Γιατί η ψήφος μας δεν μπορεί να αλλάξει τα πράγματα;

Κάθε πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην νομιμοποίηση μέσω της ψήφου, ανεξάρτητα από τη μορφή του πολιτεύματος, έχει την τάση να κλείνεται, να αυτοαναπαράγεται και να δημιουργεί μια κλειστή διαπλεκόμενη ολιγαρχία. Η σχηματιζόμενη ολιγαρχία, προκειμένου να αποφύγει την κοινωνική εμπλοκή στο εσωτερικό της εφευρίσκει θεσμικούς τρόπους αυτονόμησης από την κοινωνία ενώ ταυτόχρονα την νέμεται για να επιβιώνει. Αυτός είναι ένας φυσικός κοινωνικοπολιτικός νόμος και παρατηρείται σε όλες τις χώρες, σε όλες τις κοινωνίες, σε όλες τις εποχές και σε όλα τα κοινωνικά και πολιτικά συστήματα.
Η παγίδα στην οποία πέφτει η κάθε κοινωνία και ιδίως η ελληνική είναι η ψήφος. Αφού λοιπόν οι πολίτες ψηφίζουν και επιλέγουν αυτούς που επιλέγουν, κανείς πλέον δεν μπορεί να ζητά ευθύνες από το πολιτικό σύστημα. Αυτό είναι η μεγαλύτερη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και η μεγαλύτερη λαϊκή παγίδα. Για να γίνει κατανοητό αυτό ας παρομοιάσουμε το κομματικό σύστημα με ένα σύστημα συγκοινωνούντων δοχείων από το χώρο της φυσικής.

ΕΙΜΑΙ ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΑΝΑΡΧΙΑΣ...

Eίμαι παιδί του '74... Όχι μη γελιέσαι Έλληνα… Δεν είμαι παιδί του πολυτεχνείου… δεν γεννήθηκα 17 Νοεμβρίου… Τη μέρα που γεννιόμουνα χανόταν για εμένα Έλληνες λοκατζήδες... εκεί στον τύμβο της Μακεδονίτισσας… 22 Ιουλίου 1974… Ελλάδα είμαι δημιούργημά σου…Μου είπες πως είμαι...τυχερή, γιατί δεν γνώρισα τη χούντα... Μα με υποχρέωσες να ζω σε μια δημοκρατία που τη χούντα της κρατούσαν καλά οι δημοκράτες πολιτικοί της…

Λέξεις ... Κλειδιά!!!

Λέξεις ... Κλειδιά!!!
Ακολουθεί η απαρίθμηση κάποιων από αυτές τις λέξεις, συνοδευόμενες από την σωστή ερμηνεία.
Ύφεση, ονομάζεται η φτώχεια του λαού, η εξαθλίωση χιλιάδων οικογενειών, που δεν έχουν βασικά καθημερινά αγαθά. Ύφεση είναι και το κανόνι που

αναγκάζονται να βάλουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και οι βίαιες ανατροπές στην ζωή εκατομμυρίων πολιτών. Ύφεση σημαίνει κατάντια για χιλιάδες εργαζόμενους και νοικοκυριά.