διοικήσουν, και οι 3εις Ηγέτες, προτοστατούντος του Κωλέττη, φρόντισαν να νοθεύσουν το αποτέλεσμα.
Τελικά, σε απόδειξη του πόσο σημαντική ήτο από συστάσεως του κράτους η Λαϊκή βούληση, ο Κωλέττης του τρίτου κόμματος ορίσθηκε 1ος συνταγματικός πρωθυπουργός του Μπουρδέλου, με την υποστήριξη του Ηγέτη του Ρωσικού κόμματος (κρατήστε το αυτό... μερικά χρόνια αργότερα και πάλι ο ηγέτης του "Ρωσικού Κόμματος" (ονόματι ΚΚΕ) θα κάνει πάλι την ίδια μαλακία και μολονότι θα έχει την πλειοψηφία θα στηρίξει άλλη κυβέρνηση και θα τον φάνε λάχανο).
Το μπουρδέλο λοιπόν αποκτά από την αρχή του τον ηγέτη που ΔΕΝ ψηφίζει ως πλειοψηφία. Επίσης, όταν ο Κωλέττης αρρώστησε και βρέθηκε με το ένα ποδάρι στον τάφο οι βουλευτές του άρχισαν να λακίζουν προς άλλα κόμματα. Η Προσωπολατρεία λοιπόν αλλά και η πλήρης απαξίωση της πλειοψηφίας ξεκινάει μαζί με την συνταγματική ιστορία του μπουρδέλου.
Τέλος πάντων, όπως είπαμε ο Όθωνας μπορεί να ήταν λίγο μαλάκας στην αρχή αλλά τελικά την αγάπησε την Ελλάδα. Γι' αυτό και άρχισε να μην υπακούει τελείως τους "προστάτες" (στα μπουρδέλα τους λένε "Νταβατζήδες") εξ' Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας. Και όπως όλοι οι σωστοί νταβατζήδες, για να τον συνετίσουν του ζήτησαν τα φράγγα που είχαν δανείσει στο μπουρδέλο πριν αναλάβει αυτός. Για να τα βρει έβαλε φόρους, οι πολίτες δεν είχαν, έγινε της πουτάνας και έφαγε σουτ.
Τελικά λίγο μετά το σουτ στον Όθωνα, μας ήρθε ένας Δανός, ονόματι Γλύξμπουργκ (κρατήστε το όνομα) Γεώργιος. Τον γούσταραν οι Εγγλέζοι και τόσο χάρηκαν που μας τον φορμάρισαν ώστε του δώσαν δώρο και τα Νησιά του Ιονίου... τώρα πως διάολο ήταν δικά τους τα Νησιά είναι ένα ερώτημα που δεν έχω καταφέρει να απαντήσω ακόμα. Το μόνο σίγουρο είναι πως το μπουρδέλο το κάνουν ό,τι θέλουν, επιβάλοντας του τους ηγέτες που γουστάρουν εκείνοι και εκβιάζοντας το με τα φράγγα που "χρωστάει" σαν γνήσιοι νταβατζήδες.
Ο Γεώργιος δεν ήταν τόσο μαλάκας... είχε και έναν Ικανότατο Προθυπουργό, τον Χαρίλαο Τρικούπη, ο οποίος όπως όλοι οι μεγάλοι μας κυβερνήτες πήρε τον πούλο στις εκλογές και το 1895 (επειδή μας πηγαίναν ακόμα πίπα κώλο με τους τόκους οι νταβάδες) είπε ένα "Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν" και την έκανε. Ο Γεώργιος πάντως παρά την πτώχευση, έκανε Ολυμπιακούς αγώνες, έμπλεξε και σ' έναν πόλεμο το 1897 με τους οθωμανούς και παραλίγο να μας πάνε τοίχο πούτσα οι τουρκαλάδες αλλά τελικά την γλιτώσαμε.
Το 1908, πέρα από την ίδρυση του ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ, έχουμε και την απαρχή του κινήματος των Νεοτούρκων, με ηγέτη κάποιον Τούρκο που είχε γεννηθεί στη Θεσαλονίκη και είχε και μπλέ μάτια. Κεμάλ τον λέγανε. Μεγάλο Μουνόπανο αυτός....
Το 1909, επειδή στην Ελλάδα γινόταν της καριόλας μετά από τον αποτυχημένο πόλεμο, έγινε ένα κίνημα στο Γουδί και κλήθηκε ένας κρήτης αντάρτης και προτεργάτης της Κρητικής επανάστασης να κυβερνήσει. Το όνομα αυτού ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. Βέβαια, τον έφερε Αγγλικό καράβι αλλά ήταν ο 1ος και μοναδικός Αντάρτης και πραγματικός επαναστάτης που κυβέρνησε ποτέ το Μπουρδέλο. Το Αγγλικό πλοίο απλά και σημειολογικά μας υπενθιμίζει ότι ο Νταβάς είναι πάντα εδώ ώστε να μην παίρνουμε πολύ αέρα.
