Αν θέλετε κρατική οντότητα, κυριαρχία & πολιτισμό, έχετε νόμισμα. Τελεία!... Αναγκαία συνθήκη είναι η κυρίαρχη δημοσιονομική ΚΑΙ νομισματική πολιτική. Απὸ τον καιρό του Ομήρου.
Τοῦ Γιώργου Κακαρελίδη*
Πρίν ἀπ' ὅλα πρέπει νὰ ἀπαντηθοῦν τὰ ἑξῆς θεμελιώδη έρωτήματα:
-΄Επιθυμοῦμε κρατική κυριαρχία Ναί /Οχι; Ἄν, ΟΧΙ τότε περιττή κάθε περαιτέρω συζήτηση.
Ἄν ΝΑΙ, ἀναγκαία συνθήκη εἶναι ἡ κυρίαρχη δημοσιονομική ΚΑΙ νομισματική πολιτική. Ἀπὸ τὸν καιρό τοῦ Ὁμήρου. Τὸ δὲ μῖγμα ἀκολουθητέας οἰκονομικῆς πολιτικῆς, δηλαδή τὰ τεχνικά ἐργαλεῖα, εἶναι ἀρκετά (ἔχουν γραφεῖ 4 παραπλήσιες καὶ συγκροτημένες μέθοδοι γιά τήν ἀποχώρηση ἀπό τό εὐρώ, ἀπό τόν Roger Bootle καὶ τὴν ὁμάδα του τῆς Capital Economics, τόν Νίκο Ἰγγλέση, τόν Κώστα Κόλμερ, τόν Θεοδ. Κατσανέβα καὶ τὴν ὁμάδα του, ὅπως καὶ σειρά ἄρθρων, ἐξαιρετικῶν οἰκονομολόγων στὰ ἐπί μέρους εἰδικά ἐργαλεῖα).
Γνωρίζουμε ὅτι τό εὐρώ οὔτε νόμισμα εἶναι οὔτε "κοινό". Δὲν εἶναι νόμισμα, διότι:
1) δὲν ἔχει ἐκ κατασκευῆς τούς βασικούς μηχανισμούς τοῦ νομίσματος ὅπως Μηχανισμό ἀνακύκλωσης πλεονασμάτων, Μηχανισμό διαχείρισης ἐλλειμμάτων (!) κτλ καὶ
2) δὲν φτιάχτηκε, σὲ ἀντίθεση μέ τό δολλαριο, προνοῶντας γιὰ τὴν σταθερότητα ἐργασίας!
3)Δὲν εἶναι "κοινὀ" διότι τό κόστος του στίς ἐπιχειρήσεις (πχ τοῦ νότου) εἶναι διαφορετικό (πχ ἀπό τόν βορρᾶ), μέ ἀποτέλεσμα τὴν καταδίκη σὲ μόνιμη ὑπανάπτυξη καὶ μαρασμό αὐτῶν. Ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν Γαλλία. Φτιάχτηκε ἁπλᾶ καί μόνο στὴν προσπάθεια Γαλλίας Γερμανίας νὰ ἐλέγξουν ἡ μιά τὴν ἄλλη.
- Μήπως ὅμως αὐτά θὰ παρεκάμπτοντο, ἄν ἡ ΕΕ ἦταν Ομοσπονδία;
Πιθανόν ἀλλά αὐτό εἶναι εἰκοτολογία. Γιατί σὲ κάθε περίπτωση, (ι) θὰ ἔπρεπε νὰ προηγηθῇ ἡ ὁμοσπονδιοποίηση τοῦ νομίσματος κι'ὄχι ἀντίστροφα. Ὁμοσπονδιοποίηση (δημοσιονομική πολιτική, ἐξωτερική πολιτική, Ἅμυνα) ποὺ ἀκόμη εἶναι στὴν σφαῖρα τῆς ἀπιθανότητος. Καὶ (ιι) θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπάρχῃ κεντρική κυβέρνηση ἐκλεγόμενη διευρωπαϊκά δημοκρατικά δηλαδή κατεδάφισμα τοῦ ἱερατείου τῶν Βρυξελλῶν. Αὐτό κι’ἄν ἀνήκῃ στὴν σφαῖρα τῆς φαντασἰας.
- Ἄν πᾶμε σέ κρατικό νόμισμα καὶ ὑποτιμηθῆ δὲν θὰ διπλασιασθῇ τό χρέος;
Βλακεία ὁλκῆς! Τὸ χρέος θὰ εἶναι ἴδιο (ἤ ὅσο ἀναγνωρισθῆ μετά).
- Δὲν θὰ ἔχουμε συνάλλαγμα γιά ... φἀρμακα , πετρέλαια!
Ἑτέρα βλακεία ὁλκῆς ποὺ στοχεύει σὲ κατοχικά σύνδρομα εύτέλειας. Καὶ ἐπιστημονικῆς ἀνεπάρκειας, ἀποκρύπτοντας ὅτι τὸ ἰσοζύγιο ἐξωτερικῶν συναλλαγῶν εἶναι ἰσοσκελισμένο.
- Ποῦ θὰ βροῦμε συνάλλαγμα γιά εἰσαγωγές (ἐπιμένουν αὐτοὶ ποὺ πλούτισαν στὴν πλάτη σας, ὑπηρετῶντας τὴν πτωχοτραπεζοκρατία καί ξένα κέντρα ἀποφάσεων):
Τό συνάλλαγμα ΔΕΝ ἔχει σχέση μέ τό νόμισμα ποὺ ἔχεις. Εὑρίσκεται μὲ ἐξαγωγές ἤ εἰσαγωγές ἀπό ναυτιλία, μεταφορές, τουρισμό κτλ. Καί εὐτυχῶς ἔχουμε ὅσο χρειαζόμαστε. Κι’αὐτό τό λέει ἡ ἴδια ἡ Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος!
- Ποιός μᾶς διαβεβαιώνει γιά τήν ἐπιτυχία!, λένε ὑστερικά, ἔχοντας χάσει στά προηγούμενα:
Οκτώ χρόνια μᾶς "διαβεβαίωναν" πολιτικοί, τράπεζες καί ΜΜΕ γιά τήν εὐτυχία τοῦ εύρῶ καί τῶν μνημονίων. Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλῆ: τό μόνο βέβαιο εἶναι ὁ θάνατος (Κέϋνς). Τό ἐξ ἴσου βέβαιο εἶναι καὶ ὁ θάνατος τῆς Ἑλλάδος στό εὐρώ. Τό λέει ὁ εὐρωτζῆς ὁ Σόϊμπλε. Τό λένε Ἄγγλοι ποὺ ἔμειναν ἀπ' ἔξω, τό λένε κι οἱ ὑπόλοιπες χῶρες ποὺ ὅταν εἶδαν ἐμᾶς, ἄλλαξαν γνώμη καί τό ... ἀναβάλλουν γιά ὅταν εἶναι κατάλληλες οἱ ... συνθῆκες. Δηλαδή ποτέ. Τό λέει καὶ ἡ στοιχειώδης οἰκονομική θεωρία, τό λέει καί τό γεγονός τῆς ἀσύλληπτης κερδοσκοπικῆς ἀπάτης, χειρότερης τοῦ χρηματιστηρίου, ἐνθυλάκωσης τοῦ πλούτου σας, μέ τό εὐρῶ. Μπορεῖτε νὰ συνεχίσετε τὴν «συνεισφορά» σας στὴν «μεγαλειώδη» ἀπάτη τοῦ εὐρώ, εἰς βάρος τῶν παιδιῶν σας. Ἄν αὐτό θέλετε!
Τὸ ἄν θὰ ὑποτιμηθῇ τό νόμισμα καί πόσο, ἄν θὰ ἐπιτρέψουμε νὰ εἶναι διαπραγματεύσιμο ἤ ὄχι καί γιὰ πόσο διάστημα ὄχι, μέ ποιό καλάθι θὰ συμμεταβάλεται κτλ εἶναι διοικητικῆς φύσεως μετααποφάσεις καί τεχνικές. Τό μόνο ποὺ χρειάζεται εἶναι δυνατή τεχνική ὁμάδα, ἐφαρμογῆς, ὄχι ... διαπραγματευτική, ποὺ νὰ ξέρῃ οἰκονομικά τοῦ Ἀριστοτέλους, μὲ ὁλίγη Ἀντιγόνη.Τώρα ποὺ τά ξεκαθαρίσαμε, πρός μεγάλη θλίψη ὅλων τῶν παραμνημονιάδων, πᾶμε σέ πιό πρακτικά ἐρωτήματα:
- Θὰ μποροῦμε νὰ κόβουμε ὅσο νόμισμα θέλουμε; Ὄχι φυσικά. Κρατική Δημοσιονομική καί νομισματική πολιτική σημαίνει τό ἀκριβῶς ἀντίθετο. Ὅτι ὑπακούει σὲ ἕνα βασικό κανόνα: σὲ συνθῆκες ὕφεσης μειώνεις κόστος χρήματος (ἐπιτόκια) καἰ ἀντίστροφα σὲ συνθῆκες ὑπερθέρμανσης. Τό ἴδιο καί μέ τίς κρατικές ἐπενδύσεις.
- Καί μέ τὴν διακίνηση τῶν κεφαλαίων τί θὰ γίνη; Πολύ ἁπλᾶ, δὲν θὰ ὑπάρχει ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων. Στόπ! Εἶναι ἀνόητο καί σὰν σκέψη οἰκονομική καί πολιτική. Ἀλλά καί ἀντιεπιστημονική. Μὴν φοβᾶστε δὲν ἀναφέρομαι στά λεφτά σας, μὴν δὲν ἀγοράσετε ἀπό τὸ Ιντερνετ ἤ μὴν δὲν μπορέσετε νὰ στείλετε γιά σπουδές τό παιδί ἔξω. Αὐτά ποτέ δὲν περιορίστηκαν. Ἀναφέρομαι ἐκεῖ ποὺ εἶναι τό ζουμί: στὰ λεφτὰ τῶν ἀρπακτικῶν, δῆθεν ἐπενδυτῶν, ποὺ δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό ἀκριδαριό, ποὺ ἐφορμᾷ γιά δευτερόλεπτα, νὰ ἁρπάξῃ τόν πλοῦτο. Δικό σας καί τῆς χώρας.
- Καί οἱ Τράπεζες, πῶς θὰ ἀνακεφαλαιωθοῦν; Κανονικά θά ἔπρεπε ὅλες οἱ διοικήσεις νὰ ναι στὴν στενή, μὲ βραχιόλια διαρκείας. Διότι ἐνῷ εὐθύνονται οϊ τράπεζες γιά τὴν φοῦσκα τοῦ 2008, σᾶς ἔπεισαν ὅτι φταῖτε ἐσεῖς λόγῳ ... διαφθορᾶς. Καί τό χάψατε ὡς χάνοι, λόγῳ ἐργολαβικῆς προπαγάνδας ΜΜΕ καί πολιτικῶν. Ἐν πάσει περιπτώσει, ἀντί νὰ πληρώνετε ἐσεῖς μέ εὐρώ δανεικό καί αγύριστο, τὶς τράπεζες, τό θέμα θὰ εἶχε λυθῆ μέ μιά λογιστική ἐγγραφή καί μέ πολλούς ἐπιτρόπους τῆς ἐθνικοποιημένης Τράπεζας τῆς Ἑλλάδος.
Πρίν συνεχίσουμε στό ἑπόμενο, ἀνακαλέστε στὴν μνήμη σας, τό ἀντίστοιχο τῆς ΕΕ καί εὐρωζώνης, με τὴν τότε ἀρχαία ΕΕ καί νόμισμα. Τὴν Δηλία ἤ Α’Ἀθηναϊκὴ Συμμαχία. Ἡ Ἀθήνα (Γερμανία σήμερα) ἐπέβαλε στανικά τό ἀθηναϊκό νόμισμα (εύρώ σήμερα), μέ τὴν τότε ΕΚΤ στὴν Ἀθήνα (ἀρχικά γιά λίγο στήν Δῆλο), καλυπτόμενο μέ τό δίκαιο τῶν Ἀθηνῶν (Λουξεμβούργου σήμερα) μέ ἀπεριόριστο δικαίωμα ἐπεμβάσεων (Τρόϊκα σήμερα), φορολογικῶν, στρατιωτικῶν, μὲ καταστολὴ σὲ κάθε ἀντίδραση στὸ νὰ ἐπιβληθῇ Ἀθηναϊκό (Γερμανικό σήμερα) imperium. Ὅλοι ξέρουμε τί ἀπέγινε καί κυρίως τί καταστροφές ἐπέφερε καί στὰ 140 μέλη τῆς τότε συμμαχίας. Φυσικά αὐτά εἶναι ψιλά γράμματα γιά τούς ἀγράμματους «λῆπτες ἀποφάσεων» τοῦ ὑπουργείου ἀΠαιδείας σήμερα, ποὺ καθορίζουν τὴν ὑλη τῆς ἱστορίας. Ποὺ ἀπεργάζονται σήματα θυμοφθόρα λυγρά γιὰ σᾶς, προσδεδεμένοι στοὺς ἀπολίτιστους τοῦ φασιστικοῦ ἱερατείου τῶν Βρυξελλῶν καί τῶν ἐπιταγῶν τους (παγκοσμιοποίηση, διακίνηση κεφαλαίων, προσώπων), δηλαδή μετατροπή τῶν Χωρῶν σὲ χώρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου