Ιος του Δυτικού Νείλου

Σε συναγερμό βρίσκονται και θα βρίσκονται για το επόμενο διάστημα, οι αρμόδιες υγειονομικές υπηρεσίες με αφορμή το πρώτο κρούσμα του ιού του Δυτικού Νείλου στην Αθήνα.
Τι μέτρα λαμβάνονται και πώς να προφυλαχτείτε.... Μετά το κρούσμα σε....  70χρονη γυναίκα από το Παλαιό Φάληρο που δεν είχε επισκεφθεί περιοχή που ήταν μολυσμένη με τον ιό του Δυτικού Νείλου, οι αρμόδιες υγειονομικές αρχές βρίσκονται επί ποδός. Όχι μόνο για τα ίδια τα περιστατικά αλλά για τις γενικότερες επιπτώσεις που μπορεί να έχουν τα κρούσματα ακόμη και στις αιμοδοσίες.
Και αυτό επειδή οι διεθνείς κανονισμοί επιβάλουν διακοπή αιμοδοσίας και έλεγχο των μονάδων αίματος που έχουν δοθεί ώστε να περιορισθεί η μετάδοση του ιού. Προς το παρόν φαίνεται ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν είναι πιθανό και επειδή στη χώρα μας η δωρεά αίματος είναι εξαιρετικά περιορισμένη και μάλιστα το καλοκαίρι.
Άλλωστε οι πιθανότητες μετάδοσης του ιού από μετάγγιση είναι πολύ περιορισμένες. Πάντως οι υγειονομικές υπηρεσίες και ειδικά το ΚΕΕΛΠΝΟ, έχουν δώσει εντολή να ελέγχονται σε όλα τα νοσοκομεία πιθανά κρούσματα μηνιγγίτιδας και εγκεφαλίτιδας που είναι και οι βασικές επιπτώσεις από το τσίμπημα του μολυσμένου κουνουπιού.
Πιο ευάλωτοι φαίνεται πως είναι πάντως οι ηλικιωμένοι και οι χρονίως πάσχοντες οι οποίοι θα πρέπει να δείξουν ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία από τα τσιμπήματα κουνουπιών.
 Ποια είναι τα βασικά συμπτώματα και πως μπορείτε να προφυλαχθείτε; 
Ο καθηγητής Σωτήρης Αδαμίδης Διευθυντής της Α’ Παθολογικής Κλινικής του Ιατρικού Αθηνών, εξηγεί αναλυτικά: Η λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου που απασχολεί από διετίας και τη χώρα μας, οφείλεται σε έναν ιό που μεταδίδεται συνήθως με τσίμπημα μολυσμένων κουνουπιών .
Ποια είναι τα συνήθη συμπτώματα;
Τα συνήθη συμπτώματα είναι πυρετός ,πονοκέφαλος , μυαλγίες , εξανθήματα και διόγκωση των λεμφαδένων ενώ σε σοβαρότερες περιπτώσεις υπάρχει δυσκαμψία αυχένος , σύγχυση, μυϊκός τρόμος , σπασμοί και παράλυση η και κώμα.

 Ευτυχώς οι σοβαρές περιπτώσεις είναι σπάνιες ( 1% ) ενώ τα περισσότερα περιστατικά είναι ήπια και συνήθως δεν προσέρχονται στα ιατρεία ώστε να καταγραφούν. Επίσης δεν υπάρχουν ενδείξεις για μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο κάτι που θα ήταν πολύ πιο επικίνδυνο. Σπάνιες μορφές μετάδοσης είναι μέσω μεταγγίσεων –γι αυτό ελέγχεται το αίμα των περιοχών όπου διαπιστώνονται κρούσματα της νόσου , μέσω μητρικού θηλασμού και μέσω μεταμόσχευσης οργάνων. Θα πρέπει πάντως να αναφέρουμε ότι στις περιπτώσεις με τα σοβαρά συμπτώματα που συνήθως υποδηλώνουν εγκεφαλίτιδα από τον ιό αυτό , η προσέλευση στο νοσοκομείο είναι απαραίτητη και σώζει ζωές .
Πώς θα προφυλαχθούμε ; 

Ο καλύτερος τρόπος είναι φυσικά η αποφυγή των κουνουπιών κάτι όχι τόσο εύκολο αλλά που μπορεί κανείς να λάβει κάποια μέτρα αποφυγής , όπως το να χρησιμοποιεί εντομοαπωθητικά και να μην αφήνει πηγές- εστίες κουνουπιών με στάσιμα νερά κοντά του. 

 Να αποφεύγουμε χώρους με ζέστη και υγρασία και να πλενόμαστε συχνά ώστε να μη μένει επάνω μας ιδρώτας. Να φοράμε μακριά ρούχα , όσο αυτό είναι εφικτό .

• Να χρησιμοποιούμε προστατευτικές σήτες στα παράθυρα και κουνουπιέρες . 
• Ο κλιματισμός και οι ανεμιστήρες βοηθούν επίσης στην απομάκρυνση των κουνουπιών . Πόσο διαρκεί η νόσος ; Εξαρτάται από τη βαρύτητα της νόσου. Στην ήπια μορφή μερικά 24ωρα , ενώ στην εγκεφαλίτιδα πολύ περισσότερο. 

Έναρξη συμπτωμάτων δε σημαίνει και την έναρξη της νόσου γιατί αυτή ξεκινά μία έως δύο εβδομάδες πριν εκδηλωθούν , τότε που συνέβη το δήγμα (τσίμπημα) από το κουνούπι.
Υπάρχει θεραπεία για τη νόσο ;
Εμβόλιο δεν υπάρχει δυστυχώς , ούτε φυσικά έχουν θέση τα αντιβιοτικά μιας και μιλάμε για ιογενή λοίμωξη .Υπάρχει ασφαλώς στις σοβαρές περιπτώσεις δυνατότητα αποτελεσματικής υποστήριξης στο νοσοκομείο που συνήθως οδηγεί σε ίαση.

Σε ποιες χώρες εκτός από τη δική μας έχουν αναφερθεί κρούσματα ; 
Ο ιός διαπιστώθηκε στην Uganda in 1937 (περιοχή δυτικού Νείλου ) .Συχνά απαντάται στην Αφρική και σε χώρες της Ασίας και της Μέσης Ανατολής .Αλλά το 2011 επιβεβαιώθηκαν 41 κρούσματα και στις ΗΠΑ , εκ των οποίων το 60% -ποσοστό πολύ σημαντικό – ανέπτυξε τη σοβαρή μορφή της νόσου .

Πριν το 1999 – όπου υπήρξε ένα ξέσπασμα της νόσου στη Νέα Υόρκη - δεν είχε ανακοινωθεί κρούσμα στην Αμερική. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν ανακοινωθεί περισσότερα από 30000.

Στο Ισραήλ υπήρξε επιδημία ήδη από το 1950 και μια δεκαετία αργότερα στην Ευρώπη. Και τα κουνούπια πως μολύνονται ; Από μολυσμένα πτηνά ,κυρίως κοράκια , τα οποία συνήθως πεθαίνουν εξ αιτίας του ιού , και άλλα ζώα (άλογα) .

Το ότι πεθαίνουν βοηθά ως προειδοποιητικό σημάδι για τις αρχές ώστε να λάβουν μέτρα πρόληψης . Αντίθετα με ένα στέλεχος του ιού ( St Louis Encephalitis ) που μολύνει τα πτηνά χωρίς να τα σκοτώνει .

Έχει επίσης βρεθεί ο ιός και σε τσιμπούρια σε Ασία και Αφρική. 
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο να νοσήσουν από τον ιό και πότε ;

Όσοι κατοικούν σε περιοχές όπου έχουν καταγραφεί περιπτώσεις ενεργού νόσου και τα άτομα άνω των 50 ετών . Σε μέρη σαν τα δικά μας το κλίμα ευνοεί τη μετάδοση της νόσου καλοκαίρι προς φθινόπωρο .

 http://www.i-diadromi.com/2012/07/blog-post_6259.html#ixzz20i1vNy4o