Για να μη τα πολυλογούμε ο Βενιζέλος πήρε την Ελλάδα το 1990 μέχρι την Λαμία και την Παρέδωσε το 1920 μέχρι τη Σμύρνη. Στο μεσοδιάστημα βέβαια στο μπουρδέλο έγινε της κακομοίρας. Πέθανε ο Γεώργιος και ο Γιός του ο Κωσταντίνος ήθελε να αλλάξουμε νταβατζή και να πάμε με τους Γερμανούς στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Βενιζέλος ήθελε να μείνουμε πιστοί στον Νταβατζή μας.
Η μισή Ελλάδα πήγε με τον Γερμανό νταβατζή και η άλλη μισή με τον Εγγλέζο. Η περίοδος αυτή (1915 - 1917) ονομάστηκε Εθνικός Διχασμός. Τελικά οι Εγγλέζοι νταβατζήδες υποστήριξαν καλύτερα κι έτσι ο Βενιζέλος κέρδισε, έστειλε για τσάι τον Κωσταντίνο και Υπέγραψε τις Συνθήκες του Νείγύ και των Σεβρών μιας και είχε προβλέψει ότι οι Εγγλέζοι νταβατζήδες θα κέρδιζαν τον διεθνή πόλεμο.
Η Ελλάδα από ισόγειο μπουρδέλο είχε γίνει 5θάλασσο και 2ηπειρωτικό μασατζίδικο με τις ευλογίες των νταβατζήδων που μας είδαν και σαν πιστές τους τσατσάδες στην Μικρά Ασία. Επισήμως βέβαια, υποτίθεται ότι νοιάζονταν για τους Ελληνικούς πληθυσμούς. Όπως όλοι οι νταβατζήδες άλλωστε, τις πουτάνες τους τις χαιδεύουν όσο εκείνες τους κάνουν καλά την δουλειά τους.
Στην προσπάθεια του να μην έχει τους Δημόσιους Υπαλλήλους όμηρους κάθε κυβέρνησης ο Βενιζέλος πέρασε έναν νόμο για την μονιμότητα τους. Φυσικά, με το που ψηφίστικε ο νόμος, ως γνήσιοι απόγονοι σουλτάνων, οι δημόσιοι υπάλληλοι άρχισαν να ξύνουν τ' αρχίδια τους αφού κανένας δεν θα τους πείραζε. Επίσης, λόγο της έναρξης της διεθνούς αντικομμουνιστικής εκστρατείας, πέρασε κι έναν νόμο ονόματι "Ιδιώνυμο" ώστε να πείσει τους νταβατζήδες ότι η Ελλάς δεν κινδυνεύει από την Μαρξιστική Ιδεολογία. Σε μερικά χρόνια με βάση το "Ιδιώνυμο" η μισή Ελλάδα θα έτρωγε ξύλο σε φυλακές και εξορίες.
Το 1920 λοιπόν, αφού είχε ρίξει άλλα 2 πατώματα στο μπουρδέλο, ο Βενιζέλος σκέφτηκε να κάνει εκλογές. Θα περίμενε κανείς να τις πάρει περίπτατο, αλλά οι πελάτες του μπουρδέλου είχαν κουραστεί από τα αλλεπάληλα πολεμικά γαμήσια και - μολονότι οι περισσότεροι ψήφισαν το κόμμα του - τελικά δεν τον βγάλαν ούτε βουλευτή. Τα πήρε κράνα ο Βενιζέλος κι έφυγε για Γαλλία, ενώ οι άλλοι φωνάξαν πίσω την προηγούμενη τσατσά, τον Κωσταντίνο.
Φυσικά οι νταβάδες δεν γουστάρανε με τίποτα τον Κωσταντίνο (ο οποίος συνέχισε να κάνει μαλακίες) ενώ τα είχαν ψιλοτσουγκρίσει και μεταξύ τους. Ο Κεμάλ τους έπαιξε ωραία και τους έταξε πολλά και έτσι τον βοήθησαν ώστε να μπεί στη Σμύρνη και να την επαναφέρει στην κατοχή της τουρκίας. Οι Έλληνες που έμεναν εκεί, σύμφωνα με τους νεότερους ιστορικούς, συνοστίστηκαν στην προκυμαία για να κουνήσουν το Μαντήλι σε κάτι πολεμικά των νταβατζήδων που έπλεαν στα ανοιχτά. Οι Τούρκοι όμως, που θέλανε να έχουν απρόσκοπτη θέα στην προκυμαία, τραβήξαν τα χατζάρια και φάγανε γύρω στο ενάμιση εκατομμύριο που τους έκοβε την θέα ενώ έκαψαν και την πόλη γιατί ήταν κρύο το καλοκαίρι εκείνο και έπρεπε να ζεσταθούνε. ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου