ΜΕΤΑ την Ιταλία έρχεται στο προσκήνιο και η Ισπανία. Σοκ και δέος στο οικονομικό «κονκλάβιο» των Βρυξελλών.

Σοκ και δέος στο «παλάτι» της ΕΕ στις Βρυξέλλες , στο Βερολίνο και στο Παρίσι, διότι μετά την Ιταλία έρχεται στο προσκήνιο και η Ισπανία ( έπονται και άλλες χώρες) με ένα τεράστιο χρέος που  δεν « βρίσκει λύση» αποστέλλοντας  τεράστια «κύματα» ανησυχίας για την ύπαρξη της ίδιας της ευρωζώνης , παρουσιάζοντας …τώρα… μια τεράστια και βαθιά  κρίση χρέους που θα καταπιεί τα όνειρα των Γερμανών για τις «Ηνωμένες πολιτείες της Ευρώπης» .

Η πολιτική αβεβαιότητα και στις δύο χώρες οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε έξοδο επενδυτών που επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους για σταθερότητα, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα .express.co.uk.

Δύο εβδομάδες χρημαστηριακού  sell-off έχει βυθίσει σε ανεπάρκεια ταμειακών διαθεσίμων την Ιταλία που είναι στο «κόκκινο» ενώ  σήμερα υπάρχουν πραγματικοί φόβοι για «ελληνικού  στιλ» οικονομική κρίση η οποία θα φέρει τη χώρα στα πρόθυρα χρεοκοπίας.

Την ίδια στιγμή,  η Ισπανία ευρίσκεται σε οριακό σημείο και η  κατάσταση έχει τώρα επιδεινωθεί από την προοπτική μιας κατάρρευσης της κυβέρνησης μειοψηφίας του  Mariano Rajoy.

Η απόφαση του αρχηγού των Σοσιαλιστών Pedro Sánchez  για την διενέργεια  ψηφοφορίας εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση Ραχόι, έστειλε στο ισπανικό  χρηματιστηριακό τον δείκτη κάτω από 2,7 τοις εκατό, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής και της αγοράς έχει επίκεντρο ακόμα την Ιταλία.

Οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας της Moodys αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα για την ιταλική οικονομία, μιας και αναφέρει την  αναθεώρηση για την υποβάθμιση της χώρας επικαλούμενη «σημαντικό κίνδυνο  αποδυνάμωσης» στη δημοσιονομική ισχύ της Ιταλίας  λόγω του  «κινδύνου ότι οι διαρθρωτικές αλλαγές δεν θα λάβουν χώρα ».

Η Ισπανία από την άλλη πλευρά αν και βρίσκεται σε μια λιγότερο επισφαλή κατάσταση, παρά την χρηματοδότηση  από την ΕΕ με πακέτο διάσωσης των τραπεζών το 2012, και την  μείωση   σημαντικού μέρους του δημοσιονομικού της ελλείμματος , εντούτοις ο κίνδυνος κατάρρευσης παραμένει μεγάλος  .

Η νέα πολιτική αστάθεια, που θα μπορούσε να προκαλέσουν  πρόωρες εκλογές, έρχεται σε μια δύσκολη στιγμή, με συναίσθημα των επενδυτών.

Ο Mark Dowding του επενδυτικού ομίλου BlueBay Asset Management δήλωσε: «Είναι εύκολο να δούμε πόσο ευάλωτοι είναι οι επενδυτές».

Ο Luca Cazzulani της UniCredit, δήλωσε: «Αν και έχουν υπάρξει μερικά άλλα τέτοια επεισόδια από την έναρξη της ποσοτικής χαλάρωσης, αυτό είναι το ισχυρότερο μίας και είναι  δεδομένη η πολύ μεγάλη αβεβαιότητα στην Ιταλία, ενώ οι επενδυτές είναι πιθανό να παραμείνουν επιφυλακτικοί για τώρα.»

Την ίδια στιγμή η υπερχρεωμένη Ελλάδα δεν έχει έλλειψη χρημάτων, αλλά θα χρειαστεί ξανά χρήματα από το τρέχον πρόγραμμα βοήθειας αυτό το καλοκαίρι.

Αλλά η Αθήνα δεν είναι ο μόνος «προβληματικός»  υποψήφιος της Ευρωζώνης. Υπάρχουν και  άλλες χώρες που προκαλούν ανησυχίες για κατάρρευση όχι μόνο της Ευρωζώνης, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα.  

Τι σχεδιάζει η προσεχής κυβέρνηση της Ιταλίας

H νέα κυβέρνηση θα ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Μάριο Ντράγκι να «παγώσει» και να ακυρώσει χρέος ύψους 250 δισ. ευρώ, και από τις Βρυξέλλες να αποκατασταθεί η εθνική και νομισματική κυριαρχία της Ιταλίας!

Επιστρέφει το Italexit:

«Η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση που βασίζεται στην κυριαρχία των αγορών και στο σεβασμό των δημοσιονομικών περιορισμών που είναι αβάσιμοι και μη βιώσιμοι από οικονομικής και κοινωνικής άποψης, πρέπει να αλλάξει ριζικά», αναφέρεται στη συμφωνία και εννοεί τη συνθήκη Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, τον ESM κλπ.

«Την ίδια ώρα, είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν συγκεκριμένες τεχνικές, οικονομικές και νομικές διαδικασίες που θα επιτρέπουν στα Κράτη Μέλη να αποσυρθούν από την Ένωση, και συνεπώς να ανακτήσουν τη νομισματική τους κυριαρχία. Εναλλακτικά, τα Κράτη Μέλη θα πρέπει να μπορούν να μείνουν εκτός Ένωσης μέσω μίας ρήτρας μόνιμης εξαίρεσης, για να επιτραπεί η έναρξη ενός αμοιβαίου και συμφωνημένου δρόμου εξόδου στην περίπτωση που υπάρχει σαφής βούληση για κάτι τέτοιο».

Γίνεται, επίσης, λόγος για επαναδιαπραγμάτευση της συνεισφοράς της Ιταλίας στον προϋπολογισμό της Ε.Ε. καθώς και επαναδιαπραγμάτευση των Συνθηκών της Ε.Ε.

Όμως η πραγματική «βόμβα» της συμφωνίας είναι στη σελίδα 38, όπου αναφέρεται ότι τα δύο κόμματα θα ζητήσουν από την ΕΚΤ να «παγώσει» και να «ακυρώσει» τα ιταλικά κρατικά ομόλογα που έχει στον ισολογισμό της, τα οποία θα φτάσουν στα 250 δισ. ευρώ στο τέλος του QE. Σημειώνεται ότι το προτεινόμενο «κούρεμα» αντιστοιχεί στο 10% του ιταλικού ΑΕΠ.

Υπάρχει και κεφάλαιο για την «αναδιάρθρωση της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας» χωρίς ωστόσο να δίνονται περισσότερες λεπτομέρειες.

Επιπλέον, τα δύο κόμματα προτίθενται:

– Να ιδρύσουν ένα ταμείο ακινήτων με ακίνητα νοικοκυριών ύψους 200 δισ. ευρώ.

– Να εκδώσουν ομόλογα ύψους 70 δισ. ευρώ μέσω της κρατικής επενδυτικής τράπεζας Cassa Depositi e Prestiti (CDP). Τα έσοδα από την έκδοση θα δοθούν στο υπουργείο Οικονομικών σε αντάλλαγμα όλων των μετοχών των δημοσίων οργανισμών που ανήκουν στο κράτος (η αξία των οποίων σημειωτέον δεν φτάνουν τα 70 δισ.)

– Να ενισχυθεί ο ρόλος της επενδυτικής τράπεζας CDP.

– Να διαθέσουν 5 δισ. ευρώ για την άμεση έξοδο εργαζομένων από την αγορά εργασίας που σήμερα δεν τους επιτρέπεται

– Να καταργήσουν τις ανισορροπίες της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης (νόμος Φορνέρο).

– Να διατεθούν 17 δισ. ευρώ για εισόδημα στους πολίτες, αν και η πρόσβαση στα χρήματα αυτά θα συνδεθεί με ενεργές πολιτικές (2 δισ. για την ενίσχυση των κέντρων απασχόλησης).

Γίνεται, τέλος, λόγος για την πρόταση για έναν ενιαίο φορολογικό συντελεστή χωρίς ωστόσο να αναφέρεται συγκεκριμένα νούμερα.

πηγή