Η Ευρωζώνη βαδίζει προς την οριστική της διάλυση – λόγω του μερκαντιλισμού της Γερμανίας, της φιλογερμανικής πολιτικής της ΕΚΤ, των ασυμμετριών μεταξύ των κρατών, καθώς επίσης της μη επίτευξης ενός άριστου νομισματικού χώρου
Η πρόσφατη υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Γαλλίας δεν αποτελεί ένα ανώδυνο γεγονός, όπως θέλησε να το παρουσιάσει η κυβέρνηση της – με στόχο να καθησυχάσει τόσο τους Πολίτες της χώρας, όσο και τις αγορές.
Αντίθετα, αναδεικνύει το μέγεθος των προβλημάτων της Ευρωζώνης, η οποία ουσιαστικά δεν υποφέρει από μία απλή κρίση ιδιωτικού ή/και δημόσιου χρέους, αλλά από μία βαθιά κρίση ισοζυγίων εξωτερικών συναλλαγών και ανταγωνιστικότητας – η οποία είναι αδύνατον να καταπολεμηθεί, εάν δεν αλλάξουν ριζικά οι συνθήκες που επικρατούν, ενώ έχει προκληθεί κυρίως από την επεκτατική πολιτική που ακολουθεί η Γερμανία μετά το 2000 (μερκαντιλισμός).
Ειδικότερα, τα κράτη που εμφανίζουν αυξανόμενα ελλείμματα στα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών τους, είναι υποχρεωμένα να αντιδρούν υποτιμώντας τα νομίσματα τους – ή αναγκάζονται να το κάνουν, λόγω των πιέσεων που τους ασκούν οι κεφαλαιαγορές.
«Ουσιαστικά διεξάγεται ένας άγριος, σιωπηλός οικονομικός πόλεμος μεταξύ των Εθνών της Ευρωζώνης – παραστατικά μέσα σε ένα δωμάτιο, κλεισμένο ερμητικά, από το οποίο είναι σχεδόν αδύνατον να διαφύγει κανείς σώος»....Ανάλυση
Η πρόσφατη υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Γαλλίας δεν αποτελεί ένα ανώδυνο γεγονός, όπως θέλησε να το παρουσιάσει η κυβέρνηση της – με στόχο να καθησυχάσει τόσο τους Πολίτες της χώρας, όσο και τις αγορές.
Αντίθετα, αναδεικνύει το μέγεθος των προβλημάτων της Ευρωζώνης, η οποία ουσιαστικά δεν υποφέρει από μία απλή κρίση ιδιωτικού ή/και δημόσιου χρέους, αλλά από μία βαθιά κρίση ισοζυγίων εξωτερικών συναλλαγών και ανταγωνιστικότητας – η οποία είναι αδύνατον να καταπολεμηθεί, εάν δεν αλλάξουν ριζικά οι συνθήκες που επικρατούν, ενώ έχει προκληθεί κυρίως από την επεκτατική πολιτική που ακολουθεί η Γερμανία μετά το 2000 (μερκαντιλισμός).
Ειδικότερα, τα κράτη που εμφανίζουν αυξανόμενα ελλείμματα στα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών τους, είναι υποχρεωμένα να αντιδρούν υποτιμώντας τα νομίσματα τους – ή αναγκάζονται να το κάνουν, λόγω των πιέσεων που τους ασκούν οι κεφαλαιαγορές.