Αλέξης Τσίπρας:Ο άνθρωπος που φοβίζει την Ευρώπη;

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι κατά το Paris Match "ο ανθρωπος που φοβίζει την Ευρώπη και τις αγορές". Ενας νέος και ωραίος πολιτικός που απειλεί να πάρει την πρωτη θέση στις εκλογές όπως και να το κάνουμε δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος. Η διαδικασία "οικειοποίησης" -ενσωμάτωσής του λοιπόν είναι σε εξέλιξη. Το πρωτο στάδιο είναι η εντυπωσιακή προβολή του και επομενως η ενισχυσή του στη συνείδηση των ταλαντευόμενων -ιδιαίτερα των αριστερών- ψηφοφόρων που το σύστημα φυσικά  προτιμάει να εκφραστούν φιλοευρωπαικά.
Ο πρόεδρος του Ευρ.Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς πάντως που περιοδεύει αυτές τις μερες στην Ελλάδα και που συναντησε τον Α.Τσίπρα, βγαίνοντας από τη συνάντηση είπε οτι "η ΕΕ θα σεβαστεί την όποια απόφαση παρει ο Ελληνικός λαός", άρα πρέπει να υποθέσουμε οτι ο Α.Τσίπρας  τα καταφέρνει να πείσει την Ευρώπη γι αυτά που λέει. Τί τους λεει όμως; Γιατι ταυτόχρονα ο κ.Σουλτς δηλώνει οτι η Ελλάδα θα πρεπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της...Αρα;
Την ίδια στιγμή  η Κομισιόν δήλωσε σήμερα οτι δεν υπάρχει Plan B και ότι η ΕΕ είναι έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα ακόμη και για αποχώρηση της Ελλάδας. Ποιά απόφαση θα σεβαστεί λοιπόν η ΕΕ;
Μήπως αυτήν που δεν την φοβίζει όσο λέει το Paris Match; Μήπως αυτήν που προκύπτει από τη θεση του ΣΥΡΙΖΑ για την ΕΕ και την διαβεβαίωση ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να μείνουμε στο ευρώ: Οσο για τη δήλωση του ίδιου του Α.Τσίπρα οτι "βρίσκεται στα Αριστερά της Αριστεράς" εξαρτάται πως το βλέπει κανείς. Γιατί απο τη μια, μπορεί να πει κανείς οτι Αριστερά της Αριστεράς λένε έστω για τα ματια τη λέξη καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός, σοσιαλισμός και δεν  τις κρατάνε μυστικές για τον εαυτό τους. Οι καπιταλιστές ως γνωστό έχουν ονομαστεί πιστωτές για να μη χαλάσουν διαγωγές και καρδιές από τον Αλ.Τσίπρα, η δε κρίση δεν αναφερεται ουτε για αστειο ως καπιταλιστική κρίση. Από την άλλη βεβαια αν το δείς κυκλικά έχει δίκιο ο Αλ.Τσίπρας αφού αριστερά της Αριστεράς επιστρεφουμε στη δεξιά. Κι αν το δεξιά είναι πράγματι λιγο υπερβολικό, το Κέντρο είναι ακριβέστατο. Ο Σύριζα με βημα ταχύ μετατρέπεται σε ένα μεγάλο Κεντρώο σχηματισμό-με ιδιαίτερα πράγματι χαρακτηριστικά- χωρίς καμια αριστερή αιχμή. Θέλει κι αυτός με τη σειρά του να γίνει το κόμμα όλου του λαού. Εκεί παραπέμπουν τα γενικόλογα Δημοκρατία, Αξιοπρέπεια, Δικαιοσύνη, Λαική Κυριαρχία αλλά χωρίς ανεξαρτησία και εντός ΕΕ(!) που μας πανε πίσω στη Γαλλική επανάσταση κι ας παραπονιούνται οι φίλοι του Συριζα οτι τους τα χώνουμε άδικα.
Για να πω την αλήθεια για μενα το δίπολο που λεει το ΚΚΕ μεταξύ Κεντροδεξιάς-Κεντροαριστεράς δε βγαζει νόημα. Η ΝΔ είναι τελείως δεξιά κι όχι κεντροδεξιά και μάλιστα τη βλέπω άνετα και πιο δεξιά ακόμη μετά τα παραληρήματα του κ.Σαμαρά, ενω για το  Συριζα τα είπαμε. Σε μενα τουλάχιστον η ρητορεία του θυμίζει πολύ περισσότερο Ενωση Κέντρου παρά ΠΑΣΟΚ (του '74-'81) πόσο μάλλον ΕΔΑ που δεν ήταν βεβαια φιλοευρωπαική. Ειναι εν τω μεταξύ κι αυτα τα σφυροδρέπανα που λογοκρίνονται και σβήνονται στην Αυγή που μιλάνε για μια Αριστερά συσκευασίας χωρίς  αριστερό περιεχόμενο. Υ.Γ. Αυτα που λέω και η κριτική προς τον Συριζα δεν έχει να κανει παρα μόνο με τις επιλογές της ηγεσίας του. Τα μέληκαι τους ψηφοφόρους  του-ιδιαίτερα κάποιους  απο αυτούς- που πραγματικά παλευουν και έχουν όραμα ανατροπής φυσικά δεν τους θεωρώ κεντρώους. Μένει βεβαια να δούμε κατα πόσο θα αντιδράσουν στις υποχωρησεις που θα γίνουν και κατά πόσο θα αντισταθούν στη ζάλη των υψηλών ποσοστών στα οποία δεν είναι καθόλου συνηθισμένοι. Σκέφτομαι καμια φορά τι θα μπορούσε να γίνει αν οι τόσες εκατοντάδες χιλιάδες μέλη, φίλοι, ψηφοφόροι των ΚΚΕ,ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ -πιθανά πάνω από εκατομμύριο- ξόδευαν λίγο χρόνο για να μιλήσουν και στους άλλους με ενθουσιασμό για το σοσιαλισμό, αν έμπαιναν στον κόπο να τον περιγραψουν. Εκτός κι αν δεν έχουν κανένα ενθουσιασμό για κατι τετοιο πραγμα που δεν αποκλείεται.