Το «πρόβλημα» της πνευματικής ελίτ στην Ελλάδα: Εξαφανίστηκε την ώρα της κρίσης

Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Ο κ. Νίκος Κονομής στο άρθρο του «Η ελλαδική πνευματική ελίτ ενδιαφέρεται μόνο για το βόλεμά της – Μια μαρτυρία-κόλαφος» βάζει το δάχτυλο σε μια θλιβερή πραγματικότητα, αν όχι σε μια αιμάσσουσα πληγή.
Δυστυχώς ναι, όπως και να το κάνουμε και όπως και να το πάρουμε, η ελληνική διανόηση βρίσκεται μόνιμα και ανεξαίρετα έξω από τα ελληνικά δρώμενα και από τα διεθνή δρώμενα που αφορούν τη μοίρα, δηλαδή το παρόν και το μέλλον της πατρίδας Ελλάδας....
Και δεν είναι μόνο η, ας πούμε, «επίσημη» διανόηση, εκείνη της περίβλεπτης Ακαδημίας Αθηνών, αλλά πάλι δυστυχώς και η «ανεπίσημη», δηλαδή εκείνη των λογοτεχνών και καλλιτεχνών και επιστημόνων γενικά οι οποίοι «δρουν» ανεξάρτητα από την Ακαδημία, ο καθένας μέσα στο περιβάλλον και στην «ειδικότητά» του.
Από την παντελή απουσία όλως αυτών των ταγών της ελληνικής κουλτούρας βγαίνει αυτονόητα το συμπέρασμα πως σε κανέναν απ’ όλους αυτούς δεν ενδιαφέρει το τί συμβαίνει στην Ελλάδα, προς ποια κατηφόρα πηγαίνει αχαλίνωτα και το τί οι ξένοι «φίλοι και εχθροί» μηχανεύονται για το «καλό»(κακό) της.
Είναι σαν αυτοί οι εκφραστές της ελληνικής διανόησης να μην έχουν κανένα λόγο να ενδιαφέρονται για την εθνική ζωή και επιβίωση, για το τί οι ίδιοι οι Έλληνες πολιτικοί και κυβερνώντες μαζί (ή όχι) με τους πρόθυμους ξένους σκαρφίζονται να επιβάλλουν στην Ελλάδα, και όταν λέω «Ελλάδα» δεν εννοώ βέβαια την πάσης φύσεως πολιτικο-διοικητικο-νομική ιντελιγέντσια, που έτσι κι αλλιώς, όπως σε κάθε άλλο χώρα, «επιπλέει» πάντοτε, αλλά όλα εκείνα τα εκατομμύρια του λαού (του «κόσμου» που λέμε) που δεν έχουν καμία δύναμη στα χέρια τους (αν και είναι ο «κυρίαρχος λαός»!) και δεν τους μένει παρά να υποστούν την τύχη που πους επιφυλάσσεται.
Ωστόσο υπάρχει και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Δεν είναι μόνο η τοπική «επίσημη» και «ανεπίσημη» ελληνική διανόηση που τελείως και τελικά αδιαφορεί για ό, τι συμβαίνει και για ό, τι ετοιμάζεται να συμβεί στην Ελλάδα, στη ζωή των πολιτών της, στο μέλλον της, στην ίδια τη γλώσσα της και θρησκεία της, στην κοινωνία της και σε ολόκληρη την ιστορία της και την οποιαδήποτε «περιουσία» της, ή και, ακόμη χειρότερα, παίρνει το μέρος των ξένων επιβουλών και διαβουκολήσεων.
Όχι, είναι και σχεδόν όλοι εκείνοι οι ξένοι δήθεν «ελληνιστές», δήθεν «φιλέλληνες», μέλη ή όχι ελληνικών πολιτισμικών ιδρυμάτων οι οποίοι απουσιάζουν εκκωφαντικά από οποιαδήποτε αντίδραση εναντίον όσων, στην πολιτική, ιστορική, γεωγραφική και πολιτισμική σκηνή, ενεργοποιούνται και ενεργούν για την «κατεδάφιση» της Ελλάδας, του παρόντος της και του μέλλοντός της απαξιώνοντας το παρελθόν της και δυναμιτίζοντας το σήμερα της.
Και να σκεφτεί κανείς πως αυτοί οι δήθεν «φιλέλληνες» βραβεύτηκαν και βραβεύονται από τους Έλληνες γι΄ αυτό το «πρόσημό» τους και τιμώνται ποικιλοτρόπως και αφειδώς, μόνο που όταν τους ζητάς να συμπαρασταθούν και να βοηθήσουν με τον λόγο τους και το celebrity τους την Ελλάδα που τους τιμά, τότε η απόλυτη σιωπή πέφτει και (σχεδόν) όλοι εξαφανίζονται! Δεν με ξέρεις δεν σε ξέρω.
Αυτή λοιπόν η κατάντια, και πάλι δυστυχώς, για τους «επίσημους» και «ανεπίσημους», ντόπιους και αλλοδαπούς «ειδήμονες» της διανόησης.
Νομίζω πως απαγορεύεται να μην ειπωθεί: είναι σαν να προδίδουμε απ΄ το πρωί ως το βράδυ την ίδια τη χώρα που μας δίνει όνομα και τιμή, είναι σαν να την χλευάζουμε και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να πάρουμε απ’ αυτήν ό, τι μας συμφέρει και μας δίνει αίγλη, δίχως να δώσουμε καμία υποστήριξη όταν έχει ανάγκη και από εμάς, χωρίς να την υπερασπιστούμε όταν οι άλλοι βάλλουν εναντίον της στη προσπάθεια να την καταρρακώσουν.
Και όταν σε όλες τις χώρες που αγαπούν και σέβονται την οντότητά τους οι πνευματικοί άνθρωποι, συμπατριώτες και ξένοι ονομαστοί και τιμημένοι, είναι και πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα την υπεραμυνθούν και θα λάβουν δικαιωματικά και φυσιολογικά θέση κατά όποιων υπονομευτών, στην Ελλάδα έχουμε την αλγεινή εντύπωση ότι η ελίτ των διανοουμένων ζει σε άλλο πλανήτη, ανάδελφη και τραγικά αδιάφορη.Είναι λυπηρά όλα αυτά, αλλά ακόμη μια φορά δυστυχώς αληθινά, έστω κι αν θα υπάρξουν εκείνοι που δεν θα συμφωνούν και θα προβάλουν ως και κατηγορίες για δήθεν υπερβολές και ψέματα. Τα γεγονότα, όμως, ή μάλλον τα μη-γεγονότα, αντικειμενικά διαψεύδουν.

Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Ελληνιστής, συγγραφέας

Πηγή

70% μετρήσιμο ΚΕΡΔΟΣ στο Κοινόχρηστο Ηλεκτρικό Ρεύμα.

Σε ~1,5 χρόνο, σαν Διαχειριστής σε Πολυκατοικία, "πέτυχα" μείωση των δαπανών Ανελκυστήρα (50%) & ΔΕΗ (70%), υπερκαλύπτοντας τις αμοιβές μου και τις δαπάνες αναλωσίμων (κυρίως Οικονομικούς Λαμπτήρες-Προβολείς Κήπου-Προβολάκια-Φωτοκύτταρα, Ηλιακά και κυρίως LED, καθώς & Πυροσβεστήρες 6κιλών-2ετών-των30€, Ανιχνευτή CO κλπ, καθώς & διάφορες Οικονομικές πατέντες). Μόνο με τα 2 σημαντικά, είχαμε μηνιαίο ΚΕΡΔΟΣ ~100€, από τη ΔΕΗ & ~50€ από τον Ανελκυστήρα. Ετήσιο Όφελος της Πολυκατοικίας ~1.800 € και φυσικά κάθε διαμερίσματος ~200 € (έχουμε 9 διαμερίσματα).
Το δοκίμασα σε 3 Πολυκατοικίες και πέτυχε.
Και φυσικά το ετήσιο όφελος θα υπάρχει και τα επόμενα χρόνια, χωρίς τις προαπαιτηθείσες δαπάνες αναλωσίμων.
Τέλος έχουμε σημαντική συμβολή στην Προστασία του Περιβάλλοντος και στην πολύπαθη Ελληνική Οικονομία. Φανταστείτε, μια πανελλαδική μείωση των ενεργειακών μας δαπανών, τουλάχιστον κατά 20%.

http://okatanalotis.blogspot.gr/2010/07/70.html

Οι δύο παγίδες στη φορολογική δήλωση για τους ανέργους – Τι πρέπει να προσέξουν

Αναρτήθηκε από ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ την Μαΐου 10, 2018

Δύο παγίδες υπερφορολόγησης τις οποίες πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα οι φορολογούμενοι οι οποίοι ήταν άνεργοι κατά τη διάρκεια του 2017 κρύβουν οι διατάξεις για τη φορολογία εισοδήματος και οι οδηγίες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων για την εφαρμογή τους.

Κάθε φορολογούμενος που ήταν άνεργος κατά τη διάρκεια του 2017 θα πρέπει να έχει υπόψη του ότι:

1) Επειδή κατά τη διάρκεια του 2017 απέκτησε πολύ χαμηλό πραγματικό εισόδημα, το τεκμαρτό ποσό φορολογητέου εισοδήματος που θα του προσδιορίσει η Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (Δ.ΗΛΕ.Δ.) της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης, κατά την εκκαθάριση της φορολογικής του δήλωσης, θα είναι υψηλότερο από το πραγματικό.Στην περίπτωση αυτή, η προστιθέμενη διαφορά φορολογητέου εισοδήματος, που θα έχει προκύψει λόγω της εφαρμογής των τεκμηρίων διαβίωσης (του ελάχιστου τεκμηρίου διαβίωσης των 3.000 ευρώ αν είναι άγαμος ή των 2.500 ευρώ αν είναι έγγαμος και των τεκμηρίων διαβίωσης για τις κατοικίες, τα Ι.Χ. κ.λπ. που χρησιμοποίησε το 2017) θα φορολογηθεί με την κλίμακα φόρου εισοδήματος των μισθωτών, δηλαδή λαμβανομένου υπόψη αφορολογήτου ορίου 8.636-9.545 ευρώ, ανεξαρτήτως της διάρκειας της ανεργίας του εντός του προηγούμενου έτους.Όμως η ευνοϊκή αυτή κλίμακα φορολόγησης θα εφαρμοστεί κατά την εκκαθάριση της φορολογικής δήλωσης, μόνο υπό την προϋπόθεση ότι το ταμείο ανεργίας στο οποίο υπάγεται, δηλαδή ο ΟΑΕΔ (Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού), ή το Γ.Ε.Ν.Ε. (Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας) ή το Ε.Τ.Α.Π. – Μ.Μ.Ε. (Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης), έχει συμπεριλάβει τα στοιχεία του στις καταστάσεις με τα δεδομένα όλων των ανέργων του κατά το έτος 2017, τις οποίες έχει διαβιβάσει στη Δ.ΗΛΕ.Δ της Α.Α.Δ.Ε..

