.Αλέξης, από Σερίφης των μνημονίων σε Ρομπέν των καναλιών!

Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος  
Άρπαξα το χρήμα από τους πλούσιους για να το μοιράσω στους φτωχούς! Ουάου, είμαι από σήμερα ο Ρομπέν των καναλιών, ενώ μέχρι χθες η εξέλιξη των δεικτών της ελληνικής οικονομίας, η φορολογική μου πρακτική και η εξυπηρέτηση της σύμβασής μου με την τρόικα με εμφάνιζαν ως Σερίφη των μνημονίων, κάτι σε Σερίφη του Νόττινχαμ! Ναι, είμαι ο Ρομπέν των καναλιών, υπερηφανεύεται ο αριστερός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μέσω της πολιτικής επικοινωνίας της κυβέρνησής του και κάθε αχυρανθρώπου της διαπλοκής και αργυρώνητου ντερμπεντέρη του Τύπου.
Αυτά διαβάζω σήμερα στον κυριακάτικο τύπο, την ώρα που τα έσοδα από έμμεσους φόρους έχουν εκτιναχτεί στο 64% έναντι 36% από άμεσους και όλοι οι επίσημοι δείκτες που απεικονίζουν την «ψαλίδα» πλούτος–φτώχεια προδίδουν τη μεγέθυνση της ανισότητας στην Ελλάδα, πέραν της…..
σαφούς περαιτέρω στρέβλωσης του καθεστώτος στη κατανομή των φορολογικών βαρών εις βάρος των φτωχότερων! Εδώ να δεις …ουάου! Αν αυτή είναι η αριστερά, τότε πράγματι δεν υπάρχει δεξιά!
Την ώρα, λοιπόν, που ο Αλέξης Τσίπρας παρίσταται αντικειμενικώς στην  «mental picture» των ελλήνων που αφορά στη διακυβέρνηση ως ο πιο στυγνός  Σερίφης των μνημονίων, ο Παππάς του κάνει μια κίνηση επικοινωνιακού εντυπωσιασμού και αλλάζει την εικόνα: Ο Σερίφης που αντικειμενικά τα αρπάζει από τους φτωχότερους και τα αναδιανέμει στους πλουσιότερους, για να τους ενθαρρύνει να επενδύσουν, εμφανίζεται σαν Ρομπέν που τα αρπάζει στη ψύχρα και ηδονικά από τέσσερεις πλούσιους για να τα μοιράσει στα τρία εκατομμύρια των φτωχών! Μα, αυτός με αυτή την κίνηση θα ανατρέψει και τον δείκτη ανισοκατανομής εισοδήματος Gini, ο οποίος μέχρι σήμερα καταμαρτυρούσε πως ο αριστερός Αλέξης είναι πιο δεξιός από οποιονδήποτε δεξιό ή κεντρώο προηγούμενο πρωθυπουργό μετά τον πόλεμο! Όχι από την αρχή ένταξης της χώρας στον «ατομικό μηχανισμό σωτηρίας», αλλά από τον πόλεμο … και κυριολεχτώ, διαβάζοντας απλώς της πρόσφατες επίσημες εκθέσεις που αφορούν στην γενική εξέλιξη της εθνικής μας οικονομίας.
Και τι κάνουν οι μέχρι χθες εμφανιζόμενοι ως νταβάδες, που δήθεν εξολοθρεύτηκαν μέσα σε 66 ώρες αγώνα και αγωνίας από τον Ρομπέν των Καναλιών; Παραπονάκια, μυθιστορηματάκια και προσφυγούλες, την ώρα που ανταλλάσουν φιλοφρονήσεις με καρφάκια μεταξύ τους! Είναι ξέπλυμα κάθε μορφής στο μοναδικό πλυντήριο που έχει αποδειχτεί πως μπορεί να κάνει αποτελεσματικά αυτή τη δουλειά διαχρονικά (: κεντροαριστερά), ή απλώς μια κλασική πολιτική κομπίνα κατά την οποία μεταφέρουμε πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια στις πλάτες των φορολογούμενων, την ώρα που εμφανιζόμαστε πρόθυμοι να καταβάλουμε μερικές δεκάδες εκατομμύρια ως τίμημα για τις άδειες των καναλιών μας;Καί ξέπλυμα είναι καί κομπίνα και ανακουφιστικό ξελάφρωμα από υποχρεώσεις και εργαζόμενους καί διαιώνιση της αναδιαρθρωμένης διαπλοκής καί πέρασμα από τη μπροστινή επιφάνεια του κάδρου στη φυσική της θέση, πίσω από το κάδρο! Και τα νεροπίστολα στα πρωτοσέλιδα υπάρχουν για να διασκεδάζουν την ύπαρξη ή την έλλειψη πιστολιών! Μόνο ένα πλυντήριο με αριστερό υφάκι θα μπορούσε να κάνει αυτή τη δουλειά και να εμφανίζεται και από πάνω υπερήφανο, καθώς πέτυχε να ξεγελάσει το πόπολο!Δεν θέλω να συνεχίσω. Αν μια φορά δεν θέλω να έχω σχέση την υποκριτική έως αηδίας λενινιστική αριστερά, σε πολλαπλάσιο βαθμό δεν θέλω να έχω σχέση με τους δεξιούς ταχυδακτυλουργούς με αριστερό προφίλ. Αν αυτά τα κολπάκια περαιτέρω μυθοποίησης, αντί απομυθοποίησης της διαπλοκής είναι αριστερή συμπεριφορά, τότε σίγουρα οι δεξιοί θα χάσουν ακόμη και τα δάκτυλά τους. Το δεξιό αποτύπωμα είναι από αριστερό χέρι πλέον στην Ελλάδα – πώς αλλιώς να στο πω αναγνώστη μου! Και έτσι απλά και καθημερινά χάνεται η σημασία της διάκρισης αριστερά-δεξιά. Όλα χάνουν το νόημα και την σημασία τους σε ένα θέατρο σκιών όπου ο καραγκιόζης με χαρακτηριστική ευκολία περνά από τα αριστερά στα δεξιά της σκηνής και αντίστροφα, την ίδια ώρα που αιφνιδιασμένος νοιώθεις να σ’ αγκαλιάζει από την θέση των θεατών.Κάπως έτσι, είναι η πρώτη αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας που συμβάλλει καθοριστικά στην αναδιάρθρωση του ηγεμονικού φαινομένου στην πατρίδα μας, όπως ασφαλώς και της αγοράς, στο πλαίσιο της παράστασης «ο Καραγκιόζης Ταχυδακτυλουργός». Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Τα προϊόντα, λένε, δεν ευθύνονται για τη δηλητηρίαση, η εταιρεία που τα παρήγαγε και τα έκανε στοιχεία της αγοράς έχει την ευθύνη! Διαφωνώ! Έχουμε ευθύνη και εμείς τα προϊόντα, στον βαθμό που επικαλούμαστε την συνείδησή μας, την προσωπική μας εμπειρία και την ώριμη γνώση που προκύπτει από την ανάλυση της ίδιας της διαδικασίας του γνωρίζειν.
Έχουμε ευθύνη όλοι μας γι’ αυτή την κατάσταση, όπως έχει ιδιαίτερη ευθύνη ο γράφων για να κάνει ο, τι περνά από το χέρι του στον χώρο της ποιοτικής αναβάθμισης του επικοινωνιακού εποικοδομήματος στην χώρα μας, της πολιτικής και της τηλεόρασης. Μάλλον από εκεί θα πρέπει να ξεκινήσουμε. Εκεί πλέον πρέπει να αναπτυχθεί ένας ανένδοτος αγώνας παράλληλα με ένα κίνημα κάθαρσης στον δημόσιο βίο, που αυτή την φορά θα συμπεριλάβει καί την αριστερά. 
πηγη