Έλενα Χαντζή
Πού να στρέψω το βλέμμα; Τι να πρωτοδώ;
Την άθλια καθημερινότητά μας; Τα ξεγραμμένα όνειρα; Σε κάθε γωνιά της πόλης που ζω, αντικρίζω εικόνες θλίψης. Άστεγοι άνθρωποι που κοιμούνται σε παγκάκια, με κουρελιασμένες βρώμικες κουβέρτες ή ένα σκισμένο παλιό παλτό για σκέπασμα. Άπλυτοι, ρακένδυτοι, με βλέμμα εγκατάλειψης και απόγνωσης, βουτηγμένοι μέσα στην ανυπαρξία, σωματικά και ψυχικά άρρωστοι!
Άστεγοι που όμως έχουν περίσσευμα ψυχής! Είναι οι άνθρωποι που θα τους δεις κάποια στιγμή να μοιράζονται το λιγοστό φαγητό τους με έναν τετράποδο φίλο (άστεγο κι αυτό ) Είναι αυτοί που θα μοιραστούν το μικρό παγκάκι, το παλιό τους παλτό η τον υπνόσακο τους με κάποιο αδέσποτο!
Το αδέσποτο που θα δεις να κοιμάται κουλουριασμένο με μόνη ανταμοιβή ένα χάδι!
Άστεγοι και οι δύο που ένωσαν τις άτυχες ζωές τους Και γύρω τους αδιαφορία! Όλοι τρεχάτοι να προλάβουν κάτι! Αυτό το κάτι που μας γεμίζει άγχος! Αυτό το κάτι που δεν μπορεί να περιμένει ούτε δυο λεπτά! Μια μάτια σε όλο αυτό το σκηνικό χρειάζεται μόνο! Μια μάτια για να καταλάβεις το μάθημα ζωής που μπορείς να πάρεις από τις σχέσεις ανθρώπων και ζώων! Σχέσης στοργής και αγάπης μεταξύ τους! Ανθρώπων αστέγων και αδέσποτων!
Μια έκκληση...
Μην προσπερνάτε τον πόνο, αποστρέφοντας το βλέμμα.
Μην εξοικειώνεστε με την εικόνα της εξαθλίωσης και της εγκατάλειψης.
Μην αδιαφορείτε.
Άστεγοι και αδέσποτοι υπάρχουν παντού, σχεδόν σε κάθε γωνιά.Η προσφορά και η αλληλεγγύη επιβάλετε στην εποχή μας, Στην Ελλάδα της κρίσης, της ανέχειας, της φτώχειας μόνο αν είμαστε ενωμένοι θα επιβιώσουμε. Ο καθένας μας ότι μπορεί... το κουλούρι περνώντας από το φούρνο της γειτονιάς, το παλιό παλτό που δεν μας χρειάζεται, η παλιά τριμμένη κουβέρτα που μας είναι άχρηστη, ένα μπολ νερό για το αδέσποτα της γειτονιάς και μερικά αποφάγια, ενα χάδι, μια καλή κουβέντα! Το μυστικό της επιβίωσης είναι ένα και είναι απλό!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Πού να στρέψω το βλέμμα; Τι να πρωτοδώ;
Την άθλια καθημερινότητά μας; Τα ξεγραμμένα όνειρα; Σε κάθε γωνιά της πόλης που ζω, αντικρίζω εικόνες θλίψης. Άστεγοι άνθρωποι που κοιμούνται σε παγκάκια, με κουρελιασμένες βρώμικες κουβέρτες ή ένα σκισμένο παλιό παλτό για σκέπασμα. Άπλυτοι, ρακένδυτοι, με βλέμμα εγκατάλειψης και απόγνωσης, βουτηγμένοι μέσα στην ανυπαρξία, σωματικά και ψυχικά άρρωστοι!
Άστεγοι που όμως έχουν περίσσευμα ψυχής! Είναι οι άνθρωποι που θα τους δεις κάποια στιγμή να μοιράζονται το λιγοστό φαγητό τους με έναν τετράποδο φίλο (άστεγο κι αυτό ) Είναι αυτοί που θα μοιραστούν το μικρό παγκάκι, το παλιό τους παλτό η τον υπνόσακο τους με κάποιο αδέσποτο!
Το αδέσποτο που θα δεις να κοιμάται κουλουριασμένο με μόνη ανταμοιβή ένα χάδι!
Άστεγοι και οι δύο που ένωσαν τις άτυχες ζωές τους Και γύρω τους αδιαφορία! Όλοι τρεχάτοι να προλάβουν κάτι! Αυτό το κάτι που μας γεμίζει άγχος! Αυτό το κάτι που δεν μπορεί να περιμένει ούτε δυο λεπτά! Μια μάτια σε όλο αυτό το σκηνικό χρειάζεται μόνο! Μια μάτια για να καταλάβεις το μάθημα ζωής που μπορείς να πάρεις από τις σχέσεις ανθρώπων και ζώων! Σχέσης στοργής και αγάπης μεταξύ τους! Ανθρώπων αστέγων και αδέσποτων!
Μια έκκληση...
Μην προσπερνάτε τον πόνο, αποστρέφοντας το βλέμμα.
Μην εξοικειώνεστε με την εικόνα της εξαθλίωσης και της εγκατάλειψης.
Μην αδιαφορείτε.
Άστεγοι και αδέσποτοι υπάρχουν παντού, σχεδόν σε κάθε γωνιά.Η προσφορά και η αλληλεγγύη επιβάλετε στην εποχή μας, Στην Ελλάδα της κρίσης, της ανέχειας, της φτώχειας μόνο αν είμαστε ενωμένοι θα επιβιώσουμε. Ο καθένας μας ότι μπορεί... το κουλούρι περνώντας από το φούρνο της γειτονιάς, το παλιό παλτό που δεν μας χρειάζεται, η παλιά τριμμένη κουβέρτα που μας είναι άχρηστη, ένα μπολ νερό για το αδέσποτα της γειτονιάς και μερικά αποφάγια, ενα χάδι, μια καλή κουβέντα! Το μυστικό της επιβίωσης είναι ένα και είναι απλό!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