Αν τα στοιχεία του δεν περιλαμβάνονται στις καταστάσεις αυτές, τότε ο ίδιος δεν θα αναγνωριστεί ως άνεργος από το σύστημα TAXISnet, κατά την εκκαθάριση της φορολογικής του δήλωσης, και θα φορολογηθεί, για την προστιθέμενη διαφορά φορολογητέου εισοδήματος που θα έχει προκύψει λόγω της εφαρμογής των τεκμηρίων διαβίωσης, με βάση την επαχθή φορολογική κλίμακα που ισχύει για τα εισοδήματα από επιχειρηματική δραστηριότητα, δηλαδή με συντελεστή 22%.

Επιπλέον, επί του υπέρογκου ποσού φόρου που θα προκύψει με βάση την επαχθή αυτή κλίμακα θα υπολογιστεί και προκαταβολή φόρου 100%, με συνέπεια η τελική φορολογική επιβάρυνση να εκτοξευθεί στο 44% του ανύπαρκτου και ουσιαστικού εικονικού και εξωπραγματικού φορολογητέου εισοδήματος που θα έχει προσδιοριστεί με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης!

Συνεπώς, κάθε φορολογούμενος που ήταν άνεργος εντός του 2017, αλλά τα στοιχεία του δεν περιελήφθησαν σ’ αυτά που εστάλησαν, υπό μορφή ηλεκτρονικών αρχείων, από τα ταμεία ανεργίας στη Δ.ΗΛΕ.Δ. της Α.Α.Δ.Ε., με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζεται από το σύστημα ΤΑΧΙSnet ως «άνεργος», θα πρέπει, για να αποφύγει την άκρως δυσάρεστη εξέλιξη της υπερφορολόγησης με βάση τα τεκμήρια, να προσκομίσει ο ίδιος στη Φορολογική Διοίκηση (στην αρμόδια Δ.Ο.Υ.) βεβαίωση ανεργίας από τον ΟΑΕΔ ή τους λοιπούς αρμόδιους φορείς, που να αποδεικνύει ότι ήταν άνεργος κατά το έτος 2017 για το οποίο φορολογείται (ΠΟΛ.1109/2016 εγκύκλιος).

2) Στους κωδικούς 661-662 του πίνακα 6 της φετινής φορολογικής δήλωσης (του βασικού φορολογικού εντύπου Ε1) πρέπει να αναγράψει το επίδομα ανεργίας που έλαβε εντός του έτους αυτού από το ταμείο ανεργίας του, δηλαδή από τον ΟΑΕΔ ή το ΓΕΝΕ ή το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ. Με βάση τις διατάξεις της περ. στ’ της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν.4172/2013, το επίδομα ανεργίας απαλλάσσεται από τον φόρο εισοδήματος, μόνο εφόσον το άθροισμα των λοιπών εισοδημάτων του άνεργου φορολογούμενου δεν υπερέβη κατά τη διάρκεια του 2017 τις 10.000 ευρώ.

Εάν δηλώνεται επίδομα ανεργίας στους ανωτέρω κωδικούς και τα λοιπά εισοδήματα του άνεργου φορολογουμένου (πραγματικό, τεκμαρτό, απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο) υπερβαίνουν τις 10.000 ευρώ, τότε το ποσό του επιδόματος ανεργίας θα προστίθεται στο φορολογητέο εισόδημά του και θα υπόκειται σε φόρο εισοδήματος και σε ειδική εισφορά αλληλεγγύης. Ειδικότερα:

α) Αν τα ετήσια εισοδήματα του ανέργου φορολογουμένου τα οποία υπερέβησαν τα 10.000 ευρώ το 2017 προέρχονται αποκλειστικά από επιχειρηματικές δραστηριότητες τότε θα αθροίζονται με το επίδομα ανεργίας και θα φορολογούνται ενιαία με βάση την κλίμακα φόρου εισοδήματος των μισθωτών, δηλαδή λαμβανομένου υπόψη αφορολογήτου ορίου 8.636-9.545 ευρώ και κατόπιν με συντελεστές φόρου κλιμακούμενους από 22% έως 45%.

β) Αν τα άνω των 10.000 ευρώ ετήσια εισοδήματα του ανέργου προέρχονται αποκλειστικά από αγροτικές δραστηριότητες, τότε θα φορολογούνται αυτοτελώς με την κλίμακα φόρου των εισοδημάτων από επιχειρηματικές δραστηριότητες, δηλαδή από το πρώτο ευρώ και με συντελεστές κλιμακούμενους από 22% έως 45%, ενώ το επίδομα ανεργία θα υπόκειται σε φόρο ξεχωριστά με βάση την κλίμακα φόρου εισοδήματος των μισθωτών, οπότε θα είναι αφορολόγητο μέχρι το επίπεδο των 8.636-9.545 ευρώ σε ετήσια βάση.

γ) Αν τα άνω των 10.000 ευρώ ετήσια εισοδήματα του ανέργου προέρχονται αποκλειστικά από εκμετάλλευση ακινήτων, τότε θα φορολογούνται αυτοτελώς με την κλίμακα φόρου των εισοδημάτων από ακίνητα, δηλαδή από το πρώτο ευρώ και με συντελεστές κλιμακούμενους από 15% έως 45%, ενώ το επίδομα ανεργίας θα υπόκειται σε φόρο ξεχωριστά με βάση την κλίμακα φόρου εισοδήματος των μισθωτών, δηλαδή θα είναι αφορολόγητο μέχρι το επίπεδο των 8.636-9.545 ευρώ σε ετήσια βάση.

δ) Αν τα άνω των 10.000 ευρώ ετήσια εισοδήματα του ανέργου προέρχονται από πολλές και διαφορετικές πηγές, τότε για κάθε επιμέρους ποσό θα ισχύει ο προβλεπόμενος από τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος τρόπος φορολόγησης (είτε αυτοτελώς βάσει κλίμακας συντελεστών, είτε εξαντλουμένης της φορολογικής υποχρέωσης από την παρακράτηση του φόρου στην πηγή κ.λπ.)

ε) Το άθροισμα του επιδόματος ανεργίας και του των άνω των 10.000 ευρώ συνολικού ποσού των ετησίων εισοδημάτων του ανέργου, κατά το τμήμα που τυχόν υπερβαίνει τις 12.000 ευρώ θα υπόκειται και σε ειδική εισφορά αλληλεγγύης με συντελεστές κλιμακούμενους από 2,2% έως 10%.

Πηγή

Τελευταία ευκαιρία για 300.000 «κόκκινα δάνεια» - Μπαράζ αιτήσεων στις τράπεζες για διακανονισμούς

Αναρτήθηκε από ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ την Μαΐου 07, 2018

Καθημερινά οι τέσσερις συστημικές τράπεζες δέχονται δεκάδες αιτήματα από δανειολήπτες, που επιθυμούν να ρυθμίσουν τις «κόκκινες» οφειλές τους στο καταναλωτικό, στεγαστικό ή επιχειρηματικό χαρτοφυλάκιο όπως αναφέρει ο Ελεύθερος Τύπος.
Σωρεία αιτημάτων από δανειολήπτες, που επιθυμούν να ρυθμίσουν τις «κόκκινες» οφειλές τους στο καταναλωτικό, στεγαστικό ή επιχειρηματικό χαρτοφυλάκιο, δέχονται καθημερινά οι τέσσερις συστημικές τράπεζες. Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, ο όγκος των αιτήσεων, που διαχειρίζονται τα αντίστοιχα τμήματα των ιδρυμάτων, έχει αυξηθεί το τελευταίο εξάμηνο, αγγίζοντας κατά μέσο όρο τις 250 την ημέρα.

«Πρόκειται για περίπου 5.000 με 7.000 αιτήματα το μήνα για την εκάστοτε τράπεζα, τάση η οποία αναμένεται να ενισχυθεί όσο θα ρολάρει το σύστημα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, αλλά και θα σταθεροποιείται η οικονομία», σημειώνει στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής υψηλόβαθμο στέλεχος ομίλου και συνεχίζει: «Σε αντίθεση, δε, με το αμέσως προηγούμενο διάστημα, που οι βραχυπρόθεσμες ήταν οι ρυθμίσεις που επιλέγονταν κατά κόρον από τις τράπεζες, πλέον η φιλοσοφία τους είναι να οδηγούν τους πελάτες τους σε πιο μακροπρόθεσμες και, άρα, βιώσιμες ρυθμίσεις».

Η… στροφή αυτή είχε ως συνέπεια τη βελτίωση στο 1,8% το δ’ τρίμηνο του 2017 του ρυθμού αποκατάστασης της τακτικής εξυπηρέτησης δανείων (cure rate), ξεπερνώντας -για πρώτη φορά- τον τριμηνιαίο δείκτη αθέτησης (default rate), ο οποίος κατέγραψε μειωτική πορεία, αγγίζοντας το 1,7%. Υπενθυμίζεται ότι το εγχώριο σύστημα έχει θέσει ως στόχο την αύξηση των επίμαχων λύσεων από 20% – 33% κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2017 σε 42% – 50% το 2019.

Οσον αφορά στις λύσεις οριστικής διευθέτησης, όπως, για παράδειγμα, η εθελοντική παράδοση, αυτές, όπως επισημαίνει το παραπάνω στέλεχος, προτείνονται σε μικρότερη κλίμακα και σίγουρα κατόπιν ενδελεχούς εξέτασης, τόσο του δανειολήπτη όσο και του ακινήτου. «Στο άμεσο μέλλον, ωστόσο, ενδεχομένως να εφαρμοστούν πιο δυναμικά», προσθέτει χαρακτηριστικά.

Οφέλη και αδυναμίες

Οσο μεγαλύτερη η διάρκεια αποπληρωμής τόσο περισσότεροι οι τόκοι που θα πληρωθούν. Αυτή είναι, σύμφωνα με το δικηγόρο κ. Δημήτρη Αναστασόπουλο, η βασική παράμετρος που καλείται να «ζυγίσει» ένας δανειολήπτης σε περίπτωση που δεχτεί πρόταση από την τράπεζα για να ρυθμίσει μακροπρόθεσμα το δάνειό του. «Οι βραχυπρόθεσμες ρυθμίσεις προσφέρουν ανακούφιση -αν και προσωρινή- στον οφειλέτη. Εξυπηρετεί, δηλαδή, περιπτώσεις δανειοληπτών που εμφανίζουν μια πρόσκαιρη αδυναμία, όπως, για παράδειγμα, απώλεια της εργασίας, στο μέλλον, ωστόσο, θα αποκτήσει ξανά εισόδημα. Συνήθως, από τις τράπεζες δίνεται περίοδος χάριτος για μερικούς μήνες έως και μέχρι κάποια χρόνια, επιτρέποντας την αποπληρωμή μόνο των τόκων ή μέρους αυτών και κεφαλαιοποιώντας το υπόλοιπο. Θεωρείται καλή ρύθμιση, δεδομένου ότι δεν μεταβάλλει τη διάρκεια αποπληρωμής με επιμήκυνση του δανείου, που έχει ως συνέπεια το φόρτωμα εξτρά τόκων», εξηγεί και προσθέτει: «Από την άλλη, οι μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις δίνουν μια οριστική λύση, με επιμήκυνση συνήθως του δανείου και αλλαγή του επιτοκίου. Πρακτικά, όμως, οι τόκοι που θα πληρωθούν θα είναι περισσότεροι, ενώ και η μηνιαία δόση του δανείου δεν θα μειωθεί σημαντικά».

Σύμφωνα με τον ίδιο, όταν ένας δανειολήπτης έχει εισόδημα και ένα δάνειο βιώσιμο και ίσης ή σχετικά κοντινής αξίας με το ακίνητο αξίζει να το αποπληρώσει χωρίς να το επιμηκύνει, ενώ στις περιπτώσεις των καταναλωτικών προϊόντων επιτυχία θεωρείται η διαγραφή σημαντικού μέρους της οφειλής. «Αυτό, ωστόσο, γίνεται με πρωτοβουλία της τράπεζας, η οποία “πακετάρει” δάνεια και τα προσφέρει μαζικά προς ρύθμιση στους δανειολήπτες», υπογραμμίζει ο κ. Αναστασόπουλος.

Σχετικά με τις λύσεις οριστικής διευθέτησης, όπως αναφέρει ο ίδιος, οι τράπεζες συζητούν το ενδεχόμενο πώλησης ακινήτων με εξασφαλίσεις, εφόσον υπάρχει ενδιαφερόμενος αγοραστής, και είτε παίρνουν όλο το τίμημα από την πώληση και διαγράφουν το υπόλοιπο της οφειλής είτε βγάζουν νέο δάνειο. «Αξιολογούν, επίσης, εάν υπάρχουν χρέη προς το Δημόσιο, γιατί αυτά ικανοποιούνται προνομιακά, ή εγγυητές», καταλήγει.

• ΒΡΑΧΥΧΡΟΝΙΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ (ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΤΩΝ)

› Τακτοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών (συμφωνία αποπληρωμής τους με βάση προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα).

› Κεφαλαιοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών και αναπροσαρμογή του προγράμματος αποπληρωμής του οφειλόμενου υπολοίπου.

› Μειωμένη δόση μεγαλύτερη των οφειλόμενων τόκων.

› Μειωμένη δόση μικρότερη των οφειλόμενων τόκων.

› Καταβολή μόνο τόκων.

› Περίοδος χάριτος: Αναστολή πληρωμών για προκαθορισμένη περίοδο. Οι τόκοι κεφαλαιοποιούνται ή διευθετούνται.

• ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ (ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΤΩΝ)

› Μείωση επιτοκίου.

› Επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου, μετάθεση δηλαδή της συμβατικής ημερομηνίας καταβολής της τελευταίας δόσης του δανείου.

› Διαχωρισμός Οφειλής («Split Balance») σε δύο τμήματα, ένα, το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει, με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής του, και ένα δεύτερο, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα, με ρευστοποίηση περιουσίας ή άλλου είδους διευθέτηση, η οποία συμφωνείται εξαρχής από τα δύο μέρη.

› Διαχωρισμός Οφειλής («Split and Freeze»), επίσης, σε δύο τμήματα, μόνο που το δεύτερο ναι μεν θα επανεξετάζεται στο μέλλον, χωρίς να τοκοφορείται, θα τίθεται, ωστόσο, σε σταδιακό κούρεμα, σε αντιστοιχία με τη συνέπεια καταβολών του δανειολήπτη.

› Μερική διαγραφή οφειλής, ώστε η εναπομείνασα οφειλή να διαμορφωθεί σε ύψος που εκτιμάται ότι είναι δυνατό να εξυπηρετηθεί ομαλά.

• ΛΥΣΕΙΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗΣ

› Εθελοντική παράδοση ενυπόθηκου ακινήτου: O δανειολήπτης, ο οποίος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στους όρους αποπληρωμής ενυπόθηκου δανείου, παραχωρεί οικειοθελώς (δηλαδή χωρίς να απαιτηθεί η προσφυγή σε δικαστικές ενέργειες από πλευράς του ιδρύματος) την κυριότητα του υπέγγυου ακινήτου στο ίδρυμα. Στη σχετική συμφωνία διατυπώνεται σαφώς ο τρόπος διευθέτησης του τυχόν υπολοίπου.

› Μετατροπή σε ενοικίαση/χρηματοδοτική μίσθωση: O δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στο ίδρυμα, υπογράφοντας σύμβαση ενοικίασης/χρηματοδοτικής μίσθωσης, η οποία του εξασφαλίζει τη δυνατότητα μίσθωσης του ακινήτου για ορισμένη ελάχιστη χρονική περίοδο.

› Εθελοντική εκποίηση ενυπόθηκου ακινήτου: O δανειολήπτης προβαίνει οικειοθελώς σε πώληση του υπέγγυου ακινήτου σε τρίτο με τη σύμφωνη γνώμη του ιδρύματος. Στην περίπτωση που το τίμημα της πώλησης υπολείπεται του συνόλου της οφειλής, το ίδρυμα προβαίνει σε διαγραφή της εναπομεινάσης οφειλής.

Στο… μάτι των τραπεζών τα δάνεια που βρίσκονται στο κατώφλι του νόμου Κατσέλη

 Την ίδια… θέρμη για τακτοποίηση του προβληματικού τους χαρτοφυλακίου επιδεικνύουν, από την πλευρά τους, και οι τράπεζες. Μέσα στο 2018, άλλωστε, έχουν δεσμευτεί να μειώσουν κατά 14,4 δισ. ευρώ τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα (από 95,9 δισ. ευρώ στα τέλη Δεκεμβρίου 2017 σε 81,5 δισ. ευρώ τον τελευταίο μήνα του τρέχοντος έτους), ενώ ο στόχος για το 2019 έχει τεθεί στα 16,9 δισ. ευρώ.

Στο πλαίσιο αυτό, τα αρμόδια στελέχη έχουν ήδη στρέψει την προσοχή τους στα δάνεια που έχουν αιτηθεί ένταξης στο νόμο Κατσέλη. Με βάση πρόσφατα στοιχεία, που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου της Information Management Network (IMN), με θέμα τα ελληνικά και κυπριακά μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, υπό νομική προστασία βρίσκονται σήμερα δάνεια, ύψους 18 δισ. ευρώ, με περίπου 220.000 «κόκκινους» οφειλέτες να έχουν αιτηθεί ένταξης. «Και οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν συμφωνήσει να συνεργαστούν γύρω από το επίμαχο χαρτοφυλάκιο. Η συνεργασία έγκειται στην άμεση ανταπόκριση. Για έναν δανειολήπτη, που έχει οφειλές σε περισσότερα από ένα ιδρύματα, δεν είναι δυνατόν το ένα να προτείνει ρύθμιση μέσα σε μία εβδομάδα και το άλλο έπειτα από επτά μήνες. Η συμφωνία, λοιπόν, είναι η πρόταση να δίνεται συνολικά στο μικρότερο χρονικό διάστημα», εξηγεί στον «Ε.Τ.» της Κυριακής στέλεχος με κύριο αντικείμενο τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων και προσθέτει: «Εχοντας γνώση του δικογράφου στο οποίο αναγράφονται όλες οι οφειλές του δανειολήπτη, η εκάστοτε τράπεζα μπορεί να προχωρήσει σε ρύθμιση, συμβουλεύοντας τον πελάτη της να πράξει το ίδιο και με τις υπόλοιπες, στις οποίες έχει ανοίγματα».

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι προτάσεις των τραπεζών θα στηριχτούν στις προηγούμενες αποφάσεις των δικαστηρίων. «Αυτό που κερδίζει ο δανειολήπτης με στεγαστικό προσφεύγοντας στο νόμο Κατσέλη είναι μια τρομακτική παράταση χρόνου, μιας και η εκδίκαση οριζόταν για μετά από 8, 10 ή και 12 χρόνια και όχι μεγάλο κούρεμα, αφού εν τέλει οριζόταν να αποπληρώσει το 80% με 85% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου», τονίζει και καταλήγει: «Σκοπός μας, λοιπόν, είναι να προσεγγίσουμε τους επίμαχους δανειολήπτες, προσφέροντας ρεαλιστικές ρυθμίσεις στο στεγαστικό, αλλά σαφώς ευνοϊκότερες στο καταναλωτικό χαρτοφυλάκιο».

Εξωδικαστική επίλυση για… μη συνεργάσιμους

«Παράθυρο ευκαιρίας» σε περισσότερους από 300.000 δανειολήπτες, οι οποίοι φέρουν την… ταμπέλα των μη συνεργάσιμων, να ρυθμίσουν τις οφειλές τους σε καταναλωτικό και στεγαστικό χαρτοφυλάκιο ανοίγουν οι τράπεζες, αξιοποιώντας τη δυνατότητα της εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών. «Μετά από σχεδόν μία οκταετία, στη διάρκεια της οποίας ο θεσμός της τραπεζικής διαμεσολάβησης παρέμενε ανενεργός, τα ιδρύματα μπορούν πλέον να… ανεβάσουν ταχύτητα στη συγκεκριμένη εναλλακτική οδό αναδιάρθρωσης οφειλών, που επιτρέπει ακόμη και σε εξαφανισμένους δανειολήπτες να ρυθμίσουν τα χρέη τους από κάρτες ή ακόμη και να γλιτώσουν το σπίτι τους από τον πλειστηριασμό», εξηγούν αρμόδια στελέχη στον «Ε.Τ.» της Κυριακής.

Υπενθυμίζεται ότι με βάση τον Κώδικα Δεοντολογίας ως μη συνεργάσιμος χαρακτηρίζεται ο δανειολήπτης ο οποίος εμφανίζει καθυστέρηση για πάνω από ένα χρόνο, ενώ βρίσκεται αντιμέτωπος με τις εξής νομικές και οικονομικές επιπτώσεις:

• Εναρξη νομικών/δικαστικών ενεργειών για την είσπραξη της οφειλής.
• Ρευστοποίηση τυχόν εξασφαλίσεων, που έχουν παρασχεθεί από το δανειολήπτη ή λοιπούς ενεχομένους στη σύμβαση. Το σύνολο των ενεχομένων θα εξακολουθεί να είναι υπόχρεο για τυχόν εναπομείναν υπόλοιπο.
• Ενδεχόμενος αποκλεισμός από ειδικές ευεργετικές διατάξεις της νομοθεσίας. Ειδικότερα, μετά την αναθεώρηση του νόμου Κατσέλη, ακόμη και αυτοί που έχουν αιτηθεί ένταξης στην προστατευτική του «ομπρέλα», κινδυνεύουν να χάσουν το δικαίωμα για την προστασία της πρώτης κατοικίας εάν χαρακτηριστούν από την τράπεζα ως μη συνεργάσιμοι.

Τα «συν»

Ως μία λύση «win – win», μέσω της οποίας δηλαδή μπορούν να επωφεληθούν τόσο οι δανειολήπτες όσο και οι τράπεζες, χαρακτηρίζουν τα παραπάνω στελέχη τη διαμεσολάβηση.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με τα ίδια, ο θεσμός προσφέρει στον οφειλέτη μία λύση σαφώς πιο οικονομική, σε σύγκριση με την προσφυγή σε δικαστικά μέσα, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας αναστέλλονται τυχόν ενέργειες που μπορεί να έχουν δρομολογηθεί εναντίον του. Σε περίπτωση, δε, που δεν προκύψει τελικά συμφωνία, δεν υπάρχουν πρόσθετες επιβαρύνσεις του προς την τράπεζα, εκτός από εκείνες που είχε, ούτως ή άλλως, πριν από την εκκίνηση της συγκεκριμένης διαδικασίας.

Οσον αφορά στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, η διαμεσολάβηση υπόσχεται το άμεσο κλείσιμο υποθέσεων οι οποίες ήταν προβληματικές στο σύνολό τους, βελτιώνοντας, ταυτόχρονα, τους δείκτες των NPEs. Σε περίπτωση, δε, που ο δανειολήπτης αθετήσει τη συμφωνία, η τράπεζα δύναται να προχωρήσει απευθείας σε δικαστικές ενέργειες, με αποτέλεσμα: α) το δάνειο να μην εμπίπτει/επιστρέφει στην κατηγορία των NPEs και β) να αποφεύγονται οι συνήθεις χρονοβόρες νομικές διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης.

Τα 5 βήματα

Πρόθυμοι να επιλύσουν εξωδικαστικά τις διαφορές τους με τις τράπεζες εμφανίζονται πολλοί δανειολήπτες, με τα σχετικά αιτήματα να στοιβάζονται στα γραφεία των αρμόδιων τμημάτων των ιδρυμάτων. Σύμφωνα με πληροφορίες, μόνο η Eurobank έχει ήδη ολοκληρώσει τις πρώτες 10 συμφωνίες, στο πλαίσιο του θεσμού της τραπεζικής διαμεσολάβησης, ρυθμίζοντας δάνεια, ύψους από 13.000 ευρώ έως και 300.000 ευρώ, συνολικής αξίας ενός εκατ. ευρώ, ενώ αρκετές υποθέσεις είναι υπό επεξεργασία και στους άλλους συστημικούς ομίλους. Τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν προκειμένου να ενεργοποιηθεί η επίμαχη διαδικασία είναι τα εξής:

1. Κατατίθεται το αίτημα, με πρωτοβουλία είτε του δανειολήπτη είτε της ίδιας της τράπεζας. Για να «περάσει», ωστόσο, θα πρέπει αμφότεροι να υπογράψουν συμφωνητικό υπαγωγής.
2. Επιλέγεται -από κοινού- ανεξάρτητος πιστοποιημένος διαμεσολαβητής (υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα περίπου 1.800). Το έργο του είναι να διατυπώνει προτάσεις, ώστε να διευκολυνθεί η επίλυση της διαφοράς και όχι να αποφασίζει ή να κρίνει, ενώ υπόκειται και σε αυστηρές κυρώσεις για τυχόν μη τήρηση του Κώδικα Δεοντολογίας Διαμεσολαβητών.
3. Εκκινούν οι συζητήσεις, οι οποίες γίνονται σε ουδέτερο χώρο -στο γραφείο του διαμεσολαβητή- με υποχρεωτική παρουσία δικηγόρων.
4. Ο διαμεσολαβητής αμείβεται για την υπηρεσία, που παρέχει (100 ευρώ/ώρα) και το κόστος επιμερίζεται και στις δύο πλευρές (50% στην τράπεζα και 50% στο δανειολήπτη). Η συνήθης διάρκεια είναι από τρεις έως πέντε ώρες, το κόστος δηλαδή κυμαίνεται από 300 έως 500 ευρώ.
5. Στην περίπτωση που οι συζητήσεις ευοδωθούν, οι δύο πλευρές υπογράφουν Πρακτικό Επιτυχίας. Πρόκειται για έναν εκτελεστό τίτλο, ο οποίος κατατίθεται από την τράπεζα στο Πρωτοδικείο.

https://enwmeniellada.blogspot.gr/2018/05/300000.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+blogspot/dodml+(%CE%95%CE%9D%CE%A9%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%97+%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%94%CE%91)

To Συγκλονιστικό Κείμενο του Καμπουράκη για την Παρέα της Κόρης του, που Σαρώνει στο Διαδίκτυο

Ένα κείμενο “γροθιά στο στομάχι” (μια έκφραση κλισέ που εδώ όμως ταιριάζει απόλυτα), δημοσίευσε ο γνωστός δημοσιογράφος Δημήτρης Καμπουράκης, για την “χαμένη γενιά”, στο έλεος της ανεργίας και των χαμένων ονείρων.Ο γνωστός δημοσιογράφος περιγράφει την παρέα της κόρης του, που είναι σήμερα 26 χρονών, σπούδασε στο Ηράκλειο και κατόρθωσε να βρει δουλειά στην Ελλάδα της κρίσης. Από την παρέα της ωστόσο, όπως λέει, είναι η μόνη που μπορεί να κάνει όνειρα επαγγελματικά και προσωπικά.

Δείτε γιατί και πώς, στο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο liberal.gr και αξίζει να το διαβάσετε μέχρι τέλους

“Η κόρη μου είναι 26 χρονών. Έβγαλε δημόσιο σχολείο, σπούδασε λογιστικά στο Ηράκλειο, αρνήθηκε να φύγει στο εξωτερικό. Ένα μέσο παιδί μιας μέσης οικογένειας. Βρήκε με τα χίλια ζόρια μια απλή δουλειά στην ειδικότητα της στον ιδιωτικό τομέα. Δουλεύει πολύ, πληρώνεται στοιχειωδώς αλλά τουλάχιστον με πλήρη ασφάλιση. Απ’ την παρέα της, είναι η μόνη που δουλεύει. Δυστυχώς.

