Στον Αλέξη Τσίπρα και την ελληνική κυβέρνηση επιρρίπτει ευθέως ο Πολ Τόμσεν την ευθύνη για νέα μέτρα λιτότητας.
«Εμείς δεν απαιτούμε λιτότητα, αλλά αντίθετα όταν η κυβέρνηση συμφώνησε με τους Ευρωπαίους σε πλεονάσματα 3,5% το Ταμείο είχε προειδοποιήσει ότι αυτό θα δημιουργούσε λιτότητα και όχι ανάκαμψη» σημειώνει σε άρθρο του ο Τόμσεν και προσθέτει:
«Αν η Ελλάδα συμφωνεί με τους Ευρωπαίους σε φιλόδοξους δημοσιονομικούς στόχους, μην κατακρίνετε το ΔΝΤ ότι αυτό επιμένει στη λιτότητα» δηλώνει ευθέως»
Σημειώνει επίσης ότι χωρίς μεταρρύθμιση του Δημόσιου τομέα, η Ελλάδα δεν πρόκειται να πετύχει ούτε καν ένα ήπιο πρωτογενές πλεόνασμα,Ο Πολ Τομσεν στο κοινό του άρθρο με τον επικεφαλής έρευνας του Ταμείου, Μωρίς Όμπστφέλντ, . χαρακτηρίζει τον ελληνικό προϋπολογισμό αντιαναπτυξιακό και άδικο και ζητά μεταρρυθμίσεις ώστε το όφελος που θα προκύψει να δώσει «χώρο» για αύξηση δαπανών και μείωση φόρων.Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν επίσης δεν «πιστεύουμε ότι η Ελλάδα μπορεί να φτάσει κοντά στη διατήρηση ακόμη και ενός ήπιου πρωτογενούς πλεονάσματος και στην επίτευξη του φιλόδοξου μακροπρόθεσμου αναπτυξιακού στόχου της χωρίς τη ριζική αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα». Σημειώνουν δε ότι είναι απαραίτητο να προχωρήσει η Ελλάδα σε μεταρρυθμίσεις στη δομή των φόρων και των δαπανών.
Σε ξεχωριστό σημείωμά του, ο Τόμσεν τονίζει ότι ο υφιστάμενος προϋπολογισμός είναι εχθρικός προς την ανάπτυξη και επισημαίνει ότι η επίλυση αυτού του προβλήματος απαιτεί φορολογικές και συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις. Θέτει το θέμα του αφορολόγητου, επισημαίνοντας ότι είναι πολύ υψηλό και υπογραμμίζει ότι πρέπει να μειωθούν οι τρέχουσες συντάξεις, τονίζοντας ότι η πρόσφατη μεταρρύθμιση δεν επαρκεί.
«Εμείς δεν απαιτούμε λιτότητα, αλλά αντίθετα όταν η κυβέρνηση συμφώνησε με τους Ευρωπαίους σε πλεονάσματα 3,5% το Ταμείο είχε προειδοποιήσει ότι αυτό θα δημιουργούσε λιτότητα και όχι ανάκαμψη» σημειώνει σε άρθρο του ο Τόμσεν και προσθέτει:
Σημειώνει επίσης ότι χωρίς μεταρρύθμιση του Δημόσιου τομέα, η Ελλάδα δεν πρόκειται να πετύχει ούτε καν ένα ήπιο πρωτογενές πλεόνασμα,Ο Πολ Τομσεν στο κοινό του άρθρο με τον επικεφαλής έρευνας του Ταμείου, Μωρίς Όμπστφέλντ, . χαρακτηρίζει τον ελληνικό προϋπολογισμό αντιαναπτυξιακό και άδικο και ζητά μεταρρυθμίσεις ώστε το όφελος που θα προκύψει να δώσει «χώρο» για αύξηση δαπανών και μείωση φόρων.Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν επίσης δεν «πιστεύουμε ότι η Ελλάδα μπορεί να φτάσει κοντά στη διατήρηση ακόμη και ενός ήπιου πρωτογενούς πλεονάσματος και στην επίτευξη του φιλόδοξου μακροπρόθεσμου αναπτυξιακού στόχου της χωρίς τη ριζική αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα». Σημειώνουν δε ότι είναι απαραίτητο να προχωρήσει η Ελλάδα σε μεταρρυθμίσεις στη δομή των φόρων και των δαπανών.
Σε ξεχωριστό σημείωμά του, ο Τόμσεν τονίζει ότι ο υφιστάμενος προϋπολογισμός είναι εχθρικός προς την ανάπτυξη και επισημαίνει ότι η επίλυση αυτού του προβλήματος απαιτεί φορολογικές και συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις. Θέτει το θέμα του αφορολόγητου, επισημαίνοντας ότι είναι πολύ υψηλό και υπογραμμίζει ότι πρέπει να μειωθούν οι τρέχουσες συντάξεις, τονίζοντας ότι η πρόσφατη μεταρρύθμιση δεν επαρκεί.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός της απόλυτης ανειλικρίνειας, με την οποία ο κ. Τόμσεν (ΔΝΤ) περιβάλλει την προσπάθεια "δικαιολόγησης" της καταστροφής της Ελλάδας από το λανθασμένο πρόγραμμα του ΔΝΤ. Και, έτσι, ο κ. Τόμσεν, καταλήγει σε αφελείς και χωρίς λογική αιτιάσεις, για το ότι δήθεν "το ΔΝΤ δεν θέλει λιτότητα". Οι αποδείξεις, ωστόσο, περί του αντιθέτου είναι συντριπτικές:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Η Ελλάδα, επειδή δεν είχε και δεν έχει το θάρρος να κάνει, επιτέλους τη ΡΗΞΗ με τους εγκληματικούς, για την περίπτωσή της, θεσμούς, βρίσκεται υποχρεωμένη να υλοποιεί πολλαπλών μορφών λιτότητες, που αντιστοιχούν στο είδος και στην κατεύθυνση των ιδεολογικών φανατισμών των επί μέρους αυτών θεσμών, καθώς και στα ειδικά συμφέροντα, που ο καθένας από τους θεσμούς είναι ταγμένος να εξυπηρετεί.
2. Έτσι, οι Ευρωπαίοι, δηλαδή οι Γερμανοί, επέλεξαν τα υπέρογκα 3.5% πρωτογενή πλεονάσματα, πρώτον για να ικανοποιήσουν τους λαούς τους οι οποίοι έχουν σκοπίμως πειστεί ότι τα δάνεια προς την Ελλάδα εξασφαλίζουν την ευημερία των Ελλήνων (ενώ πηγαίνουν σχεδόν αυτούσια στις τράπεζες) και δεύτερον για να τιμωρήσουν τους Έλληνες (όπως το επιθυμεί κυρίως ο κ. Σόιμπλε). Αντιθέτως, το ΔΝΤ, επειδή είναι πεπεισμένο, και ορθώς, ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει βιώσιμο εντός μνημονίων, ενδιαφέρεται να επιτύχει την υλοποίηση σκληρών μεταρρυθμίσεων, που απορρέουν από τον ακραίο φανατισμό των νεοφιλελεύθερων και που δεν έχουν (ακόμη) εφαρμοστεί πουθενά: όπως είναι, ανάμεσα και σε άλλα,η ελαχιστοποίηση των συντάξεων, η εξαφάνιση του δημόσιου τομέα και η αφαίρεση και του τελευταίου ίχνους προστασίας των εργαζομένων στην αγορά εργασίας.
3. Να σοβαρευτούμε λοιπόν! Επιπλέον σκληρή λιτότητα σημαίνει, ασφαλώς, η απαίτηση των Ευρωπαίων για την επίτευξη 3.5% πρωτογενούς πλεονάσματος στο διηνεκές σε σύγκριση με το 1,5-2%, που προτείνει το ΔΝΤ. Αλλά, λιτότητα επίσης, και ίσως ακόμη πιο σκληρή και πιο απάνθρωπη σημαίνει και η απαίτηση του ΔΝΤ για περαιτέρω μείωση των συντάξεων, λιτότητα επίσης σημαίνει και ίσως ακόμη σκληρότερη και με μη αντιστρέψιμα αποτελέσματα η απαίτηση του ΔΝΤ για μείωση των ήδη ελαχιστοποιημένων δημοσίων δαπανών, λιτότητα σημαίνει τέλος και η αύξηση της ανεργίας που θα προκληθεί από την απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων και από τον περαιτέρω περιορισμό των δημοσίων δαπανών.
Συμπέρασμα: Μετά από σχεδόν επτά χρόνια εφαρμογής αυτού του ατυχέστατου και επισήμως αναγνωρισμένου ως λανθασμένου προγράμματος, το οποίο δεν επέτυχε κανέναν απολύτως από τους στόχους του, θα ήταν εύλογη η ελληνική απαίτηση μεταβολής των κατευθύνσεων του, προς τη δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης. Όμως, αυτός ο προβληματισμός είναι εκτός θέματος! Ωστόσο, εξακολουθούμε να παίζουμε το παιχνίδι της δήθεν προσπάθειας των θεσμών ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΟΥΝ!