2012
Δύο επιλογές είχε πάντα ο δίποδος. Η μία ήταν να τριγυρνά, να σφάζει να κλέβει για να καρπώνεται τα έτοιμα και η άλλη να γνωρίσει, να δημιουργήσει, να φυτέψει, να υπομείνει, ώστε να καρπωθεί και να απολάβει.
Υπήρχε λοιπόν και ο λύκος της στέπας, ο Οϊγούρος, ο Ούνος, το κεφάλαιο που δεν έχει πατρίδα, αλλά πέφτει στην Πατρίδα και την ρημάζει. Μαζί και τα παιδιά της. Από τον Ταμερλάνο, τον Κεμάλ, τον Αδόλφο μέχρι το ΔΝΤ. Δεν σταματά εάν δεν ρημάξει τα πάντα, μέχρι την τελευταία σταγόνα, τον τελευταίο πόρο. Εξοντώνει τους γηγενείς και κρατά τους απολύτως απαραίτητους ως δούλους για να καρπώνεται τον μόχθο τους. Από την Αφρική μέχρι την Χίο, από την Γη των Σεγιέν μέχρι τον Πόντο, παντού η ίδια μάχη.
Υπήρχε λοιπόν και ο λύκος της στέπας, ο Οϊγούρος, ο Ούνος, το κεφάλαιο που δεν έχει πατρίδα, αλλά πέφτει στην Πατρίδα και την ρημάζει. Μαζί και τα παιδιά της. Από τον Ταμερλάνο, τον Κεμάλ, τον Αδόλφο μέχρι το ΔΝΤ. Δεν σταματά εάν δεν ρημάξει τα πάντα, μέχρι την τελευταία σταγόνα, τον τελευταίο πόρο. Εξοντώνει τους γηγενείς και κρατά τους απολύτως απαραίτητους ως δούλους για να καρπώνεται τον μόχθο τους. Από την Αφρική μέχρι την Χίο, από την Γη των Σεγιέν μέχρι τον Πόντο, παντού η ίδια μάχη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)