Η ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Είναι η καύση νεκρών στην Ελλάδα ένα δογματικό ταμπού; Το μόνο σίγουρο είναι πως εάν ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας Κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες απεβίωνε στην Ελλάδα του 2014 και όχι στο Μεξικό η σορός του θα έπρεπε να ταξιδέψει μέχρι την Βουλγαρία για να αποτεφρωθεί.Η αποτέφρωση στην Ελλάδα παρακωλυόταν για χρόνια για λόγους θρησκευτικούς. Όταν αυτές οι αντιστάσεις μερικώς υπεχώρησαν αντικαταστάθηκαν από επιχειρηματικά και τοπικά συμφέροντα που θέτουν εξίσου ισχυρά προσκόμματα στη δημιουργία αποτεφρωτηρίων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις Ελλήνων γνωστών και μη, οι οποίοι αποτεφρώθηκαν εκτός συνόρων και μεταφέρθηκε μονάχα η τέφρα τους στα πάτρια εδάφη. Στους πιο διάσημους από αυτούς περιλαμβάνονται ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο διεθνούς φήμης συνθέτης πιανίστας και αρχιμουσικός, ο οποίος απεβίωσε στις 2 Μαρτίου 1960 στο Μιλάνο και αποτεφρώθηκε εκεί χωρίς εξόδιο ακολουθία. Έπειτα από 4 μέρες η τέφρα του μεταφέρθηκε στην Αθήνα. Η Μαρία Κάλλας το 1977 κηδεύτηκε και αποτεφρώθηκε στο Παρίσι. Η τέφρα της σκορπίστηκε όπως επιθυμούσε στο Αιγαίο. Το 2004 η σωρός του ζωγράφου Παύλου Μοσχίδη αποτεφρώνεται στη Σόφια, η μισή τέφρα του σκορπίζεται σε ποταμό της βουλγαρικής πρωτεύουσας ενώ η υπόλοιπη στο Αιγαίο. Αν και η χρονολογική απόσταση των τριών περιπτώσεων μετρά δεκαετίες η πρακτική παραμένει ίδια, η αποτέφρωση δεν τελείται επί ελληνικού εδάφους μέχρι και σήμερα.