Το Νέο Αναπτυξιακό Φορολογικό Αναδιανεμητικό Σύστημα (Ν.Α.Φ.Α.Σ)

Οι ακροβασίες, οι πειραματισμοί μαζί με την οικονομική εξόντωση των πολιτών διαμέσου της φορολογίας πρέπει να τερματιστούν. Η υπάρχουσα φορολογία περισσότερο θυμίζει μια αδιάκοπη και επαναλαμβόμενη επιβολή προστίμων, στην απασχόληση, στην υγιή επιχειρηματικότητα και στην κατοχή ακίνητης περιουσίας. Το σημαντικότερο δε, ότι είναι «τυφλή», αδιέξοδη και αντικοινωνική. Οι επιπτώσεις τις, θεωρούνται το φυσικό επακόλουθο της στρατηγικής της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποιημένης επικρατούσας άποψης, για την οικονομία, με την Ελλάδα λεηλατημένη και τον λαό της, φτωχοποιημένο. Είτε απο την νεοφιλελεύθερη σκοπιά είτε απο την σκοπιά της άρνησης της πληρωμής των φόρων, το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό:

Η λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, των δημόσιων αγαθών και της αναδιανομής των πόρων, δεν θα ήταν εφικτή χωρίς τη συγκέντρωση των απαραίτητων φορολογικών εσόδων.
Το ζητούμενο είναι να ισχύσει η βασική αρχή: Οι φόροι θα πρέπει να αντιστοιχούν στη φοροδοτική ικανότητα του ατόμου, και επιπλέον θα πρέπει να είναι συγκεκριμένοι ευκόλως βεβαιούμενοι και αποδοτικοί (Άνταμ Σμιθ).
Η παρουσίαση πτυχών του φορολογικού συστήματος Μέρος (I+II+III) αποσκοπούσε στην απόπειρα ανάπτυξης ενός φορολογικού συστήματος, ο οποίος θα αποτελούσε ένα αδιάσπαστο μέρος του Ολου (της Οικονομικής Παραγωγικής Ανασυγκρότησης), με την ονομασία το Νέο Αναπτυξιακό Φορολογικό Αναδιανεμητικό Σύστημα (Ν.Α.Φ.Α.Σ).

Οι βασικές αρχές του Νέου Αναπτυξιακού Φορολογικού Αναδιανεμητικού Συστήματος (Ν.Α.Φ.Α.Σ)

Απαραίτητη προυπόθεση ενός σοβαρού φορολογικού συστήματος είναι η αμοιβαία σχέση του με την εκάστοτε οικονομική πολιτική. Θα πρέπει η οικονομική πολτική να βρίσκεται σε άμοιβαία εξάρτηση με την επικρατούσα φορολογική πολιτική.
Κατά συνέπεια πρέπει να ισχύσουν τα εξής κατά είδος φορολογίας:

Α) Φορολογία Φυσικών Προσώπων

1η) Βασική αρχή: Επιβολή φόρου στο αποτέλεσμα έσοδα μείον έξοδα: Hεφαρμογή ενός απλού συστήματος το οποίο βασίζεται στον κανόνα «έσοδα μείον έξοδα». Τo νέο σύστημα προβλέπει πως από τα συνολικά εισοδήματα κάθε φορολογούμενου θα αφαιρούνται όλες οι δαπάνες, με εξαίρεση όσες αφορούν την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων και την αποπληρωμή λογαριασμών κοινής ωφέλειας. Πιο αναλυτικά, επί της ουσίας ως «αφορολόγητο» όριο εισοδήματος θα αναγνωρίζεται το συνολικό ύψος των δαπανών του κάθε φορολογούμενου, εκτός όσων αφορούν σε αγορές ακινήτων, αυτοκινήτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων. Οι δαπάνες θα... εκπίπτουν 100% από τα συνολικά εισοδήματα μισθούς, συντάξεις, ενοίκια αγροτικά εισοδήματα κ.ά. Πέρα από τα όσα ξοδεύει κανείς για την αγορά περιουσιακών στοιχείων, δεν θα λαμβάνονται υπόψη για την κατοχύρωση του αφορολόγητου ορίου και οι δαπάνες για την πληρωμή λογαριασμών ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, τηλεφωνίας και εισιτηρίων. Επί της διαφοράς που προκύπτει, ο φόρος υπολογίζεται με συντελεστή που θα πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να υπάρχει σημαντικό κίνητρο.Το «καθαρό» ποσό που θα μένει μετά την αφαίρεση όλων των παραπάνω δαπανών από τα δηλούμενα εισοδήματα θα υπόκειται σε φόρο με νέα κλίμακα, στην οποία ο κατώτατος συντελεστής φόρου θα ανέρχεται σε 25% και ο ανώτατος πιθανότατα θα φτάνει στο 45%. 2η) Βασική αρχή:Διασύνδεση του taxisnet με όλες τις επιχειρήσεις: Η εφαρμογή του θα συνδυαστεί με την ηλεκτρονική...παρακολούθηση της έκδοσης των παραστατικών (τιμολόγια, αποδείξεων λιανικής πώλησης κλπ). Επίσης θα γίνει διασύνδεση όλων των ταμειακών μηχανών των επιχειρήσεων με τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών, ώστε ακόμη και τα στοιχεία των λαινικών αποδείξεων που θα εκδίδονται μέσω συναλλαγών με μετρητά να καταγράφονται σε πραγματικό χρόνο.
3η) Βασική αρχή: Αναγραφή του Αριθμού Φορολογικού Μητρώου (Α.Φ.Μ.) σε όλα τα παραστατικά πώλησης: Για να μην καταστρατηγηθεί η 2η βασική αρχή, υποχρεωτικά θα αναγράφεται το ΑΦΜ, του αγοραστή. Οι κάτοικοι της χώρας διαθέτουν ΑΦΜ. Οι κάτοικοι της ΕΕ επίσης. Οι κάτοικοι των τρίτων χωρών επίσης διαθέτουν αλλά αν στερούνται, τότε τον αριθμό διαβατηρίου (διασταύρωση με το σύστημα εισόδου στην χώρα).

Β) Φορολογία των Επιχειρήσεων

α) Καταγραφή των προτάσεων για την ανασυγκρότηση της οικονομίας
Η βιομηχανία-μεταποίηση αποτελεί την βάση της οικονομίας μιας χώρας. Στην Ελλάδα ιστορικά η βιομηχανία-μεταποίηση απο την είσοδό μας στην ΕΕ, κατείχε το 1981 το 25% του ΑΕΠ, το 2000 στο 6,59 και το 2014 στο 3,3%. Η κατάρρευση εξηγείται λόγω:

• Του τρόπου δημιουργίας και λειτουργίας της «εθνικής» αστικής τάξης.
• Την ανυπαρξία βιομηχανικής πολιτικής. Το Υπουργείο Βιομηχανίας, υποβαθμίστηκε σε Γενική Γραμματεία, της οποίας σήμερα και αυτή που να υπάρχει στερείται περιεχομένου.
• Την ένταξη μας στην Ε.Ε. και στην ευρωζώνη (έλλειψη των αντίστοιχων νομισματικών πολιτικών μέσω του εθνικού νομίσματος).
• Τις συχνές μεταβολές του θεσμικού πλαισίου (αδειοδοτικό, φορολογικό, ασφαλιστικό δανειοδοτικό, χρηματοδοτικό κλπ).

