Του Θανάση Νικολαΐδη
ΑΦΗΣΕ τα σημάδια της στην ψυχή και το σώμα δημοκρατών η Χούντα, δημιούργησε και εκατομμύρια μεταπολιτευτικών αντιστασιακών. Κι έγινε συνήθεια και επιβαλλόμενος πολιτικός καθωσπρεπισμός να ξορκίζεις το κακό, που όμως δεν έβλαψε όλους το ίδιο. Και, βέβαια, ήθελε γνώση και ζύγιασμα πολύ να ξεχωρίσεις τους πραγματικούς απ’ τους ψεύτικους (αντιστασιακούς). «Ου πας ο λέγων μοι Κύριε…», αλλά οι πολλοί και κάλπικοι κέρδισαν τις εντυπώσεις, κέρδισαν και την ψήφο στη θολούρα της αναζήτησης.
ΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ πανεπιστημιακούς «μουγκούς» κι άλλους που απολύθηκαν. Κάποιους που έσπευσαν για τη «Συμβουλευτική» του Παπαδόπουλου (1970-73) και κάποιους που μαρτύρησαν στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και παρέμειναν άγνωστοι, χωρίς «ρευστοποιήσεις» και ανταλλάγματα. ΚΑΤΙ, λοιπόν, μας…δίδαξε η Χούντα και το νιώθουν χρέος τους και οι σημερινοί πανεπιστημιακοί. Να συνεχίσουν τον αγώνα «επί παντός του μαχητού». Προς το «φαίνεσθαι», αλλά και για…ομαλό πανεπιστημιακό βίο. Δεν είναι, βλέπεις, και τόσο εύκολο και ακίνδυνο να τραβάς τον δικό σου δρόμο της αλήθειας και με το χέρι στην καρδιά. Σε παρακολουθούν, από κάτω, χιλιάδες φοιτητές κι αλίμονο να μη
«διαβάσεις» τις προθέσεις τους. Θα’ ρθει η ώρα της συνεργασίας κι ίσως μείνεις εκτός νυμφώνος με μιαν αρνητική εισήγησή τους, αν δεν συνταιριάσεις, ευκαιριακά, το φρόνημά σου μ’ εκείνο της πλειοψηφίας τους. ΥΠΑΡΧΕΙ, λοιπόν, πανεπιστήμιο με τα ήθη και τις παραδόσεις των δασκάλων και των διοικητικών, ωστόσο, υπάρχει και λαϊκή απαίτηση για πανεπιστημιακό «δίκαιο». Με ανακάλυψη των πλαστογράφων και αποκατάσταση των αδικημένων. Καλούνται τα πανεπιστήμια για κατάθεση της αλήθειας κι είναι τόσο απλό. Οι πανεπιστημιακοί αρνούνται. Το Υπουργείο επιμένει κι αυτοί μετρούν τριγύρω…θαυμαστές. Για την «αντιστασιακή» τους δράση σε περίοδο δημοκρατίας. Ωστόσο, αν αυτό είναι δημοκρατία, τι απόμεινε για την ασυδοσία;
ΔΕΝ έχουν κάτι να χάσουν οι κύριοι και αυθαδιάζουν. Υπό άλλο καθεστώς, θα έσπευδαν για δεξιώσεις με τηβέννους και καπελάκια. Σήμερα διαγκωνίζονται για την πρωτιά σε ανυπακοή. Με δημοκρατία “made in Greece”, ασυδοσία “αλά Greek”.
ΑΦΗΣΕ τα σημάδια της στην ψυχή και το σώμα δημοκρατών η Χούντα, δημιούργησε και εκατομμύρια μεταπολιτευτικών αντιστασιακών. Κι έγινε συνήθεια και επιβαλλόμενος πολιτικός καθωσπρεπισμός να ξορκίζεις το κακό, που όμως δεν έβλαψε όλους το ίδιο. Και, βέβαια, ήθελε γνώση και ζύγιασμα πολύ να ξεχωρίσεις τους πραγματικούς απ’ τους ψεύτικους (αντιστασιακούς). «Ου πας ο λέγων μοι Κύριε…», αλλά οι πολλοί και κάλπικοι κέρδισαν τις εντυπώσεις, κέρδισαν και την ψήφο στη θολούρα της αναζήτησης.
ΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ πανεπιστημιακούς «μουγκούς» κι άλλους που απολύθηκαν. Κάποιους που έσπευσαν για τη «Συμβουλευτική» του Παπαδόπουλου (1970-73) και κάποιους που μαρτύρησαν στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και παρέμειναν άγνωστοι, χωρίς «ρευστοποιήσεις» και ανταλλάγματα. ΚΑΤΙ, λοιπόν, μας…δίδαξε η Χούντα και το νιώθουν χρέος τους και οι σημερινοί πανεπιστημιακοί. Να συνεχίσουν τον αγώνα «επί παντός του μαχητού». Προς το «φαίνεσθαι», αλλά και για…ομαλό πανεπιστημιακό βίο. Δεν είναι, βλέπεις, και τόσο εύκολο και ακίνδυνο να τραβάς τον δικό σου δρόμο της αλήθειας και με το χέρι στην καρδιά. Σε παρακολουθούν, από κάτω, χιλιάδες φοιτητές κι αλίμονο να μη
«διαβάσεις» τις προθέσεις τους. Θα’ ρθει η ώρα της συνεργασίας κι ίσως μείνεις εκτός νυμφώνος με μιαν αρνητική εισήγησή τους, αν δεν συνταιριάσεις, ευκαιριακά, το φρόνημά σου μ’ εκείνο της πλειοψηφίας τους. ΥΠΑΡΧΕΙ, λοιπόν, πανεπιστήμιο με τα ήθη και τις παραδόσεις των δασκάλων και των διοικητικών, ωστόσο, υπάρχει και λαϊκή απαίτηση για πανεπιστημιακό «δίκαιο». Με ανακάλυψη των πλαστογράφων και αποκατάσταση των αδικημένων. Καλούνται τα πανεπιστήμια για κατάθεση της αλήθειας κι είναι τόσο απλό. Οι πανεπιστημιακοί αρνούνται. Το Υπουργείο επιμένει κι αυτοί μετρούν τριγύρω…θαυμαστές. Για την «αντιστασιακή» τους δράση σε περίοδο δημοκρατίας. Ωστόσο, αν αυτό είναι δημοκρατία, τι απόμεινε για την ασυδοσία;
ΔΕΝ έχουν κάτι να χάσουν οι κύριοι και αυθαδιάζουν. Υπό άλλο καθεστώς, θα έσπευδαν για δεξιώσεις με τηβέννους και καπελάκια. Σήμερα διαγκωνίζονται για την πρωτιά σε ανυπακοή. Με δημοκρατία “made in Greece”, ασυδοσία “αλά Greek”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου