Διεγνώσθη με καρκίνο, μετακόμισε στην Ικαρία και ζει ακόμη!

Το νησί της μακροζωίας σε αφιέρωμα του BBC.Οι κάτοικοι ενός μικρού ελληνικού νησιού ζουν κατά μέσο όρο δέκα χρόνια περισσότερο από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, γράφει σε σημερινό του άρθρο το BBC.Ποιο είναι όμως το μυστικό της μακροζωίας

 στην Ικαρία, αναρωτιέται ο συντάκτης

 του άρθρου Andrew Bomford.

Μπορεί να είναι ο καθαρός αέρας, ο φιλικός

 και ανοιχτός τρόπος ζωής, τα φρέσκα λαχανικά

 ή το φρέσκο γάλα κατσίκας.

Ακόμη, το ορεινό έδαφος καθώς η μετακίνηση 

από το ένα μέρος στο άλλο σε κρατά 

σε καλή φυσική κατάσταση.

Μπορεί ακόμη να οφείλεται στη φυσική ακτινοβολία

 από τους βράχους από γρανίτη.

Όμως, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, ο 98χρονος 

Σταμάτης Μωραΐτης, έχει άλλη εξήγηση.

«Είναι το κρασί» λέει και προσθέτει: 

«Είναι αγνό, καθαρό, χωρίς προσθετικά.

 Το εμπορικό κρασί έχει συντηρητικά. 

Όμως αυτό το κρασί 

που φτιάχνουμε μόνοι μας είναι αγνό».

Ο κ. Σταμάτης γιόρτασε τα 98α γενέθλιά του 

την Πρωτοχρονιά. Λέει ότι είναι μεγαλύτερος, 

όμως τα επίσημα έγγραφα που διαθέτει αναφέρουν 

ως ημερομηνία γέννησής του 

την 1η Ιανουαρίου του 1915.

Έξω από το σπίτι του υπάρχουν ελιές, οπωροφόρα 

δέντρα και αμπέλι. Κάθε χρόνο βγάζει περίπου

 700 λίτρα κρασί.

«Το πίνετε όλο μόνος σας;» τον ρωτάει

 ο δημοσιογράφος για να του απαντήσει έκπληκτος: 

«Όχι! Το πίνω με τους φίλους μου». 

Ο κ. Σταμάτης πριν από 45 χρόνια ζούσε στις ΗΠΑ. 

Οι γιατροί τότε διέγνωσαν ότι έπασχε από καρκίνο

 στους πνεύμονες και ότι βρισκόταν στα τελευταία 

στάδια της ασθένειας, δίνοντάς του μόλις 9 μήνες ζωής.

«Τότε ήταν πολύ ακριβές οι κηδείες εκεί.

 Έτσι, είπα στη γυναίκα μου ότι θα γυρίσω 

στην Ικαρία για να με θάψουν κοντά στους γονείς μου.

 Βρήκα τους φίλους μου στο χωριό που γεννήθηκα

 και αρχίσαμε να πίνουμε. Σκεφτόμουν ότι τουλάχιστον

 θα πεθάνω χαρούμενος. Βρισκόμασταν κάθε μέρα

 και πίναμε κρασάκι. Εγώ περίμενα, όμως καθώς 

περνούσε ο καιρός εγώ ένιωθα ακόμη πιο δυνατός.

 Πέρασαν οι 9 μήνες και εγώ ένιωθα καλύτερα από πριν. 

Μετά πέρασαν 11 μήνες, ακόμη καλύτερα… 

.......και τώρα 45 χρόνια μετά είμαι ακόμη εδώ!» 

είπε ακόμη και συνέχισε: «Πριν από μερικά χρόνια 

επέστρεψα στις ΗΠΑ για να βρω τους γιατρούς μου, 

αλλά δεν τα κατάφερα. 

Είχαν πεθάνει όλοι».