Ελλάδα Και Ρωσία Κοινό Μέτωπο Διεκδίκησης Των Χρεών Της Γερμανίας.

"Χτυπήστε" τον Γεμανικό επεκτατισμό.

Γράφει ο Τρύφωνας Τιπούρτης. 
Αν και βλέπουμε από την Παρασκευή το τι γίνεται στο Eurogroup, για τα διάφορα τελεσίγραφα που προσπαθούν να δώσουν οι Ευρωπαίοι και κυρίως οι Γερμανοί στην Ελληνική κυβέρνηση, ταυτόχρονα η Ελλάδα υποστηρίζεται αλλά και βάλλεται η Γερμανία, από πολλές χώρες του εξωτερικού. 
Αυτή τη φορά έρχεται η El Publico που σε δημοσίευμά της στο διαδίκτυο, φιλοξενεί μελέτες Ισπανών Πανεπιστημιακών, οι οποίες λένε πως ....
η Ελλάδα έχει να παίρνει … "ρέστα από την Γερμανία". 
Και αυτό γιατί υπολογίζουν πως το χρέος της Γερμανίας στη χώρα μας ανέρχεται σχεδόν στα διπλά χρήματα από αυτά που έχει λάβει η Αθήνα από τους Ευρωπαίους εταίρους της, δηλαδή στα 575 δισ. ευρώ!Ο τίτλος της δημοσίευσης του αριστερού προσανατολισμού εφημερίδας El Publico είναι "Το χρέος της ναζιστικής Γερμανίας ξεπερνά όσα ζητούν οι Μέρκελ και η Ευρωπαϊκή Ένωση από την Αθήνα".Η μελέτη των Ισπανών κάνει ένα έναν εκτενή απολογισμό.
Ξεκινά από την επιβολή του αναγκαστικού δανείου, ισοδύναμου με 3 δις ευρώ, έως τη συμφωνία των «Δύο συν Τέσσερις» του 1990 για τη μη πληρωμή των επανορθωτικών υποχρεώσεων του Βερολίνου εν’ όψει της ενοποίησης των δύο Γερμανιών. 
Ο καθηγητής ιστορίας Εδμούνδο Φαγιάνας Εσκουέρ, λέει πως αν εφαρμοσθεί ως σημείο αναφοράς το μέσο επιτόκιο των αμερικανικών ομολόγων, το ποσόν που θα έπρεπε να καταβάλει η Γερμανία για το κατοχικό δάνειο στην Ελλάδα ανέρχεται, σήμερα, στα 163,8 δις ευρώ.
Με την άποψή του συμφωνεί και ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κομπλου-τένσε της Μαδρίτης, Κάρλος Σάνθ Ντίαθ, ο ποίος με τη σειρά του τονίζει πως η Γερμανική κατοχή στη χώρα μας ήταν μία από τις ωμότερες στην Ευρώπη, με τεράστιες απώλειες από την πείνα και τις κακουχίες, και με καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία.
Ο Φαγιάνας Εσκουέρ αναφέρει πως η ολική καταστροφή που υπέστη η χώρα μας μπορεί να εκτιμηθεί χρηματικά στο ποσό των 300 δις ευρώ. Ένα ποσό που ο Γάλλος οικονομολόγος και πρώην σύμβουλος του Νικολά Σαρκοζί, Ζακ Ντεπλά, το ανεβάζει στα 575 δις ευρώ.
Εδώ να σας θυμίσω δηλώσεις του Γερμανού οικονομολόγου του London School of Economics, Άλμπρεχτ Ριτσλ, πως η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης του 20ου αιώνα αλλά και πρωταγωνιστής στις πιο βαριές εθνικές χρεοκοπίες. Οι δηλώσεις αυτές είχαν γίνει στο Der Spiegel. 
Και έπειτα από αυτά και άλλα, των ξένων ΜΜΕ , έχουμε την αντίδραση της Ρωσίας που υποστηρίζει τις κινήσεις της χώρας μας σχετικά με τις αποζημιώσεις της Γερμανίας. 
Με αφορμή αυτό το γεγονός,  την εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ουκρανία, αλλά και το ότι το Βερολίνο ήταν από τις χώρες που πρωτοστάτησαν στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων κατά της Μόσχας, έχθρες που είχαν ίσως ξεχαστεί αναζωπυρώνονται. 
Έτσι έρχεται η σειρά των Ρώσων στο να βάλουν στο στόχαστρο την Γερμανία και να αξιώνουν αποζημιώσεις, ύψους 4 τρις ευρώ. Μπορεί το Κρεμλίνο επίσημα να μην έχει τοποθετηθεί, ωστόσο, Ρώσοι βουλευτές δηλώνουν δημόσια ότι η Μόσχα είναι έτοιμη να εγείρει θέμα. Πρόσφατα υπήρξε αίτημα βουλευτή του εθνικιστικού Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, του κυρίου Μιχαήλ Ντεγκτιαριόφ να συσταθεί επιτροπή η οποία θα υπολογίσει το οικονομικό κόστος που προκάλεσε η εισβολή της Ναζιστικής Γερμανίας το 1941 στην τότε Σοβιετική Ένωση, ώστε η Μόσχα να διεκδικήσει το ποσό που θα προκύψει, δια της δικαστικής οδού.Ακριβώς το ίδιο είχε κάνει και πριν από μερικές ημέρες ο πρόεδρος της Δούμας Σεργκέι Ναρίσκιν. 
Ο Μιχαήλ Ντεγκτιαριόφ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Izvestia δήλωσε πως η Γερμανία ουδέποτε αποζημίωσε την Ρωσία για την καταστροφή και τις φρικαλεότητες που προκάλεσε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.Η συμφωνία της Γιάλτας επέτρεπε στην Σοβιετική Ένωση να δημεύσει πόρους από τα εδάφη που κατέλαβε, τα οποία ως επί το πλείστον ήταν βιομηχανικός εξοπλισμός, έπιπλα και ιματισμός, και που σε καμία περίπτωση δεν αρκούσαν για να επανορθώσουν τη ζημιά που προκλήθηκε στη σοβιετική οικονομία από τη σύρραξη.Η επιχείρηση "Μπαρμπαρόσα", δηλαδή η εισβολή των Γερμανών στην τότε Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, άφησε πίσω της μία χώρα κατεστραμμένη, με το 30% της έκτασης της να έχει μετατραπεί σε ερείπια, και με 1.700 πόλεις, 70.000 κωμοπόλεις και 32.000 εργοστάσια να έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. 
Ο βουλευτής επεσήμανε, πως η Σοβιετική Ένωση είχε προχωρήσει σε συμφωνία με την Ανατολική Γερμανία ώστε να σταματήσει την αποπληρωμή των αποζημιώσεων.
Όμως αντίστοιχη συμφωνία με την Δυτική Γερμανία δεν υπεγράφη ποτέ, και αυτό από μόνο του, εφόσον η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι το ίδιο κράτος, δημιουργεί τη νομική βάση για να κατατεθεί η προσφυγή. Οι παραπάνω απόψεις έχουν τύχει μεγάλης υποστήριξης από τους υπόλοιπους βουλευτές της Ρωσίας. Δηλώσεις έχουν γίνει επίσης, από τον βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας και επικεφαλής της επιτροπής Άμυνας της κάτω Δούμας, ναύαρχο Βλαντίμιρ Κομογέντοφ, αλλά και στην Pravda του βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος "Μητέρα Ρωσία" Τιμούρ Ακούλοφ. 
Έπειτα από όλα τα παραπάνω μπορείτε να καταλάβετε πως οι φωνές που ακούγονται συνεχώς για τις Γερμανικές αποζημιώσεις δεν είναι φωνές γραφικών και φαντασιόπληκτων. 
Επανειλημμένα έχω αναφερθεί και αρθρογραφήσει για το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις που θα πρέπει να πληρώσουν οι Γερμανοί στην πατρίδα μου, σταματώντας α κουνούν συνέχεια το δάχτυλο.Επειδή διαβάζω και ακούω καθημερινά διάφορες απόψεις, αλλά θεωρώ χυδαιότητα την παραπληροφόρηση, πρέπει επιτέλους να καταλάβει ο καθένας πως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι όπως θέλουν να μας τα παρουσιάζουν ορισμένοι. 
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πως όποιος Έλληνας πολιτικός θα εγείρει νομικά το θέμα θα τύχει μεγάλης αναγνώρισης από τον Ελληνικό λαό.Και όχι μόνο τόσο γιατί θα διεκδικήσει αυτά που δικαιούμαστε και που οι προηγούμενοι τα θάψανε κάτω από τα χαλιά και τις υποκλίσεις τους, αλλά γιατί θα έχει το σθένος να ανορθώσει ανάστημα απέναντι στο Γερμανικό επεκτατισμό. 
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως οι τελευταίες κινήσεις του Ρώσου Προέδρου Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Πούτιν ανέβασαν τη δημοτικότητά του στο ποσοστό του 85%, φθάνοντας έτσι την εμπιστοσύνη των Ρώσων στο πρόσωπό του, αλλά και στο θεσμό του αρχηγού του κράτους, σε σημείο ρεκόρ.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: