Πολιτικά εγκλήματα δύο ταχυτήτων

Η Αστυφύλακας της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. στην Αμφιάλη πράττοντας το καθήκον της, είναι ΒΕΒΑΙΟ ότι «χάλασε τη σούπα» κάποιων. Εάν δεν είχε συλληφθεί ο δράστης κανείς δεν εγγυάται ότι δεν θα μαχαίρωνε ακόμη 1-2 εκ της παρέας του αδικοχαμένου θύματος.
Φανταστείτε να υπήρχαν λοιπόν 2-3 νεκροί τι θα γινόταν στα γνωστά για την φερεγγυότητα τους ΜΜΕ. Ή το άλλο να διέφευγε της σύλληψης και να καταζητούνταν. Τι θα λέγανε τότε για
την «κάλυψη» που παρέχει η Αστυνομία στον δράστη και στους «φασίστες»; Μην έχετε αμφιβολία ότι το «φασίστες», εύκολα θα παγιδεύσει τις λέξεις «ακροδεξιοί», κατόπιν «δεξιοί», μετά «πατριώτες» και τέλος τη λέξη «Έλληνες».

Δύο άκρα και δύο σταθμά

Τα δύο άκρα δεν είναι οι νεοναζί και οι Σκουριές... Είναι το κράτος και το παρακράτος...

Η πολιτική δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από νεοναζιστική ρατσιστική συμμορία, έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο επιθέσεων θρασύδειλων σε μετανάστες, άστεγους, οροθετικούς, εξαρτημένους, διαδηλωτές, σκεπτόμενους και ενεργούς πολίτες αυτής της χώρας. Η Κυβέρνηση θυμήθηκε ξαφνικά το πρόβλημα του νεοναζισμού και διαρρηγνύει τα ιμάτιά της καταδικάζοντας τη ρατσιστική βία και επαναφέροντας τη θεωρία των δύο άκρων.