Το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι θεωρείται το καλύτερο του κόσμου.Παλιό γαλλικό βασιλικό ανάκτορο στο Παρίσι και σήμερα το μεγαλύτερο και από τα πλουσιότερα μουσεία του κόσμου. Το απέραντο, επιβλητικό κτιριακό του συγκρότημα, χτισμένο στη δεξιά όχθη του Σηκουάνα,(στάση του μετρό Palais Royal-Mysee du Louvre) καλύπτει έκταση 198 στρεμμάτων.
Κατασκευάστηκε γύρω στο 1200 ως φρούριο. Το 13ο αι. ο βασιλιάς Φίλιππος Αύγουστος το οχύρωσε και την οικογένειά του με φρουρά, ενώ ο ίδιος έλειπε στις σταυροφορίες. Ο Κάρολος Ε΄ έκανε το Λούβρο κατοικία και ο Φραγκίσκος ο Α΄ γκρέμισε τον πύργο και έχτισε στη θέση του ανάκτορα ρυθμού Αναγέννησης. Στην εποχή της Αικατερίνης των Μεδίκων και του Ερρίκου του Δ΄, μεγάλη στοά ένωσε το Λούβρο με το ανάκτορο του Κεραμικού.
Ο Λουδοβίκος ΙΓ΄ έχτισε τον πύργο του Ρολογιού και το βόρειο τμήμα της δυτικής πτέρυγας. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ έχτισε την ανατολική στοά, βελτίωσε και διακόσμησε πολλά σημεία του Λούβρου. Ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ το 1678 εγκαταστάθηκε στο ανάκτορο των Βερσαλλιών, για να στεγάσει στο Λούβρο την Ακαδημία και διάφορα βασιλικά ιδρύματα. Στις 27 Ιουλίου 1793, το Λούβρο έγινε “μουσείο της Δημοκρατίας”, που αργότερα μετονομάστηκε σε “Γαλλικό μουσείο”. Πυρήνα του μουσείου αποτέλεσαν οι συλλογές του στέμματος, που συγκεντρώθηκαν κυρίως από το Φραγκίσκο τον Α΄.
Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ είχε συλλογή με περισσότερους από 2.000 πίνακες. Ο Ναπολέοντας ο Α΄ πλούτισε το μουσείο με έργα σπάνιας τέχνης, λάφυρα χωρών που κατακτούσε.
Οι θησαυροί του Λούβρου συγκεντρωμένοι κατά τη διάρκεια 400 χρόνων, είναι τοποθετημένοι σε έξι τμήματα:
1) ελληνικών, ρωμαϊκών και χριστιανικών αρχαιοτήτων,
2) αιγυπτιακών αρχαιοτήτων,
3) ανατολικών αρχαιοτήτων,
4) μεσαιωνικής, αναγεννησιακής και σύγχρονης γλυπτικής,
5) ζωγραφικής και
6) σχεδίων και καλλιτεχνικών αντικειμένων. Η τέχνη στο Λούβρο αντιπροσωπεύεται με αριστουργήματα, όπως: Η Αφροδίτη της Μήλου, η Νίκη της Σαμοθράκης, η Τζοκόντα ή Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, οι Σκλάβοι του Μιχαήλ Άγγελου, έργα του Ραφαήλ, του Μποτιτσέλι, του Θεοτοκόπουλου, του Τιτσιάνο κ.ά. Στο Λούβρο λειτουργεί σχολή αρχαιολογίας και βιβλιοθήκη με 80.000 τόμους αρχαιολογίας και ιστορίας της τέχνης.
Θα δειτε πολυ κοσμο συγκεντρωμενο σε 2 εκθεματα.
Στην Αφροδίτη της Μήλου,και στην Νίκη της Σαμοθράκης.
Πως βρεθηκανε στο παρισι τα 2 αυτα Ελληνικα αριστουργηματα του αρχαιου πολιτισμου?
Γιατι δεν τα ζηταμε πισω?
Η Αφροδίτη της Μήλου
Στις 8 Απριλίου
του 1820, στην περιοχή της Αρχαίας Πόλης, ένας γεωργός, ο Γεώργιος
Κεντρωτάς, ενώ έσκαβε στο χωράφι του ανακάλυψε ένα άνοιγμα από πέτρες.
Μέσα σε αυτό το άνοιγμα βρήκε και ένα κομμάτι της Αφροδίτης της Μήλου
και κάποια άλλα αγάλματα. Εκείνο ακριβώς τον καιρό βρίσκεται στην Μήλο ο
Γάλλος αξιωματικός Βουτιέ, ο οποίος είδε το άγαλμα και το θαύμασε και
έτσι έπεισε τον γεωργό να βρει και το υπόλοιπο μισό του αγάλματος, όπως
και έγινε. Ο Βουτιέ κατάλαβε όμως αμέσως την αξία του αγάλματος και
επικοινώνησε με τον πρέσβη της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη. Ταυτόχρονα
ειδοποιεί και τον υποπρόξενο στην Μήλο για την διαπραγμάτευση του
αγάλματος. Αφού είδε το άγαλμα και ο Γάλλος Ντυμόν ντ Ουτβίλ, ο οποίος
επικοινώνησε με την πρεσβεία, στη συνέχεια αποστέλλεται και τρίτος
γραμματέας από την πρεσβεία για να πραγματοποιηθεί η αγορά του
αγάλματος. Το άγαλμα όμως είχε ήδη πουληθεί σε άτομα του τουρκικού
στόλου. Τελικά ύστερα από κάποιες διαδικασίες το άγαλμα καταλήγει στα
χέρια των Γάλλων και μεταφέρεται στην Γαλλία, στο Μουσείο του Λούβρου.
Στην Μήλο όμως μπορεί να δει κανείς ένα πιστό αντίγραφο του αγάλματος
φτιαγμένο από τα εργαστήρια του Λούβρου. Το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου έχει ύψος 2 μέτρα και βάρος 900 κιλά. Το άγαλμα αυτό παριστάνει την πανέμορφη θεά Αφροδίτη όπως την φαντάστηκε και την έφτιαξε ο άγνωστος μήλιος δημιουργός της γύρω στα 320 μ.Χ . Επίσης πιστεύεται ότι στο ένα χέρι της κρατούσε ένα μήλο και στο άλλο μια ασπίδα. Τα χέρια της όμως τα οποία είχαν βρεθεί πλάι της αποκομμένα, κατά τη μεταφορά χάθηκαν.
Η Νίκη της Σαμοθράκης του 190 π.Χ. περίπου βρέθηκε κοντά στο ιερό των Καβείρων το 1863 από τον Γάλλο πρόξενο Σαμπουαζώ και μεταφέρθηκε στο Λούβρο.
Ήταν αφιέρωμα του Δημητρίου του Πολιορκητή μετά την νίκη του στη Κύπρο και είχε τοποθετηθεί πάνω στη πλώρη ενός πλοίου με ανοιχτά φτερά σαλπίζοντας ορμητικά τη νίκη. Είναι φτιαγμένη από πάριο μάρμαρο και έχει ύψος 2,75 μ.
http://zouri1.wordpress.comAdvertisement
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου