Γιατί ο κόσμος δεν κάνει πια σεξ;

Οι Αμερικανοί δεν το κάνουν. Οι Γερμανοί δεν το κάνουν. Οι Ιάπωνες σχεδόν το απεχθάνονται. Κι είναι κυρίως οι νεότεροι που επιδίδονται λιγότερο στο σεξ. Μα τι διάολο συμβαίνει στην ανθρωπότητα;

Ηαποχή από το σεξ είναι ζήτημα «risk management» εξομολογούνταν έναν υγρό και πυρωμένο ιαπωνικό Αύγουστο κάποιος 31χρονος πολίτης της χώρας στους Japan Times. Όταν δεν οδηγεί στην εγκυμοσύνη, το σεξ καταλήγει σε γάμο ή χωρισμό, εξηγούσε. Πολλή ένταση ˗ πού να μπλέκει κανείς; «Μπορείς να αγαπάς κάποιον χωρίς σεξ», συνέχιζε ο νεαρός της φυλής των freeter, δηλαδή των εργαζομένων μερικής απασχόλησης και κατά διαστήματα ανέργων. Η ιδανική σχέση γι’ αυτόν περιορίζεται σε ραντεβού για καφέ και κουβέντα: «Είμαι freeter… Ένας γάμος θα μου ρήμαζε τη ζωή». Είναι δυνατόν το σεξ να μπαίνει σε λογική «διαχείρισης ρίσκου» λες και οι γενετήσιες ορμές μας μπορούν να περιχαρακωθούν ακρωτηριασμένες στα ασφυκτικά κουτάκια ενός βάρβαρου excel; Αυτά συμβαίνουν στην Ιαπωνία, θα μου πείτε – και εν μέρει θα έχετε δίκιο. Είναι γνωστό το φοβερό σεξουαλικό πρόβλημα που υπάρχει στη συγκεκριμένη χώρα, όπου οι νέοι δεν μπαίνουν καν πια στη διαδικασία του ραντεβού (συχνά παντρεύονται φίλους τους) και όπου έρευνα του 2020 μεταξύ 500 ανδρών ηλικίας 20-34 ετών οι οποίοι δεν είχαν κάνει σεξ για ένα χρόνο ή και περισσότερο κατέγραψε το εξής σοκαριστικό: Στην ερώτηση αν θέλουν σεξ, το 22,4% απάντησε «όχι, καθόλου», το 21,2% «όχι ιδιαίτερα», το 35,2% «νομίζω ναι» και μόλις το 21,2% δήλωσε ξεκάθαρα «ναι, θέλω». Ωστόσο, σας έχω νέα: Δεν είναι μόνο η Ιαπωνία. Η σεξουαλική δραστηριότητα καταγράφεται τρομακτικά μειωμένη σε ολόκληρο τον κόσμο. Η λίμπιντο της ανθρωπότητας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Η πιο πρόσφατη μελέτη εστιάζει στις ΗΠΑ και διαπιστώνει μείωση σε όλες τις μορφές σεξουαλικής δραστηριότητας με παρτενέρ από το 2009 έως το 2018, αλλά και στον αυνανισμό των εφήβων. Το δείγμα αφορούσε σε ηλικίες από 14 έως 49 ετών. Ήδη από το 2018, το Time έγραφε πως, σύμφωνα με τις πλέον επίσημες και έγκυρες μελέτες για τις ΗΠΑ, «το ποσοστό των ανθρώπων που το έκαναν τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα έπεσε από 45% το 2000 σε 36% το 2016». Το πλέον ανησυχητικό είναι πως η πτώση αυτή οφείλεται κυρίως στη θεωρούμενη ως «καυλοπυρέσσουσα» (όπως θα τη χαρακτήριζε ο Εμπειρίκος) γενιά, τους νέους: η έρευνα έδειξε ότι ήταν υπερδιπλάσιοι οι σεξουαλικά ανενεργοί στα 20-25 τους χρόνια millennials από ό,τι η προηγούμενη γενιά στην αντίστοιχη ηλικία. Η πιο απότομη πτώση ήταν η πλέον πρόσφατη, την περίοδο 2014-2016. Από τον Μεσοπόλεμο μέχρι σήμερα, η «καμπύλη» της σεξουαλικής δραστηριότητας ομοιάζει με ανδρικό μόριο που χάνει τη στύση του. Σε μελέτη του 2017, διαπιστώθηκε πως οι γεννημένοι τη δεκαετία του ’30 (η Σιωπηλή Γενιά) ήταν εκείνοι που έκαναν σεξ πιο συχνά, ενώ οι γεννημένοι τη δεκαετία του ’90 (Millennials και iGen) το κάνουν λιγότερο συχνά από όλους. Το πρόβλημα εκτείνεται και γεωγραφικά. Μελέτη του 2018 διαπίστωνε ότι οι Γερμανοί άνδρες που δεν έκαναν σεξ τον προηγούμενο χρόνο είχαν αυξηθεί από 7% σε 20% – και ήταν κυρίως ανύπαντροι, ηλικίας 18-30. Τα μαντάτα δεν είναι καλύτερα για τη Βρετανία. Έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2019 έδειξε κατακόρυφη πτώση, με λιγότερους από τους μισούς άνδρες και γυναίκες ηλικίας 16-44 ετών να δηλώνουν πως κάνουν σεξ τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Όσο για την Ελλάδα, υπήρχαν δημοσιεύματα ήδη από το 2008 (προ οικονομικής κρίσης και πανδημίας, δηλαδή), πως η σεξουαλική ζωή των Ελλήνων είχε ατονήσει πολύ εξαιτίας εντεινόμενων οικονομικών προβλημάτων (Δεν εντοπίσαμε πρόσφατη συγκριτική έρευνα για τις τελευταίες δεκαετίες). Τι διάολο έχει πάθει το ανθρώπινο είδος; Ταμπού αιώνων που αφορούν στις προγαμιαίες σχέσεις, τα διαζύγια, τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις, το swinging και τόσα άλλα, σήμερα ευτυχώς έχουν σπάσει. Οι εφαρμογές dating θεωρητικά τουλάχιστον διευκολύνουν τις ανθρώπινες γνωριμίες. Και μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αρκεί για να πιστέψουμε ότι σχεδόν όλοι κάνουν σεξ – συνέχεια και παντού. Κι όμως. Τα στοιχεία πως ο κόσμος βρίσκεται σε σεξουαλική «αφασία» είναι συντριπτικά. Δεν γίνεται να πάρουμε τέτοιο ζήτημα «ελαφρά». Έχουν χυθεί τόνοι μελάνι από επιστήμονες για το πώς το σεξ επηρεάζει καταλυτικά την ποιότητα ζωής μας. Όσο πιο πολύ και καλό σεξ κάνουμε, τόσο πιο ικανοποιημένοι νιώθουμε, τόσο πιο υγιείς διατηρούμαστε και τόσο πιο ευτυχισμένοι νιώθουμε. Με το σεξ απελευθερώνεται η ορμόνη της ευτυχίας ωκυτοκίνη – και νικά το στρες κατά κράτος. Δεν είναι τυχαίο που η μειωμένη σεξουαλική δραστηριότητα έχει σχετιστεί με μεγαλύτερη θνησιμότητα και χειρότερη υγεία. Αλίμονο, βέβαια, αν αντιμετωπίζουμε το σεξ σαν χάπι που «πρέπει» να παίρνουμε τακτικά για την καλή μας υγεία. Εν τέλει, δεν χρειάζεται να το κάνουμε επιστημονικά «ταληράκια». Ακόμα κι ο μέγας Φρόυντ απλώς κατέγραψε αυτό που οι ποιητές γνώριζαν απ’ τις απαρχές του κόσμου: το σεξ και ο έρωτας ξορκίζουν τον θάνατο. Τελεία και παύλα. Τόσο απλά. Τι έχουμε πάθει λοιπόν κι αφήνουμε τον θάνατο να μας βγάζει τη γλώσσα, χωρίς να του δίνουμε ξεγυρισμένες κλοτσιές στα πισινά; Πολύ πορνό σημαίνει χειρότερο σεξ Οι ειδικοί τραβάνε τα μαλλιά τους προσπαθώντας να συνθέσουν το πολύπλοκο ψηφιδωτό των λόγων που οι άνθρωποι δεν κάνουν πια συχνά σεξ. Το πορνό, και η ολοένα ευκολότερη πρόσβαση σε αυτό, περιλαμβάνεται στις αιτίες του προβλήματος. Γιατί δημιουργεί μη ρεαλιστικές προσδοκίες και επιβάλλει μη ρεαλιστικά πρότυπα που ποδηγετούν την επιθυμία. Πολύ σημαντικά, το σεξ στο πορνό δεν προϋποθέτει καμία προσπάθεια και κοινωνική δεξιότητα, ενώ δεν ενέχει κανένα ρίσκο – όλα αυτά δηλαδή που εμπεριέχονται στις αληθινές ανθρώπινες σχέσεις. Οι ερευνητές μάλιστα έχουν καταλήξει πως το πορνό μπορεί να προκαλέσει «σεξουαλική ανορεξία» ή να οδηγήσει σε «σεξουαλική δυσλειτουργία εξαιτίας του πορνό». Για κάποιους μπορεί να γίνει υποκατάστατο του σεξ. Οι περισσότεροι που βλέπουν πορνό είναι άντρες, λένε οι ειδικοί. «Η μείωση της σεξουαλικής δραστηριότητας οφείλεται κυρίως στους άντρες. Είναι λοιπόν απλή αριθμητική», σημειώνει το Psychology Today. Βέβαια, άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν, για παράδειγμα, πως 40 λεπτά πορνό δύο φορές τη βδομάδα μπορεί να τονώσει τη λίμπιντο. Ενδεχομένως, θα λέγαμε, το πρόβλημα βρίσκεται στην υπερκατανάλωση. H καθημερινή κατανάλωση πορνό μπορεί επιπλέον να εξοικειώσει τους ανθρώπους «ακόμα και με τις πιο βίαιες εικόνες», σύμφωνα με τον Κάρλο Φορέστα της επιστημονικής ομάδας που διεξήγαγε σχετική έρευνα στην Ιταλία. Και μάλλον έχει δίκιο, γιατί το πορνό φέρεται να συνδέεται με τη μεγαλύτερη «κανονικοποίηση» τα τελευταία χρόνια της τεχνικής του «πνιγμού» και του «στραγγαλισμού» κατά τη διάρκεια του σεξ. Οι ερευνητές Χέμπερνικ και Φου, που έκαναν την πρόσφατη μελέτη για τη σεξουαλική ζωή των Αμερικανών, είπαν στο Scientific American ότι οι δύο αυτές τεχνικές «φαίνεται πως υιοθετούνται από την πλειοψηφία των φοιτητών». Κι ενώ βέβαια σε πολλές περιπτώσεις κάτι τέτοιο είναι συναινετικό και άρα απολαυστικό, σε άλλες ο/η παρτενέρ δεν ερωτάται προηγουμένως, άρα οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν «σε ποιο βαθμό μπορεί αυτό να οδηγεί μερικούς στην αποχή [από το σεξ] έπειτα, γνωρίζουμε όμως πως κάποιοι φοβούνται». Όπως σημειώνει ο Guardian, αυτός είναι ένας φόβος διόλου παράλογος, καθώς την τελευταία δεκαετία υπολογίζεται πως 30 γυναίκες και κορίτσια έχουν χάσει τη ζωή τους σε υποτιθέμενα συναινετικό βίαιο σεξ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Με άλλα λόγια το «βίαιο σεξ στο οποίο κάτι πήγε λάθος» έχει γίνει κάλυψη για γυναικοκτονίες. Το διαρκές σκρολάρισμα βλάπτει σοβαρά τη λίμπιντο Δεκαετίες τώρα, η κλασική συμβουλή ψυχολόγων είναι να μην υπάρχει τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο του ζευγαριού, γιατί επηρεάζει αρνητικά τη σεξουαλική ζωή. Κι αν η τηλεόραση έχει κατηγορηθεί για κάτι τέτοιο, φανταστείτε σήμερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που απομυζούν ένα τεράστιο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς μας. Είναι αυτός ο νεοτερισμός που φέρεται να συνδέεται με την πρόσφατη μείωση της σεξουαλικής δραστηριότητας. Τα social media έχουν περισσότερη επίδραση στη νεότερη γενιά, που ενηλικιώθηκαν τα χρόνια της έκρηξής τους. Η υπερβολική ενασχόληση με αυτά οδηγεί σε υποκαλλιέργεια των κοινωνικών δεξιοτήτων και σε προβλήματα αυτοπεποίθησης «εξαιτίας της διαρκούς κοινωνικής σύγκρισης με τις εξιδανικευμένες διαδικτυακές εικόνες της ζωής των άλλων», όπως σημειώνει το «Psychology Today». Το περιοδικό προσθέτει πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν επίσης συνδεθεί με αυξημένα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους. Σημειώστε το αυτό: Η κατάθλιψη και το άγχος έχει τεκμηριωθεί πως είναι οι δύο μεγαλύτεροι και ορκισμένοι εχθροί της λίμπιντο. «Τη δεκαετία του ’80, μπορεί να έβλεπες ειδήσεις ή κάποια ταινία, αλλά ο πειρασμός δεν ήταν τόσο μεγάλος όπως η τεχνολογία που μας περιβάλλει σήμερα», θα πει η ψυχολόγος Jean Twenge, η οποία μελετά πολλά χρόνια τη σεξουαλική ζωή των Αμερικανών. Η Twenge είναι η συγγραφέας του «iGen: Γιατί τα Σουπερ-Συνδεδεμένα Παιδιά γίνονται Λιγότερο Επαναστάτες, Περισσότερο Ανεκτικά, Λιγότερο Ευτυχισμένα –και Εντελώς Απροετοίμαστα για την Ενηλικίωση- και Τι Σημαίνει Αυτό για Εμάς». Παρένθεση: Η ενοχοποίηση και γενικότερα η προσπάθεια χειραγώγησης της λίμπιντο ήταν ανέκαθεν ο κύριος τρόπος ελέγχου του πληθυσμού από την εξουσία. Κάπως έτσι φυτεύτηκε η ενοχή μέσω της θρησκείας και απαγορεύτηκε ο έρωτας άνευ «κρατικού χαλκά», δηλαδή εκτός γάμου. Κάπως έτσι, η ενοχή φυτεύτηκε περισσότερο στη γυναίκα αφού το σύστημα είναι πατριαρχικό. Ένας ελεγχόμενος σεξουαλικά πληθυσμός είναι ένας πληθυσμός πειθήνιος. Συναφώς, ο έρωτας δεν μπορεί παρά να είναι επαναστατικός. Κλείνει η παρένθεση. «Μα, δεν έχει γίνει ευκολότερο το dating λόγω των social media;» θα αντιτείνουν –δικαίως– κάποιοι. Πράγματι, άλλες έρευνες συνδέουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με πιο ενεργητική σεξουαλική συμπεριφορά. Ωστόσο, υπάρχει παγίδα: η τεράστια γκάμα επιλογής σεξουαλικών συντρόφων που προσφέρουν αυτές οι εφαρμογές είναι μάλλον ψευδεπίγραφη. Όπως επισημαίνουν ειδικοί, όταν είναι τόσο εύκολο να βρεις σεξ, αυξάνονται οι πιθανότητες το σεξ αυτό να μην είναι καλό. Και καθώς αυτό το μέτριο σεξ «πλημμυρίζει την αγορά», μπορεί σε βάθος χρόνου να οδηγήσει κάποιους ανθρώπους σε μειωμένη σεξουαλική επιθυμία. Μήπως όμως το πρόβλημα δεν σχετίζεται μόνο με την «εύκολη» εύρεση σεξ (εύκολη ήταν και στο θρυλικό Φεστιβάλ του Woodstock to ’69), όσο με το τι διαμεσολαβεί για την επιλογή παρτενέρ; Βλέπεις, οι άνθρωποι είμαστε απείρως πιο πολύπλοκοι από τις μηχανές. Πώς μπορεί να συγκριθεί ακόμα και το one night stand με κάποιον/κάποια που γνώρισες στο μπαρ και άρα μπόρεσες τουλάχιστον να νιώσεις αν υπάρχει εκείνη η αλάνθαστη χημεία των σωμάτων, με το ραντεβού μέσω dating app – το οποίο είναι στην ουσία ραντεβού στα τυφλά; Μια (πιθανόν παραπλανητική, πιθανότατα φιλτραρισμένη) φωτογραφία και η ανταλλαγή δυο-τριών γραπτών μηνυμάτων πριν την πρώτη συνάντηση δεν συνιστούν εχέγγυα φυσικής έλξης –πόσο μάλλον ψυχικού ταιριάσματος. Ραντεβού στα τυφλά γίνονταν και στις προ social media εποχές, αλλά ήταν πάντα αυτά με τη μικρότερη πιθανότητα επιτυχίας. Απανωτές και αποτυχημένες τέτοιες προσπάθειες ενδεχομένως οδηγούν σε ψυχική κόπωση και παραίτηση. Οι συνέπειες της τεχνολογίας στη σεξουαλική ζωή ίσως γίνονται πιο αντιληπτές σε χώρες που ελλείπουν άλλοι παράγοντες μείωσης της λίμπιντο όπως η εργασιακή ανασφάλεια. Μια τέτοια χώρα είναι η Φινλανδία, όπου παρόλο που η ποιότητα ζωής θεωρείται πολύ καλή, μελέτη του 2015 διαπίστωνε μεταξύ άλλων αυξημένη έλλειψη γυναικείας επιθυμίας και μείωση συχνότητας σεξουαλικών επαφών. Ραγισμένες καρδιές, διαλυμένες κοινωνίες Όπως η έλλειψη σεξ μας κάνει λιγότερο ευτυχισμένους, έτσι κι όταν η ψυχολογία μας είναι πεσμένη δεν έχουμε διάθεση για σεξ. Φαύλος κύκλος. Ποιος μας ρίχνει την ψυχολογία; Ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Η εργασία εντατικοποιείται ολοένα και περισσότερο παρά την τεχνολογική πρόοδο. Στις ΗΠΑ, ο μέσος πολίτης εργάζεται 47 ώρες την εβδομάδα. Δεν είναι, όμως, πάντοτε το πόσο εργαζόμαστε, ισχυρίζονται έρευνες οι οποίες δεν εντόπισαν διαφορά στη σεξουαλική δραστηριότητα εργαζόμενων γυναικών και γυναικών που ασχολούνται με τα οικοκυρικά. Μάλιστα, σε περιπτώσεις η πολυάσχολη επαγγελματική ζωή συνδέεται με αυξημένη σεξουαλική δραστηριότητα. Καθοριστικό ρόλο όμως διαδραματίζει η ποιότητα της εργασίας. Μια κακή δουλειά μπορεί να είναι χειρότερη για την ψυχική μας υγεία από την ανεργία, υποστηρίζουν ειδικοί. Το γνωρίζουμε αυτό στην Ελλάδα, που έχει μετατραπεί σε τεράστια εργασιακή γαλέρα. Είμαστε μέρος του σημερινού παγκόσμιου πρεκαριάτου, των ανθρώπων δηλαδή που ζουν σε διαρκή εργασιακή επισφάλεια. Η κατάσταση επιδεινώνεται όταν τα όρια της εργασίας με την προσωπική μας ζωή γίνονται ολοένα και περισσότερο δυσδιάκριτα (ένα e-mail που θα λάβουμε από τη δουλειά το βράδυ και θα μας αγχώσει, η συνέχιση της εργασίας μετά τη λήξη του ωραρίου από τον υπολογιστή στο σπίτι – και αυτά εντεινόμενα σήμερα με την τηλε-εργασία ελέω πανδημίας). Οι δυτικές κοινωνίες, δεκαετίες πριν την πανδημία, αντιμετώπιζαν ήδη αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν διογκούμενη επιδημία προβλημάτων ψυχικής υγείας. Και αυτή η επιδημία συνδέεται πλέον τεκμηριωμένα με την ολοένα και αυξανόμενη ανασφάλεια που δημιουργεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Ένας τρόπος ζωής με πυρήνα το Άγχος. Βέβαια, το άγχος είναι σύμφυτο με την ανθρώπινη ψυχολογία. Ένας χωρισμός ή ένας θάνατος είναι βαθιά συνταρακτικά γεγονότα. Ή το να απολύεσαι από τη δουλειά ή να πρέπει να μετακομίσεις. Σήμερα, όμως, όπως έγραφε παλαιότερα ο Σάιμον Κόπλαντ στον Guardian, η «ολοένα αυξανόμενη εργασιακή και στεγαστική ανασφάλεια, η οικονομική και εισοδηματική ανασφάλεια και ένα μέλλον με κλιματική αλλαγή, περιβαλλοντική καταστροφή και συγκρούσεις, έχει μετατρέψει το στρες και το άγχος σε τρόπο ζωής». Και το πρόβλημα είναι ακόμα πιο βαθύ. Το πρόβλημα επιβίωσης τέμνεται με αυτό που ο Richard Eckersley ονομάζει «δυτική πολιτισμική κρίση – μια κατάρρευση των δομών κοινότητας που είναι απαραίτητες για την ψυχική μας ευημερία… Είτε είναι η εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου είτε οι αυξανόμενες ώρες εργασίας που μειώνουν τον χρόνο για κοινωνική δραστηριότητα, ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία όλοι είμαστε ολοένα και περισσότερο κοινωνικά απομονωμένοι και μόνοι, μια κοινωνία που καταστρέφει έναν από τους κύριους διαθέσιμους μηχανισμούς που μας προστατεύουν από την ψυχική οδύνη», συνέχιζε ο Guardian. Και κατέληγε: «Οι διαταραχές άγχους δεν είναι απλώς ένα ιατρικό πρόβλημα. Είναι εγγενείς κοινωνικές ασθένειες, που συνιστούν μεγαλύτερο ζήτημα καθώς αυξάνεται η οικονομική ανασφάλεια και καταστρέφονται οι κοινωνικές σχέσεις». Κι αφού το άγχος και η κατάθλιψη σκοτώνουν τη λίμπιντο, εδώ μάλλον ανιχνεύεται η καρδιά του προβλήματος. Η σύνδεση με το πορνό και τα social media είναι εμφανής: Όσο πιο πολύ απομονωνόμαστε, τόσο πιο πολύ καταφεύγουμε στην εικονική πραγματικότητα του Διαδικτύου. Κι όσο σκρολάρουμε στο Διαδίκτυο, τόσο περισσότερο απομονωνόμαστε. Κι εδώ φαύλος κύκλος. Αν κάτι όμως μας δίδαξε η πανδημία και η επιδείνωση της ψυχικής υγείας (και στην Ελλάδα) κατά τη διάρκειά της, είναι πως καλή και χρήσιμη η τεχνολογία ως διάμεσο επικοινωνίας και φλερτ, αλλά τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την πραγματική, φυσική ανθρώπινη επαφή. Άνθρωπος που μπορεί να ζει μονάχος, έλεγε ο Αριστοτέλης, είναι ή θεός ή θεριό. Κι αν το σύστημα μας έχει λίγο πολύ πείσει ότι ακόμα και στο σεξ και τον έρωτα βρίσκουν εφαρμογή θεωρίες «διαχείρισης κινδύνου» ˗όπως πιστεύει ο Ιάπωνας της εισαγωγής˗ κι ότι μόνο έτσι θα είμαστε «ασφαλείς», τότε μάλλον θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί αυτή η πολλά υποσχόμενη «ασφάλεια» βρωμάει τόσο πολύ θάνατο. Κι ίσως έτσι ανακαλύψουμε εκ νέου πώς να βγάζουμε τον Χάροντα νοκ-άουτ με απανωτές κλοτσιές στα πισινά. https://popaganda.gr/stories/giati-o-kosmos-den-kani-pia-sex/

Ουσίες date-rape: Τα ναρκωτικά που χρησιμοποιούν οι βιαστές για να ακινητοποιήσουν το θύμ

α Ο δράστης μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορα είδη ναρκωτικών ή φαρμάκων για να ακινητοποιήσει το άλλο άτομο. Ουσίες date-rape: Τα ναρκωτικά που χρησιμοποιούν οι βιαστές για να ακινητοποιήσουν το θύμα

Date-rape είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για τον βιασμό σε ραντεβού. Τα ναρκωτικά για βιασμούς σε ραντεβού είναι ουσίες που διευκολύνουν κάποιον να βιάσει ή να επιτεθεί σεξουαλικά σε άλλο άτομο. Περιλαμβάνουν το αλκοόλ και ορισμένα φάρμακα. Το άτομο που δέχεται την επίθεση μπορεί να μπερδευτεί, να δυσκολευτεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή να μην είναι σε θέση να θυμηθεί τι συνέβη αργότερα. Το date-rape βέβαια δεν συμβαίνει πάντα σε ένα ραντεβού. Ο επιτιθέμενος μπορεί να είναι κάποιος που μόλις γνωρίσαμε ή κάποιος που γνωρίζουμε εδώ και καιρό. Συνήθη είδη ναρκωτικών ουσιών για βιασμούς σε ραντεβού Ο δράστης μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορα είδη ναρκωτικών ή φαρμάκων για να ακινητοποιήσει το άλλο άτομο ή για να το κάνει να ξεχάσει ένα περιστατικό. Οι πιο συνηθισμένες ουσίες που χρησιμοποιούνται στα date-rapes είναι: GHB (γ-υδροξυβουτυρικό οξύ) Πρόκειται για ένα κατασταλτικό που έχει πολλά «παρατσούκλια»: easy lay, Georgia home boy, liquid X, liquid ecstasy, liquid E, grievous bodily harm, Gib, G-riffic, scoop, soap, salty water, organic Quaalude ή fantasy. Οι γιατροί μερικές φορές το συνταγογραφούν για τη θεραπεία μιας διαταραχής του ύπνου που ονομάζεται ναρκοληψία. Είναι άγευστο και άοσμο και μπορεί να είναι σκόνη ή υγρό. Είναι άχρωμο όταν διαλύεται σε ποτό. Η ανάμειξή του με αλκοόλ επιδεινώνει τις επιδράσεις του. Το GHB μπορεί να δράσει σε 15 έως 30 λεπτά και τα αποτελέσματα μπορεί να διαρκέσουν για 3 – 6 ώρες. Το GHB μπορεί να σας κάνει να νυστάζετε, να ξεχνάτε ή να νιώθετε αδυναμία. Μπορεί επίσης να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις, αργούς καρδιακούς παλμούς, αργή αναπνοή και κώμα. Rohypnol (φλουνιτραζεπάμη) Πρόκειται για ισχυρή βενζοδιαζεπίνη (μια κατηγορία ηρεμιστικών), γνωστή επίσης ως μεξικάνικο Βάλιουμ, κύκλοι, roofies, la rocha, roche, R2, forget-me-pill. Δεν είναι εγκεκριμένο για ιατρική χρήση στις περισσότερες χώρες. Είναι χημικά παρόμοιο με φάρμακα όπως το Valium ή το Xanax. Σε κάποιες χώρες, οι γιατροί το χρησιμοποιούν μερικές φορές ως αναισθητικό πριν από χειρουργικές επεμβάσεις. Είναι κι αυτό άοσμο και άχρωμο όταν διαλυθεί στο αλκοόλ. Προκαλεί σύγχυση και έντονη υπνηλία, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει και κενά μνήμης κατά τις ώρες επίδρασής του.Τα αποτελέσματα του Rohypnol γίνονται αισθητά μέσα σε 30 λεπτά από τη λήψη ναρκωτικών. Προκαλούν επίσης δυσκολία στην αναπνοή και στην κίνηση που μπορεί να διαρκέσει για ώρες. Κεταμίνη Πρόκειται για ένα διασπαστικό αναισθητικό φάρμακο που μας αποσυνδέει από την πραγματικότητα. Τα παρατσούκλια του περιλαμβάνουν το Special K, τη βιταμίνη Κ και το cat Valium. Οι γιατροί και οι κτηνίατροι το χρησιμοποιούν sthnαναισθησία. Οι ερευνητές το μελετούν επίσης σε άτομα που έχουν σοβαρή κατάθλιψη.Είνα άγευστο και άοσμο σε μορφή σκόνης ή υγρό. Μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις, στομαχικές διαταραχές, εμετό, υψηλή αρτηριακή πίεση, αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό, επιληπτικές κρίσεις ή κώμα. Συνήθως επιδρά μέσα σε 30 λεπτά και διαρκεί μία ή δύο ώρες. Μπορεί όμως να επηρεαστείτε για μια ημέρα ή και περισσότερο. – Αλκοόλ. Πολλοί δράστες χρησιμοποιούν ένα από αυτά τα τρία φάρμακα μαζί με αλκοόλ. Κι αυτό γιατί μπορεί να ενισχύσει τις επιδράσεις του φαρμάκου. Αλλά το αλκοόλ από μόνο του μπορεί επίσης να εμποδίσει κάποιον να αμυνθεί, να γνωρίζει τι του συμβαίνει ή να το θυμάται αργότερα. Το αλκοόλ μας χαλαρώνει πολύ, μας κάνει ομιλητικούς και μας δίνει αυτοπεποίθηση. Όσο περισσότερο πίνουμε, τα συναισθήματά μας γίνονται ασταθή και χάνουμε τον έλεγχο του σώματός μας. Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει και σε κώμα. Το αλκοόλ συνήθως εισέρχεται στον εγκέφαλό μας μέσα σε λίγα λεπτά. Πώς να αποφύγουμε τα ναρκωτικά που χρησιμοποιούν οι θύτες Μερικές συμβουλές μπορούν να σας βοηθήσουν να είστε ασφαλείς όταν βγαίνετε έξω: – Βάζουμε μόνοι μας τα ποτά μας. Αποφύγετε τα ανοιχτά δοχεία που θα μπορούσαν να είναι γεμάτα αρωματικά, όπως τα μπολ με παντς. Μην δέχεστε ποτά από άλλα άτομα. – Έχουμε τον έλεγχο του ποτού σας ανά πάσα στιγμή. Να το μεταφέρετε μόνοι σας, ακόμη και αν χρειαστεί να το πάρετε μαζί σας στην τουαλέτα. – Μην πίνετε τίποτα που έχει παράξενη γεύση. – Μείνετε με τους φίλους σας. Ζητήστε τους βοήθεια αν αρχίσετε να αισθάνεστε περίεργα. Πηγή: www.webmd.com/mental-health/addiction/date-rape-drugs

The Economist:Πώς η υγειονομική περίθαλψη μετατρέπεται σε καταναλωτικό προϊόν

αναρτήθηκε από exomatiakaivlepo την Ιανουαρίου 12, 2022

Μια νέα τεχνολογική έκρηξη αλλάζει τον κλάδο της ιατρικής Η τεχνολογία και η υγειονομική περίθαλψη έχουν μια στενή σχέση. Στις 3 Ιανουαρίου, η Elizabeth Holmes, ιδρύτρια της Theranos, μιας startup που κάποτε αποτελούσε την επιτομή της υπόσχεσης να συνδυάσει τον δυναμισμό της Silicon Valley με μια δύσπεπτη αγορά υγειονομικής περίθαλψης, καταδικάστηκε επειδή είπε ψέματα στους επενδυτές σχετικά με τις δυνατότητες της τεχνολογίας ελέγχου αίματος της εταιρείας της. Ωστόσο, πέρα ​​από την Theranos, που άρχισε να καταρρέει πολύ πριν το 2015, μια πολύ πιο υγιής ιστορία γίνεται εμφανής. Αυτή την εβδομάδα μια ομάδα επιχειρηματιών και επενδυτών θα συγκεντρωθεί ουσιαστικά στην ετήσια συνάντηση της υγειονομικής περίθαλψης JPMorgan Chase. Η συζήτηση είναι πιθανό να αφορά την τεχνητή νοημοσύνη, τα ψηφιακά διαγνωστικά και την τηλευγεία και ένα νέο κύμα κεφαλαίων που πλημμυρίζει σε μια τεράστια βιομηχανία. Τα αδέξια, δαπανηρά, υψηλά ρυθμιζόμενα συστήματα υγείας, που συχνά κυριαρχούνται από μεσάζοντες, κλονίζονται από εταιρείες που στοχεύουν άμεσα τους ασθενείς, τους συναντούν όπου βρίσκονται —που είναι ολοένα και περισσότερο online— και τους δίνουν περισσότερο έλεγχο σχετικά με τον τρόπο πρόσβασης στην περίθαλψη. Η επιστημονική πρόοδος σε τομείς όπως η γονιδιακή αλληλουχία και η τεχνητή νοημοσύνη (AI) καθιστούν δυνατούς νέους τρόπους φροντίδας. Τα ηλεκτρονικά φαρμακεία εκτελούν τις συνταγές, οι φορητές συσκευές παρακολουθούν την υγεία των χρηστών σε πραγματικό χρόνο, οι πλατφόρμες τηλεϊατρικής συνδέουν τους ασθενείς με τους γιατρούς και οι οικιακές εξετάσεις επιτρέπουν την αυτοδιάγνωση. Το έπαθλο είναι τεράστιο. Η υγειονομική περίθαλψη καταναλώνει το 18% του ΑΕΠ στην Αμερική, που ισοδυναμεί με 3,6 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Σε άλλες πλούσιες χώρες το μερίδιο είναι χαμηλότερο, περίπου 10%, αλλά αυξάνεται καθώς ο πληθυσμός γερνάει. Η πανδημία έχει κάνει τους ανθρώπους πιο άνετους με τις διαδικτυακές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της φροντίδας με ψηφιακή διαμεσολάβηση. Οι επενδυτές επιχειρηματικών κεφαλαίων εντοπίζουν έναν τομέα που είναι μοναδικά ώριμος. Η CB Insights, ένας πάροχος δεδομένων, εκτιμά ότι οι επενδύσεις σε νεοφυείς επιχειρήσεις ψηφιακής υγείας σχεδόν διπλασιάστηκαν το 2021, στα 57 δισεκατομμύρια δολάρια (βλ. διάγραμμα 1). Οι μη εισηγμένες νεοφυείς επιχειρήσεις στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης αξίας 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων ή περισσότερο ανέρχονται πλέον σε 90, τετραπλάσιο από ότι πριν από πέντε χρόνια (βλ. διάγραμμα 2). Όλοι αυτοί ανταγωνίζονται τις κατεστημένες εταιρείες υγειονομικής περίθαλψης και τους τεχνολογικούς γίγαντες, για να κάνουν τους ανθρώπους καλύτερους και να τους αποτρέψουν από το να αρρωστήσουν αρχικά. Στην πορεία, μετατρέπουν τους ασθενείς σε καταναλωτές. Η υγειονομική περίθαλψη των καταναλωτών είναι από καιρό συνώνυμη με τα παυσίπονα χωρίς συνταγή, το σιρόπι για τον βήχα, τις κρέμες προσώπου ή τα Band-Aids που διακινούνται από μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες. Η ελπίδα είναι ότι χωρίς τη διασταυρούμενη επιδότηση από τα πιο προσοδοφόρα όπλα συνταγογραφούμενων φαρμάκων, οι καταναλωτικές επιχειρήσεις θα αναπτυχθούν και θα γίνουν πιο εφευρετικές. Ορισμένοι πιο ριψοκίνδυνοι φορείς πειραματίζονται ήδη με την ψηφιοποίηση και την καταναλωτική χρήση. Η Teva, μια ισραηλινή φαρμακευτική εταιρεία που χρονολογείται από το 1901, έχει αναπτύξει μια ψηφιακή συσκευή εισπνοής εξοπλισμένη με αισθητήρες συνδεδεμένους με εφαρμογές που ενημερώνουν τους χρήστες εάν τη χρησιμοποιούν σωστά. Αφημένα στην τύχη τους Η δεύτερη ομάδα εταιρειών με νέες φιλοδοξίες για την υγεία των καταναλωτών είναι η μεγάλη τεχνολογία. Μετά από μια σειρά αποτυχημένων προσπαθειών να διεισδύσουν στον τομέα της υγείας —όπως με τη βραχύβια πλατφόρμα της Google για προσωπικά δεδομένα υγείας, που καταργήθηκε το 2011— οι τεχνολογικοί γίγαντες επιτέλους βρίσκουν το βηματισμό τους. Σύμφωνα με το CB Insights, η Alphabet, η Amazon, η Apple, η Meta (η νέα μητρική εταιρεία του Facebook) και η Microsoft άντλησαν συλλογικά περίπου 3,6 δισ. δολάρια σε συμφωνίες που σχετίζονται με την υγεία πέρυσι. Δραστηριοποιούνται ιδιαίτερα σε δύο τομείς: συσκευές και δεδομένα. Η Deloitte, μια συμβουλευτική εταιρεία, υπολογίζει ότι 320 εκατομμύρια καταναλωτικά ιατρικά wearable θα αποσταλούν παγκοσμίως το 2022 (βλ. διάγραμμα 3). Το 2020 η Amazon αποκάλυψε το συγκρότημα Halo $100. Πέρυσι η Google εξαγόρασε τη Fitbit, η οποία κατασκευάζει ένα πιο εντυπωσιακό πρόγραμμα παρακολούθησης φυσικής κατάστασης, για 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια. Το πιο πρόσφατο ρολόι της Apple προσφέρει ήδη λειτουργία ηλεκτροκαρδιογραφήματος (ΗΚΓ) και η κατασκευάστρια εταιρεία iPhone σχεδιάζει να ρίξει αισθητήρες οξυγόνου αίματος και ένα θερμόμετρο για να βοηθήσει τις γυναίκες να παρακολουθούν την ωορρηξία. Το πιο πρόσφατο έξυπνο ρολόι από τη Samsung, τον αντίπαλο της Apple στη Νότια Κορέα, αθλητικές συσκευές παρακολούθησης ΗΚΓ και αρτηριακής πίεσης. Οι τεχνολογικοί γίγαντες εισάγουν επίσης υπηρεσίες που σχετίζονται με την υγεία στις προσφορές τους που βασίζονται στο cloud. Για το σκοπό αυτό, η Microsoft πλήρωσε 20 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι για τη Nuance, μια εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης. Η Amazon Web Services, ο βραχίονας cloud του e-emporium, κυκλοφόρησε επίσης μια προσφορά υγειονομικής περίθαλψης. Η Oracle, μια εταιρεία επιχειρηματικού λογισμικού που βασίζεται ολοένα και περισσότερο στο cloud, ολοκληρώνει την εξαγορά της Cerner, ενός ομίλου υγείας στον τομέα της πληροφορικής για 28 δισεκατομμύρια δολάρια. Έπειτα, υπάρχουν νέες εταιρείες, που προσφέρουν προϊόντα και υπηρεσίες διαφορετικού βαθμού πολυπλοκότητας. Μερικά είναι απλά διαδικτυακά φαρμακεία. Η Truepill, μια εξάχρονη αμερικανική εταιρεία αξίας 1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ολοκληρώνει τώρα 20.000 συνταγές την ημέρα και εκτελεί logistics για μια σειρά από εμπορικά σήματα υγείας που απευθύνονται στους καταναλωτές. Το ένα είναι το Hims & Hers Health, ένα μεγάλο αμερικανικό ηλεκτρονικό φαρμακείο που εισήχθη στο χρηματιστήριο πριν από ένα χρόνο μέσω μιας αντίστροφης συγχώνευσης με μια εταιρεία εξαγοράς ειδικού σκοπού. Ένα άλλο είναι το Nurx, το οποίο παρέχει προφυλακτικά πριν από την έκθεση σε άτομα που κινδυνεύουν να προσβληθούν από τον ιό HIV. Το PharmEasy, ένα ινδικό διαδικτυακό φαρμακείο, συγκέντρωσε 500 εκατομμύρια δολάρια σε κεφάλαιο πέρυσι. Οι εταιρείες τηλεϊατρικής, οι οποίες προσφέρουν μεγαλύτερο εύρος υπηρεσιών υγείας, έχουν ευδοκιμήσει καθώς ο Covid-19 έχει καταπονήσει τις δυνατότητες των κλινικών και απέβαλε τους ασθενείς από τις προσωπικές επισκέψεις για τον φόβο της μόλυνσης. Το WeDoctor της Κίνας, ένας ιδιωτικός φορέας εκμετάλλευσης αυτού που αποκαλεί «ιντερνετικά νοσοκομεία», αποτιμήθηκε τελευταία σε σχεδόν 7 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Teladoc, μια εισηγμένη αμερικανική εταιρεία με χρηματιστηριακή αξία 13 δισ. $, ανέφερε έσοδα 520 εκατ. $ το τρίτο τρίμηνο του 2021, αυξημένα κατά 80% από έτος σε έτος. Ένας άλλος, πιο εξελιγμένος τομέας που παρουσιάζει ταχεία ανάπτυξη είναι η κατ' οίκον διάγνωση. Το σκάνδαλο Theranos άφησε κακό όνομα στα διαγνωστικά των καταναλωτών. Τώρα, η καλύτερη τεχνολογία και ο μεγαλύτερος ρεαλισμός για το τι μπορεί να επιτύχει αποκαθιστούν το πεδίο, όπως ακριβώς η πανδημία έχει συνηθίσει τους ανθρώπους στην ιδέα των τεστ στο σπίτι. Αυτό περιλαμβάνει συσκευές για την ανάλυση των πάντων, από το σάκχαρο του αίματος μέχρι τα δείγματα κοπράνων. Η Levels Health, μια αμερικανική νεοσύστατη εταιρεία δύο ετών, πουλά απευθείας στους καταναλωτές συσκευές παρακολούθησης γλυκόζης με συγχρονισμό εφαρμογών, αφού τις συνδέσει απρόσκοπτα μέσω του Διαδικτύου με τους συνταγογράφους γιατρούς. Ο ιδρυτής του, ο Josh Clemente, εμπνεύστηκε από το να ζητήσει από έναν φίλο του να του μεταφέρει μια τέτοια οθόνη από την Αυστραλία για να επιβεβαιώσει ότι ήταν, όπως το ένα τρίτο των Αμερικανών, προδιαβητικός—στην Αμερική οι συσκευές ήταν διαθέσιμες μόνο σε συνταγογράφηση σε άτομα με μη ελεγχόμενο διαβήτη. Η λίστα αναμονής της startup εκτείνεται πλέον σε 145.000 άτομα. Η Digbi Health, μια άλλη αμερικανική εταιρεία, χρησιμοποιεί περιττώματα για να αναλύσει το μικροβίωμα του εντέρου των πελατών της για να προωθήσει την υγεία του γαστρεντερικού συστήματος. Skin+Me, Βρετανική, χρησιμοποιεί selfies για να σώσει τα άτομα από ένα ταξίδι στον δερματολόγο παρέχοντας φροντίδα δέρματος με ιατρική συνταγή. Η Thriva, επίσης από τη Βρετανία, αναλύει το αίμα από τα τσιμπήματα των δακτύλων για να ρίξει φως σε καταστάσεις όπως η υψηλή χοληστερόλη και η αναιμία. Γιατροί κατ' απαίτηση Ένας μεγάλος λόγος για τον οποίο χρειάστηκε τόσος καιρός για να διαταράξει η τεχνολογία των καταναλωτών την υγειονομική περίθαλψη είναι ότι, ο υψηλά ρυθμιζόμενος τομέας δεν προσφέρεται στη νοοτροπία της Silicon Valley «να κινηθείτε γρήγορα και να αλλάξετε τα πράγματα». Όμως τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει ότι η αναστάτωση είναι δυνατή ακόμη και σε βιομηχανίες που δεσμεύονται από κανόνες. Ο Hamish Grierson, εμπνεύστηκε την ίδρυση της Thriva αφού είδε μια ψηφιακή ανατροπή στην παλιά του δουλειά στις πληρωμές. Ο Κλεμέντε της Levels Health, βοήθησε τους αστροναύτες να διατηρούνται σε φόρμα μάχης στο SpaceX, το οποίο έχει βραβευτεί για την έναρξη της επιχείρησης διαστημικών μεταφορών που κάποτε κυριαρχούσε η κυβέρνηση. Μια στρατηγική είναι ότι αγοράζετε προϊόντα «γενικής ευεξίας» για να αποφύγετε τον αυστηρό έλεγχο και να συμβουλευτείτε επαγγελματίες γιατρούς μόνο για συμβουλευτικούς σκοπούς ή για να πείσετε τους πιθανούς επενδυτές ότι τα προϊόντα τους υποστηρίζονται από την επιστήμη. Η Thriva, για παράδειγμα, λέει ότι οι αιματολογικές της εξετάσεις προσφέρουν «διόραση» και όχι επίσημες διαγνώσεις. Άλλες εταιρείες, ειδικά εκείνες με προσφορές υψηλότερης τεχνολογίας, βαδίζουν προσεκτικά. Ο Manny Montalvo, ο οποίος επιβλέπει τις πωλήσεις του "Digihaler" στην Teva, επιμένει ότι δεν είναι καταναλωτικό προϊόν. «Αυτό είναι μια πρόταση και πρέπει να επιλεγεί το σωστό φάρμακο για τον ασθενή», λέει κατηγορηματικά. Η Apple ζήτησε άδεια από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για τη λειτουργία ΗΚΓ του νέου ρολογιού της. Οι ρυθμιστικές αρχές, από την πλευρά τους, προσπαθούν να κινηθούν πιο γρήγορα. Ο νεοσύστατος επικεφαλής του FDA είναι πρώην σύμβουλος της Google Health, του εγχειρήματος υγείας του τεχνολογικού γίγαντα. Ο κλάδος ελπίζει ότι ο οργανισμός θα υιοθετήσει επιτέλους πρότυπα για το ψηφιακό λογισμικό υγείας που καθυστερούν πολύ. Η Αυστραλία, η Ιαπωνία, η Σιγκαπούρη και η ΕΕ έχουν θέσει στρατηγικές ψηφιακής υγείας, προκειμένου να δημιουργήσουν παρόμοια πρότυπα για τον προσδιορισμό της ποιότητας, της ασφάλειας και της κλινικής αξίας των νέων συσκευών υγείας. Περισσότερες χώρες υιοθετούν κανόνες προστασίας δεδομένων, που θα πρέπει να καταστήσουν σαφέστερο στους επιχειρηματίες, τους επενδυτές και τους καταναλωτές ποια δεδομένα μπορούν να κοινοποιηθούν, με ποιους και πώς. Η έκρηξη της καταναλωτικής υγείας έχει δημιουργήσει εμπλοκές. Οι επενδυτές που ώθησαν τις τιμές των μετοχών των διαδικτυακών πωλητών χαπιών και των ψηφιακών νοσοκομείων σε άνοδο όποτε εκτοξευόταν ο Covid-19, έχουν παγώσει σε τέτοιες εταιρείες τώρα που η απειλή του κορωνοϊού έχει υποχωρήσει κάπως. Αφού ξεπέρασε τα 30 δισεκατομμύρια δολάρια στις αρχές του 2021, η χρηματιστηριακή αξία της Teladoc επέστρεψε εκεί που ήταν πριν από την εμφάνιση της πανδημίας στις αρχές του 2020. Οι προοπτικές της Hims & Hers, της οποίας η τιμή της μετοχής μειώθηκε κατά τρία τέταρτα το περασμένο έτος, μπορεί επιπρόσθετα να επηρεάστηκε από την κυκλοφορία της Amazon στα τέλη του 2020 της επιχείρησης ηλεκτρονικών φαρμακείων. Οι εταιρείες ψηφιακής υγείας της Κίνας έχουν παγιδευτεί στην ευρύτερη τεχνολογική καταστολή του Κομμουνιστικού Κόμματος. Το WeDoctor έχει εγκαταλείψει τα σχέδια για μια μεγάλη δημόσια προσφορά στο Χονγκ Κονγκ. Το έπος του Theranos προσφέρει μια προειδοποιητική ιστορία, για το πόσο δύσκολα συγκρίνεται η βιολογία με τμήματα της επιστήμης των υπολογιστών. Ορισμένα προϊόντα θα αποδειχθούν άχρηστα και οι ρυθμιστικές αρχές ενδέχεται να τα αποσύρουν. Ωστόσο, όπως λέει ο Scott Melville του Consumer Healthcare Products Association, ενός εμπορικού φορέα, «Δεν υπάρχει επιστροφή στο παλιό πατερναλιστικό σύστημα, όπου βασίζεστε αποκλειστικά σε έναν επαγγελματία ιατρό για την υγειονομική σας περίθαλψη». Οι επιχειρηματικές εταιρείες θέλουν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αναρρώσουν πιο γρήγορα ή, ακόμα καλύτερα, να αποφύγουν να αρρωστήσουν εξαρχής. Αυτή είναι μια αρνητική πρόγνωση για το νοσοκομειακό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, που κερδίζει από τους πολύ άρρωστους. Για όλους τους άλλους, είναι κυρίως θετικό. economist

Φόβοι για χιλιάδες λουκέτα στην εστίαση-Σε αναβρασμό ο κλάδος

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής Του Φάνη Ζώη fzois@naftemporiki.gr Στο χείλος του γκρεμού βρίσκεται μεγάλος αριθμός επιχειρηματιών στην εστίαση, με τον κλάδο να αναζητεί μέτρα στήριξης για την αποφυγή λουκέτων και απώλειας θέσεων εργασίας, στη σκιά των περιορισμών για τη μη διασπορά του κορονοϊού, και τις κινητοποιήσεις να φαντάζουν ως μονόδρομος. Τις κινητοποιήσεις προανήγγειλε με δηλώσεις του στη «Ν» ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ και της Ομοσπονδίας Εστιατόρων και συναφών Επαγγελμάτων Γιώργος Καββαθάς, χαρακτηρίζοντας «ασπιρίνη σε καρκινοπαθή» τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Η κινητοποίηση θα έρθει από μόνη της, είναι τραγική η κατάσταση, ανέφερε, κάνοντας λόγο για «τοίχο» από την κυβέρνηση σε ό,τι έχει προταθεί από την Ομοσπονδία. Το Σάββατο συνεδρίασε το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας, ενώ χθες έως αργά το βράδυ συνεδρίαζε σε ολομέλεια με τη συμμετοχή των προέδρων των Πρωτοβάθμιων Σωματείων για λήψη αποφάσεων. Η εστίαση, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το α’ 9μηνο του 2021, υπολείπεται σε ό,τι αφορά τον κύκλο εργασιών της κατά 1,7 δισ. σε σχέση με το 2019. Αυτό δείχνει, αναφέρει ο κ. Καββαθάς, ότι ακόμη και με την ενίσχυση που πήρε η εστίαση, από την πλευρά της Πολιτείας, έχασε περίπου 2 δισ. από τον κύκλο εργασιών της. Ο κλάδος ζητά στήριξη γιατί μετά το εννεάμηνο, υπενθυμίζει, είχαμε περιοριστικά μέτρα ακόμη μεγαλύτερα στον κλάδο, με αποτέλεσμα Νοέμβριο και Δεκέμβριο η εστίαση να χάσει πάνω από το 50% του αντίστοιχου κύκλου εργασιών του 2019, ενώ μετά τα νέα περιοριστικά μέτρα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ο τζίρος έχει μειωθεί το α’ 15νθήμερο του νέου έτους στο 70%. Τα μέτρα που ανακοίνωσε προχθές η κυβέρνηση είναι τρία ουσιαστικά, σύμφωνα με τον κ. Καββαθά: – Αυτό που είχε ανακοινωθεί πριν από την Πρωτοχρονιά με αναστολή του συνόλου του προσωπικού και αφορούσε επιχειρήσεις που η μουσική αποτελεί το απαραίτητο στοιχείο για τη διασκέδαση, όπως κέντρα διασκέδασης, club, bar κ.λπ. – Το 2ο μέτρο με επέκταση στο σύνολο του κλάδου της εστίασης, αλλά στο 25% των εργαζομένων στην κάθε επιχείρηση, με την εφαρμογή να ξεκινάει από τις 14/1, δηλαδή το πρώτο 15νθήμερο του έτους οι επιχειρήσεις αναλαμβάνουν το κόστος για όλο το προσωπικό τους, μισθολογικό και μη μισθολογικό. – Και έρχεται προχθές με ένα μέτρο το οποίο είχε ζητήσει η ΓΣΕΒΕΕ από τον περασμένο Σεπτέμβριο, το οποίο είχε «κλειδώσει» τον Δεκέμβριο, να το ανακοινώσει τώρα, που αφορά τη στήριξη μέσα από ειδικό πρόγραμμα του ΕΣΠΑ από τα «υπόλοιπα» του τουρισμού, για ορισμένους κλάδους της εστίασης, οι οποίοι έχουν υποστεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας ζημιά με μείωση του τζίρου από 90% έως 100%. Κανένα μέτρο ουσιαστικής στήριξης του κλάδου, επισημαίνει ο κ. Καββαθάς, ούτε ενοίκια, ούτε αναστολές υποχρεώσεων πληρωμής τρεχουσών υποχρεώσεων, ούτε ενίσχυση περαιτέρω της επιδότησης του αυξημένου κόστους της ενέργειας από το 50% στο 75%, που κατά την άποψή του αποτελεί τον μεγάλο κίνδυνο για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, υφίσταται σήμερα. Ο κλάδος έχει έναν πολλαπλασιαστή 2,2, διευκρινίζει ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, που σημαίνει ότι εάν η εστίαση πάθει ζημιά 1 εκατ. ευρώ οι ζημίες στους κλάδους που είναι προσαρμοσμένοι πάνω στο «άρμα» της θα είναι υπερδιπλάσια, δηλαδή σε σύνολο θα φτάσουμε κοντά στα 3,5 εκατ. ευρώ. Ένα μέτρο που θα μπορούσε να βοηθήσει τον κλάδο, αναφέρει ο κ. Καββαθάς, είναι οι επιστρεπτέες να γίνουν μη επιστρεπτέες, άλλωστε, όπως υποστηρίζει, το δημοσιονομικό κόστος είναι διαχειρίσιμο οικονομικά. «Χωρίς μέλλον» είναι η φράση που αναδεικνύει το πρόβλημα των καταστημάτων εστίασης, με αρκετά από αυτά το τελευταίο διάστημα να έχουν βάλει λουκέτο, είτε προσωρινό, είτε μόνιμο, επισημαίνει ο κ. Καββαθάς, φέρνοντας ως παράδειγμα το γεγονός ότι μεγάλο κατάστημα στο κέντρο της Αθήνας με μεγάλη κίνηση καταγράφει εβδομαδιαίως 10.000 ευρώ ζημιές, ενώ δυο καταστήματα στη Χαλκίδα με πολύχρονη παρουσία έκλεισαν. naftemporiki.gr

Η σιωπηλή πλευρά του άγχους

Το άγχος μπορεί να αποτελέσει μία «αόρατη» δυσκολία. Είναι πολύ δύσκολο να κοιτάξεις ένα άτομο και να αξιολογήσεις με ακρίβεια την εμπειρία του άγχους και την έντασή του. Σε αρκετές περιπτώσεις είναι ένα εσωτερικό βίωμα που μπορεί εύκολα να παρερμηνευθεί ως αποστασιοποίηση ή αδιαφορία. Στην πραγματικότητα, τα άτομα με άγχος δεν είναι καθόλου απόμακρα ή αδιάφορα. Αντίθετα, θέλουν να γίνουν αποδεκτά και μέρος της ομάδας. Θέλουν να είναι παρόντες αλλά συχνά ανησυχούν για πολλά ζητήματα, τα οποία για άλλους είναι μικρής σημασίας. Πιο συγκεκριμένα ανησυχούν έντονα για:

• Το πως αισθάνονται οι άλλοι γύρω τους. • Αν έχουν συμβάλει με αρνητικό τρόπο στην κατάσταση στην οποία βρίσκονται. • Αν μπορούν να ανταπεξέλθουν επαρκώς σε μία συζήτηση. • Αν θα κριθούν για οτιδήποτε. • Για το που βρίσκονται οι έξοδοι κινδύνου. • Για την ασφάλειά τους, αλλά και των γύρω τους. • Για το πως να τοποθετήσουν το σώμα τους σε ένα χώρο. • Για το ποια στιγμή θα πρέπει να μιλήσουν και πότε να σταματήσουν. Πώς μπορεί να μοιάζει το άγχος Αν και το άγχος δεν έχει μια πάντα συγκεκριμένη «εικόνα», ο τρόπος που παρουσιάζονται τα αγχωμένα άτομα μπορεί εύκολα να μας μπερδέψει. Για παράδειγμα μπορεί: • Να μιλούν υπερβολικά σε κοινωνικές καταστάσεις για να καλύψουν την αμήχανη σιωπή. • Να γελούν με τα αστεία και τα σχόλια όλων. • Να προσποιούνται ότι κάτι τους ευχαριστεί και αισθάνονται χαρούμενοι. • Να μην γελούν με τα αστεία ή τα σχόλια κανενός. • Να είναι υπερβολικά συγκαταβατικά σε όλα. • Να σωπαίνουν καθησυχάζοντας τους άλλους ότι όλα είναι εντάξει. • Να λένε «ναι» σε κοινωνικές προσκλήσεις και μετά να ακυρώνουν την τελευταία στιγμή. • Να δυσκολεύονται να μιλήσουν. • Να είναι απόμακροι και να μοιάζει σαν να απορρίπτουν τους άλλους. • Να αγωνίζονται να επικοινωνήσουν με σαφήνεια τις σκέψεις τους. • Να επαναλαμβάνουν μία σκέψη ή φράση συνεχώς. • Να χάνουν τον ειρμό της σκέψης τους. Πώς να βοηθήσετε τον εαυτό σας ή κάποιον που αισθάνεται άγχος • Βρείτε ένα «αγχολυτικό» αντικείμενο για τις έκτακτες ανάγκες. • Ρωτήστε: «Είστε καλά;». Πείτε: «Θα θέλατε να πάτε κάπου πιο ήσυχα για να κάνετε ένα διάλειμμα;» • Όταν νιώθετε υπερδιέγερση ή εξάντληση με την κατάσταση που υπάρχει, πηγαίνετε σε έναν πιο ήσυχο χώρο (π.χ. μπάνιο, κουζίνα) και ρίξτε λίγο νερό στο πρόσωπο σας. • Παίξτε ένα παιχνίδι στο τηλέφωνό σας. • Εάν σας κάνουν μια ερώτηση και δεν ξέρετε πώς να απαντήσετε, πείτε: «Δεν είμαι σίγουρος. Επιτρέψτε μου να επανέλθω σε σας γι’αυτό, σε λίγο». • Εάν δεν θέλετε να συμμετέχετε σε κάτι, πείτε: «Θα περάσω, αλλά κάποια άλλη φορά». Αυτοφροντίδα για το άγχος Τα άτομα με άγχος δεν είναι πολύ καλά στο να ξέρουν πότε να σταματήσουν, να κάνουν ένα διάλειμμα ή να χαλαρώσουν. Τείνουν να κάνουν σκληρή αυτοκριτική. Για παράδειγμα, δεν θα χρησιμοποιούσαν ποτέ τις παρακάτω φράσεις σε ένα άλλο άτομο, αλλά σίγουρα το κάνουν για τον εαυτό τους: «Είμαι τόσο ανόητος». «Δεν μπορώ να το κάνω αυτό». «Με μισούν». «Είμαι ανίκανος». «Γιατί το έκανα αυτό;» «Γιατί το είπα αυτό;» «Κανείς δεν θα θέλει να μου ξαναμιλήσει». «Δεν πρόκειται να με καλέσουν ποτέ ξανά». «Κανείς δεν νοιάζεται για εμένα». «Πώς μπορεί σε κάποιον να αρέσει κάποιος σαν εμένα;» Επομένως, είναι σημαντικό να μάθουν και να μιλήσουν με πιο ευγενικό τρόπο στον εαυτό τους, όπως θα έκαναν και για κάποιον άλλο. Μπορούν να χρησιμοποιούν φράσεις όπως: «Αυτό είναι δύσκολο για εμένα». «Σε ποιον μπορώ να μιλήσω;» «Τι μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή για να βοηθήσω τον εαυτό μου;» «Δεν είμαι χαζός ή ανόητος». «Φοβάμαι». Παρατηρούμε λοιπόν ότι το άγχος μας μιλάει με διαφορετική, κάθε φορά, γλώσσα. Σε καταστάσεις στις οποίες άνθρωποι μοιάζουν ψύχραιμοι και άνετοι, αρκετές φορές υποκρύπτονται συναισθήματα έντονου άγχους και στρες. Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Το άγχος είναι ο καλύτερος «ψεύτης». Όμως το ότι έχουμε ανήσυχες σκέψεις δεν σημαίνει ότι είναι και ρεαλιστικές. Και μόνο επειδή κάνουμε μία εικασία για ένα γεγονός, δεν σημαίνει ότι θα συμβεί. Οι σκέψεις μας δεν είναι καθοριστικές για όλα, ούτε μπορούν να κάνουν πράγματα να συμβούν. Είναι απλώς σκέψεις. Εφόσον τις αναγνωρίσουμε ως σκέψεις που βασίζονται σε φόβους και ανασφάλειες, στη συνέχεια θα τους δείξουμε την πόρτα της εξόδου. Το άγχος είναι ρεαλιστικό βίωμα, παρά το ότι μερικές φορές δεν μπορεί να φανεί ή να μετρηθεί «από τους έξω». Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τις συμπεριφορές μας και να βρούμε πιο ανακουφιστικούς τρόπους για να μιλήσουμε στον εαυτό μας. Αναζητώντας θεραπεία με τον κατάλληλο επαγγελματία ψυχικής υγείας, μπορούμε να προσδιορίσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια τις αγχωτικές σκέψεις και πώς αυτές δύνανται να επηρεάζουν την συμπεριφορά και τα συναισθήματα μας. https://enallaktikidrasi.com/2022/01/siopili-pleura-agxous-otan-agxos-ginetai-aorati-dyskolia/

Μπουρλά: Τέταρτη δόση και 10 χρόνια ετήσιοι εμβολιασμοί

Τα εμβόλια και η φυσική ανοσία δεν διαρκούν πολύ. Το γνωρίζουμε αυτό με όλες τις παραλλαγές μέχρι στιγμής και πρόκειται να το μάθουμε και με την Όμικρον, δηλώνει.Την πεποίθησή του ότι η Όμικρον είναι μια πρόκληση, γιατί η νέα παραλλαγή εισάγει την έννοια της τέταρτης δόσης πριν από τον ετήσιο εμβολιασμό, εξέφρασε ο διευθύνων Σύμβουλος της Pfizer Άλμπερτ Μπουρλά, στη διάρκεια τηλεδιάσκεψης που πραγματοποιήθηκε στις 6 Ιανουαρίου με τον αναλυτή της Goldman Sachs Κρις Σιμπουτάνι.

«Ο ιός δεν θα φύγει, θα παραμείνει ίσως για μια δεκαετία. Είναι ενδημικός, έχει την ικανότητα να δημιουργεί παραλλαγές για τις οποίες, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα συνεχίσει να συνυπάρχει με την ανθρωπότητα για τα επόμενα χρόνια», τόνισε ο Μπουρλά. «Τα εμβόλια και η φυσική ανοσία δεν διαρκούν πολύ. Το γνωρίζουμε αυτό με όλες τις παραλλαγές μέχρι στιγμής και πρόκειται να το μάθουμε και με την Όμικρον: η ανοσολογική απόκριση διαρκεί μερικούς μήνες. Για αυτό έχω κάνει την πρόβλεψη ότι θα χρειαστούμε μια σειρά από τρεις δόσεις και στη συνέχεια έναν ετήσιο επανεμβολιασμό, για να διατηρήσουμε ένα καλό επίπεδο ανοσίας. Φαίνεται όμως ότι είναι μια πρόκληση, γιατί η νέα παραλλαγή εισάγει την έννοια της τέταρτης δόσης, πριν από τον ετήσιο εμβολιασμό», πρόσθεσε. ΠΗΓΗ: MEGA

Κορονοϊός: Πώς θα τελειώσει η πανδημία

Δεν πρόκειται να «κατεβεί ο διακόπτης της». Ο ρόλος της Όμικρον. Lauran Neergaaard, Carla K. JohnsonAssociated Press Κορονοϊός: Πώς θα τελειώσει η

FHM VIA GETTY IMAGES Οι πανδημίες κάποια στιγμή τελειώνουν- ακόμα και αν, στην περίπτωση της παρούσας πανδημίας του κορονοϊού και της παραλλαγής Όμικρον,η απάντηση στο «πότε» φαίνεται να είναι πολύπλοκη. Ωστόσο, όπως και να έχει, δεν θα «πέσει διακόπτης» κάποια στιγμή: Ο κόσμος μας θα πρέπει να μάθει να συνυπάρχει με έναν ιό που δεν θα πρόκειται να χαθεί. Η εξαιρετικά μεταδοτική παραλλαγή Όμικρον στέλνει τα κρούσματα σε ύψη ρεκόρ, αυξάνοντας την πίεση σε έναν εξαντλημένο κόσμο που προσπαθεί να περιορίσει την εξάπλωση. Ωστόσο, αυτή τη φορά δεν αρχίζουμε εκ του μηδενός: Τα εμβόλια παρέχουν ισχυρή προστασία από τη σοβαρή νόσηση, ακόμα και αν δεν αποτρέπουν πάντα μια ήπια μόλυνση. Η Όμικρον, επίσης, δεν φαίνεται να είναι το ίδιο φονική με κάποιες προηγούμενες παραλλαγές, και αυτοί που αναρρώνουν από αυτήν θα έχουν ανανεωμένη προστασία απέναντι σε άλλες παραλλαγές που κυκλοφορούν- ίσως και στην επόμενη παραλλαγή που θα εμφανιστεί. Η νεότερη παραλλαγή αποτελεί μια προειδοποίηση σχετικά με το τι θα συνεχίσει να συμβαίνει «εκτός αν δούμε στα σοβαρά το “τέλος του παιχνιδιού”» λέει ο Δρ. Άλμπερτ Κο, ειδικός σε θέματα μολυσματικών ασθενειών στο Yale School of Public Health. «Σίγουρα η Covid θα είναι μαζί μας για πάντα» πρόσθεσε ο Κο. «Δεν θα είμαστε ποτέ σε θέση να εξαφανίσουμε ή εξοντώσουμε την Covid, οπότε πρέπει να προσδιορίσουμε τους στόχους μας». Σε κάποια φάση ο ΠΟΥ θα πει πως αρκετές χώρες έχουν περιορίσει τα κρούσματα σημαντικά- ή, έστω, τις νοσηλείες και τους θανάτους- και θα κηρύξει επίσημα το τέλος της πανδημίας. Το ποιο θα είναι ακριβώς το ορόσημο εκείνο είναι ασαφές. Ακόμα και όταν συμβεί αυτό, κάποια μέρη του κόσμου θα αντιμετωπίζουν δυσκολίες- ειδικά χώρες χαμηλών εισοδημάτων που δεν έχουν επαρκή εμβόλια ή θεραπείες- ενώ άλλα θα κάνουν πιο εύκολα τη μετάβαση σε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «ενδημική» κατάσταση. Οι διαχωριστικές γραμμές εδώ είναι θολές, λέει ο Στίβεν Κίσλερ, ειδικός σε θέματα μολυσματικών ασθενειών του Harvard T.H.Chan School of Public Health. Ο ίδιος ορίζει την ενδημική περίοδο ως το να φτάσουμε σε «κάποιου είδους αποδεκτά σταθερή κατάσταση» ως προς την αντιμετώπιση της Covid-19. Η κρίση της Όμικρον έδειξε πως δεν είμαστε ακόμα εκεί, μα «νομίζω όντως πως θα φτάσουμε σε ένα σημείο όπου ο SARS-CoV-2 θα είναι ενδημικός, όπως είναι ενδημική η γρίπη» είπε σχετικά. Συγκριτικά, πάντως, η Covid-19 έχει προκαλέσει τον θάνατο άνω των 800.000 Αμερικανών μέσα σε δύο χρόνια, ενώ η γρίπη κατά κανόνα σκοτώνει από 12.000 μέχρι 52.000 ετησίως. Το πόσο θα αντέξει ο κόσμος τη συνέχιση της νόσησης και των θανάτων από Covid-19, πάντως, είναι σε μεγάλο βαθμό κοινωνικό ερώτημα, όχι επιστημονικό. «Δεν θα φτάσουμε σε ένα σημείο όπου θα είμαστε και πάλι στο 2019» είπε ο Δρ. Αμές Αντάλτζα, του Johns Hopkins Center for Health Security. «Πρέπει να κάνουμε τον κόσμο να σκεφτεί την ανοχή ρίσκου (risk tolerance)». Κορονοϊός: Πώς θα τελειώσει η D3SIGN VIA GETTY IMAGES Ο Δρ. Άντονι Φάουτσι, ο κορυφαίος ειδικός των ΗΠΑ σε θέματα μολυσματικών ασθενειών, επιδιώκει τον έλεγχο του ιού με έναν τρόπο που «δεν θα προκαλεί αναταραχή στην κοινωνία, που δεν θα προκαλεί αναταραχή στην οικονομία». Ήδη οι ΗΠΑ δίνουν σήματα πως είναι καθ’οδόν προς αυτό που θα γίνει μια νέα κανονικότητα- όποια και αν είναι αυτή. Η κυβέρνηση Μπάιντεν λέει πως υπάρχουν αρκετά εργαλεία- αναμνηστικές δόσεις εμβολίων, νέες θεραπείες, μάσκες- για την αντιμετώπιση ακόμα και της απειλής της Όμικρον χωρίς τους περιορισμούς των αρχικών ημερών της πανδημίας. Και το CDC μείωσε στις πέντε ημέρες τον χρόνο που οι άνθρωποι με Covid-19 πρέπει να παραμένουν σε απομόνωση ώστε να μη μολύνουν άλλους, λέγοντας ότι είναι πλέον ξεκάθαρο ότι πιο μολυσματικοί είναι στις αρχές. Η Ινδία δίνει μια γεύση ως προς το πώς είναι να φτάνεις σε σταθερό επίπεδο της Covid-19. Μέχρι πρόσφατα, τα ημερήσια κρούσματα παρέμεναν κάτω από τα 10.000 για έξι μήνες, μα μόνο μετά από απώλεια ζωής «πολύ τραυματική για να υπολογιστεί», που προκλήθηκε από την προηγούμενη παραλλαγή, Δέλτα, όπως είπε ο Δρ. Τ. Τζέικομπ Τζον, πρώην επικεφαλής ιολογίας στο Christian Medical College στη νότια Ινδία. Η Όμικρον έχει προκαλέσει μια νέα άνοδο κρουσμάτων, και η χώρα θα αρχίσει να διαθέτει αναμνηστικές δόσεις για τους εργαζομένους πρώτης γραμμής. Ωστόσο ο Τζον είπε πως άλλες ενδημικές ασθένειες, όπως η γρίπη και η ιλαρά, προκαλούν περιοδικά ξεσπάσματα, και ο κορονοϊός θα συνεχίσει να έχει αναζωπυρώσεις κάθε τόσο, ακόμα και μετά το πέρασμα της Όμικρον. Κορονοϊός: Πώς θα τελειώσει η D3SIGN VIA GETTY IMAGES Η Όμικρον είναι τόσο μεταλλαγμένη που μπορεί να ξεφεύγει από ένα μέρος της προστασίας που παρέχεται από εμβόλια ή προηγούμενη νόσηση. Ωστόσο ο Δρ. Γουίλιαμ Μος του Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health αναμένει πως «αυτός ο ιός θα φτάσει κατά κάποιον τρόπο στο μέγιστο όριό του» ως προς τη δυνατότητά του για μεγάλα εξελικτικά άλματα. «Δεν το βλέπω ως ένα είδος ατέρμονου κύκλου νέων παραλλαγών». Ένα πιθανό μέλλον που βλέπουν πολλοί ειδικοί: Στον κόσμο μετά την πανδημία, ο ιός προκαλεί κρυολογήματα σε κάποιους και πιο σοβαρή νόσηση σε άλλους, ανάλογα με τη γενικότερη κατάσταση της υγείας τους, τον εμβολιασμό τους και τις προηγούμενες μολύνσεις. Οι μεταλλάξεις θα συνεχιστούν και μπορεί τελικά να χρειάζονται αναμνηστικές δόσεις κάθε τόσο, που είναι επικαιροποιημένες έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν καλύτερα τις νέες παραλλαγές. Ωστόσο και τα ανθρώπινα ανοσοποιητικά συστήματα θα συνεχίσουν να βελτιώνονται στην αναγνώριση και την αντιμετώπιση του ιού. Ο ανοσολόγος Αλί Ελεμπεντί στο Washington University at St. Louis προσβλέπει στη θαυμαστή δυνατότητα του σώματος να θυμάται αυτά που είχε δει στο παρελθόν και να δημιουργεί άμυνες πολλών στρωμάτων. Τα Β κύτταρα μνήμης είναι ένα από αυτά τα στρώματα, κύτταρα που ζουν για χρόνια στον μυελό των οστών, έτοιμα να αναλάβουν δράση και να παράγουν περισσότερα αντισώματα όταν χρειάζεται άτι τέτοιο. Μα πρώτα αυτά τα κύτταρα μνήμης εκπαιδεύονται σε «κέντρα εκπαίδευσης» του ανοσοποιητικού, μαθαίνοντας να κάνουν περισσότερα από το να φτιάχνουν απλά αντίγραφα των αρχικών αντισωμάτων τους. Κορονοϊός: Πώς θα τελειώσει η HALFPOINT IMAGES VIA GETTY IMAGES Σε μια νέα μελέτη, η ομάδα του Ελεμπεντί διαπίστωσε πως οι εμβολιασμοί με το εμβόλιο της Pfizer ενισχύουν τα «Τ βοηθητικά κύτταρα» που ενεργούν ως εκπαιδευτές σε αυτά τα κέντρα εκπαίδευσης, συμβάλλοντας στην παραγωγή πιο πολύπλευρων και ισχυρών αντισωμάτων που θα μπορούσαν να λειτουργούν ακόμα και αν ο ιός αλλάξει εκ νέου. Ο Ελεμπεντί είπε πως η «baseline» ανοσία του πληθυσμού έχει βελτιωθεί τόσο πολύ που ακόμη και αν συνεχιστούν οι «breakthrough» μολύνσεις (μολύνσεις παρά τον εμβολιασμό) θα υπάρχει πτώση στις σοβαρές νοσήσεις, τις νοσηλείες και τους θανάτους, ανεξαρτήτως της επόμενης παραλλαγής. «Δεν είμαστε ο ίδιος πληθυσμός που ήμασταν τον Δεκέμβριο του 2019» είπε σχετικά. «Το έδαφος είναι διαφορετικό τώρα». Σκεφτείτε μια πυρκαγιά που καίει ένα δάσος μετά από ξηρασία, είπε. Αυτό ήταν το 2020. Τώρα, ακόμα και με την Όμικρον, «δεν είναι εντελώς ξερό έδαφος», μα αρκετά υγρό «για να δυσκολεύεται να εξαπλωθεί η πυρκαγιά». Ο ίδιος προβλέπει ότι θα έρθει μια ημέρα που κάποιος θα μολύνεται με τον κορονοϊό, θα μένει σπίτι δύο ημέρες «και μετά θα συνεχίζει. Ελπίζουμε πως αυτό θα είναι το τέλος».