
Πέρασαν δέκα πέντε χρόνια από τότε, από την ημέρα γιος αποχαιρετούσε τον πατέρα μ΄αυτήν την περίεργη ερώτηση.
«Πατέρα μ΄ακούς»;
Δεκαπέντε χρόνια, χρόνος ικανός για την επούλωση της πληγής από το χαμό του πατέρα, χρόνος όμως πολύ μικρός για την αντικειμενική αξιολόγηση της πολιτικής προσφοράς του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
- Πατέρα μ΄ακούς;
· Το έμαθες ότι μετά το Σημίτη έγινα Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Πρωθυπουργός της χώρας;
- Έμαθες πατέρα, ότι τα έφεραν έτσι τα πράγματα που παίρνουμε δανεικά με όρους αισχρής τοκογλυφίας από το ΔΝΤ και την Ε.Ε.;