Τί θα ταΐζουμε τους τουρίστες;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ* Ο Υπουργός Ανάπτυξης πρόσφατα σε τηλεοπτική εκπομπή δήλωσε ότι οι πολίτες δεν αγοράζουν πετρέλαιο, παρά το κρύο που επικρατεί και δεν βάζουν βενζίνη γιατί έχουν κακή ψυχολογία. Δεν θεωρεί δηλαδή πως είναι θέμα κόστους αλλά ανασφάλειας. Αυτή τη στιγμή στη χώρα έχουμε πλαφόν σε ηλιέλαιο, ζάχαρη και σιτιρά, ενώ σύντομα, απ' ότι φαίνεται, θα αντιμετωπίσουμε, λόγω κόστους, πρόβλημα προμήθειας και σε άλλα βασικά αγαθά για τους καταναλωτές (σε μεγαλύτερη κλιμακα από ότι ήδη συμβαίνει). Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι καμία χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να παράξει τα πάντα. Αλλά εδώ έχουμε φτάσει να έχουμε έλλειμα εμπορικού ισοζυγίου πιο μεγάλο από ποτέ, εισάγουμε σχεδόν τα πάντα και πουλάμε ήλιο, διασκέδαση, υπηρεσίες σε τουρίστες. Και τώρα τίθεται το ερώτημα. Αν συνεχιστεί αυτό μερικούς μήνες ακόμη τι θα ταΐζουμε τους τουρίστες που περιμένουμε για να μην διαλυθεί η οικονομία της χώρας; Εκτός αν πιστεύουμε ότι ο τουρίστας το 2022, δεν μπαίνει στο ιντερνετ και δεν θα διαβάσει ότι στην Ελλάδα έχουν ελλείψεις στα βασικά τρόφιμα. Επίσης, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ στα καύσιμα αναλογεί το 5,58% του μέσου μισθού ενός ελληνικού νοικοκυριού. Συγκριτικά στη Γερμανία το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 2,92%, ενώ την ίδια στιγμή στις ΗΠΑ το ποσοστό επί του μέσου μισθού ανέρχεται μόλις στο 1,2%. Το ύψος του μισθού και το κόστος διαβίωσης στη χώρα είναι σε απόλυτη δυσαναλογία με αποτέλεσμα πολλοί συμπολίτες μας να αντιμετωπίζουν πρόβλημα διαβίωσης και άμεσο κίνδυνο. Σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί ένα κύμα ανατιμήσεων που αναγκάζει τους παραγωγούς και εμπόρους να αναδιατάξουν κάθε πλάνο που κατέστρωναν. Χαρακτηριστικό είναι ότι η μία αλυσίδα σούπερ μάρκετ μετά την άλλη, θέτει πλαφόν σε αγαθά πρώτης ανάγκης που ενδέχεται να παρουσιάσουν έλλειψη διαθεσιμότητας κατά το προσεχές χρονικό διάστημα. Παράλληλα, θεσπίστηκε τροπολογία όπου υπάρχει υποχρέωση των εμπορικών επιχειρήσεων να δηλώνουν με συγκεκριμένη χρονική προθεσμία στην πλατφόρμα του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων όλες τις ποσότητες τροφίμων όπως σιτάρι ή σιμιγδάλι, φυτικών ελαίων, αλεύρων σιταριού ή σιμιγδαλιού, αλεύρια δημητριακών και άλλα παρεμφερή προϊόντα. Είναι φανερό ότι η κατάσταση είναι σε επικίνδυνα όρια και βάζει σε κίνδυνο το σύνολο της ελληνικής οικονομίας που βασίζεται στην παροχή υπηρεσιών, με αιχμή τον τουρισμό και συνεπαγόμενα την εστίαση. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τεθούν ερωτήματα προς απάντηση και σκέψη. 1. Είναι δυνατόν ο αρμόδιος υπουργός να θεωρεί ότι οι λόγοι είναι ψυχολογικοί; 2. Υπάρχει κάποιος να μιλήσει για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας ώστε να γίνει έστω πιο αυτάρκης στο δυσμενές περιβάλλον; 3. Παρακολουθεί κάποιος το έλλειμα στο ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών; Τον μήνα Ιανουάριο (πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία) στην Ευρωζώνη υπήρχε εμπορικό έλλειμα για πρώτη φορά, ύψους 27 δις ευρώ. Τον Φεβρουάριο στη χώρα μας το εμπορικό έλλειμα έφτασε σε ρεκόρ δεκαετίας και ο πόλεμος άρχισε στο τέλος του Φεβρουαρίου. 4. Πως θα προσελκύσει η χώρα τουρίστες αν το ζήτημα με τα πρωτογενή προϊόντα συνεχίσει; Τι θα ταΐζουν οι εστιάτορες τους τουρίστες και που θα πάνε οι τουρίστες αυτοί αν η κατάσταση γίνει γνωστή; 5. Ποιος άνθρωπος με αποταμιεύσεις (που τις τρώει ο πληθωρισμός) θα επενδύσει σε αυτό το περιβάλλον με αυτά τα οικονομικά δεδομένα; Το δημόσιο χρέος έχει ξεπεράσει κάθε ρεκόρ και ο μόνος λόγος που η χώρες της Ε.Ε. στο νότο δεν έχουν χρεοκοπήσει είναι η παρέμβαση της ΕΚΤ, η οποία όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα (ο πληθωρισμός που λέγαμε). 6. Έχουμε στη χώρα μια κυβέρνηση με διάθεση να δει τα πράγματα μη δογματικά και να πάρει αναγκαίες αποφάσεις; Η αγορά αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Μήπως ήρθε η ώρα των κρατικοποιήσεων και του ελέγχου της αγοράς; 7. Σε όλα αυτά βάλτε και τους πλειστηριασμούς από funds για τα κόκκινα δάνεια τα οποία απειλούν ευθέως επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Προτίθεται η κυβέρνηση να βάλει φρένο στην ασυδοσία τους και στα υπερκέρδη από τις εκποιήσεις για να εξασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή; Είναι πολύ πιθανό αν δεν υπάρξει σοβαρή παρέμβαση το «κοκτέιλ» ακρίβειας σε ρεύμα, καύσιμα και τρόφιμα να συνδυαστεί με την διάλυση των νοικοκυριών από τις εκποιήσεις των funds. Οδεύουμε σε κοινωνική έκρηξη και δεν ευθύνεται η κακή μας ψυχολογία. Υ.Γ. Να υπολογιστεί η υπερκοστολόγηση στις απευθείας αναθέσεις των 6,5 δις ευρώ σε 2 χρόνια είναι αδύνατο… *Ο Χαράλαμπος Χριστόπουλος, είναι Δικηγόρος και μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Πηγή:2020mag