Η παρέα της αποτελείται από καμιά δεκαριά συνήλικους και συνήλικες της, όλα παιδιά της γειτονιάς και παλιοί συμμαθητές, σπουδαγμένα και με μυαλό. Πολυτεχνεία, οικονομικές σχολές, φυσικομαθηματικές, παιδαγωγικά. Από τους δέκα, μόνο η κόρη μου δουλεύει σε κανονική δουλειά, όλοι οι υπόλοιποι είναι είτε εντελώς άνεργοι, είτε ψευτοαπασχολούνται ως σερβιτόροι σε καφετέριες και ως πωλητές σε supermarkets με εργασία part time.

Κοιτάζω καμιά φορά αυτή την παρέα και με πιάνει η ψυχή μου. Βλέπω παιδιά με σοβαρά προσόντα και με όρεξη να κάνουν πράγματα, να κάθονται γύρω-γύρω απ’ το τραπεζάκι του σαλονιού και να μετράνε τα φραγκοδίφραγκα για να πάρουν μια πίτσα στο σπίτι που μαζεύονται. Το έξω κοστίζει βλέπετε. Αν ποτέ πέσετε πάνω τους, καλύτερα να μην τα ρωτήσετε που μένουν. Θα στεναχωρηθείτε. Και τα δέκα μένουν στο παιδικό τους δωμάτιο. Αγόρια θηρία μέχρι εκεί πάνω και κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά, αντί ν’ ανοίξουν τα φτερά τους στην προσωπική και επαγγελματική τους ζωή, αγκαλιάζουν το παιδικό τους μαξιλαράκι το βράδυ που κοιμούνται.

Έχουν ήδη ψάξει όλα για δουλειά επί χρόνια. Έστειλαν βιογραφικά με το τσουβάλι, σε όποια δουλειά μπορεί κανείς να φανταστεί. Τίποτα. Έδωσαν δεκάδες συνεντεύξεις, καμιά δεν καρποφόρησε. Τώρα πια αμφισβητούν και την αξία του βιογραφικού και την σημασία της συνέντευξης. Όταν ήταν φοιτητές (γιατί τα γνωρίζω από μικρά) και λίγο μετά το πτυχίο, τα άκουγες να κάνουν όνειρα για το μέλλον. Τώρα οι συζητήσεις αυτές έχουν κοπεί. Ζουν με το ‘’μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει’’. Η έννοια της καριέρας όλο και σβήνει απ’ το μυαλό τους. Βλέπουν παλιότερους τους να βρίσκονται στην ίδια μοίρα μ’ αυτά και νεότερους να έρχονται να συνωστίζονται από πίσω τους. Δεν βλέπουν φως.

Τα περισσότερα απ’ αυτά έχουν πια τις σχέσεις τους. Παλιότερα σ’ αυτές τις ηλικίες άρχιζαν σιγα-σιγά τα σχέδια για να φτιάξουν οικογένειες. Τώρα αυτό δεν υπάρχει καν στον ορίζοντα. Αν κάτι ονειρεύονται για το μακρινό μέλλον, δεν είναι πια ο γάμος και τα παιδιά, αλλά η δυνατότητα τους να φύγουν κάποτε από το πατρικό τους για έναν δικό τους χώρο. Κι όλο σχεδιάζουν να μαζέψουν τίποτα λεφτά για να ζήσουν –έστω- μονάχα τους και στο τέλος του μήνα πάντα καταλήγουν στην μαμά και στην γιαγιά για να συμπληρώσουν το φραγκοδίφραγκο για την πίτσα στο σπίτι.

Η πολιτική γι αυτά δεν υπάρχει. Είναι κάτι χειρότερο απ’ την χολέρα, κάτι μακρινό, βρώμικο και συλλήβδην ανήθικο. Δυο δεκαετίες που τα παρακολουθώ τώρα (μερικά από το νηπιαγωγείο) μόνο μια φορά τα είδα να δείχνουν κάποιο ενδιαφέρον για την πολιτική: Την περίοδο του δημοψηφίσματος. Κάποια ψιλοτσακώθηκαν κιόλας τότε. Η αναλογία τους ήταν ακριβώς 60-40 τότε. Μετά, όχι μόνο δεν ξαναμίλησαν για πολιτική, αλλά την σιχάθηκαν χειρότερα. Πλέον, δεν ελπίζουν τίποτα απ’ αυτήν και δεν θέλουν να έχουν σχέση μαζί της. Στις επόμενες εκλογές δεν ξέρω ούτε αν θα πάνε να ψηφίσουν, ούτε τι θα ψηφίσουν.

Είναι παιδιά που βλέπουν την ζωή να περνά δίπλα τους δίχως να τα ακουμπά, είναι μια γενιά που βλέπει τα χρόνια να περνούν ερήμην της. Τη μνημονεύω την γενιά αυτή στο σημερινό μου σημείωμα, διότι είδα το αναιμικό 1,4% ανάπτυξη, καθώς και μια έρευνα της ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ με ζοφερά στοιχεία. Σκέφτηκα να προσωποποιήσω αυτά τα δυο δεδομένα στον μικρό μου κοινωνικό κύκλο. Αν κάποιος πολιτικός θέλει να κάνει κάτι καλό για τούτο τον τόπο, ας δώσει λίγη έμπνευση και μία κάποια προοπτική σ’ αυτά τα άξια και άτυχα παιδιά…”

ΠΗΓΗ: diaforetiko.gr