ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ
Λιβύη. Οι αρχαίοι έτσι ονόμαζαν την Αφρική. Για την ακρίβεια, την Αφρική δυτικώς του Νείλου. Μετά, οι νέοι την ξέχασαν και κάποιοι αναθυμούνταν το «πηγαινέλα» των μεραρχιών ενός άχρηστου Ρίτσι, που ο Ρόμελ τον πήγαινε καροτσάκι στα γκρεμνά της Μαρμαρικής. Μετά, ήρθε το πετρέλαιο, λίγο, αλλά καλής ποιότητας και πάνω στην κοιλιά της Μεσογείου. Από Μαρόκο στην Αίγυπτο, η Λιβύη ήταν η μόνη χώρα με πετρέλαιο. Και αρκετά αραιοκατοικημένη, ώστε να θέλουν, ξέρετε ποιοι, οι σωτήρες του πλανήτη να γεμίσουν τις ερήμους της με φωτοβολταϊκά.