Ο κύριος στόχος της ανασυγκρότησης θα επικεντρωθεί στη διαμόρφωση των έξι παραγωγικών διακλαδωμένων οικονομικών υποσυνόλων ενός συνόλου, που θα αποτελούν και την αιχμή της αναπτυξιακής πολιτικής, σε συνδυασμό με μια σαφή και σύγχρονη κλαδική πολτική. Τα 6 αυτά παραγωγικά υποσύνολα είναι:

• Το αγροτοδιατροφικό.
• Την αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου.
• Το κατασκευαστικό.
• Τα νέα διακλαδωμένα υποσύνολα, της έντασης γνώσης και έρευνας όπως των περιβαλλοντικών τεχνολογιών, της πληροφορικής και μικροηλεκτρονικής, της βιοτεχνολογίας κλπ.
• Το ενεργειακό.
• Το τουριστικό

Τα ανωτέρω υποσύνολα είναι και μεταξύ τους αλληλοεξαρτώμενα (πχ. το ενεργειακό επηρεάζει άμεσα τη βιομηχανία και το κατασκευαστικό). Η έρευνα η τεχνολογία, η πληροφορική και η καινοτομία αφορά όλα τα διακλαδωμένα υποσύνολα. Επίσης, η ανάπτυξη ορισμένων απ’ αυτών όπως π.χ. το τουριστικό, μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά και σε άλλα όπως π.χ. στις κατασκευές και το αγροτοδιατροφικό κλπ.
Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ), μετρά το σύνολο των αγαθών που παράγεται μέσα στην χώρα στην διάρκεια ενός έτους. Το ΑΕΠ το διακρίνουμε σε προϊόν του:

• α) πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία κλπ.),
• β) δευτερογενή τομέα (βιοτεχνία, βιομηχανία) και
• γ) τριτογενή τομέα (υπηρεσίες).

Η εξέλιξη του ΑΕΠ κατά τομέα παραγωγής αποτυπώνεται στον επόμενο πίνακα:

Πίνκας 1- Η εξέλιξη κατά Τομέα Συμμετοχής στο ΑΕΠ (%)
Τομέας του ΑΕΠ	1980	1990	2000	2005	2009	2010	2014
Πρωτογενής	25,00	10,50	6,59	4,81	3,14	3,26	3,30
Δυτερογενής	25,30	26,50	20,95	19,15	17,79	17,90	12,00
Τριτογενής	49,70	63,00	72,46	76,04	79,07	78,84	84,70
Σύνολο	100,00	100,00	100,00	100,00	100,00	100,00	100,00
Το 2000 απο το ποσοστό 20,95%το του Δευτερογενή Τομέα το 6,21% αποτελούσαν οι κατασκευές. Το 2005 απο το 20,95% το 6,88% αποτελούσαν οι κατασκευές

Βασικό χαρακτηριστικότης ελληνικής βιομηχανίας είναιτο πολύ μικρό μέγεθος των παραγωγικών μονάδων του κλάδου. Συγκεκριμένα, Κατά το έτος 2016 δραστηριοποιήθηκαν στην Ελλάδα συνολικά 793.946 επιχειρήσεις στους τομείς της βιομηχανίας, των κατασκευών, του εμπορίου και των υπηρεσιών (πλην των προσωπικών υπηρεσιών). Οι κλάδοι με το μεγαλύτερο πλήθος επιχειρήσεων ήταν:

Κλαδικές εξειδικεύσεις στην ελληνική βιομηχανία.

Οι πέντε σημαντικότεροι κλάδοι της ελληνικής βιομηχανίας σύμφωνα με τα βασικά τους μεγέθη (το 2010) παρουσιάζονται στον Πιν.3 που ακολουθεί.

Πίνακας 3: Οι πέντε σημαντικότεροι κλάδοι της βιομηχανίας
Αριθμός επιχειρήσεων (83.565 επιχειρήσεων)	ΕΤΟΣ-2010	Αριθμός εργαζομένων (400.943 σύνολο)
Μεταποίηση	100%
Τρόφιμα	18,90%	Τρόφιμα	20,30%
Μεταλλικά προϊόντα	15,10%	Μεταλλικά προϊόντα	11,90%
Είδη ένδυσης	13,00%	Είδη ένδυσης	7,40%
Επιπλα	8,70%	Προϊόντα από μη μεταλλικά   ορτκτά	6,70%
Προϊόντα ξύλου	7,70%	Επιπλα	5,20%
Από Μελέτη ΙΟΒΕ: Βιομηχανία Τροφίμων και Ποτών, 2013		Στοιχεία Eurostat, SBS , 2010

Παρατηρείται ότι ο σημαντικότερος κλάδος ως προς τη συμμετοχή του στα τρία από τα τέσσερα βασικά μεγέθη (Αριθμός επιχειρήσεων, ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και αριθμός εργαζομένων) είναι ο κλάδος των τροφίμων, με σημαντική διαφορά από τους κλάδους που ακολουθούν.

Τα δεδομένα

Η ύπαρξη πρώτων υλών και πλουτοπαραγωγικών πηγών:

• Η Ελλάδα διαθέτει πρώτες ύλες και πλουτοπαραγωγικές πηγές: Ο αγροτικός τομέας και ο ορυκτός πλούτος μπορούν να δώσουν πρώτες ύλες στη βιομηχανία-μεταποίηση και ώθηση στην ανάπτυξη. Η Ελλάδα διαθέτει τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα:
• ενός πλούσιου σε χλωρίδα και πανίδα, διαφοροποιημένου γεωμορφολογικά χώρου και
• ενός ήπιου κλίματος που ευνοεί την παραγωγή μιας μεγάλης ποικιλίας και υψηλής ποιότητας αγροτικών προϊόντων.
• Η Ελλάδα διαθέτει πλούσιο επιστημονικό δυναμικό σχετικά νεαρής ηλικίας:
• Τα Ελληνικά πανεπιστήμια και τα τεχνολογικά ιδρύματα παράγουν εξειδικευμένους τεχνολόγους και επιστήμονες που καλύπτουν όλους σχεδόν τους παραγωγικούς κλάδους. Το δυναμικό αυτό, όμως αναγκάζεται να αναζητήσει δουλειά και προκοπή σε άλλες χώρες.
• Βιομηχανική κληρονομιά-παράδοση. Ολόκληροι βιομηχανικοί κλάδοι συρρικνώθηκαν ή εξαφανίστηκαν και βιομηχανικές εγκαταστάσεις εγκαταλείπονται και σαπίζουν. Εχουν καταγραφεί 1.000 περιπτώσεις κτιριακών εγκαταστάσεων που «σαπίζουν» στην κυριολεξία. Πολλές απ' αυτές τις μονάδες έχουν στρατηγική σημασία για την τοπική οικονομία. Το ξεκαθάρισμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος είναι βασική προϋπόθεση για τη μεταβίβαση υποδομών, είτε σε ιδιώτες είτε σε συνεταιρισμούς. Εξακολουθεί όμως, να υπάρχει ζωντανή η βιομηχανική κληρονομιά σε ανθρώπους και κτιριακή υποδομή η οποία δεν έχει απαξιωθεί και μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί για βιομηχανική παραγωγή αλλά και άλλες σχετικές με τις ανάγκες της βιομηχανίας λειτουργίες.Αυτή η πολύτιμη παράδοση αποτελεί ζωτικό υλικό για τη σύσταση σύγχρονων εναλλακτικών παραγωγικών μοντέλων, αποτελεί δηλαδή κρίσιμο συγκριτικό πλεονέκτημα του τόπου που είναι εφικτό να μετατραπεί σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημαγια την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας.
• Η ταυτότητα της Ελληνικής βιομηχανίας: Οι συνθήκες στη χώρα μας δεν ταυτίζονται με τις συνθήκες στην βιομηχανική Δύση. Η χώρα μας, λόγω της απουσίας μιας βιομηχανικής ολοκλήρωσης, έχει μεγαλύτερες πρακτικές δυνατότητες, από τις αναπτυγμένες βιομηχανικά χώρες, να αναπτύξει βιομηχανία τεχνολογικής αιχμής με μικρές και ευέλικτες παραγωγικές μονάδες που θα εκμεταλλευτούν τα κενά και τις αδυναμίες του μαζικού μοντέλου παραγωγής. Εκτός από τις πολύ μεγάλες βιομηχανίες εντάσεως εργασίας (π.χ. κλωστοϋφαντουργία, χημική βιομηχανία κλπ) το είδος «βιομηχανικός εργάτης» σπανίζει και οι εργαζόμενοι δεν είναι βιομηχανικοί εργάτες με τη «φορντική έννοια» του όρου αλλά μάστοροι και τεχνίτες με σημαντική εμπειρία και πλύτιμη τεχνογνωσία. Η κουλτούρα της συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι πολύ χαμηλή. Οι παραγωγικές μονάδες χαρακτηρίζονται από έλλειψη καθετοποίησης με αποτέλεσμα πολύ χαμηλό ποσοστό εγχώριας Προστιθέμενης Αξίας (λειτουργία μόνο στα αρχικά ή μόνο στα τελικά στάδια της παραγωγής του τελικού προϊόντος).

Τεχνολογίες Πληροφοριών και Επικοινωνίας (Τ.Π.Ε.)

O κλάδος της πληροφορικής διακλαδίζεται σχεδόν με όλους κλάδους της οικονομίας, αλλά και της δημόσιας διοίκησης. Αποτελεί κεφαλαιώδους σημασίας η ανάπτυξη του.
Τα υπέρ του κλάδου

Εξειδικευμένο Ανθρώπινο Δυναμικό: Η Ελλάδα και οι Έλληνες μηχανικοί κατατάσσονται σύμφωνα με τον Economist,στις πρώτες 20 θέσεις σε επίπεδο ανθρώπινου δυναμικού στον κλάδο των ΤΠΕ παγκοσμίως και πρωτεύουν στο ITUICTdevelopmentindex. Πάνω από το 70% των Ελλήνων μιλάει αγγλικά.

Υποδομές ΤΠΕ: Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να καλύψει όλων των ειδών τις ανάγκες σε τεχνολογικές υποδομές και εγκαταστάσεις που απαιτούνται για μία μεγάλη επένδυση στον κλάδο των ΤΠΕ συμπεριλαμβανομένου και του τομέα των τηλεπικοινωνιών (σταθερή και κινητή βάσεις δεδομένων).

Ερευνα και Εκπαίδευση: Η Ελλάδα διαθέτει ένα εκτενές δίκτυο Επιστημονικών και Τεχνολογικών Πάρκων, καθώς επισης και αξιόλογα Κέντρα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ τα τελευταία χρόνια η χώρα έχει σημειώσει σημαντική ανάπτυξη σε νέες τεχνολογικές συστάδες επιχειρήσεων, καθώς και σε τεχνολογικές θερμοκοιτίδες και επιταταχυντές.

Ευνοϊκή γεωγραφική θέση: Η Ελλάδα είναι η Ευρωπαϊκή χώρα που διαθέτει την καλύτερη πρόσβαση σε σημαντικούς παραγωγούς ΤΠΕ Ανατολικών χωρών, όπως της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Κορέας. Αυτή η ευνοϊκή γεωγραφική θέση σε συνδυασμό με τις αξιόλογες υποδομές μεταφορών και το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, καθιστούν την Ελλάδα ιδανική χώρα για την δημιουργία εγκαταστάσεων συναρμολόγησης προϊόντων και συσκευών στον κλάδο των ΤΠΕ.

Ο στόχος: Η Ελλάδα διαθέτει το επιστημονικό δυναμικό αλλά και τα αντίστοιχα πανεπιστήμια. Κατά συνέπεια στόχο αποτελεί η επικέντρωση στους παρακάτω οκτώ κρίσιµους τεχνολογικούς τοµείς:

• Υγεία & Βιοτεχνολογία
• Τεχνολογίες Τροφίµων
• Πληροφορική & Επικοινωνίες
• Νανοτεχνολογία
• Υλικά & Διεργασίες
• Τεχνολογίες Ενέργειας
• Περιβάλλοντικές Τεχνολογίες
• Τεχνολογίες Μεταφορών

Τα πρώτα άμεσα μέτρα

1) Μείωση του συντελεστή φορολογίας απο 29% στο 20%, στις επιχειρήσεις των 6 παραγωγικών υποσυνόλων. Τα κριτήρια της μείωσης αθροιστικά:

α) Ποσοστιαία αύξηση του προσωπικού (πλήρη απασχόληση), αναλόγως του αριθμού των απασχολούμενων:

1) για τις επιχειρήσεις απο 0-9 άτομα αύξηση 10% ήτοι 1 εργαζόμενος

2) για τις επιχειρήσεις απο 10-19 άτομα αύξηση 15% ήτοι απο1 έως 3 εργαζόμενοι

3) για τις επιχειρήσεις απο 20-49 άτομα αύξηση 15% ήτοι απο 3 έως 8 εργαζόμενοι

4) για τις επιχειρήσεις απο 50-249 άτομα αύξηση 15% ήτοι απο 8 έως 38 εργαζόμενοι

5) για τις επιχειρήσεις άνω των 250 άτομα αύξηση 15% ανάλογα τα απασχολούμενα άτομα

β) Εισαγωγή νέας τεχνολογίας και εκσυγχρονισμού της επιχείρησης

γ) Στο πρωτογενή τομέα γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία κλπ, η μείωση της φορολογίας θα επέλθει με την δημιουργία συνεταιρισμών νέου τύπου ή την μετατροπή των ήδη υπαρχόντων και μετά απο τον έλεγχο των ισολογισμών τους, απο φοροτέχνες Α-τάξης, μέλη του οικονομικού επιμελητηρίου (ΟΕΕ). Επίσης ο ίδιος συντελεστής θα ισχύσει για τις περιπτώσεις της ανακαίνισης των εγκατελειμμένων κτιρίων.

δ) Οι επιχειρήσεις παραγωγής πρώτων υλών όταν οι πωλήσεις τους απευθύνονται στο εσωτερικό της χώρας, για περαιτέρω επεξεργασία.

ε) Συμμόρφωση στις διατάξεις της φορολογικής και εργατικής νομοθεσίας.

3η Βασική αρχή: Η εκλεγμένη Ελληνική κυβέρνηση να υπαγάγει άμεσα στο υπουργείο οικονομικών την ΑΑΔΕ. Αντισυνταγματική η ίδρυση της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ). Σωρεία παραβιάσεων συνταγματικών διατάξεων: Θα ήταν εγκληματική παράλειψη αν δεν μνημονεύμαμε το θέμα της εθνικής κυριαρχίας και στα δημόσια έσοδα. Τα μνημόνια που ψήφισαν ο σύριζα, νέα δημοκρατία και οι συνοδοιπόροι τους περιείχε και την εκχώρηση των δημοσίων εσόδων για 99 χρόνια. Η ΑΑΔΕ έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες: Τον προσδιορισμό, τη βεβαίωση και την είσπραξη των φορολογικών και τελωνειακών εσόδων, καθώς και την είσπραξη λοιπών δημοσίων εσόδων την παρακολούθηση και τον έλεγχο της πορείας της βεβαίωσης και της είσπραξης των δημοσίων εσόδων και της εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας για την είσπραξη δημοσίων εσόδων,.... Η ΑΑΔΕ δεν υπόκειται πλέον σε οποιασδήποτε μορφής εποπτεία ή έλεγχο από την κυβέρνηση αλλά ασκεί πλήρεις αρμοδιότητες και υπερεξουσίες σε όλον τον φοροελεγκτικό και φοροεισπρακτικό μηχανισμό της χώρας. Ουσιαστικά ο Διοικητής της ΑΑΔΕ δρά, ως υπερυπουργός Οικονομικών, καθώς βάσει του ιδρυτικού νόμου της ΑΑΔΕ (του ν. 4389/2016) έχει πλέον αρμοδιότητες που καλύπτουν όλον τον φοροελεγκτικό και φοροεισπρακτικό μηχανισμό του κράτους.

Όπως προειπώθηκε ζητούμενο είναι η συλλογή των φόρων. Ας δούμε μερικές πλευρές που σήμερα, οι κρατούντες δεν «έχουν προνοήσει».

Μια τυχόν μείωση του φόρου εισοδήματος αντισταθμίζεται με:

A) Την «αριστερή» εποχή του σύριζα, στις αρχές του 2015, με υφυπουργό οικονομικών την κα Βαλαβάνη, ίσχυαν δυο ενδιαφέροντα σημεία στην φορολογία.

1ο) Στο ν.4321/2014 (ΦΕΚ Α’ 32/21-3-2015) «ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας» ως γνωστόν περιλαμβάνονται διατάξεις για τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών στη Φορολογική Διοίκηση, η οποία αποκαλείται πλέον ως η ρύθμιση των 100 δόσεων.

2ο ) Η υποχρέωση παρακράτησης φόρου στο εισόδημα από δικαιώματα προβλέπεται από τις διατάξεις του Κεφαλαίου Β, του τέταρτου μέρους του ν. 4172/2013(Κ.Φ.Ε.). Από τη συνδυαστική μελέτη και ερμηνεία των διατάξεων αυτών προκύπτουν τα εξής:

α) Οι πληρωμές για δικαιώματα που προκύπτουν στην ημεδαπή υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου 20%.

β) Υπόχρεοι σε παρακράτηση είναι, εφόσον έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην ημεδαπή: i) τα νομικά πρόσωπα, ii) οι νομικές οντότητες, iii) τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και iv) οι φορείς της γενικής κυβέρνησης. Επίσης υπόχρεος σε παρακράτηση είναι και κάθε φορολογούμενος που έχει τη φορολογική του κατοικία στην αλλοδαπή αλλά δραστηριοποιείται στην Ελλάδα μέσω μόνιμης εγκατάστασης. Επομένως, παρακράτηση φόρου διενεργείται μόνο στις εξής περιπτώσεις:

i. Στα δικαιώματα που καταβάλλονται σε ημεδαπά φυσικά πρόσωπα. ii. Στα δικαιώματα που καταβάλλονται σε αλλοδαπά φυσικά πρόσωπα. iii. Στα δικαιώματα που καταβάλλονται στα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα και στις αλλοδαπές νομικές οντότητες που δεν δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα μέσω μόνιμης εγκατάστασης.

γ) Για πληρωμές δικαιωμάτων σε συνδεδεμένες επιχειρήσεις.

Tο 2016, η χώρα μας πλήρωσε για εισαγωγή υπηρεσιών 9,7 δισ. ευρώ. Εάν πολλαπλασιάσουμε τα 9,7 δις. επί 20%= 1,94 δισ. ευρώ σε φόρους.

Β) Σύμφωνα με στοιχεία πρόσφατων μελετών, το μέγεθος της παραοικονομίας της Ελλάδας το 2015 υπολογίζεται ότι ανήλθε περίπου στο 22,4%του ΑΕΠ, κάτι το οποίο μεταφράζεται σε περίπου €40 δισ.

Γ) Την αναδρομική φορολόγηση των διαφυγόντων φόρων άνω των 100.000,00 ευρώ με την υποβολή δημοψηφίσματος, λόγω της πρόσφατης απόφασης του συμβουλίου της επικρατείας (παραγραφή στην πενταετία).

Βασικές προυποθέσεις και όροι για την εφαρμογή του Ν.Α.Φ.Α.Σ.

• Η αύξηση της ρευστότητας, των δημόσιων επενδύσεων καθώς και η πρόσβαση στο τραπεζικό δανεισμό αποτελούν το οξυγόνο της ανασυγκρότησης.
• Η επανασύσταση του υπουργείου βιομηχανίας θεωρείται αναγκαία, με κύριο περιεχόμενο αυτό της ανασυγκρότησης και επεξεργασίας και ιεράρχησης των υπαρχουσών προτάσεων και μελετών.
• Δραστική μείωση των συντελεστών φορολόγησης στην μεταποίηση. Η μείωση των φορολογικών εσόδων, θα αντισταθμιστεί απο την αύξηση των φορολογικών εσόδων απο την απασχόληση, την παραγωγή και την κατανάλωση.

Συντελεστές ΦΠΑ 10%-20%: Στον ΦΠΑ προτείνεται ενιαίος κύριος συντελεστής 20% χαμηλός συντελεστής 10%, κατ’ εξαίρεση 6,5% και κατάργηση του ενδιάμεσου 13%. Για τον συντελεστή του 24% προτείνεται η μείωσή του στο 20%, ενώ οι κατηγορίες με συντελεστή 13% μεταφέρονται στο 10%. Επίσης, θα πρέπει να συνεχίσουν να απαλλάσσονται από την επιβολή ΦΠΑ (μηδενικός ΦΠΑ), αγαθά και υπηρεσίες όπως προβλέπονται στο άρθρο 22 του Ν.2859/2000, όπως ισχύει σήμερα και να εξετασθεί η απαλλαγή από ΦΠΑ αγαθών-υπηρεσιών κοινωνικού σκοπού (περιπτώσεις με συντελεστές κάτω του 6,5%).

Τέλος, επιβάλλεται να ισχύσει ο μειωμένος συντελεστής κατά 30% για τις νησιωτικές και απομακρυσμένες περιοχές.

• Οι βασικές επιλογές του πολιτικού προσωπικού των τελευταίων τουλάχιστον 60 ετών κρίνονται τουλάχιστον λανθασμένες και εγκληματικές. Εαν δε ανατρέξουμε και στα προηγούμενα χρόνια, οι πέντε πτωχεύσεις μαζί με την σημερινή το αποδεικνύουν. Τα νέα καθήκοντα απαιτούν νέο πολιτικό προσωπικό ικανό να εμπνεύσει, να καθοδηγήσει και να οδηγήσει τον δημόσιο τομέα στην εκπλήρωση του επιτελικού του έργου, αυτό της ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας.
• Στόχος του παραπάνω κειμένου αποτελεί να «αγγίξει» όσο το δυνατό ευρύτερο φάσμα του πολιτικού χώρου της χώρας μας. Απευθύνετε σε έντιμους πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου.

Κανένας πολίτης δεν εξαιρείται από την τιμίαν υποχρέωσιν του να συνεισφέρῃ κατά την δύναμιν και τα πλούτη του τα εις δημοσίας ανάγκας δοσίματα (Ρήγας Φεραίος).

*Για την σύνταξη του παραπάνω κειμένου εκτός απο τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος, έγινε επιλογή θέσεων και προτάσεων απο τις παρακάτω πηγές:

• capital.gr
• taxheaven.gr
• iskra 30/04/2018, Δ. Σπάθας δικηγόρος
• Τομέας Βιομηχανίας-ΣΥΡΙΖΑ
• Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας

Διαβάστε: Το πρώτο μέρος (ΕΔΩ) - Το δεύτερο μέρος (ΕΔΩ) - Το τρίτο μέρος (ΕΔΩ)

Πηγή: sxedio-b.gr