Πράγματι χθες το βράδι φαίνεται πως πάρθηκαν κάποιες αποφάσεις που κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση από ότι μέχρι τώρα. Με λίγα λόγια η διάσωση των τραπεζών(όλων των χωρών που έχουν πρόβλημα;;) δείχνει πως περνάει απ'ευθείας στην ΕΚΤ(και τα σχήματα-Ταμεία που δοκιμάζει όπως τα EFSF,ESM), ενω για να χρηματοδοτηθούν αυτές οι διασώσεις δεν θα απαιτούνται λέγεται μνημόνια και μέτρα λιτότητας εναντίον των λαών. Αυτό από πρώτη ματιά δεν δείχνει να είναι αρνητικό. Οπως επίσης θετικό δείχνει το γεγονός ότι ουσιαστικά για πρώτη φορά αναγνωρίζεται έμμεσα οτι το κύριο πρόβλημα, ο πυρήνας της κρίσης βρίσκεται στις τράπεζες, δηλαδη τον πυλώνα του συστήματος και όχι σε ανοιχτοχέρηδες, τεμπέληδες, ανεπρόκοπους, μπαταξήδες κλπ. που ήθελαν συμμόρφωση.
Ομως υπάρχουν θολά σημεία που θα απαντηθούν στο άμεσο μέλλον και που τωρα μπορούμε να τα προδιαγράψουμε από το χαρακτήρα όλων όσων συμμετέχουν, των συμφερόντων που εκπροσωπούν και τη διάθεση που έχουν δείξει ως τώρα. Ενα βασικό ζήτημα είναι το που θα βρεθούν τα χρήματα των διασώσεων που θα είναι πολλές εκατοντάδες δίς. Οι χθεσινές αποφάσεις σίγουρα έχουν κάποιο παρασκήνιο και κάποιες δεσμεύσεις για το μέλλον στη βάση των οποίων έγιναν οι όποιες χθεσινές "υποχωρήσεις" που στο κάτω κάτω δεν μπορούσαν και να μη γίνουν αφού και η κατάσταση των ευρωπαικων τραπεζών είναι κυριολεκτικά άθλια, αλλά επι πλέον υπάρχει καθαρό πρόβλημα επιβίωσης της ευρωζώνης που απειλείται από τις ίδιες της τις αντιφάσεις και τα διαφορετικά εσωτερικά καπιταλιστικά συμφέροντα των μεγάλων ειδικά οικονομιών και χωρών(γιατί στους μικρούς δεν δίνει κανένας ιδιαίτερη σημασία ακόμη).
Αν λοιπόν πράγματι στη σκέψη των ηγετών Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας υπάρχει η έκδοση κάποιων ευρωομολόγων η οποία θα συνοδεύεται όμως απο μια απαραίτητη "ενοποίηση" όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, όπου τα κράτη και τυπικά πια θα μετατραπούν πολύ γρήγορα σε νομούς που θα ακολουθούν τις πολιτικές που θα εκπέμπονται από τα διευθυντήρια, που θα θέλουν να σώσουν τα μονοπώλια και όχι φυσικά τους λαούς, τότε δεν ξέρω ποσοι έχουν το δικαίωμα να μιλούν για θετικές εξελίξεις. Ειναι πάντως κατα την ταπεινή μας γνωμη αδύνατον, η λεγόμενη τραπεζική ενοποίηση να μην έχει πίσω της και μια ουρά από άλλες "απαραίτητες" ενοποιήσεις που θα κρύβουν μεσα τους και την ουσία της υπόθεσης και τις μακροχρόνιες επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς του μεγάλου ευρωπαικού κεφαλαίου.
Ενα άλλο ζήτημα που ενδιαφέρει την Ελλάδα είναι το ότι για τη δική μας ιδιαίτερη περίπτωση δεν έγινε καμία συζήτηση. Αυτό μάλλον σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θα συμπεριλαμβάνεται στα νεα δεδομένα, αλλά θα πρέπει να ακολουθήσει το δικό της Γολγοθά σηκώνοντας το σταυρό της δικού της προγράμματος που δεν θα αλλάξει όπως φαίνεται -ειδικά στην κεντρική του ιδέα- παρά μόνο σε λεπτομέρειες που έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν αντικειμενικά να εφαρμοστούν και δεν μπορούν πρακτικά να γίνουν αποδεκτές.
