Δεν θα ησυχάσουν αν δεν τα καταστρέψουν όλα...

Το Der Spiegel πριν λίγες μέρες ανέφερε πως το ελληνικό κράτος έχασε τα τελευταία χρόνια περί τα 140 δισ. ευρώ από φόρους που δεν πλήρωσαν οι εφοπλιστές. Δηλαδή, αν οι ναυτιλιακές πλήρωναν φόρους επί των κερδών όπως πληρώνουν οι βιομηχανίες και το εμπόριο, θα είχαμε 140 δισ. περισσότερα; Αν το ελληνικό κράτος φορολογούσε τα κέρδη ανάλογα, πόσες από τις ναυτιλιακές ελληνικές εταιρείες θα επέλεγαν ελληνική σημαία για να φορολογηθούν στην Ελλάδα και δεν θα μετανάστευαν στο Λονδίνο π.χ. ή κάποια άλλη σημαία που η φορολογία είναι το ίδιο χαμηλή ή ακόμη χαμηλότερη;Μην ξεχνάμε πως για κάθε τρία ελληνόκτητα πλοία τα δυο έχουν ξένη σημαία και το ένα μόνο ελληνική. Αν η Ελλάδα φορολογούσε με υψηλότερους φόρους τις ναυτιλιακές το πιθανότερο είναι το ελληνικό κράτος θα έχανε τα 8 δισ. που εισέπραξε από φόρους στη δεκαετία και η ελληνική οικονομία θα είχε απωλέσει περί τα 140 δισ. προστιθέμενης αξίας και το ελληνικό ισοζύγιο περί τα 70 δισ. ευρώ καθώς και οι τράπεζες το αντίστοιχο αθροιστικό αποτέλεσμα… Το Spiegel αναμασούσε πληροφορίες παλαιότερου δημοσιεύματος του Bloomberg. Ο στόχος είναι προφανής εξαιτίας της κρίσης -να ασκηθεί πίεση στην ελληνική κυβέρνηση να φορολογήσει τη ναυτιλία προκειμένου να κερδίζει το Λονδίνο και άλλες χώρες με σημαίες ευκαιρίας… Οι κύκλοι αυτοί στη εγχώρια σκηνή βρίσκουν συνήγορους και διάφορες κρατικοδίαιτες «βδέλλες» που νομίζουν πως αν φορολογήσουν και τη ναυτιλία θα καταφέρουν να επιβιώσουν κατά τι ακόμη απομυζώντας μια οικονομία που έχει στεγνώσει.
Η συνεισφορά της ναυτιλίας
Η άποψη της στήλης είναι κατασταλαγμένη πως ο μοναδικός τρόπος να επωφεληθεί οικονομικά το κοινωνικό σύνολο είναι να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες να ανθίσουν τα ιδιοτελή συμφέροντα, εντός των ορίων μια ευνομούμενης πολιτείας. Η ελληνική ναυτιλία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τα προνόμια που απολαμβάνουν οι Έλληνες εφοπλιστές κάνουν τους ίδιους πλουσιότερους σε σχέση με τους διεθνείς ανταγωνιστές τους, αλλά συνεισφέρουν στην χώρα: φόρους, εισοδήματα και πολύτιμους κεφαλαιακούς πόρους. Είναι αλήθεια πως οι Έλληνες εφοπλιστές πληρώνουν ελάχιστους φόρους. Κάποιος (που εκ του αποτελέσματος και όχι των προθέσεων) ήθελε το καλό μας στο παρελθόν είχε νομοθετήσει οι ναυτιλιακές εταιρείες να πληρώνουν φόρους με το τονάζ και την παλαιότητα του πλοίου και να είναι αφορολόγητα τα κέρδη…
Με τον τρόπο αυτό πληρώνουν λίγους φόρους και έτσι έχουν κίνητρο να επιλέγουν την ελληνική σημαία παρά τα γραφειοκρατικά εμπόδια. Για να πάρει ένα πλοίο την ελληνική σημαία χρειάζονται μερικοί μήνες γραφειοκρατικής διαδικασίας, έναντι μερικών ημερών σε άλλες χώρες…
Η φορολογία που πληρώνουν οι ναυτιλιακές εταιρείες στην Ελλάδα είναι ανάλογη με αυτή που πληρώνουν σε άλλες χώρες που είναι ανταγωνίστριες.
Τα καράβια μοιάζουν με εργοστάσια με μόνη διαφορά πως έχουν προπέλες. Αν τους επιβάλεις υψηλότερους φόρους πολύ εύκολα με ένα τηλεφώνημα αλλάζουν έδρα και πληρώνουν αλλού τους λίγους φόρους τους… Κάποιοι μπολσεβίκοι του καναπέ νομίζουν πώς τα ελληνόκτητα πλοία βρίσκονται δεμένα στο Πειραιά και πως αν έρθουν στην εξουσία αρκεί ένας «φετφάς» για να γίνουν κρατική περιουσία και να δουλεύουν για το καλό το συνόλου φροντίζοντας το καλό του κόμματος. Τα περισσότερα των πλοίων αυτών δεν έχουν πιάσει ποτέ ελληνικό λιμάνι…
Μεγάλο ψέμα όμως είναι πως η ελληνική ναυτιλία δεν συνεισφέρει στην ελληνική οικονομία, παρά μόνο στις τσέπες των εφοπλιστών. Αλήθεια, τι συνεισφέρει η ελληνική ναυτιλία στην ελληνική οικονομία και κοινωνία; Σύμφωνα με έρευνα του ΙΟΒΕ…
Το 46,9% του πλεονάσματος του ισοζυγίου υπηρεσιών το 2011 προήλθε από καθαρές εισπράξεις του τομέα των μεταφορών.Η απασχόληση σε φορτηγά και δεξαμενόπλοια που καταγράφεται στο εργατικό δυναμικό της Ελλάδας σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ανήλθε το 2008 σε 17.018 ναυτικούς. Από αυτούς το 44% (7.527) ήταν Έλληνες.Συνυπολογίζοντας τις αλληλεπιδράσεις των κλάδων της ελληνικής οικονομίας, η συμβολή των θαλάσσιων μεταφορών πολλαπλασιάζεται.
Η τελική ζήτηση για θαλάσσιες μεταφορές δημιούργησε το 2009 άμεσα ή έμμεσα εγχώρια προστιθέμενη αξία 13,3 δισ. ευρώ περίπου το 6,1% του ΑΕΠ και έδωσε απασχόληση σε 192.000 άτομα, ενώ δημιούργησε φόρους για το κράτος ύψους 790 εκατ. ευρώ.
Η επιλογή που έχουμε δεν είναι έσοδα για το κράτος 790 εκατ. ευρώ ή π.χ. 7,9 δισ. ευρώ, ή έσοδα 79 δισ. που μπορεί να μας λείπουν… Η επιλογή που έχουμε είναι έσοδα 790 εκατ. ή λιγότερα μέχρι τίποτα;Το κράτος με 790 εκατ. ευρώ λιγότερα δεν πρόκειται να υποστεί κανένα πλήγμα χειρότερο από αυτό της χρεοκοπίας που έχει υποστεί. Αν όμως η ελληνόκτητη ναυτιλία αλλάξει σημαία, πόσα από τα 13,3 δισ. Ευρώ της προστιθέμενης αξίας που προσφέρει η ναυτιλία στην ελληνική κοινωνία θα χαθούν; Το 2009 εισέρρευσαν στην χώρα από δραστηριότητες στο χώρο των μεταφορών περί τα 14 δισ. ευρώ και εξέρευσαν περί τα 7 δισ. ευρώ. Τα μισά έμειναν στην ελληνική οικονομία. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο πόρο που εισρέει στην ελληνική οικονομία μετά τα έσοδα από την τουριστική οικονομία.
Το στοίχημα που θα πρέπει να βάλουμε, είναι πως τα 14 δισ. θα γίνουν 24 δισ. ευρώ και όχι πως θα μειωθούν.Επίσης θα πρέπει να προσπαθήσουμε πως τα 7 δισ. που έφυγαν από το κλάδο προς το εξωτερικό θα μειωθούν, με υπηρεσίες και προϊόντα που θα παράγονται στην Ελλάδα.
Η διαφορά μεταξύ εισροών εκροών μένει στην ελληνική οικονομία. Ο μέσος πολίτης ωφελείται από αυτές, είτε είναι ταμειακά διαθέσιμα ναυτιλιακών είτε καταθέσεις εφοπλιστών, κυρίως από την ενίσχυση της τραπεζικής ρευστότητας.Δηλαδή κάθε χρόνο οι τράπεζες έχουν 7 δισ. περισσότερα σε καταθέσεις με τις οποίες μπορούν να χρηματοδοτήσουν την οικονομία. 
Πρέπει να είναι πολύ αφελής κάποιος ή ανόητα ιδιοτελής για να πιστεύει πως ποντάροντας στον οικονομικό πατριωτισμό μπορεί να αποκομίσει περισσότερα οφέλη για την κοινωνία και έσοδα για το κράτος, εκβιάζοντας τους εφοπλιστές να πληρώσουν περισσότερους φόρους.
Η χαμηλή φορολογία στη ναυτιλία θεσπίζεται με νόμο της δεκαετίας του ’50 και είναι κατοχυρωμένη στο σύνταγμα. Σε αντίθεση με την υπόλοιπη φορολογική νομοθεσία που αλλάζει τρεις φορές το χρόνο είναι σταθερή και αυτός είναι ένα από τους παράγοντες επιτυχίας της ελληνικής ναυτιλίας.
Η χαμηλή φορολογία αποτελεί μια από τις βασικές παραμέτρους της διεθνούς επιτυχίας της ελληνικής ναυτιλίας. Η λύση για το γενικότερο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα δεν είναι η φορολόγηση της ελληνικής ναυτιλίας, αλλά η δραστική μείωση των φόρων παντού με εξασφάλιση φορολογικής σταθερότητας για πολλά χρόνια. Η λύση είναι να εφαρμόσουμε και σε άλλους τομείς της οικονομίας το επιτυχημένο σχέδιο της ναυτιλίας: χαμηλή φορολογία εγγυημένη μακροπρόθεσμα με συνταγματικό άρθρο. Αν συμβεί αυτό, τότε οι φίλοι εντός ή εκτός Ευρωζώνης δεν θα έχουν να φοβούνται μόνο την ελληνική ναυτιλία αλλά την ελληνική οικονομία συνολικά.
Το πρόβλημα είναι πως η πολιτική ηγεσία του τόπου διαθέτει τόσο χαμηλό επίπεδο κατανόησης της πραγματικότητας, που αντί να βελτιώσει την κατάσταση θα μπορούσε να διώξει και τη ναυτιλία από τη χώρα και μαζί με αυτή και τους πολύτιμους πόρους της.
Δηλαδή, συνδικαλιστές και πολιτικοί είναι ικανοί να ολοκληρώσουν την καταστροφή μας…
Κώστας Στούπας

capital.gr
20 Ιουν 2014

Δεν υπάρχουν σχόλια: