Επαναφορά του αφορολόγητου για τους ελεύθερους επαγγελματίες

Η πρακτική της ευνοϊκότερης μεταχείρισης των εισοδημάτων που προέρχονται από μισθούς και συντάξεις στην Ελλάδα, είναι... τόσο παλαιά, όσο είναι και η φορολογία εισοδήματος (δεκαετία 1950). Η πρακτική αυτή, κατά κύριο λόγο, βασίζονταν στη γενικότερη παραδοχή ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες είχαν τη δυνατότητα φοροδιαφυγής, κάτι που σε μεγάλο βαθμό άλλωστε αντιπροσώπευε και την πραγματικότητα.Όμως, η δυνατότητα αυτή, εάν και στον βαθμό που υπήρχε, αφορούσε στις παλαιότερες δεκαετίες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι γι’ αυτό ευθύνονταν η χαμηλή φορολογική συνείδηση του πληθυσμού, γενικότερα. Όμως, ευθύνονταν και η κακή οργάνωση του Κράτους, οι εγγενείς αδυναμίες από την έλλειψη μηχανογραφικών μέσων και –σοβαρότατος παράγοντας- η έλλειψη πολιτικής βούλησης ή καλύτερα, η συνενοχή του πολιτικού συστήματος. Όλα αυτά, όντως οδηγούσαν σε φοροδιαφυγή, η οποία -σε πολλές κατηγορίες ελευθέρων επαγγελματιών- συχνά έφθανε σε προκλητικά επίπεδα.Σήμερα, πολλοί από τους παραπάνω παράγοντες εξακολουθούν να υφίστανται, όμως, αυτό συμβαίνει σε μειωμένο βαθμό. Κατά τις προηγούμενες δεκαετίες η μηχανογράφηση και οι νέες τεχνικές ελέγχου έχουν αλλάξει πολλά στην οργάνωση και τη λειτουργία του Κράτους. Μέσα από τη μηχανογράφηση είναι περισσότερο εύκολη και πλήρης η δυνατότητα παρακολούθησης της δραστηριότητας, των εισοδημάτων και της περιουσίας των φορολογουμένων. Βέβαια, λόγω της μεταβολής των αναγκών της χώρας, έχει αλλάξει –αναγκαστικά πλέον- και η πολιτική βούληση, παρά το ότι το πολιτικό σύστημα δείχνει απρόθυμο να αποβάλει τις πρακτικές που χαρακτήριζαν τη συμπεριφορά του επεί δεκαετίες.
Σε κάθε περίπτωση, εάν κάποιος μπορούσε να δικαιολογήσει την ύπαρξη μίας διαφορετικής μεταχείρισης μίας κατηγορίας φορολογουμένων στο παρελθόν, σήμερα αυτό δύσκολα θα μπορούσε να γίνει.Όμως, ακόμη και εάν υπάρχουν σήμερα πολλοί συμπολίτες μας οι οποίοι συνεχίζουν να αποκρύβουν εισοδήματα, αυτό δε σημαίνει ότι το Κράτος δικαιολογείται να εφαρμόζει “οριζόντια μέτρα” που πλήττουν τους πάντες! Είναι βασική ευθύνη του Κράτους να αποδείξει ότι κάποιοι φοροδιαφεύγουν, να συλλάβει τη φοροδιαφεύγουσα ύλη και να τιμωρήσει τους παραβάτες.
Θεωρούμε αδιανόητο να μας λέει σήμερα η Κυβέρνηση ότι εξακολουθεί να μη μπορεί να συλλάβει τη φοροδιαφυγή. Στην ουσία δε θέλει. Και υπάρχουν άπειρα παραδείγματα που το αποδεικνύουν.
Παραδοσιακά, η διαφοροποίηση στην φορολογική επιβάρυνση μεταξύ μισθωτών, συνταξιούχων και ελευθέρων επαγγελματιών, γινόταν μέσα από το μηχανισμό του “αφορολόγητου” ποσού που δικαιούνταν ο κάθε φορολογούμενος. Σχεδόν πάντα, η κατηγορία των μισθωτών-συνταξιούχων απολάμβανε ένα υψηλότερο όριο αφορολογήτου, σε σχέση με τους ελεύθερους επαγγελματίες. Επί 60 περίπου χρόνια, η διαφορά στον τελικό φόρο που πλήρωνε η κάθε κατηγορία φορολογουμένων, ήταν μικρή και -θα λέγαμε- ανεκτή από την κοινωνία. Σήμερα όμως, η διαφορά αυτή είναι κολοσσιαία! Όπως αποδείξαμε σε μελέτη που δημοσιεύσαμε πριν από μερικές μέρες (δείτε τη μελέτη), φέτος, για το ίδιο εισόδημα (αφορά στο “μέσο εισόδημα” όπως αυτό προσδιορίζεται από τη Eurostat) που απέκτησε ένας μισθωτός εντός του 2013, ο ελεύθερος επαγγελματίας πληρώνει κατά 169,3% περισσότερο φόρο!Αυτό είναι πλέον έξω από κάθε λογική, υπερβαίνει την όποια ανοχή και θα πρέπει να σταματήσει. Θα πρέπει επιτέλους να εφαρμοστούν οι νόμοι και το Σύνταγμα!
Επιστημονική επιτροπή Βουλής των Ελλήνων: Η κατάργηση του αφορολόγητου είναι αντισυνταγματική!

madata.gr