Με λίγα λόγια θα πούμε ότι σ'αυτή την αντιπαράθεση "Βορείων-Νοτίων" όπως την ονομάζουν για να κρύψουν την αλήθεια της κρίσης και τις επιδιώξεις που υπάρχουν πίσω της, οι λαοί δεν εκπροσωπούνται από κανέναν και δεν εκφράζουν άποψη. Οι λαοί δεν κάθησαν ούτε στο χθεσινό τραπέζι των διαπραγματευσεων και κανείς φυσικά δεν ασχολήθηκε με αυτό από τα ΜΜΕ και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης.
Ο "πόλεμος Βορείων-Νοτίων" είναι όπως είπαμε μια αντιπαράθεση που έχει να κανει με εσωτερικά καπιταλιστικά συμφέροντα των μεγάλων ευρωπαικών οικονομιων, που εκπροσωπούνται από τους δεξιούς εκπροσωπους Μέρκελ, Μόντι, Ραχόι, τον σοσιαλδημοκράτη Ολάντ(που φυσικά δεν είναι αριστερός σε καμιά περίπτωση), τον επίσης συντηρητικό Κάμερον κλπ. που ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την προστασία των συμφερόντων που εκπροσωπούν(και που τους βοήθησαν να εκλεγούν) που βεβαια δεν είναι τα λαικά συμφέροντα. Αν βεβαια κάποιοι έχουν ψυχολογική ανάγκη να νοιώσουν ότι το συμφέρον και η σωτηρία των τραπεζών ταυτίζεται έστω και λιγο με το συμφέρον των λαών ας το νομίζουν, αλλά ας μη διαφημίζουν και την άποψή τους γιατί εκτίθενται από την πραγματικότητα κι ας επιμένουν να μην το παραδέχονται.
Οι λαοί βρίσκονται ακριβως στην απέναντι πλευρά και πάντα στη θέση του θύματος, και γρήγορα θα φανεί και πάλι ότι στο βάθος όλων αυτών των διασκέψεων κορυφής, στα πίσω δωμάτια η πραγματική εξουσία σχεδιάζει την αποδόμηση των δικαιωμάτων που κερδήθηκαν τόσα χρόνια, τη μετατροπή της "δημοκρατίας" σε ένα λεκτικό μόνο σχήμα και μια αστεία καρικατούρα και το δυνάμωμα του κεντρου των αποφάσεων που πρεπει να είναι οι Βρυξέλλες και όχι τα τοπικά κοινοβούλια και οι δημοκρατικοί θεσμοί των ξεχωριστών χωρών-μελών.
Με λίγα λόγια οι λαοί και τα δικαιώματά τους ενοχλούν και πρεπει να σπρωχτούν όσο πιο γρήγορα γίνεται στην άκρη για να "ξανανοίξουν οι δουλειές". Οσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο το καλύτερο.
Θα το ξαναπούμε ότι τα συμφέροντα των λαών και τα συμφεροντα των μονοπωλίων και του καπιταλισμού που βρίσκεται σε βαθιά κρίση κινούνται επάνω σε μια μονή γραμμή προς αντ΄ιθετες κατευθύνσεις. Η μετωπική είναι αναπόφευκτη και τα δύσκολα ακόμη μπροστά ό,τι κι αν εύχεται κανείς.
Υ,Γ. Οι διευκρινίσεις που δίνονται το λενε καθαρά. Η συμφωνια θα μπορούσε να περιλάβει και την Ελλάδα αν η Ελλάδα τηρήσει στο ακέραιο τις δεσμεύσεις της, δηλαδή το μνημόνιο. Μεχρι κεραίας είπαν. Τη Δευτέρα έρχεται ο Τόμσεν. Καταλαβαίνει κανείς τι θα ζητήσει; Παει πουθενά το μυαλό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου