Σε ποιες περιοχές θα λειτουργούν τα καταστήματα όλες τις Κυριακές

Ολες τις Κυριακές- πλην μίας του Αυγούστου- την περίοδο από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο θα επιτρέπεται η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων σε συγκεκριμένες περιοχές.
Το συμπληρωματικό μνημόνιο, που κατατέθηκε το βράδυ του Σαββάτου στη Βουλή, προβλέπει ότι αυτό θα ισχύει για τις εξής περιοχές: Δήμος Αθηναίων, μέρος του ιστορικού κέντρου Θεσσαλονίκης, μέρος της εμπορικής περιοχής γύρω από το λιμάνι του Πειραιά, μέρος του παραλιακού μετώπου στον Νότιο Τομέα Αθηνών (επιλεγμένες περιοχές σε Καλλιθέα, Παλαιό Φάληρο, Αλιμο, Ελληνικό, Γλυφάδα) και μέρος της εμπορικής περιοχής γύρω από τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών.
Για την υπόλοιπη Ελλάδα, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, ισχύει η υφιστάμενη δυνατότητα ρύθμισης μέσω των αποφάσεων των αντιπεριφερειαρχών.
Ακόμη, καταργούνται οι περιορισμοί που προβλέπονται στον νόμο 4177/2013 σχετικά με το μέγεθος και το είδος καταστημάτων τα οποία επιτρέπεται να λειτουργούν σύμφωνα με αποφάσεις αντιπεριφερειάρχη (καταστήματα άνω των 250 τ.μ., αλυσίδες, shop in a shop, outlet).
Αλλαγές στην εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών
Το συμπληρωματικό μνημόνιο προβλέπει μετατροπές και για την εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών επιχειρήσεων, στην περίπτωση που υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ του ποσού που δηλώνει ο οφειλέτης και του ποσού που βεβαιώνει ο πιστωτής. Στόχος είναι η ελαχιστοποίηση της επιβάρυνσης των πρωτοδικείων όταν κρίνουν συμφωνίες επικύρωσης συμφωνιών όπου υπήρξε αμφισβήτηση απαίτησης από τον πιστωτή.
Ακόμη, διευρύνεται ο σκοπός των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις, προκειμένου να περιλαμβάνει εκτός από όσα προβλέπει ήδη η νομοθεσία, και η δυνατότητα διαχείρισης ακινήτων αλλά με πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Τέλος, σχετικά με τη διενέργεια ηλεκτρονικών δημόσιων διαγωνισμών, θα επιτρέπεται, μέχρι τον Οκτώβριο του 2017, να μην είναι ηλεκτρονικοί οι διαγωνισμοί για δημόσια έργα, προκειμένου να ετοιμαστούν πλήρως οι απαραίτητες δομές για την ηλεκτρονικοποίηση του συστήματος.

iefimerida.gr

Πώς ένας 22χρονος Αγγλος σταμάτησε την παγκόσμια κυβερνοεπίθεση

Τεράστια υπηρεσία σε χώρες, διεθνούς οργανισμούς και επιχειρήσεις προσέφερε ένας 22χρονος Αγγλος, ο οποίος «μπήκε στο μυαλό» των δημιουργών του ransomware «WannaCry» και κατάφερε να σταματήσει την παγκόσμια κυβερνοεπίθεση που εξαπολύθηκε την Παρασκευή από χάκερς.Ο 22χρονος είναι ερευνητής κυβερνοασφάλειας και εμφανίζεται στα social media με το όνομα malwaretechblog. Σκέφθηκε ότι οι δημιουργοί του κακόβουλου λογισμικού θα έχουν βάλει κάποιο "κλειδί", ώστε εάν θελήσουν κάποια στιγμή να αναστείλουν την εξάπλωση του, να μπορούν να το κάνουν. Ξοδεύοντας λίγα δολάρια, ο 22χρονος κατάφερε να καταχωρήσει ένα domain name (όνομα ιστότοπου), το οποίο ήταν κρυμμένο στο κακόβουλο λογισμικό. Αυτό ήταν το "κλειδί" που σταμάτησε από χθες την εξάπλωση του.Ομως μέχρι εκείνη τη στιγμή το κακόβουλο λογισμικό είχε ήδη προκαλέσει παγκόσμιοα χάος και προβλήματα σε εταιρείες όπως η FedEx και η Telefonica, αλλά και σε κυβερνητικές υπηρεσίες.Το πλήγμα ήταν ισχυρό στο βρετανικό σύστημα υγείας, με αποτέλεσμα να αναβληθούν χειρουργικές επεμβάσεις, ακτινογραφίες και εργαστηριακές εξετάσεις, καθώς τα νοσοκομεία δεν είχαν πρόσβαση στους ιατρικούς φακέλους των ασθενών.Σύμφωνα με τις έως τώρα εκτιμήσεις, οι επιθέσεις έγιναν σε σχεδόν 100 χώρες και επηρέασαν 75.000-100.000 συστήματα.Δοκίμασε και πέτυχε
Ο ναρός Αγγλος έγραψε στο Twitter ότι βρήκε κατά τύχη το "φάρμακο" για να σταματήσει το «WannaCry». Σκέφθηκε απλώς ότι θα έχει κάποιον «διακόπτη έκτακτης ανάγκης»
Αυτός ο «διακόπτης» ήταν ενσωματωμένος στο κακόβουλο λογισμικό, σε περίπτωση που ο δημιουργός του ήθελε να σταματήσει την εξάπλωσή του. Περιελάμβανε ένα πολύ μεγάλο όνομα που δεν έβγαζε νόημα. Σ'αυτό κάνει «αίτημα» το κακόβουλο λογισμικό- σαν να ψάχνει μία οποιαδήποτε ιστοσελίδα. Αν το αίτημα επιστρέψει και δείξει ότι το όνομα του ιστότοπου είναι live, τότε ενεργοποιείται ο «διακόπτης έκτακτης ανάγκης» και σταματά να εξαπλώνεται το κακόβουλο λογισμικό.«Είδα ότι δεν ήταν καταχωρημένο και σκέφτηκα να το αποκτήσω'», δήλωσε ο ναρός Αγγλος. «Πλήρωσα 10,69 δολάρια, το ενεργοποίησα και αμέσως το domain name κατέγραφε χιλιάδες συνδέσεις κάθε δευτερόλεπτο. Ηταν πάντως αργά για να βοηθήσει την Ευρώπη και την Ασία, όπου είχαν ήδη επηρεαστεί αρκετοί οργανισμοί από την κυβερνοεπίθεση. Ομως, έδωσε στις ΗΠΑ τον απαιτούμενο χρόνο να να προστατευθούν από την επίθεση, επιδιορθώνοντας τα συστήματά τους.Ο κίνδυνος δεν τέλειωσε
Ο «διακόπτης έκτακτης ανάγκης» δεν μπορεί να βοηθήσει κάποιον του οποίου ο υπολογιστής έχει ήδη προσβληθεί από το κακόβουλο λογισμικό και είναι πιθανό άλλες εκδοχές του, με διαφορετικούς «διακόπτες» θα συνεχίσουν να εξαπλώνονται.To «ransomware» είναι ένας τύπος κακόβουλου λογισμικού που «κλειδώνει» τα δεδομένα ενός χρήστη και στη συνέχεια απαιτεί χρήματα για να τα ξεκλειδώσει. Η συγκεκριμένη επίθεση έγινε με τον ιό που ονομάζεται «WanaCrypt0r 2.0» ή «WannaCry», που εκμεταλλεύεται ένα ευάλωτο σημείο των Windows.
Η Microsoft είχε εκδώσει μία ενημέρωση που διορθώνει το πρόβλημα, τον Μάρτιο, αλλά όσοι υπολογιστές δεν την είχαν εγκαταστήσει, παρέμειναν ευάλωτοι
ΠΗΓΗ http://www.sofokleousin.gr/

SOS.....ΣΕΙΡΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ – Έρχονται μειώσεις 20% στους μισθούς!

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΝΑΛΗΨΕΙΣ – Τι αλλάζει στα Capital Controls μέσα στις επόμενες μέρες!

Κυβέρνηση, τράπεζες και τρόικα φαίνεται πως τα βρήκαν στα νέα capital controls που θα ισχύσουν σύντομα, με σημαντικές αλλαγές που θα δώσουν ανάσα σε πολίτες κι επιχειρήσεις.
Προβλέπεται σημαντική χαλάρωση των περιορισμών με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης από τους δανειστές. Όμως, αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει την πλειοψηφία των πολιτών, είναι η αύξηση του μηνιαίου ορίου αναλήψεων που θα φτάσει σύμφωνα με πληροφορίες από τα 840 ευρώ που είναι σήμερα σε βάθος δύο εβδομάδων, στα 2.000 ευρώ το μήνα.Ουσιαστικά πρόκειται για αύξηση του ορίου αναλήψεων από τα 420 ευρώ που είναι σήμερα ανά εβδομάδα στα 500. Ωστόσο, ακόμη δεν έχει δοθεί πλήρες χρονοδιάγραμμα ως προς την αλλαγή αυτή. Μάλιστα, εκτός από το κλείσιμο της αξιολόγησης τίθεται, κυρίως από τους εποπτεύοντες μηχανισμούς των τραπεζών και το ζήτημα της εκροής καταθέσεων. Έτσι ίσως οι αλλαγές πάρουν κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι την εφαρμογή τους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ειδήσεις» εκτός απ” την αύξηση του μηνιαίου ορίου αναλήψεων στα 2.000 ευρώ, εξετάζεται και το άνοιγμα νέων λογαριασμών όψεως ή καταθετικών με την προσθήκη δικαιούχων, αλλά κι η ενεργοποίηση αδρανών λογαριασμών.Εξετάζεται παράλληλα η αύξηση του ποσοστού ανάληψης μετρητών που επιστρέφουν στις τράπεζες από το 30% που είναι σήμερα στο 60%, αλλά και να αυξηθεί το ποσό μεταφοράς κεφαλαίων προς το εξωτερικό από τα 1.000 ευρώ που είναι σήμερα στα 2.000 ευρώ για κάθε πελάτη ανά μήνα.
http://arouraios.gr/2017/05/ti-allazei-sta-capital/

Ο Εμμανουέλ Μακρόν νέος πρόεδρος της Γαλλίας με 65,1% - Ποια τα 4 πρώτα μέτρα

του Πάνου Πέτρου-Δαμουλιάνου
Ο Εμμανουέλ Μακρόν είναι πλέον ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας με ποσοστό κοντά στο 65,1% στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών έναντι του 34,9% της Μαρίν Λεπέν όπως αναφέρει η βελγική εφημερίδα Le Soir....
Ο Μακρόν εξασφαλίζει ποσοστό 65,5% έως 66,1% των ψήφων, έναντι της αντιπάλου του, της καθαρά δεξιάς Μαριν Λεπέν, η οποία συγκεντρώνει ποσοστό 33,9% έως 34,5%, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των εταιρειών δημοσκοπήσεων Ifop και Harris Interactive όπως μεταδίδει και το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο 39χρονος πρώην τραπεζίτης είναι πλέον ο 8ος Πρόεδρος της 5ης γαλλικής Δημοκρατίας.
Οι Γάλλοι πολίτες επέλεξαν τον Μακρόν για πρόεδρο της χώρας
Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Μπερνάρ Καζνέβ δήλωσε ότι οι Γάλλοι πολίτες επέλεξαν τον Εμανουέλ Μακρόν για πρόεδρο της χώρας επιλέγοντας να κρατήσει η Γαλλία την θέση της στην καρδιά της Ευρώπης.
Σύντομη" και "φιλική" τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Μακρόν και της Λεπέν
Ο Εμμανουέλ Μακρόν και η Μαρίν Λεπέν είχαν μια "σύντομη" και "φιλική" τηλεφωνική συνδιάλεξη, σύμφωνα με το περιβάλλον του νέου προέδρου της Γαλλίας.
Η καγκελαρία συνεχάρη τον Εμμανουέλ Μακρόν
Εκπρόσωπος της γερμανίδας καγκελαρίου Άγγελας Μέρκελ εξέφρασε μέσω Twitter συγχαρητήρια στον Εμανουέλ Μακρόν, κάνοντας λόγο για μια νίκη υπέρ μιας ισχυρής ενωμένης Ευρώπης και υπέρ της γαλλογερμανικής φιλίας. Ένα νέο κεφάλαιο ξεκινάει σήμερα για τη Γαλλία και το γαλλικό λαό, ο οποίος ανέθεσε τα ηνία της χώρας στον 39χρονο Εμανουέλ Μακρόν, που θα είναι ο νεότερος πρόεδρος στην Ευρώπη. Μερίδα των εκλογέων του, τον ψήφισαν με μισή καρδιά, αλλά και με την κρυφή ελπίδα ότι αυτή τη φορά δεν θα απογοητευθούν. Για να πετύχει όμως ο νέος Πρόεδρος κάτι τέτοιο και να συμφιλιώσει τα θρυμματισμένα κομμάτια της γαλλικής κοινωνίας, όπως τα άφησε η χωρίς προηγούμενο εκστρατεία, ο Εμανουέλ Μακρόν θα έχει ανάγκη από την ισχυρή υποστήριξη της θεάς Θέμιδας, για τη μόνιμη αναζήτηση της «χρυσής τομής», ανάμεσα στην αριστερά και στη δεξιά. Σε αυτό το ζύγιασμα εντάσσονται, η επιλογή του πρωθυπουργού του, των μελών της κυβέρνησης, αλλά και των ατόμων στα οποία θα ανατεθούν οι κοινοβουλευτικές περιφέρειες, ενόψει των βουλευτικών εκλογών. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με τη δύσκολη εξίσωση, του να μην παρεκκλίνει από το πρόγραμμά του, όπως έχει επανειλημμένα δηλώσει. Ένα πρόγραμμα στο οποίο έχει ήδη ορίσει τους άξονες αλλά και τις άμεσες προτεραιότητες με την ανάληψη των καθηκόντων του.Ηθικοποίηση της δημόσιας ζωής. Είναι ο πρώτος νόμος για τον οποίο προβλέπει να κατατεθεί άμεσα στο υπουργικό συμβούλιο πριν από τις βουλευτικές, ώστε να τον λάβουν υπόψη τους και «να συμμορφωθούν σχετικά οι υποψήφιοι βουλευτές», παρά το ότι ο νόμος δεν θα είναι ακόμα εφαρμόσιμος. Ο νόμος αυτός είναι ένας βασικός άξονας της συνεργασίας με τον κεντρώο Φρανσουά Μπαϊρού και ήταν προϋπόθεση για την υποστήριξή του στον Μακρόν.
Μετά τα σκάνδαλα που έζησε η χώρα κατά την εκστρατεία, ο νόμος αυτός έρχεται να απαγορεύσει μεταξύ άλλων, τη σύγκρουση συμφερόντων, τον νεποτισμό και την απασχόληση μελών της οικογένειας, ενώ παράλληλα επιβάλλει τη φορολογία σε όλες απολύτως τις αποδοχές των βουλευτών (συμπεριλαμβανόμενων και των διαφόρων έξτρα παροχών).
Έλεγχος των Δημόσιων Οικονομικών
Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει δηλώσει, από τις αρχές Απριλίου, ότι με την ανάληψη των καθηκόντων του «θα ζητήσει έναν έλεγχο των δημόσιων οικονομικών, ώστε να έχει έως τα μέσα Ιουνίου, τα αποτελέσματα της τρέχουσας διαχείρισης». Η δήλωσή του αυτή έχει προκαλέσει ορισμένα ερωτηματικά, αφού ο πρόεδρος του Ελεκτικού Συνεδρίου Ντιντιέ Μιγκό, έχει ήδη δηλώσει από τον Ιανουάριο, ότι προετοιμάζει έναν γενικό έλεγχο των δημόσιων οικονομικών για τον Ιούνιο. Έτσι ορισμένοι αναρωτιούνται κατά πόσο ο Μακρόν έχει κάποιες αμφιβολίες για τα στοιχεία που θα του παραδώσει η κυβέρνηση της οποίας υπήρξε μέλος.Δημόσια Διοίκηση
Έχει ονομάσει την εν λόγω μεταρρύθμιση, «το δικαίωμα λάθους» απέναντι στη Διοίκηση. Έχει παράλληλα δηλώσει, ότι θα είναι «μια από τις πρώτες αποφάσεις» της πενταετίας. «Ευθύς εξ? αρχής θα επιχειρήσω μια βαθειά μεταρρύθμιση της σχέσης ανάμεσα στους πολίτες και τη Διοίκηση (...) εάν γίνει ένα λάθος, μια παράλειψη, η Διοίκηση θα πρέπει να βοηθήσει ώστε να διορθωθεί. (...) Αυτό που πρεσβεύω είναι ένα κράτος που συνοδεύει, που διευκολύνει και που δεν τιμωρεί για τα πάντα και πάντοτε» υπογραμμίζει. Το μέτρο θα υιοθετηθεί με διάταγμα, χωρίς να αφορά τις ποινικές υποθέσεις ή την ασφάλεια.
Μεταρρύθμιση εργασίας
Και να ήθελε να καθυστερήσει τις αλλαγές που σκοπεύει να κάνει στον εργασιακό νόμο ο Μακρόν, δεν θα μπορέσει. Ορισμένα σημαντικά συνδικάτα με επικεφαλής το CGT, έχουν οργανώσει ένα «Κοινωνικό Μέτωπο» και δηλώσει ότι από αύριο Δεύτερα, θα είναι εκ νέου στους δρόμους κατά του εργασιακού νόμου και κατά της χρήσης διαταγμάτων. Ο Μακρόν όμως σκοπεύει να λειτουργήσει γρήγορα: «Θέλω να εισαγάγω ήδη από το καλοκαίρι, ένα σχέδιο νόμου που θα επιτρέπει την απλοποίηση της εργατικής νομοθεσίας και την αποκέντρωση της διαπραγμάτευσης. Το σύνολο των αλλαγών θα γίνει με διατάγματα, στοχεύοντας στην αποτελεσματικότητα και την ταχύτητα» έχει δηλώσει. Για τη μέθοδο, μέσω διαταγμάτων, που κατακρίνει η αριστερά, έχει τονίσει ότι θα περάσουν αρχικά από την Εθνοσυνέλευση, η οποία θα πρέπει να δώσει το πράσινο φως για τη χρήση τους. Η δε ομάδα Μακρόν εξηγεί : «Την πρόσθετη ελευθερία στην αγορά εργασίας, την εξισορροπούμε με μια μεγαλύτερη προστασία των εργαζόμενων μέσω μιας «ασφάλισης της ανεργίας για όλους». Ένας παραιτηθείς εργαζόμενος θα έχει ανά πενταετία, το δικαίωμα ασφάλισης. «Επιτυγχάνεται έτσι μια ισορροπία, που εξασφαλίζει αποτελεσματικότητα στον οικονομικό τομέα και δικαιοσύνη στον κοινωνικό» υπογραμμίζει ο Μπενζαμέν Γκριβώ, εκπρόσωπος του κινήματος «Εμπρός!» του Μακρόν.

Πηγή

ΒΡΟΧΉ ΚΑΤΑΣΧΈΣΕΩΝ ΣΕ...ΆΔΕΙΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΎΣ

Μπορεί οι κατασχέσεις ακόμη και για μικροποσά να πέφτουν «βροχή» αλλά τα ποσά που βρίσκουν στους τραπεζικούς λογαριασμούς είναι όλο και λιγότερα.Τα υπόλοιπα διαθέσιμα που εντοπίζει το Δημόσιο στους τραπεζικούς λογαριασμούς μειώνονται σταθερά μήνα με το μήνα. Το μέσο υπόλοιπο που κατάσχει το Δημόσιο από τραπεζικούς λογαριασμούς πολιτών μειώνεται σταθερά από το 2015, έτος κατά το οποίο ξεκίνησαν οι ηλεκτρονικές κατασχέσεις.Σύμφωνα με στοιχεία της Καθημερινής το μέσο υπόλοιπο που εισέπραξε το Δημόσιο από τα χιλιάδες κατασχετήρια που αποστέλλει κάθε μήνα προς τις τράπεζες μειώθηκε από τα 730 ευρώ σε 550 ευρώ το 2016, ενώ μειούμενο είναι το μέσο ποσό κατάσχεσης και το πρώτο τρίμηνο του 2017 που έπεσε στα 500 ευρώ.
Αιτία είναι η σταθερή μείωση των υπολοίπων των καταθέσεων τα δύο τελευταία χρόνια, τάση που συνεχίστηκε και το πρώτο τρίμηνο του 2017, όταν οι καταθέσεις των νοικοκυριών υποχώρησαν στα 98,8 δισ. ευρώ από 100,8 δισ. ευρώ στο τέλος του 2016.Η μείωση του μέσου υπολοίπου που κατάσχεται για οφειλές προς το Δημόσιο, καταγράφεται παρά τη μαζική αποστολή κατασχετηρίων που εκτελούν οι τράπεζες κατ’ εντολήν της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), η οποία έχει αυξήσει κατά 128,6% τον περασμένο χρόνο τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης και συγκεκριμένα τις κατασχέσεις στα χέρια τρίτων.Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2016 απεστάλησαν 1,5 εκατ. κατασχετήρια έναντι 670,7 χιλιάδων το 2015. Εντούτοις ο αριθμός αυτών που εκτελέστηκαν ήταν περί τις 137.000 το 2015 και περί τις 480.000 το 2016, ενώ τα ποσά που εισπράχθηκαν ήταν 100 εκατ. ευρώ το 2015 και 260 εκατ. ευρώ το 2016. Σύμφωνα με στοιχεία της ΑΑΔΑ ο συνολικός αριθμός των οφειλετών για τους οποίους η φορολογική διοίκηση μπορεί να λάβει αναγκαστικά μέτρα ανέρχεται σε 1,6 εκατομμύρια.

Πηγή: Καθημερινή

06Μαη2017

Αυτοεξευτελισμός

Τα μέτρα που υπογράφουν και ψηφίζουν, θα τα ονόμαζαν αντιλαϊκά και θα ξεσήκωναν τον κόσμο, αν τα προωθούσε οποιοσδήποτε άλλος εκτός από τους ίδιους. Τώρα όμως βρίσκουν κάθε τρόπο να αντιστρέψουν την πραγματικότητα και εξαντλούν τη φαντασία τους σε λεκτικές και νοηματικές ακροβασίες, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Στην αρχή πετύχαιναν τον σκοπό τους. Όμως μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης και τη συνεχή λήψη μέτρων που αφαιρούν εισοδήματα σχεδόν από το σύνολο των πολιτών, το μόνο που καταφέρνουν οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές είναι να γελοιοποιούν και να εξευτελίζουν τους εαυτούς τους.Τα ψέματα και η αθέτηση των υποσχέσεων είναι πολύ συνηθισμένα φαινόμενα στην πολιτική ζωή. Όμως εδώ έχει ξεπεραστεί κάθε προηγούμενο. Οργανώθηκε μια τεράστια απάτη, η οποία συμπληρώθηκε με την προσπάθεια ηθικής απαξίωσης των αντιπάλων και με μια πρωτοφανή επιθετικότητα, η οποία περιελάμβανε και βίαιες ενέργειες.Πώς μπορεί να τα δικαιολογήσει όλα αυτά εκείνος που ασκεί την πολιτική που με τόση ένταση κατήγγειλε; Φυσικά και δεν μπορεί. Μπορεί όμως να ανακατεύει την τράπουλα και να ρίχνει στον δημόσιο διάλογο μια εναλλακτική πραγματικότητα. Η πραγματικότητα αυτή επικοινωνεί με το εναπομείναν ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ και ικανοποιεί την ανάγκη του να μην έρθει αντιμέτωπο με την αλήθεια.Το σημερινό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται είτε από ανθρώπους του δημόσιου τομέα, που θεωρούν ότι τα συμφέροντά τους προστατεύονται από την παρούσα κυβέρνηση, είτε από αυτ-απατόμενους ψηφοφόρους, που δεν μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη για τα αποτελέσματα των επιλογών τους. Και οι δύο αυτές ομάδες έχουν ανάγκη για ένα παραμύθι, το οποίο θα κάνει πιο ανώδυνη την ταύτισή τους με μια κυβέρνηση που συνεχώς αναιρεί την προηγούμενη ρητορική της.Η πολιτική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ, παρά την πτώση του στις δημοσκοπήσεις, παραμένει ισχυρή. Το εντυπωσιακό δεν είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τον αντιμνημονιακό λόγο έφτασε από το 4% στο 36%, το εντυπωσιακό είναι ότι ως μνημονιακό κόμμα κρατάει περίπου τους μισούς ψηφοφόρους από εκείνους που κέρδισε με τον αγώνα εναντίον του μνημονίου. Για αυτούς τους ψηφοφόρους ακούμε όλα αυτά τα εξωφρενικά κάθε μέρα.Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως μοναδικό σκοπό την παραμονή στην εξουσία. Για τα μέλη της η συμμετοχή στην κυβέρνηση είναι ένα αναπάντεχο δώρο και δεν θέλουν με τίποτε να το χάσουν. Γι’ αυτό έγιναν από αντιμνημονιακοί μνημονιακοί με τόση ευκολία. Για την εξουσία είχαν και έχουν εργαλειοποιήσει τα πάντα και τους πάντες, χωρίς να εξαιρούνται οι οπαδοί τους.

Δεν τους ενδιαφέρει το κακό που κάνουν στη χώρα και στις ζωές των ανθρώπων. Ανήκουν στην κατηγορία εκείνη των πολιτικών που δεν αντιλαμβάνονται την εξουσία ως δυσβάστακτη ευθύνη, αλλά σαν το ανώτατο στάδιο της καλοπέρασης. Και για χάρη της εξουσίας και των προνομίων της αυτογελοιοποιούνται και αυτοεξευτελίζονται καθημερινά.

Σπύρος Βλέτσας

Τα μέτρα ισοπεδώνουν τους φτωχούς

Μια νέα φοροεπιδρομή στα εισοδήματα των πολιτών κάνει την εμφάνισή της. Στην «πυρά» μισθωτοί και συνταξιούχοι, που θα δουν εκ νέου τα πενιχρά τους εισοδήματα να εξανεμίζονται… Η «σημαία» της κυβέρνησης παραμένει πως «οι επιβαρύνσεις ξεκινούν από το 2018, ενώ από το 2019 οι ελαφρύσνεις που θα ισορροπήσουν την κατάσταση».Από...την ημέρα που άρχισαν οι ψίθυροι για τα νέα, επώδυνα μέτρα που περιλαμβάνει η συμφωνία κυβέρνησης-Θεσμών για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, τουλάχιστον οκτώ στους δέκα φορολογούμενους -αν όχι όλοι- ισχυρίζονταν ότι προτιμούν να μην δοθεί κανένα αντίμετρο αν είναι να μην πληρώνουν επιπλέον φόρους! Με λίγα λόγια, ο «δράκος» των αντιμέτρων πλέον είναι ανίσχυρος… Γιατί και αυτή τη φορά το «παραμύθι» έχει τον… δράκο του!Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα πίστεψε ότι παρατείνοντας τον χρόνο της συμφωνίας των νέων μέτρων με τους δανειστές θα λειτουργούσε υπέρ του. Τουναντίον, και πάλι η ιστορία έδειξε ότι, τι και αν καθυστερούσε 3 ή 8 μήνες; Οι πιστωτές της Ελλάδας είχαν αποφασίσει τι ήθελαν να διεκδικήσουν, τι ήθελαν να πάρουν, αλλά και με ποιον τρόπο. Ο πρωθυπουργός όμως αν και υπέρμαχος του «σκισίματος των μνημονίων», έκατσε άνετα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, συζήτησε με τους δανειστές και «κατάφερε» να πετύχει ό,τι χειρότερο μπορούσε για να τον ελληνικό λαό. Την καταδίκη του για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια…Τα μέτρα κάνουν τους φτωχούς φτωχότερους!Οι αλλαγές στην έκτακτη εισφορά και τη φορολογική κλίμακα ευνοούν στο κράτος Δικαίου του Αλέξη Τσίπρα μόνο μεσαία και υψηλά εισοδήματα. Οι χαμηλοεισοδηματίες χάνουν και τα ελάχιστα προνόμια που έχουν, ενώ καλούνται να πληρώνουν φόρους από τα ανύπαρκτα εισοδήματά τους.Να σκεφτεί κανείς ότι, ένας φορολογούμενος που μέχρι σήμερα έχει ετήσιο εισόδημα 8.000€, δηλαδή 666 ευρώ το μήνα, ενώ δεν πλήρωνε φόρο εισοδήματος, με τα νέα μέτρα θα πληρώνει! Και όχι μόνο θα καταβάλλει, αλλά θα αναγκαστεί με αφορολόγητο όριο στα 5.681€ να βγάζει από την τσέπη του σχεδόν έναν τού μισθό (510 ευρώ φόρος).Στον αντίποδα, οι φορολογούμενοι με υψηλά εισοδήματα. Για παράδειγμα, ένας μισθωτός με μηνιαίο εισόδημα 2.000€, δηλαδή σχεδόν 24.000 ευρώ ετησίως, με το σημερινό αφορολόγητο πληρώνει 3.380 ευρώ φόρο. Με το νέο αφορολόγητο θα επιβαρυνθεί με 650 ευρώ, δηλαδή από τα 3.380 ευρώ θα πληρώνει 4.030 ευρώ.Ο συγκεκριμένος όμως φορολογούμενος θα ευνοηθεί από τα αντίμετρα, καθώς ενώ ανήκει στην κατηγορία που κανονικά θα έπρεπε να πληρώνει έκτακτη εισφορά 5%, με τα νέα μέτρα θα πληρώνει μηδενική…

Αυτή είναι νέα κλίμακα έκτακτης εισφοράς

3 ΠΙΝΑΚΑΣ 1

Το πακέτο των αντιμέτρων

Άγνωστο αν τελικά το 2019 ενεργοποιηθούν. Όλα θα εξαρτηθούν από το πλεόνασμα. Πάντως, φαίνεται πως σε αυτά περιλαμβάνονται:
μείωση του φόρου επιχειρήσεων από το 29% στο 26%
μείωση πρώτου φορολογικού συντελεστή της κλίμακας των φυσικών προσώπων από 22% σήμερα σε 20%
μείωση των συντελεστών με τους οποίους υπολογίζεται η εισφορά αλληλεγγύης (με βάση τα παραπάνω παραδείγματα)
μικρή μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 200 εκατ. ευρώ

Το πακέτο των επώδυνων μέτρων

καταργείται από το 2018 η έκπτωση φόρου 1,5% που γίνεται στην παρακράτηση φόρου μισθωτών και συνταξιούχων
καταργείται η έκπτωση φόρου 10% στα φυσικά πρόσωπα για ιατρικές και φαρμακευτικές δαπάνες
μειώνεται η έκπτωση φόρου για μισθωτούς και συνταξιούχους από τα 1.900 έως 2.100 ευρώ που είναι σήμερα στα 1.250 έως 1.450 ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών
μείωση του αφορολόγητου ορίου κατά 2.955 ευρώ ευρώ
επιβαρύνονται πλέον μισθωτοί και συνταξιούχοι με ετήσιο εισόδημα 5.681 ευρώ και πάνω
επιβαρύνονται όσοι εισπράττουν 473 ευρώ το μήνα

Newsbomb.gr

Galbraith (οικονομολόγος): Ανήθικο πείραμα με την Ελλάδα – Δεν τη διασώζουν, τη λεηλατούν.

Ως λεηλασία της Ελλάδας και όχι διάσωσή της χαρακτηρίζει το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών ο γνωστός αμερικανός οικονομολόγος James Galbraith.
Αυτό που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα είναι μια λεηλασία των περιουσιακών στοιχείων της, κάτι που δεν έχει σχέση με την ανάκαμψη της οικονομία της, τονίζει ο αμερικανός οικονομολόγος.... Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ισπανική
εφημερίδα «El Diario» και τον δημοσιογράφο Luis Martin, ο James Galbraith σημειώνει χαρακτηριστικά ότι στην Ελλάδα δεν λαμβάνει χώρα μια «διάσωση».
«Δεν υπάρχει σχέδιο διάσωσης, όπως δεν υπάρχουν μεταρρυθμίσεις», αναφέρει και προσθέτει ότι «αυτό που συμβαίνει είναι μια λεηλασία των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους, των ελληνικών επιχειρήσεων και των ελληνικών νοικοκυριών».
Αυτό, επισημαίνει ο Galbraith, «δεν έχει καμία σχέση με την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας ή με την ευημερία του ελληνικού λαού, αλλά αντιθέτως οι πολιτικές που εφαρμόζονται είναι τελείως αδιάφορες γι' αυτά τα ζητήματα».Μάλιστα, αναφερόμενος στις ιδιωτικοποιήσεις επισημαίνει ότι είναι σαφές ότι οι πιστωτές δεν ενδιαφέρονται να γνωρίζουν αν το ελληνικό κράτος θα λάβει χρήματα από τις ιδιωτικοποιήσεις, ούτε πόσα θα είναι αυτά.
«Εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι οι μετοχές να περάσουν στα χέρια γερμανικών κατασκευαστικών εταιρειών, διεθνών αλυσίδων ξενοδοχείων, διεθνών φαρμακευτικών εταιρειών (…) Αυτή είναι αναμφίβολα η ατζέντα τους», υπογραμμίζει. Τα έσοδα για το ελληνικό κράτος τούς είναι αδιάφορα, τονίζει και προσθέτει ότι αν προσέξουμε τους στόχους των εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις που προέβλεπαν τα προηγούμενα προγράμματα, οι στόχοι αυτοί δεν επιτεύχθηκαν ποτέ.
Αν προσθέσουμε σε αυτά τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν και που δεν κατάφεραν να φέρουν χρήματα, δεν δημιούργησαν ανάπτυξη, δεν μείωσαν την ανεργία, όπως και αν λάβουμε υπόψη μας ότι αυτό συνέβαινε εδώ και πέντε χρόνια και η αποτυχία δεν άλλαξε με κανέναν τρόπο το πώς σχεδιάζουν οι πιστωτές την πολιτική τους, είναι ξεκάθαρο ότι γι' αυτούς είναι αδιάφορο τι τελικά θα συμβεί στην Ελλάδα, τονίζει ο James Galbraith.
Ερωτηθείς αν η Ελλάδα θα καταλήξει να αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ, ο αμερικανός οικονομολόγος σημειώνει ότι «κάποιος θα φύγει από το ευρώ κάποια στιγμή, καθώς η επιλεγείσα πολιτική είναι καταφανώς ξεκάθαρη».«Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία με την ελπίδα ότι θα ήταν εφικτό να διαπραγματευτεί μια ρεαλιστική οικονομική συμφωνία μέσα στο ευρώ, αυτό είναι ξεκάθαρο», αναφέρει και συμπληρώνει ότι «αυτό που βλέπουμε είναι ότι έχουν κάνει ένα ανήθικο πείραμα με την Ελλάδα, ένα πείραμα που κατέδειξε ότι είχε τεράστιο ανθρώπινο κόστος και αυτοί που το έφεραν εις πέρας αρνούνται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους».
Όπως αναφέρει ο αμερικανός οικονομολόγος, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι οι θεσμοί ενεργούν υπό τη διεύθυνση ορισμένων κυβερνήσεων, υπέρ των δικών τους συμφερόντων και σε ορισμένες περιπτώσεις προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους πολιτικούς στόχους των ατόμων που ηγούνται αυτών των θεσμών. Όσον αφορά το τελευταίο, αναφέρει ως παράδειγμα το δάνειο που έδωσε το 2010 το ΔΝΤ υπό τον Dominique Strauss Kahn στην Ελλάδα, ένα από τα μεγαλύτερα στην ιστορία του Ταμείου. Ο λόγος που το έκανε, σημειώνει ο Galbraith, ήταν διότι ο τότε επικεφαλής του Ταμείου ήθελε να κερδίσει την εύνοια των γαλλικών τραπεζών, επειδή ήθελε να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας. «Αυτός ήταν ένας προσωπικός πολιτικός στόχος που βασικά "ανέτρεπε" την αποστολή του ΔΝΤ», αναφέρει. Ερωτηθείς σχετικά με τον Γιάνη Βαρουφάκη και το γεγονός ότι ανέλαβε σύμβουλός του, ο James Galbraith σημειώνει ότι από την αρχή δεν είχαμε ψευδαισθήσεις σχετικά με τις διαπραγματεύσεις και ότι αυτό που θέλαμε, ήταν να προσπαθήσουμε να επικρατήσει μια λογική συζήτηση, κάτι που απαιτεί την παρουσίαση επιχειρημάτων με τρόπο επίμονο, κάτι που ο Γιάνης έκανε με μεγάλη δεξιοτεχνία. Σημειώνει δε, ότι δεν πιστεύει ότι ο Γ. Βαρουφάκης υπολόγισε λάθος, όμως «εκτιμώ ότι αυτό που έπρεπε να καταδειχθεί ήταν αυτό που πραγματικά ήθελαν η τρόικα και οι πιστωτές», κάτι που απαιτούσε χρόνο και καλή πίστη. Δυστυχώς, συμπληρώνει, δεν υπήρχε καλή πίστη από την άλλη πλευρά. Αν η Ελλάδα είχε ακολουθήσει τον δρόμο της αποχώρησης από το ευρώ στις 28 Ιανουαρίου, ο κόσμος θα είχε καταδικάσει το θράσος της ελληνικής κυβέρνησης και θα την είχε κατηγορήσει ότι δεν προσπάθησε να διαπραγματευτεί, σημειώνει, για να προσθέσει ότι «ξέραμε ότι αυτό δεν αποτελούσε επιλογή, ούτε αποτελούσε πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης. Ακόμη, όμως, και αν αποτελούσε επιλογή της κυβέρνησης, δεν θα ήταν βιώσιμη σε ένα ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο».
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα

Πηγή: bankingnews.gr

ΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΕΝΦΙΑ: Πότε και σε πόσες δόσεις θα πληρωθεί φέτος

Ο ΕΝΦΙΑ κόστισε πολύ στην προηγούμενη κυβέρνηση και η υπόσχεση της κατάργησής του αποτέλεσε μια από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις της σημερινής κυβέρνησης.
Μόνο που η δέσμευση αυτή αποδείχθηκε όχι απλώς κενή περιεχομένου αλλά όσο περνά ο καιρός εξελίσσεται σε ένα από τα μεγαλύτερα… ανέκδοτα. Μάλιστα, με βάση όσα συζητήθηκαν και συμφωνήθηκαν στα σαλόνια του Χίλτον, ο φόρος αυτός δεν ήρθε απλά για να μείνει. Δεν κατεδαφίζεται με τίποτα.Το παζάρι που έγινε μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών για τον ΕΝΦΙΑ αφορούσε την ένταξη της μείωσης του φόρου στο πακέτο των αντίμετρων της λιτότητας. Η μείωσή του πράγματι εντάχθηκε στα αντίμετρα αλλά ουσιαστικά η ένταξη αυτή είναι δώρο άδωρο αφού η μείωση του φόρου – αν και εφόσον μειωθεί- θα είναι ανεπαίσθητη για τους φορολογούμενους.
Το κουαρτέτο των θεσμών θεωρεί –και όχι άδικα- τον ΕΝΦΙΑ ως το φόρο που γλίτωσε τα κρατικά έσοδα στα πιο δύσκολα χρόνια της κρίσης κρατώντας όρθιο τον κρατικό προϋπολογισμό. Έτσι, οποιαδήποτε πρόταση ή σκέψη για τη μείωσή του αποτελεί κόκκινο πανί. Στην πράξη ο φόρος πρόκειται να παραμείνει ίδιο με αυτόν που είναι σήμερα τουλάχιστον έως και το 2018 ενώ η όποια μείωσή του θα γίνει από το 2019 θα είναι πολύ περιορισμένη.Ο φόρος φέρνει σήμερα στα κρατικά ταμεία το ποσό των τουλάχιστον 2,65 δισ. ευρώ και η συνολική ετήσια βεβαίωσή του ανέρχεται στα περίπου 3,3 δισ. ευρώ. Η συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών για τη δεύτερη αξιολόγηση προβλέπει ότι ο φόρος θα μειωθεί κατά περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ από το 2019 αν και εφόσον επιτευχθεί υψηλότερο από το προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Η μείωση αυτή θα αφορά μόνο όσους έχουν χαμηλή ακίνητη περιουσία και εισόδημα με την πλήρη απαλλαγή όσων σήμερα έχουν έκπτωση 50% από το φόρο. Επίσης, θα υπάρξει και μια μείωση του συντελεστή του συμπληρωματικού φόρου για όσους έχουν συνολική ακίνητη περιουσία έως 300.000 ευρώ.
Ο φετινός ΕΝΦΙΑ δεν θα έχει καμία αλλαγή σε σχέση με τον ΕΝΦΙΑ που πλήρωσαν οι φορολογούμενοι πέρυσι. Η εκκαθάριση του φόρου σχεδιάζεται να πραγματοποιηθεί το αργότερο έως τα μέσα Αυγούστου και να αρχίσει να πληρώνεται από τον Σεπτέμβριο. Το σχέδιο προβλέπει εξόφληση του φόρου σε πέντε μηνιαίες δόσεις, από τον Σεπτέμβριο έως και τον Ιανουάριο 2018.
http://arouraios.gr/2017/05/ti-allazei-ston-enfia/

Η δημοκρατία του Survivor

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη*

H σύγχρονη ολιγαρχία με τη μάσκα της αντιπροσώπευσης παριστάνει τη Δημοκρατία

Μερικές φορές είμαστε όλοι τόσο θυμωμένοι που χρειαζόμαστε έναν αφορισμό. Έναν κάποιον αφορισμό στη θέση ενός αγριεμένου «αι στο διάολο!». Ε λοιπόν, η «αντιπροσωπευτική δημοκρατία» είναι μια γιγάντια σφυρηλατημένη μπαρούφα συμπυκνωμένη μέσα στις συνειδήσεις των ανθρώπων της Δύσης. Πρόκειται για μια ανόητη ταυτολογία, ανάλογου διαμετρήματος με το «να είσαι ο Εαυτός σου!», γιατί εμπεριέχει ως δεδομένο το ζητούμενο της. Είναι δηλαδή, ένας γνωστικός βρόγχος, δεμένος για τα καλά στο λαιμό των προλετάριων… που ακόμη δεν λένε να ενωθούν. Γιατί προϋποθέτει ως υποκείμενο της την κοινωνία την οποία οι αντιπρόσωποι δήθεν εκφράζουν, ενώ στην πραγματικότητα η κοινωνία δεν έχει θεσμηθεί ως «Κοινωνία» και παραμένει ένα νέτο σκέτο άθροισμα ιδιωτών. Αντίθετα μάλιστα, η «αντιπροσωπευτική δημοκρατία» συστήνεται ακριβώς για να αποτρέψει τη συγκρότηση της κοινωνίας σε σώμα. Η συγκεκριμένη δηλαδή «κοινωνία», ως άθροισμα Εαυτών, είναι αποτέλεσμα, συνέπεια, (και) της «αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας», που με την συστημική της ανάθεση αποτρέπει την υπαρξιακή ενηλικίωση.
Η «αντιπροσωπευτική δημοκρατία» είναι αντιπροσωπευτική αποκλειστικά και μόνον των ίδιων των αντιπροσώπων, του πολιτικού προσωπικού δηλαδή, και της οικονομικής ολιγαρχίας χάριν της οποία υπάρχει και αναπαράγεται.
Στο αναμεταξύ, η «κοινωνία» παραμυθιασμένη ότι η Ελευθερία είναι μια εξωτερική συνθήκη, μια κατάσταση έξω από τον ίδιο τον Εαυτό, μια κάποια δυνατότητα επιλογών, διαλέγει ξανά και ξανά μήπως και βρει το αποτελεσματικότερο πολιτικό προϊόν, την συνεπέστερη δηλαδή αντιπροσώπευση, αγνοώντας ότι η ίδια η αντιπροσώπευση είναι αποτρεπτική της συγκρότησης της σε κοινωνικό σώμα. Φαύλος κύκλος που παράγει διλήμματα επιπέδου shopping, όταν το διακύβευμα είναι η ίδια η ζωή. Ίδια απαράλλαχτα, κατ’ αναλογία βέβαια, τα διλήμματα: Τραμπ ή Χίλαρι, Λεπέν ή Μακρόν, Τσίπρας ή Κούλης. Η «αντιπροσωπευτική δημοκρατία» είναι από τη μια το συστημικό εργαλείο νομιμοποίησης της κάθε φορά εθνικής ή υπερεθνικής ολιγαρχίας και από την άλλη το ανακουφιστικό παυσίπονο του καπιταλιστικού τραύματος. Αυτή η «μη κοινωνία», το άθροισμα των περίκλειστων Εαυτών, επιτρέπει κυριολεκτικά στον καθένα να παρουσιάζεται ως εκπρόσωπος της, με τον ίδιο τρόπο που ένας ανήλικος, ένας μη συγκροτημένος Εαυτός, αποδέχεται να εκπροσωπείται από τους κηδεμόνες του. Αυτή η μη θεσμισμένη κοινωνία «προσφέρει τον χώρο στους υποψηφίους να δηλώνουν: «Εγώ είμαι ο υποψήφιος του μη-εκπροσωπούμενου λαού»!, όπως το ορίζει εύστοχα ο Ζακ Ρανσιέρ. Και κάπως έτσι «…υπάρχει ο χώρος των “πιστών” που καταγγέλλουν τις προδοσίες του κόμματος της Αριστεράς και ο οποίος τώρα έχει αρχίσει να μοιάζει με τη Δεξιά. Υπάρχει ο χώρος της Λεπέν, αυτός που συντάσσει τους ανθρώπους που υποφέρουν ουσιαστικά. Υπάρχει ο χώρος του Μακρόν: οι ζωντανές δυνάμεις του έθνους ενάντια στην πόλωση που προκαλούν τα κόμματα. Υπάρχουν επίσης και οι αλληλοεπικαλύψεις, όπως στην περίπτωση του Μελανσόν, παίζοντας και τον ρόλο της “πιστής” Αριστεράς και των ανθρώπων που υποφέρουν».
Και απ’ όλα αυτά, το μόνο πραγματικό, είναι ότι οι άνθρωποι στριμωγμένοι μέσα στην τόση αντιπροσώπευση και στις επιλογές, υποφέρουν αληθινά. Και γι’ αυτό συμμετέχουν, με τον ίδιο τρόπο που τα παιδιά επιλέγουν τι θα τους φορέσει η καλή μανούλα τους πριν πάνε στο πειθαρχημένο σχολείο τους. Ως εκεί!
Είναι ίσως κάπως αστείο, αλλά οι άνθρωποι – παρά την πλύση εγκεφάλου της «αντιπροσώπευσης» – γνωρίζουμε, καλά – ίσως κάπως ανεπίγνωστα – τι σημαίνει συμμετοχή, τι σημαίνει αληθινή Δημοκρατία. Και πάντως, η «κοινωνία του θεάματος» δείχνει να αξιοποιεί εξαιρετικά τη βαθιά αυτή υπαρξιακή τάση για αληθινή κοινωνία. Αρκεί να δει κανείς λίγο πιο προσεκτικά τις τάσεις των τελευταίων χρόνων στα λεγόμενα τηλεοπτικά παιχνίδια. Ακόμη και στο περιβόητο Survivor, που σύμπασα η καλλιεργημένη διανόηση καταγγέλλει, αλλά επιμένει να συγκεντρώνει εξαιρετικά υψηλά ποσοστά τηλεθέασης, πριν απ’ όλα οι αποφάσεις του τηλεοπτικού «κοινού» γίνονται σεβαστές. Είναι αδιανόητο εδώ να υπάρξουν δημοψηφισματικές κωλοτούμπες. Ακόμη στο Survivor το «κοινό» ψηφίζει κάθε βδομάδα και δεν αναθέτει εν λευκώ μια φορά στα τέσσερα χρόνια. Το «κοινό» αποφασίζει έχοντας το βασικό δικαίωμα ανάκλησης αν δεν γουστάρει κάποιον από τους «παίκτες». Το «κοινό» παρακολουθεί νυχθημερόν και ελέγχει τα πεπραγμένα των «παικτών» και ως εκ τούτου και οι «παίκτες» δεν παίζουν ερήμην του κοινού.
Γιατί λοιπόν τόση Δημοκρατία στο Survivor; Απλούστατα: εδώ δεν διακυβεύονται τα συμφέροντα των αρχουσών τάξεων. Αντίθετα μάλιστα. Η virtual δημοκρατία του Survivor ανακουφίζει το έλλειμμα συμμετοχής στην «πραγματική» πραγματικότητα.
Η κοινωνία στην «αντιπροσωπευτική δημοκρατία» συστήνεται στιγμιαία ως Κοινωνία μονάχα για μια μέρα κάθε τέσσερα χρόνια. Στο ενδιάμεσο είναι απλά ένα άθροισμα ιδιωτών που παρακολουθεί αδύναμο τη ζωή του να καταστρέφεται ανάμεσα σε εθνικές και διεθνικές συγκρούσεις. Αυτό είναι το πολιτικό σύστημα. Ένα σύστημα που δεν επιτρέπει τη συγκρότηση της κοινωνίας και αποφεύγει έτσι τη συνάντηση της Κοινωνίας με την Πολιτική. Η κοινωνία και η Πολιτική παραμένουν άσχετες, δίχως σχέση, με τον ίδιο τρόπο που άσχετος παραμένει ο Πολίτης με τον Ιδιώτη. Είναι δηλαδή το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα που συγκροτεί τον ιδιώτη και όχι τον πολίτη. Και γι’ αυτό ακριβώς το πολιτικό σύστημα μπορεί να αυτονομείται και να αποφασίζει ερήμην της «αγέλης των ιδιωτών» που νομίζει ότι είναι κοινωνία. Γιατί αληθινή συγκροτημένη Κοινωνία είναι εκείνη που ως θεσμός, καθημερινά έχει τις αρμοδιότητες του Εντολέα, με τον ίδιο τρόπο που κανείς μπορεί καθημερινά να τηλεφωνεί και να εντέλλεται το λογιστή του. Και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της περιλαμβάνεται αναγκαστικά:

α) η εκλογή του πολιτικού προσωπικού,
β) η ανάκληση του ανά πάσα στιγμή,
γ) ο έλεγχος των πεπραγμένων του και
δ) η ευθύνη του, δηλαδή η άμεση προσαγωγή του στη δικαιοσύνη αν δεν εκπλήρωσε με επιμέλεια την εντολή της κοινωνίας.

Αυτά δηλαδή που είναι αυτονόητα στην απλή επιλογή ενός λογιστή ή στο τηλεοπτικό παιχνίδι Survivor, αλλά όχι στο πολιτικό σύστημα που αφορά στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Ας μιλήσουμε στα αληθινά. Στη σύγχρονη ολιγαρχία, που μασκαρεμένη με τη μάσκα της αντιπροσώπευσης παριστάνει τη Δημοκρατία, αυτοί που ψηφίζουν καθημερινά είναι οι διεθνείς «αγορές», το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και οι εθνικοί κατά τόπους αντιπρόσωποι του. Αυτοί ελέγχουν, αυτοί ανακαλούν ή τοποθετούν τους παίκτες στη σκακιέρα, με τον ίδιο τρόπο που το τηλεοπτικό «κοινό» αποφασίζει ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει από το Survivor.
Με μια διαφορά: αυτός που βγαίνει κάθε φορά έξω από το παιχνίδι είναι η ίδια η Κοινωνία.
Και η Αριστερά πρέπει όχι μόνο να μιλήσει γι’ αυτά, αλλά να τα κάνει και καθημερινή πρακτική στις συλλογικότητες της. Αλλιώς θα μένουμε να κοιτάμε σαν τηλεθεατές ποιον «παίχτη» θα τοποθετήσουν οι αγορές στο διεθνές Survivor. Τον Μακρόν ή την Λεπέν. Αλλιώς, θα πέφτουμε συνέχεια σε διλήμματα του τύπου «Ψηφίστε τον απατεώνα, όχι τον φασίστα» (στον δεύτερο γύρο όπου ήταν υποψήφιος ο Ζακ Σιράκ εναντίον του Ζαν Μαρί Λεπέν).
Επιλέγοντας τον απατεώνα για να αποφύγεις τον φασίστα σημαίνει ότι σου αξίζουν και οι δύο. Και ότι τελικά, προετοιμάζεις το έδαφος και για τους δύο», όπως δηλώνει ο Ζακ Ρανσιέρ.

*Ο Αντώνης Ανδρουλιδάκης είναι σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – ψυχοθεραπευτής

Πηγή: e-dromos.gr

Παγκόσμια Ημέρα των Blogger.

5/02/2017 11:01:00 π.μ. Ιντερνετ No comments

Η Διεθνής Ημέρα των Weblogger εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Μαΐου και φέρνει μαζί τους Χρονικογράφους του Ίντερνετ (Weblogger), σε ανάμνηση της πρώτης εμφάνισής τους στο Διαδίκτυο, στις 2 Μαΐου 1993.Το Weblogging είναι η νέα αντίληψη της διαδικτυακής δημοσιογραφίας.

πηγή

SOS...Έκλεισε η Συμφωνια σημερα Ξημερώματα ρεεεεεε.....

Posted by netakias.com στο Μαΐου 2, 2017

Ολοκληρώθηκε η συνάντηση των υπουργών της κυβέρνησης με τους επικεφαλής των κλιμακίων των δανειστών σήμερα το πρωί και αναμένονται επίσημες δηλώσεις.Εξερχόμενος της συνάντησης, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος είπε: «Υπάρχει λευκός καπνός, ολοκληρώθηκε η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς».

Οι δύο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία μετά από 12 ώρες διαπραγματεύσεων οι οποίες άρχισαν στις 18.00 το απόγευμα της Πρωτομαγιάς.Σημαίνει επίσης ότι προωθούνται τις επόμενες ημέρες τα πολυνομοσχέδια με τα μέτρα στη Βουλή για την ψήφιση τους οπωσδήποτε πριν από το Eurogroup στις 22 Μαΐου που θα σφραγίσει την τεχνική συμφωνία. Στην κυβέρνηση αναμένουν στη συνέχεια από τους Ευρωπαίους να κάνουν μια κίνηση για το χρέος που θα εξασφαλίσει και την είσοδο του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Τα βασικά σημεία της συμφωνίας:
-Από 1.1.2019 περικόπτεται ως 18% η προσωπική διαφορά στις κύριες συντάξεις. Το μέτρο θα θίξει 900.000 συνταξιούχους που παίρνουν κύρια σύνταξη πάνω από τα 700 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν απώλειες από λίγα ευρώ ως ακόμη και πάνω από 300 ευρώ το μήνα για τις υψηλές συντάξεις. Μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι συνταξιούχοι του πρώην ΤΕΒΕ, οι συνταξιούχοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με πολλά έτη ασφάλισης και εν γένει όσοι λαμβάνουν πάνω από 1300 ευρώ (ΙΚΑ, Δημοσίου, ΟΑΕΕ, πρώην ευγενή Ταμεία). Η μέση μείωση της σύνταξης θα είναι 9% μαζί στην προσωπική διαφορά σε κύριες και επικουρικές.
-Από 1.1.2020 (ή το 2019 αν δεν πιαστούν οι στόχοι) η μείωση του αφορολόγητου από 8.636 ευρώ στα 5.681 ευρώ θα φέρει επιβάρυνση από 650 ευρώ ακόμη και για τους φτωχότερους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η μείωση του αφορολόγητου θα φέρει απώλειες ακόμη και για όσους παίρνουν σύνταξη πάνω από 474 ευρώ καθώς πλέον δεν θα καλύπτονται από το αφορολόγητο. Για παράδειγμα ένας συνταξιούχος που παίρνει 720 ευρώ το μήνα και μέχρι τώρα δεν πληρώνει φόρο θα πληρώνει φόρο πάνω από 600 ευρώ το χρόνο.
-Το 2018 προβλέπονται μέτρα 447 εκατ. ευρώ από το 2018 με περικοπές επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας και φυσικών καταστροφών, στήριξης οικογενειών και επιπλέον μείωση του επιδόματος θέρμανσης κατά 58 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, προβλέπεται η κατάργηση της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες, κάτι που θα αυξήσει το φορολογικό βάρος κατά 121 εκατ. ευρώ.
-Στο Δημόσιο έρχεται νέα αξιολόγηση και κινητικότητα και επιβάλλεται «ταβάνι» στον αριθμό των συμβασιούχων. Ο αριθμός τους πρέπει να μειωθεί από 49.448 τον Δεκέμβριο του 2016 σε 49.104 τον ίδιο μήνα του 2017 και σε 48.420 τον Δεκέμβριο του 2019. Ο λόγος της μιας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις θα γίνει ένα προς τρία το 2018 εφόσον τηρούνται οι δημοσιονομικοί στόχοι.
-Πωλείται το 30% ως 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ καθώς επίσης και το 17% του μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.
-Αλλαγές έρχονται στον τρόπο λειτουργιας των αγορών. Επεκτείνεται το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα θα πωλούνται και εκτός φαρμακείων.
-Στα εργασιακά οι αλλαγές των προηγούμενων μνημονίων παρατείνονται με νόμο μέχρι τη λήξη του προγράμματος τον Ιούλιο του 2018. Αυτό σημαίνει ότι συνεχίζεται με δέσμευση της κυβέρνησης η απαγόρευση της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων. Παράλληλα καταργείται η υπουργική απόφαση που απαιτείται ως τώρα για την έγκριση των ομαδικών απολύσεων και αντικαθίσταται από ένα σύστημα προειδοποίησης.
-Τα θετικά αντίμετρα θα εφαρμόζονται από το 2019 αν η κυβέρνηση ξεπεράσει τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ κατά 0,2%, αρα ο πήχης ανεβαίνει στο 3,7%.
Προβλέπουν πακέτο φορολογικών μέτρων ύψους 1% του ΑΕΠ το 2019 και στοχευμένο πακέτο κρατικών δαπανών 1% το 2020.
α) Φοροελαφρύνσεις:
■ μείωση του ποσοστού του φόρου στις επιχειρήσεις από 29% σήμερα σε 26% το 2019 (εκτιμώμενο κόστος στα κρατικά έσοδα 0,2% του ΑΕΠ),
■ μείωση του χαμηλότερου συντελεστή φυσικών προσώπων από 22% σήμερα σε 20% το 2019. Δεν αναφέρεται άλλη μείωση συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα. Αφορά μόνο όσους έχουν πολύ χαμηλά εισοδήματα, με στόχο να μετριαστούν οι απώλειες (κατά περίπου 10%) από τη μείωση των 650 ευρώ στην έκπτωση φόρου για μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες (εκτιμώμενο κόστος για το κράτος 0,5% του ΑΕΠ),
■ προοδευτική μείωση των συντελεστών με τους οποίους υπολογίζεται η εισφορά αλληλεγγύης, διατηρώντας τα υφιστάμενα όρια εισοδήματος. Αυτό ουσιαστικά θα σημάνει ελάφρυνση κυρίως στα υψηλά,
■ επανασχεδιασμός (και όχι μείωση έως 40%) του ΕΝΦΙΑ με ελάχιστο κόστος για το Δημόσιο (μόλις 0,1% του ΑΕΠ ή περίπου 200 εκατ. ευρώ). Αρα η είσπραξη του ΕΝΦΙΑ δεν μπορεί να μειωθεί κάτω από τα 2,4 δισ. από 2,65 δισ. ευρώ σήμερα.
β) Στοχευμένες κοινωνικές δαπάνες, οι οποίες θα περιλαμβάνουν:
■ αύξηση των στεγαστικών επιδομάτων, σε συνδυασμό με τους περιορισμούς στο ΚΕΑ (έως 0,2% του ΑΕΠ)
■ αύξηση του επιδόματος τέκνων (έως 0,1% του ΑΕΠ)
■ σχολικά γεύματα (έως 0,1% του ΑΕΠ)
■ νηπιαγωγείο / βρεφονηπιακοί σταθμοί (έως 0,15% του ΑΕΠ)
■ μείωση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στις δαπάνες Υγείας (μέχρι 0,1% του ΑΕΠ),
Υψηλής απόδοσης δημόσιες επενδύσεις όπως:
■ για την ενεργειακή απόδοση, τη γεωργία κ.ά. (0,2%-0,3% του ΑΕΠ)
■ ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασίας (έως 0,1%-0,2% του ΑΕΠ).

Πρωτομαγιά 2017 – Πώς αμείβονται όσοι εργάζονται την αργία

Ημέρα υποχρεωτικής αργίας με Υπουργική Απόφαση. Δείτε αναλυτικά πόσα χρήματα θα πάρετε στην περίπτωση που δουλέψετε ανάλογα με το μισθό σας.

Η Πρωτομαγιά καθορίστηκε ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας με Υπουργική Απόφαση. Φέτος πέφτει Δευτέρα.Την...

Πρωτομαγιά απαγορεύεται η απασχόληση των μισθωτών και η λειτουργία των επιχειρήσεων, εκτός από αυτές που λειτουργούν νόμιμα κατά τις Κυριακές και τις ημέρες αργίας όπως π.χ επιχειρήσεις στον τομέα Υγείας, Τουρισμού, Συγκοινωνίας, εργοστάσια συνεχούς λειτουργίας κ.λπ.

Ειδικότερα:

Α) Για τους εργαζόμενους που αμείβονται με ημερομίσθιο και δεν θα απασχοληθούν κατά την 1η Μαΐου δικαιούνται να λάβουν το καταβαλλόμενο ημερομίσθιό τους χωρίς καμία προσαύξηση. Για τους εργαζόμενους που αμείβονται με ημερομίσθιο και θα απασχοληθούν κατά την 1η Μαΐου θα λάβουν το συνήθως καταβαλλόμενο ημερομίσθιο και προσαύξηση 75% που θα υπολογιστεί στο νόμιμο ωρομίσθιό τους για όσες ώρες απασχοληθούν.

Β) Σε περίπτωση που αμείβονται με μηνιαίο μισθό, εάν η επιχείρηση λειτουργεί κατά τις Κυριακές και αργίες θα λάβουν μόνο προσαύξηση 75% που υπολογίζεται στο νόμιμο ωρομίσθιό τους για όσες ώρες απασχοληθούν, ενώ αν πρόκειται για επιχείρηση που αργεί και εκτάκτως λειτουργήσει την 1η Μαΐου θα λάβουν επιπλέον της προσαύξησης 75% (επί του νομίμου ωρομισθίου τους) και τόσα ωρομίσθια του καταβαλλόμενου μισθού για όσες ώρες απασχολήθηκαν.

αλίευση

Ιδού πώς γεννήθηκε το υπερ-πλεόνασμα του 2016 – Ψαλίδι στις επενδύσεις και υπερφορολόγηση

Τις επιμέρους μεταβολές σε έσοδα και δαπάνες που προκάλεσαν την εκτόξευση του πρωτογενούς πλεονάσματος στα 6,937 δις. ευρώ κατά το 2016 αποκάλυψε χθες η Ελληνική Στατιστική Αρχή δημοσιεύοντας τους τριμηνιαίους μη χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς της Γενικής Κυβέρνησης.
Τα αναλυτικά στοιχεία δείχνουν ότι ο βασικός λόγος για τον οποίο υπήρξε τόσο μεγάλη υπέρβαση στους στόχους, ήταν πρωτίστως η κατακόρυφη μείωση των δαπανών για τις κεφαλαιακές μεταβιβάσεις οι οποίες συρρικνώθηκαν κατά 8,284 δις. ευρώ το 2016 συγκριτικά με το 2015 και δευτερευόντως η αύξηση των φορολογικών εσόδων τα οποία και ενισχύθηκαν κατά 2,8 δις. ευρώ συγκριτικά με το 2015 φτάνοντας στα 48,151 δις. ευρώ. Η δαπάνη για τους μισθούς του δημοσίου παρέμεινε αμετάβλητη ενώ το κονδύλι για τις κοινωνικές παροχές (στο οποίο περιλαμβάνονται και οι συντάξεις) εμφανίζεται αυξημένο κατά 210 εκατ. ευρώ συγκριτικά με το 2015 εξαιτίας και της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης στους συνταξιούχους.Τα συνολικά έσοδα των φορέων της γενικής κυβέρνησης, διαμορφώθηκαν στα 87,473 δις. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση κατά 2,653 δις. ευρώ συγκριτικά με το 2015. Αυτή η αύξηση προήλθε:
Από την αύξηση των φόρων στην παραγωγή και στις εισαγωγές κατά 1,751 δις. ευρώ. Τα φορολογικά έσοδα της συγκεκριμένης κατηγορίας διαμορφώθηκαν στα 30,004 δις. ευρώ έναντι 28,253 δις. ευρώ το 2015 και 27,624 δις. ευρώ το 2014.Από την αύξηση των φόρων στο εισόδημα και την περιουσία κατά 1,062 δις. ευρώ. Το σχετικό κονδύλι του 2016 διαμορφώθηκε στα 18,147 δις. ευρώ έναντι 17,085 δις. ευρώ το 2015 και 17,355 δις. ευρώ το 2014.Από την αύξηση των εσόδων από τις ασφαλιστικές εισφορές κατά 510 εκατ. ευρώ με αποτέλεσμα αυτές να διαμορφωθούν στα 24,932 δις. ευρώ έναντι 24,422 δις. ευρώ το 2015 και 24,088 δις. ευρώ το 2014.Μεγάλη αύξηση καταγράφεται και στον κωδικό των «λοιπών εσόδων» τα οποία διαμορφώθηκαν το 2016 στα 11,183 δις. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση κατά 1,365 δις. ευρώ συγκριτικά με το 2015 οπότε και ανήλθαν στα 9,818 δις. ευρώ. Αντίθετα, μειώθηκαν τα έσοδα από τις κεφαλαιακές μεταβιβάσεις κατά 2,035 δις. ευρώ με αποτέλεσμα αυτά να διαμορφωθούν στα 3,207 έναντι 5,242 δις. ευρώ το 2015.
Στο σκέλος των δαπανών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης καταγράφεται μείωση το 2016 κατά 9,062 δις. ευρώ. Οι συνολικές δαπάνες περιλαμβάνουν και τους τόκους οι οποίοι μειώθηκαν στα 5,649 δις. ευρώ έναντι 6,322 δις. ευρώ το 2015 κάτι που σημαίνει ότι περιορίστηκαν κατά 673 εκατ. ευρώ. Οι πρωτογενείς δαπάνες μειώθηκαν κατά 8,389 δις. ευρώ σχεδόν αποκλειστικά λόγω της συρρίκνωσης των κεφαλαιακών μεταβιβάσεων. Η μείωση αυτή, αποδίδεται τουλάχιστον κατά το ήμισυ στο γεγονός ότι το 2016 δεν χρειάστηκαν κεφαλαιακή ενίσχυση οι τράπεζες σε αντίθεση με ότι συνέβη το 2015. Οι υπόλοιποι «κωδικοί» των πρωτογενών δαπανών, δεν παρουσιάζουν καμία σημαντική μείωση. Έτσι:
Οι αμοιβές εξαρτημένη εργασίας (ουσιαστικά οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων και των εργαζομένων στους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης) παρέμειναν στα ίδια επίπεδα με το 2015 δηλαδή στα 21,613 δις. ευρώ (έναντι 21,607 δις. ευρώ το 2015)
Οι κοινωνικές παροχές, ανήλθαν στα 39,245 δις. ευρώ αυξημένες κατά 210 εκατ. ευρώ συγκριτικά με το 2015. Στις κοινωνικές παροχές περιλαμβάνεται και η συνταξιοδοτική δαπάνη η οποία παρέμεινε στο ύψος της παρά τις περικοπές που έγιναν μέσα στο 2016. Αυτό οφείλεται και στην συνεχιζόμενη αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων αλλά και στην καταβολή του έκτακτου μερίσματος που επιβάρυνε τον λογαριασμό των κοινωνικών δαπανών με περίπου 620 εκατ. ευρώ.
Το κονδύλι των προϊόντων και υπηρεσιών, ανήλθε στα 8,321 δις. ευρώ μειωμένο κατά 321 εκατ. ευρώ συγκριτικά με το 2015.Οι «λοιπές τρέχουσες μεταβιβάσεις» διαμορφώθηκαν και το 2015 στα 2,83 δις. ευρώ περίπου στα ίδια επίπεδα με αυτά του 2015 (2,856 δις. ευρώ)

26Απρ2017

Τα «έχωσε» σε Eurogroup, Σόιμπλε και ΔΝΤ η Εύα Καϊλή

Ενώπιον Μοσκοβισί και Ντάιζελμπλουμ, εξαπολύει πυρά κατά Eurogroup, Σόιμπλε κ ΔΝΤ, η Ελληνίδα Ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή.Με ειρωνικό τρόπο υπενθύμισε πως αν ο Νότος ξόδεψε την νύχτα, ξόδεψε σίγουρα και την ημέρα, σε εξοπλισμούς και την φύλαξη συνόρων για όλη την ΕΕ, ενώ μεγάλες χώρες αγοράζουν σε τιμή ευκαιρίας αεροδρόμια, τρένα, γη και περιουσίες Ελλήνων. Μια πρόθυμη κυβέρνηση που ψηφίζει ό,τι της ζητηθεί, μεταθέτει τις μεταρρυθμίσεις και επαχθή μέτρα σε μια επόμενη κυβέρνηση, ενώ ο λογαριασμός πάει στους πολίτες. Κι αν πραγματικά βλέπουμε από το επιτυχημένο σας πρόγραμμα, "πλεονάσματα", τότε γιατί ζητάτε νέα μέτρα; Δεν πιστεύτε ότι θα διατηρηθεί; Και ποιός τελικά έχει την ευθύνη για μια πραγματικότητα που στα εκλογικά αποτελέσματα των χωρών σας βλέπουμε να έχει χαθεί η εμπιστοσύνη;

28Απρ2017

SOS........Τρόμος πάνω από την Ευρώπη

Του Σπύρου Παναγιώτου

Το σκηνικό βίας προετοιμάζει τα νέα ευρωπαϊκά τοπία

Αγία Πετρούπολη, Στοκχόλμη, Ντόρτμουντ. Τα τελευταία επεισόδια μιας μακριάς αλυσίδας βίας πάνω από την Ευρώπη δεν λένε να κοπάσουν. Δυστυχώς, συναντιούνται με αντίστοιχα φαινόμενα που συγκλονίζουν τις χώρες της λεγόμενης περιφέρειας. Αίγυπτος, Τουρκία, Ιράκ, Αφγανιστάν αποτελούν συνηθισμένο στόχο μιας ατέλειωτα κλιμακούμενης βίας. Ο δυτικός κόσμος αντιδρά διαφορετικά στις δύο περιπτώσεις. Για τους ιθύνοντες και τα ΜΜΕ εκεί η ανθρώπινη ζωή «μετρά» διαφορετικά και κατά συνέπεια, πέρα από τα τυπικά λόγια ανησυχίας, ξεχνιούνται γρήγορα, περνούν στα αζήτητα. Ο κυνισμός της Δύσης δεν μπορεί να αποτρέψει το προφανές; τα κοινά σημεία, τις ίδιες αιτίες που γεννούν τη βία από άκρη σε άκρη της Γης.
Συμπληρώνονται σχεδόν δυο δεκαετίες συστηματικής καταστροφής των πιο φτωχών γειτονιών του πλανήτη. Όλοι ανεξαίρετα οι Αμερικανοί πρόεδροι σε συνεργασία με μια ετερόκλητη κάθε φορά συμμαχία προθύμων έβαλαν τη σφραγίδα τους σε έναν ακήρυκτο αλλά παγκόσμιων διαστάσεων πόλεμο. Αφγανιστάν, Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Λ. Αμερική, Σομαλία, Λιβύη, Συρία ατέλειωτη η σειρά.
Και δίπλα στον όλεθρο και την καταστροφή του πολέμου, διαρθρωτικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων, δημοσιονομικής πειθαρχίας και καταλήστευσης του ανθρώπινου και φυσικού πλούτου ήρθαν να συμπληρώσουν την εικόνα. Μέσα σε αυτό τον πόλεμο στηρίχθηκαν και ποικιλότροπα ενισχύθηκαν ακραίες θρησκευτικές και τρομοκρατικές οργανώσεις, εργαλεία στην επιβολή χάους, προϋπόθεση ελέγχου των υπό ανατίναξη περιοχών. Και γρήγορα, εύκολα, απλά, οι χθεσινοί σύμμαχοι, δυναμωμένοι και ενισχυμένοι με όπλα, χρήματα και δύναμη, μετατρέπονταν σε εχθρούς ανάλογα με τη συγκυρία. Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τις πατρίδες τους, τις εστίες τους, την αξιοπρέπειά τους, τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις ύπαρξης, επιβίωσης. Εκατομμύρια άνθρωποι εντάχθηκαν στις γραμμές εξτρεμιστικών θρησκευτικών οργανώσεων, συγκρότησαν συμμορίες, μεγάλης κλίμακας, τοπικές εξουσίες συμπληρωματικές ή και ανταγωνιστικές με τους δυτικούς πάτρωνές τους. Ο μεγαλοεθνικισμός της Δύσης, το διαίρει και βασίλευε για την επίτευξη των ιμπεριαλιστικών βλέψεων Δύσης και Ανατολής, τροφοδότησαν και εξέθρεψαν τοπικούς εθνικισμούς μικρής κλίμακας και θρησκευτική βία. Πρωτοφανέρωτα σε όγκο και διάρκεια μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα βγήκαν, μέσα σε ανείπωτη δυστυχία, στους δρόμους που οδηγούσαν στη Δύση. Έπεσαν θύματα εκμετάλλευσης σε δίκτυα λαθρεμπόρων συνδεδεμένων με τοπικές κυβερνήσεις. Χρησιμοποιήθηκαν σαν γεωπολιτικά όπλα σε ένα παιχνίδι εκβιασμών μεταξύ του «κέντρου και της περιφέρειας». Η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή συνυπήρχε και συνυπάρχει, με την οργή, την απελπισία, την αβεβαιότητα. Δίπλα στα εκατομμύρια των προσφύγων και μεταναστών, χωρίς αμφιβολία ακολούθησαν «κρυμμένοι» εκπαιδευμένοι τρομοκράτες με σκοπό να μεταφέρουν τον όλεθρο στις χώρες των πρώην συμμάχων τους. Και όλο αυτό το βουβό κλίμα, όσοι δεν βρέθηκαν στις ανθρώπινες χωματερές των λεγόμενων κέντρων φιλοξενίας συναντήθηκαν με τους ομόθρησκους και ομοιοπαθούντες στις καπιταλιστικές μητροπόλεις της Δύσης. Προστέθηκαν στα εκατομμύρια των μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς που ζούσαν και αυτοί αποκλεισμένοι σε γκέτο, χωρίς δουλειά και μέλλον, θύματα ρατσιστικής βίας βαθιά οργισμένοι με τη ζωή τους αλλά και την καταστροφή που έβλεπαν να στοιχειώνει τις πρώην πατρίδες τους.
Εκρηκτικό μείγμα. Και τις συνέπειες αυτού του εκρηκτικού μείγματος βιώνει σήμερα η Ευρώπη.
Οι φανατικές φωνές ορισμένων «μουλάδων» βρίσκουν ανοικτά τα αυτιά πολλών. Δίπλα στους εκπαιδευμένους τρομοκράτες απλοί καθημερινοί άνθρωποι νομίζουν ότι «αντιδρούν» αρπάζοντας ένα φορτηγό και ρίχνοντάς το επάνω σε άλλους καθημερινούς ανθρώπους, βάζοντας μια βόμβα ή σκορπώντας θάνατο με ένα μαχαίρι… Και αυτός ο φαύλος κύκλος δεν κλείνει, δεν φαίνεται να κλείνει ούτε με τις «απειλές» των Ευρωπαίων ιθυνόντων ούτε με την επιβολή της αστυνομοκρατίας σε ολόκληρο τον «ανεπτυγμένο» κόσμο. Η συνέχιση του πολύμορφου πολέμου στις περιφέρειες του κόσμου και στα μητροπολιτικά κέντρα, το στρίμωγμα του ISIS στα πεδία των μαχών με τη διασφάλιση οδών διαφυγής για τους μαχητές του, η ανάδειξη νέων ομάδων και «συμμάχων» για να συντηρηθούν οι εντάσεις και να διαμορφωθούν νέα δεδομένα στην αντιπαράθεση των ισχυρών της Γης ένα πράγμα βεβαιώνει: Ο τρόμος που απλώνεται στην Ευρώπη θα συνεχιστεί. Η βαρβαρότητα και η βία θα εξαπλωθούν και άλλο. Και πάνω σε αυτήν την ανεξέλεγκτη εξάπλωση της βίας στηρίζεται και οικοδομείται σταθερά και μεθοδικά το «νέο» ευρωπαϊκό οικοδόμημα, της ανελευθερίας, του διάχυτου φόβου, της αστυνομοκρατίας, της αποξένωσης των ανθρώπων. Έτσι όλοι είναι ευχαριστημένοι και δικαιολογημένοι… Όσο και αν μοιάζει «λογικό» το σχήμα ότι η βία γεννά βία είναι ταυτόχρονα βαθιά απάνθρωπο, παντελώς ατελέσφορο, πρόσχημα για εξάπλωση νέων κυμάτων βίας. Το σταμάτημα της βίας θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί όταν θα πάψουν να ισχύουν οι αιτίες που το γεννούν. Και αυτό είναι υπόθεση μιας άλλης πολιτικής. Απελευθερωτικής από οικονομικούς και κοινωνικούς καταναγκασμούς. Αντίστασης στα σχέδια του ευρωατλαντισμού και του ιερατείου της ευρωκρατίας. Κατάργησης της ανθρώπινης εκμετάλλευσης. Χειραφέτησης από δοξασίες και σκοταδισμό αιώνων. Μια τέτοια πολιτική είναι υπόθεση της συντριπτικής πλειονότητας του πλανήτη. Είναι ταυτόχρονα επιτακτική ανάγκη και μεγάλο ζητούμενο της εποχής μας.

Πηγή: e-dromos.gr

SOS...Λογαριασμοί–Σοκ: Ποιος είναι ο «κωδικός» που ανεβάζει στα ύψη το ηλεκτρικό ρεύμα;

«Φουσκωμένους» λογαριασμούς, που προκαλούν απανωτά ηλεκτροσόκ, παίρνουν οι καταναλωτές από τις αρχές του μήνα.

Ο ένας λόγος είναι η αυξημένη χρήση των ηλεκτρικών συσκευών. Ο άλλος, ένας λιγότερο προφανής, είναι η χρέωση των Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας (ΥΚΩ), σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής της Κυριακής».
Είναι ο τρόπος, δηλαδή, που κοστολογούν όλοι οι προμηθευτές ρεύματος (ΔΕΗ και ιδιώτες) τις χρεώσεις που πληρώνουν όλοι για να καλύψουν τα επιπλέον κόστη ηλεκτροδότησης των μη διασυνδεδεμένων νησιών, το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο (ΚΟΤ), καθώς και άλλα επιδοτούμενα τιμολόγια. Όλα αυτά τα κόστη δηλαδή που οι κυβερνήσεις διαφημίζουν ως κοινωνική πολιτική, αποκρύπτοντας ότι πληρώνονται από τους συνεπείς καταναλωτές.
Η χρέωση
Η μεθοδολογία τιμολόγησης των ΥΚΩ έχει εγκριθεί με νόμο από το 2012 και προβλέπει κλιμακωτή χρέωση της μηνιαίας κατανάλωσης. Για κατανάλωση έως και 1.600 κιλοβατώρες η χρέωση των ΥΚΩ είναι 0,00699 ευρώ ανά κιλοβατώρα. Στην αμέσως επόμενη κλίμακα, 1.601-2.000 κιλοβατώρες, η χρέωση είναι 0,01570 ευρώ ανά κιλοβατώρα, και στην κλίμακα 2.001-3.000 κιλοβατώρες η χρέωση είναι 0,03987 ευρώ ανά κιλοβατώρα. Στην υψηλή κλίμακα, άνω των 3.000 κιλοβατωρών το τετράμηνο, η χρέωση εκτινάσσεται στα 0,04488 ευρώ. Με την αλλαγή κλίμακας όλη η ενέργεια από την πρώτη κιλοβατώρα επιβαρύνεται με την υψηλή χρέωση ΥΚΩ.Για παράδειγμα, καταναλωτής που ξεπερνάει τις 1.600 κιλοβατώρες το τετράμηνο και πάει στις 3.000 θα πληρώσει για ΥΚΩ 119,61 ευρώ και με τον ΦΠΑ (13%) 135,6 ευρώ. Εάν η κατανάλωση για τις πρώτες 1.600 κιλοβατώρες χρεωνόταν στην τιμή των 0,00699 και για τις επόμενες μέχρι τις 2.000 κιλοβατώρες στα 0,01570 ευρώ και μόνο οι πάνω από τις 2.001 στην υψηλή τιμή των 0,04488, ο καταναλωτής για την ίδια κατανάλωση θα πλήρωνε για ΥΚΩ 64,79 ευρώ, δηλαδή 70,37 ευρώ λιγότερα.

«Δεν είχε εντοπιστεί το πρόβλημα»
Σύμφωνα πάντα με το ίδιο δημοσίευμα, τόσο η ΔΕΗ όσο και η ΡΑΕ αναγνωρίζουν την ανεξέλεγκτη αύξηση του κόστους ενέργειας από τη μεθοδολογία χρέωσης των ΥΚΩ και προαναγγέλλουν αποκατάστασή της το αμέσως επόμενο διάστημα με μια συνολικότερη πρόταση για τον εξορθολογισμό των χρεώσεων προς το υπουργείο Ενέργειας.
Σημειωτέον πως σε ερώτηση της εφημερίδας γιατί η ΔΕΗ δεν πρότεινε νωρίτερα την τροποποίηση της μεθοδολογίας χρέωσης των ΥΚΩ, πλευρά της Επιχείρησης απάντησε «ότι δεν είχε εντοπιστεί το πρόβλημα».

Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα

Αναβολή πληρωμών τώρα!

Είμαι απολύτως σίγουρος πως η κυλιόμενη πτώχευση που βιώνουμε, είναι απείρως χειρότερη από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να μας συμβεί, καθώς επίσης ότι, είναι προτιμότερο ένα οδυνηρό τέλος, από μία οδύνη δίχως τέλος – η εμπειρία της Ρωσίας και της Αργεντινής, όσον αφορά τη χρεοκοπία τους.

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος

«Όταν οι Γερμανοί θέλουν να επιβληθούν σε ένα σκυλί τους, «εκπαιδεύοντας» το για να τους υπακούει, του δίνουν μεταξύ άλλων πολύ λίγη τροφή, τιμωρώντας το για τυχόν ανυπακοή του – είτε πραγματική, είτε ενδεχόμενη (προληπτικά). Το διατηρούν λοιπόν συνεχώς πεινασμένο, έως ότου υποταχθεί εντελώς – δείχνοντας του βέβαια πως υπάρχει τροφή, άρα ελπίδα και προοπτική να πάψει κάποτε να πεινάει, αλλά χωρίς να του επιτρέπουν να την αγγίζει μόνο του.Κατ’ αναλογία, όταν κανείς διαπιστώνει πως οι δόσεις, με τις οποίες χρηματοδοτείται η Ελλάδα καθυστερούν πάντοτε, είναι συνεχώς λιγότερες από τις συμφωνηθείσες, ενώ απαιτούνται έναντι πολλαπλά ανταλλάγματα, εκτός από την πλήρη υποταγή των εκάστοτε κυβερνήσεων της χώρας καθώς επίσης των Πολιτών, με την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους να μετατίθεται συνεχώς στο μέλλον, δεν μπορεί παρά να το συγκρίνει με το παράδειγμα του συμπαθούς κατοικίδιου – κατανοώντας έτσι πού οφείλεται η συλλογική αποχαύνωση που επικρατεί πλέον στην πατρίδα μας» (πηγή).

Έχω γράψει τα εξής: "Αν ήμουν πρωθυπουργός δεν θα υπέγραφα την αξιολόγηση, θα κατέθετα αμέσως αγωγή εναντίον των παράνομων δανειακών συμβάσεων στο ευρωπαϊκό δικαστήριο (θα προτιμούσα το Συνταγματικό της Γερμανίας γνωρίζοντας από προσωπική εμπειρία πως είναι δίκαιο, αλλά δεν επιτρέπεται) και θα προέβαινα σε αναβολή πληρωμών έως ότου αποφασίσει – καταργώντας φυσικά τα μνημόνια.Ταυτόχρονα θα κατέθετα αγωγή αποζημίωσης εναντίον των «θεσμών» ύψους 1 τρις €, όσο δηλαδή η ζημία που προκάλεσαν στην ελληνική οικονομία, μία δεύτερη εναντίον της ΕΚΤ για την παράνομη διακοπή της ρευστότητας το 2015 και το κλείσιμο των τραπεζών, καθώς επίσης μία τρίτη εναντίον της Γερμανίας – για τις πολεμικές επανορθώσεις που ασφαλώς δικαιούμαστε. Παράλληλα θα κατέθετα αγωγές εναντίον όλων των βουλευτών και των ελληνικών κομμάτων που ψήφισαν τα μνημόνια και το PSI, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν – ενώ θα ζητούσα από το ευρωπαϊκό δικαστήριο να αναιρεθεί το PSI, ως παράνομο και καταχρηστικό.Εάν έχανα το ευρωπαϊκό δικαστήριο, όσον αφορά τις δανειακές συμβάσεις κλπ., τότε θα δήλωνα αμέσως στάση πληρωμών (χρεοκοπία) εντός του ευρώ, με την επίκληση της εθνικής μας κυριαρχίας – ξεκινώντας τις διαπραγματεύσεις για τη διαγραφή του 50% τουλάχιστον του χρέους.Εάν με απειλούσαν τότε με το σταμάτημα της ρευστότητας, θα κατέθετα αίτηση εξόδου της Ελλάδας από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, εθνικοποιώντας τις τράπεζες και εκδίδοντας ένα παράλληλο νόμισμα – για να αποφύγω τους εκβιασμούς της ΕΚΤ στο διετές χρονικό διάστημα που έχει θεσμοθετηθεί, για τις διαπραγματεύσεις εξόδου μίας χώρας από την ΕΕ.Φυσικά με όλα αυτά θα υπέφερε τα πάνδεινα η Ελλάδα, αλλά θεωρώ πως οι σημερινοί Έλληνες μπορούν να τα καταφέρουν, ενώ το οφείλουν απέναντι στην πατρίδα τους και στις επόμενες γενιές – από τις οποίες δεν έχουν κανένα δικαίωμα να τους στερήσουν την ελευθερία, ξεπουλώντας ότι έχουν και δεν έχουν, καθώς επίσης καταδικάζοντας τους σε σκλάβους χρέους, σε μία αποικία χρέους στο διηνεκές".Συνεχίζοντας φυσικά γνωρίζω ότι, ακόμη και αν υπήρχε κάποιος με το απαιτούμενο εύρος ικανοτήτων και την αποφασιστικότητα να πράξει κατ’ αυτόν τον τρόπο, με οποιοιδήποτε προσωπικό και όχι μόνο τίμημα, θα έπρεπε προηγουμένως να κατορθώσει να αναλάβει την εξουσία – κάτι που θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο υπό τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα στην Ελλάδα, όσον αφορά τα πολιτικά της κόμματα.
Πόσο μάλλον όταν ο βασικός στόχος του θα ήταν η παραδειγματική τιμωρία όλων όσων ευθύνονται για το κατάντημα της πατρίδας μας, ειδικά αυτών που υπέγραψαν τα μνημόνια και το PSI – οπότε τα υπεύθυνα για την καταστροφή της χώρας κόμματα θα έκαναν ότι μπορούσαν για να τον εμποδίσουν. Με δεδομένο δε το φόβο που κυριαρχεί στην πλειοψηφία των Ελλήνων, όσον αφορά τη ρήξη με τους πιστωτές (επίθεση εκ μέρους της Τουρκίας, έλλειψη βασικών ειδών κοκ. – άρθρο), θα ήταν απίθανη η στήριξη τους – παρά το βαρύ τίμημα της υποταγής που πληρώνουν και θα πληρώνουν στο διηνεκές.

Το έγκλημα των μνημονίων

Περαιτέρω το χειρότερο από όλα είναι το ότι, οι Έλληνες δεν έχουν καταλάβει το έγκλημα που διενεργήθηκε εις βάρος τους, έχοντας χειραγωγηθεί από τα κόμματα και τα ΜΜΕ – τα οποία έχουν επικεντρώσει σκόπιμα την προσοχή τους στην εποχή προ των μνημονίων, έτσι ώστε να θεωρούν οι Πολίτες τους εαυτούς τους θύτες και όχι θύματα. Εν προκειμένω με την έννοια πως οι ίδιοι ήταν υπεύθυνοι για την κατάρρευση της χώρας τους (άρθρο), λόγω της διαφθοράς τους, της φοροδιαφυγής (αν και πρωταθλητής είναι αναμφίβολα η Γερμανία – άρθρο), της διαπλοκής κοκ.Με τον τρόπο αυτό οι Έλληνες έχουν δυστυχώς αποπροσανατολισθεί εντελώς, αφού μπορεί μεν να οφείλεται σε κάποιο βαθμό στους ίδιους η υπερχρέωση της χώρας τους (σε κάποιον άλλο βαθμό ήταν ασφαλώς υπεύθυνη η Γερμανία, λόγω της πολιτικής της φτωχοποίησης του γείτονα που είχε υιοθετήσει από το 2000), αλλά σε καμία περίπτωση η χρεοκοπία της – η οποία είναι αποκλειστικά και μόνο το αποτέλεσμα του εκ προμελέτης εγκλήματος των μνημονίων, τα οποία τους επιβλήθηκαν δικτατορικά από την Τρόικα και στη συνέχεια από τους «θεσμούς», με την ένοχη ανοχή εάν όχι με την ενδοτική συμφωνία όλων των κυβερνήσεων των μνημονίων.Απλά και μόνο το γεγονός ότι, ο ιδιωτικός τομέας της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών, ήταν αρκετά υγιής το 2010 (γράφημα) και σήμερα χρεοκόπησε, έχουν απαξιωθεί σε υπερθετικό βαθμό όλα τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων, ενώ τα ιδιωτικά τους χρέη μειώθηκαν με την παράλληλη εκτόξευση των μη εξυπηρετούμενων δανείων τους στα ύψη (από αμελητέα το 2010), τεκμηριώνει πως διενεργήθηκε ένα αποτρόπαιο έγκλημα εις βάρος τους τα τελευταία επτά χρόνια – για το οποίο πρέπει να πληρώσουν οι υπεύθυνοι και όχι οι ίδιοι, όπως δυστυχώς προβλέπεται.

Επεξήγηση γραφήματος: Συνολικό χρέος ανά χώρα το 2009. Δημόσιο (μπλε στήλες), Επιχειρήσεις (πράσινη), Νοικοκυριά (καφέ). Γερμανία (201% του ΑΕΠ), Γαλλία (216% του ΑΕΠ), Ιταλία (235% του ΑΕΠ), Ελλάδα (237% του ΑΕΠ), Ισπανία (274% του ΑΕΠ), Πορτογαλία (312% του ΑΕΠ), Ιρλανδία (394% του ΑΕΠ), Μέσος Ευρωζώνης (248% του ΑΕΠ), Μ. Βρετανία (256% του ΑΕΠ), Η.Π.Α. (257% του ΑΕΠ)
Όπως διαπιστώνεται από το γράφημα, δεν υπήρχε λόγος να χρεοκοπήσει η Ελλάδα με συνολικό χρέος στο 237% του ΑΕΠ της και όχι η Ισπανία με 274%, η Πορτογαλία με 312% κοκ. – πόσο μάλλον όταν τα περιουσιακά της στοιχεία ήταν πολύ υψηλότερα, ειδικά αυτά του δημοσίου, επειδή έως τότε είχαν διενεργηθεί ελάχιστες ιδιωτικοποιήσεις.Ακόμη πάντως και ένας ανόητος καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να έχει εκτιμηθεί η δημόσια περιουσία της Ελλάδας στα 300 δις € το 2010 από το ΔΝΤ (πηγή), χωρίς τα ενεργειακά αποθέματα (άρα όσο περίπου το χρέος τότε) και σήμερα 50 δις € ή ακόμη λιγότερα, μαζί με τα ενεργειακά αποθέματα – κρίνοντας από το ποσόν, για το οποίο υποθηκεύθηκε στους δανειστές αργότερα, ενώ μεταφέρθηκε στο υπέρ-ταμείο.

Η επόμενη ημέρα

Ένα άλλο σημείο που δημιούργησε απορίες ήταν το τι ακριβώς εννοούσα, γράφοντας πως οι Έλληνες θα υπέφεραν τα πάνδεινα εάν προέβαιναν στις ενέργειες που ανέφερα. Εν προκειμένω ήμουν σκόπιμα υπερβολικός, για να μη θεωρήσει κανείς πως θα ήταν πολύ απλή η συγκεκριμένη διαδικασία – έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένος.Φυσικά δεν μπορεί κανείς να μαντέψει το τι θα συμβεί, αφού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτούς που θα κληθούν να το χειρισθούν, από τη στήριξη που θα τους παρέχουν οι Πολίτες, καθώς επίσης από την προθυμία τους να προσφέρουν στο κράτος τους όλα όσα μπορούν – δραστηριοποιούμενοι παράλληλα είτε ως εργαζόμενοι, είτε ως επιχειρηματίες με όλες τους τις δυνάμεις.
Εάν συμμετέχουν πάντως ενεργητικά όλοι οι Πολίτες, αφού περάσει ο χρόνος της προσαρμογής (μερικοί μήνες) η επόμενη ημέρα θα είναι πολύ καλύτερη από την προηγούμενη – επειδή η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη χώρα, πολλαπλά προικισμένη, με τρεις ισχυρότατους πυλώνες στην οικονομία της: τον τουρισμό, τη ναυτιλία, καθώς επίσης την ποιοτική αγροτική παραγωγή.
Οι πυλώνες αυτοί, σε συνδυασμό με το άριστα εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό της χώρας, ταλαντούχο σε σύγχρονους τομείς όπως η πληροφορική, θα ήταν σε θέση να θαυματουργήσουν – αρκεί να στηριζόταν από ένα δημόσιο, το οποίο το μόνο που θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να μην τοποθετεί εμπόδια στο δρόμο τους, στηρίζοντας τους με ένα σταθερό φορολογικό και επιχειρηματικό πλαίσιο.Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν είναι μεν σε θέση να μαντέψει κανείς τι θα συμβεί, αλλά γνωρίζουμε όλοι πώς εξελίχθηκαν, για παράδειγμα, η Αργεντινή και η Ρωσία, μετά τη χρεοκοπία τους – έχοντας και οι δύο χώρες υποστεί τη λεηλασία του ΔΝΤ, καθώς επίσης καταφέρνοντας την τελευταία στιγμή να σπάσουν τα δεσμά τους.(α) Όσον αφορά την Αργεντινή, η εξέλιξη του ΑΕΠ της μετά την επώδυνη χρεοκοπία της (τέλη του 2001) και αφού είχε υποστεί τα πάνδεινα από το ΔΝΤ (ανάλυση), είναι αρκετά ενημερωτική – ειδικά για όλους εμάς που βιώνουμε για 8η συνεχή χρονιά μία καταστροφική πτώση του ΑΕΠ μας, με όλες τις δυσμενείς της συνέπειες (μείωση των εσόδων του δημοσίου, περιορισμός μισθών και συντάξεων, αύξηση των φόρων κοκ.).

Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη του ΑΕΠ της Αργεντινής σε δις δολάρια από το 2000 έως το 2008

Όπως διαπιστώνεται από το γράφημα, η πτώση του ΑΕΠ της Αργεντινής σε δολάρια ήταν κατακόρυφη το έτος που χρεοκόπησε, κυρίως λόγω της κατάρρευσης της ισοτιμίας του νομίσματος της, αλλά από τότε και μετά ακολούθησε μία έντονα ανοδική πορεία – παρά το ότι είχε αποκλεισθεί από τις αγορές, οπότε χρηματοδοτούταν μόνη της.
(β) Όσον αφορά τη Ρωσία, η οποία είχε υποστεί επίσης τα πάνδεινα από το ΔΝΤ (ανάλυση), υπενθυμίζουμε πως μετά την ασιατική κρίση, η οποία επηρέασε την οικονομία της, αποφάσισε να μην εξοφλήσει τις ληξιπρόθεσμες (1998, 1999) οφειλές της, απέναντι στους πιστωτές του εσωτερικού, ύψους 4,8 δις $ – προβαίνοντας μόνη της σε στάση πληρωμών. Μία πρώτη προσφορά αναδιάρθρωσης, η οποία ανακοινώθηκε στους δανειστές της στο τέλος Αυγούστου του 1998, αμέσως μετά την απελευθέρωση του νομίσματος της, απορρίφθηκε.Η δεύτερη προσφορά ακολούθησε το Μάρτιο του 1999, μετά από επίπονες διαπραγματεύσεις στο «κλαμπ του Λονδίνου» στο οποίο, ως γνωστό, εκπροσωπούνται οι τράπεζες και οι ιδιώτες επενδυτές – σε αντίθεση με το «κλαμπ του Παρισιού», στο οποίο εκπροσωπούνται τα κράτη δανειστές.
Η προσφορά αυτή συμπεριελάμβανε ένα πακέτο από μετρητά (30%), τρίμηνα και εξάμηνα γραμμάτια, καθώς επίσης μετοχές επιλεγμένων ρωσικών τραπεζών – εναλλακτικά, από φορολογικές ελαφρύνσεις ανάλογου ύψους. Για το υπόλοιπο 70% των μη ληξιπρόθεσμων ομολόγων της χώρας, προσφέρθηκαν καινούργια χρηματοπιστωτικά έγγραφα, διάρκειας τριών και πέντε ετών.
Η ιδιαιτερότητα ήταν το ότι, οι επενδυτές δεν έλαβαν ρευστότητα, επειδή τόσο τα μετρητά, όπως και τα έσοδα από την ενδεχόμενη πώληση των υπολοίπων στοιχείων του πακέτου, τοποθετήθηκαν σε έναν «προστατευμένο» τραπεζικό λογαριασμό σε ρούβλια – από τον οποίο θα μπορούσαν να εξοφληθούν μόνο μετά την πάροδο ενός έτους, κατά τα διάρκεια του οποίου θα παρέμεναν κατατεθειμένα άτοκα και σε έναν άλλο ρωσικό τραπεζικό λογαριασμό.
Εναλλακτικά θα μπορούσε κανείς να αποφύγει την αναμονή, εάν σε μία δημοπρασία τοποθετούταν μία φθηνότερη τιμή εξαγοράς τους. Με τον τρόπο αυτό η Ρωσία πέτυχε για πρώτη φορά στην ιστορία μία αναδιάρθρωση των ομολόγων της – η οποία συνοδευόταν από διασυνοριακό έλεγχο των κεφαλαίων.Συνεχίζοντας οι επενδυτές, οι οποίοι αποδέχθηκαν την πρόταση (95%), έχασαν από 40% έως και 55% των δανείων τους (σε παρούσες τιμές) – ενώ αυτοί που δεν συμμετείχαν, πληρώθηκαν εξ ολοκλήρου. Εν τούτοις, οι απαιτήσεις τους κατατέθηκαν για πέντε χρόνια άτοκες σε έναν ρωσικό τραπεζικό λογαριασμό (παγωμένες καταθέσεις). Σύμφωνα δε με υπολογισμούς, αυτό σήμαινε διαγραφή (σε παρούσες αξίες) της τάξης του 55-84%.Την ίδια εποχή η Ρωσία σταμάτησε να πληρώνει και τους ξένους δανειστές της – αποφασίζοντας να αναδιαρθρώσει συνολικά 33,9 δις $. Μετά τη συμφωνία με τους πιστωτές της, διαγράφηκε το 53,9% κατά μέσον όρο – όπου όμως η Ρωσία αποδείχθηκε έναν όρο, με βάση τον οποίο εάν τυχόν καθυστερούσε έστω και μία δόση, θα γινόταν ληξιπρόθεσμο το σύνολο των ομολόγων της (υφισταμένων και μελλοντικών).
Η εξέλιξη του ΑΕΠ της από εκεί κα μετά φαίνεται στο γράφημα που ακολουθεί, από το οποίο μπορεί να εξάγει κανείς μόνος του τα συμπεράσματα του – τονίζοντας πως η Ελλάδα δεν είναι φτωχότερη ούτε από την Αργεντινή, ούτε από τη Ρωσία (οι τρεις πυλώνες της οικονομίας της είναι τουλάχιστον ανάλογα σημαντικοί με το πετρέλαιο), διαθέτοντας πολύ καλύτερες υποδομές σε σχέση με τις χώρες αυτές το 2000, εργατικό δυναμικό κοκ.

Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη του ΑΕΠ της Ρωσίας σε δις δολάρια από το 1998 έως το 2008

Περαιτέρω, η αναπτυξιακή ώθηση στη Ρωσία μετά την κρίση του 1998 και τη χρεοκοπία της δόθηκε από τη χρήση του μη ενεργού παραγωγικού της δυναμικού, καθώς επίσης από την απασχόληση του εργατικού της δυναμικού, το οποίο είχε μείνει άνεργο – σημειώνοντας πως το παραγωγικό δυναμικό που διαθέτει η Ελλάδα σήμερα είναι επίσης αχρησιμοποίητο, ενώ η ανεργία πολύ μεγαλύτερη (στο 14% η Ρωσία το 1999, έναντι σχεδόν 24% η Ελλάδα σήμερα).Έτσι η Ρωσία κατάφερε να πετύχει υψηλό ρυθμό ανάπτυξης (από 16% έως 17% μεταξύ των ετών 2000 και 2006), παρά τις χαμηλές επενδύσεις που διεξήχθησαν λόγω της μη δυνατότητας χρηματοδότησης της – σημειώνοντας πως οι απ’ ευθείας ξένες επενδύσεις σε πάγια στη χώρα ήταν μόλις στο 9,7% των συνολικών το 2000 (κάτι που «πλήρωσε» όμως αργότερα, επειδή δεν κατάφερε τότε να εκσυγχρονίσει τις παραγωγικές της εγκαταστάσεις).Χωρίς να επεκταθώ σε λεπτομέρειες, τόσο η Αργεντινή, όσο και η Ρωσία είχαν υποχρεωθεί να διατηρούν πλεονασματικό το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών τους, αφού δεν μπορούσαν να δανείζονται από τις αγορές – τονίζοντας πως ούτε η Ελλάδα δανείζεται ουσιαστικά σήμερα, αφού όλα τα χρήματα των δανειστών επιστρέφουν στους ίδιους, για την εξόφληση των απαιτήσεων τους.

Επίλογος

Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι, η Ελλάδα θα βίωνε ανάλογες καταστάσεις, οπότε θα ήταν ανώδυνη η ρήξη με τους πιστωτές της. Εν τούτοις είμαι απολύτως σίγουρος πως η κυλιόμενη χρεοκοπία που βιώνουμε, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον εάν συνεχιστούν τα μνημόνια και ο αργός θάνατος της χώρας μας, συνοδευόμενος από τη φτωχοποίηση του πληθυσμού, καθώς επίσης από τη λεηλασία της δημόσιας και ιδιωτικής μας περιουσίας, με την επιβολή υψηλών φόρων, κατασχέσεων και πλειστηριασμών, είναι απείρως χειρότερα από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να μας συμβεί – ενώ είναι προτιμότερο ένα οδυνηρό τέλος, από μία οδύνη δίχως τέλος.
Αρκετοί βέβαια θα ισχυριστούν ότι, η Ελλάδα δεν διαθέτει κάποιον ηγέτη, ο οποίος θα μπορούσε να την οδηγήσει με μία σχετική ασφάλεια στη λύτρωση – χωρίς να υποτιμώ την συναισθηματική πλευρά της «λύτρωσης», τη ντροπή δηλαδή που βιώνουμε από την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων των κυβερνήσεων μας, η οποία καταστρέφει τόσο τη δική μας υγιή αυτοπεποίθηση, όσο και αυτή των παιδιών μας, με τρομακτικές συνέπειες για το μέλλον μας.Πιστεύω όμως πως κάνουν μεγάλο λάθος, επειδή όταν ένας λαός είναι πραγματικά αποφασισμένος να αμυνθεί απέναντι στον κίνδυνο να μετατραπεί σε σκλάβο χρέους στο διηνεκές, πρόθυμος να υποστεί κάθε θυσία και να πολεμήσει, τότε εμφανίζεται πάντοτε ένας ικανός ηγέτης – ο οποίος άλλωστε δεν θα κάνει τίποτα άλλο, από το να στελεχώσει σωστά το «στρατό» της χώρας, για να εφαρμόσει τις συνειδητές βέβαια εντολές των Πολιτών της.Πόσο μάλλον όταν ο λαός αυτός έχει πια το ηθικό έρεισμα, όπως ασφαλώς οι Έλληνες, οι οποίοι έχουν πληρώσει με το παραπάνω τα δικά τους λάθη – οπότε είναι η σειρά των δανειστών τους, της Γερμανίας κυρίως που ηγείται του εγκλήματος εναντίον της χώρας μας, να πληρώσουν για τα δικά τους.
Ολοκληρώνοντας, το να ισχυρίζεται η καγκελάριος της χώρας που αιματοκύλισε τον πλανήτη δύο φορές τον 20ο αιώνα, έχοντας απαιτήσει και πετύχει τη διαγραφή των χρεών της το 1953 ότι, «Το χρέος είναι χρέος και πρέπει να πληρώνεται», τεκμηριώνει το θράσος της – καθώς επίσης πως μας θεωρεί τουλάχιστον αφελείς.Υστερόγραφο: Υπάρχουν ορισμένοι «βασιλικότεροι του βασιλιά» Έλληνες, οι οποίοι κατηγορούν «εκ πεποιθήσεως και επί παντός επιστητού» τη χώρα, καθώς επίσης τις κυβερνήσεις της, χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων τα δόλια επιχειρήματα των δανειστών – σύμφωνα με τα οποία δεν δρομολογούμε τις μεταρρυθμίσεις που έχουμε υποσχεθεί, οπότε σωστά μας συμπεριφέρονται άθλια.Εκτός του ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν δρομολογούνται ποτέ σε εποχές κρίσης, επειδή αφενός μεν προκαλούν ύφεση βραχυπρόθεσμα, αφετέρου δεν είναι πρόθυμοι οι Πολίτες να τις εφαρμόσουν, προφανώς οι «Έλληνες» αυτοί δεν κατανοούν ότι, οι πιστωτές δεν τηρούν επίσης τις δεσμεύσεις τους – όπως στο παράδειγμα της υπόσχεσης από το 2012 για αναδιάρθρωση του χρέους, όταν το δημόσιο θα είχε πρωτογενή πλεονάσματα (κάτι που πέτυχε πρώτη η κυβέρνηση του 2014, χωρίς όμως οι δανειστές να κάνουν αυτά που υποσχέθηκαν).Επαναλαμβάνουμε δε ότι, είμαστε δυστυχώς οι μοναδικοί Πολίτες που κατηγορούν συνεχώς και δημόσια τη χώρα τους, σε ολόκληρο τον πλανήτη – με αποτέλεσμα να γινόμαστε εύκολα αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους πάντες.

Πηγή Analyst