Για το θέμα έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν (Τα πεπερασμένα όρια του εθελοντισμού και η υποκρύπτουσα “μαύρη” εργασία) αλλά και εδώ
Την ιδέα προώθησε σημαντικά η κυρία του μεγαλοεπιχειρηματία (ενώ αυτή και ο σύζυγός της… προωθούσαν τα προϊόντα της βιομηχανίας τους)
Η αδυναμία του κράτους (πραγματική ή όχι) να στηρίξει κοινωνικές δομές και υπηρεσίες οδηγεί αρκετούς πολιτικούς στο να αντικαθιστούν την έμμισθη εργασία με …”εθελοντική”.
Επειδή όμως τα πράγματα είναι πολύ σοβαρότητα απ΄ότι θέλουν ορισμένοι να τα παρουσιάσουν (κάτι σαν χαρούμενα Χριστούγεννα) θα θέλαμε να επισημάνουμε ορισμένες παραμέτρους.
Ανεξάρτητα από το θέμα του ημερομισθίου και της ασφαλιστικής κάλυψης:
ΠΟΙΟΣ καλύπτει τον εθελοντή σε περίπτωση που πάθει κάτι η υγεία του εντός ή εκτός της εργασίας;
Από την άλλη μεριά:
ΠΩΣ εξασφαλίζεται ότι ο “εθελοντής” θα εκτελεί την εργασία του με επαγγελματική επάρκεια και τον δέοντα ζήλο αφού δεν υπάρχει εξαρτημένη σχέση εργασίας;
Το ότι το πολιτικό προσωπικό (Δήμοι κτλ) “καραβολεύεται” με τον εθελοντισμό, καθώς καλύπτει πολλά κενά, το καταλαβαίνουμε.
Το πως βρίσκονται άνθρωποι που είναι διατιθέμενοι να προσφέρουνκανονική εργασία, χωρίς ασφάλιση, υγειονομική περίθαλψη κτλ κτλ, δυσκολευόμαστε πολύ να κατανοήσουμε…
Είναι κάτι που θα μας απασχολήσει κάποια άλλη στιγμή. Ίσως χρειαστούμε και την συνδρομή ειδικών.
ΥΓ.: Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, έχουμε αναφέρει στο παλαιότερο άρθρο ότι ο εθελοντισμός δεν παύει να είναι πολύτιμος. Αρκεί να αξιοποιείται με τον σωστό τρόπο και να μην γίνεται εκμετάλλευση.
εύλογα και σωστά τα ερωτηματικά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ο τρόπος που προωθούν τον εθελοντισμό, πολύ έξυπνος. σε κάνουν να νοιώθεις πως υποχρέωσή σου είναι και αν όχι είσαι άνθρωπος ανεύθυνος και ατομιστής.
ξέρουν αυτοί τι και πως το κάνουν!
να έχεις ένα όμορφο σ/κ και μια λαμπρή μέρα!