Του Μάκη Ντόβολου
Στην υπηρεσία των βραχυπρόθεσμων πολιτικών σχεδίων του αστικού πολιτικού συστήματος μπαίνουν τα κεφάλαια που έχουν απομείνει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, όταν θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση, σε ένα βαθμό, του οξύτατου προβλήματος των απλήρωτων δανείων από νοικοκυριά και επιχειρήσεις.Η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να επιστρέψει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας τα κεφάλαια του ΤΧΣ που δεν θα χρησιμοποιηθούν για την κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών, περί τα 11 δις. ευρώ, ώστε το εν λόγω ποσό να «αξιοποιηθεί» για το στήσιμο της προληπτικής γραμμής πίστωσης.Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πουλήσει το παραμύθι του τέλους του μνημονίου και της τρόικα προκειμένου είτε να βρει τους 180 βουλευτές στην προεδρική εκλογή είτε να έχει ισχυρό όπλο στην επικοινωνιακή της φαρέτρα σε περίπτωση εθνικών εκλογών. Τα επιχειρήματα που προβάλλει η κυβέρνηση περί μείωσης του χρέους και ενίσχυσης της εμπιστοσύνης των αγορών προς την Ελλάδα είναι τουλάχιστον αστεία καθώς η επιστροφή των 11 δις. ευρώ θα μειώσει το χρέος μόλις κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, όταν το δημόσιο χρέος αυτή τη στιγμή αγγίζει το 175% του ΑΕΠ.Το πλέον εντυπωσιακό είναι ότι, σύμφωνα με τις διαρροές της Τράπεζας της Ελλάδος στην καθεστωτική εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», οι προσδοκίες κυβέρνησης και ΤτΕ για μείωση του χρέους, μετά την επιστροφή κεφαλαίων στον ΕΜΣ και την περιβόητη συμφωνία με τους πιστωτές, δεν ξεπερνούν τα 20 δις. ευρώ ή το 10% περίπου του ΑΕΠ της χώρας! (5% του ΑΕΠ από την επιστροφή κεφαλαίων και 5% από την οικειοθελή κίνηση των ίδιων των πιστωτών)Δηλαδή η όλη φασαρία, τελικά, γίνεται για να μειωθεί το χρέος από τα 320 δις. ευρώ περίπου μόλις στα 300 δις. ευρώ, κάτι που η κυβέρνηση θα το παρουσιάσει και ως πολύ μεγάλη επιτυχία! Επιπλέον πάνω σε αυτήν την ελάχιστη μείωση του δημοσίου χρέους η συγκυβέρνηση θα επιχειρήσει να «διαπραγματευτεί» μια μικρή μείωση του ύψους των υπέρογκων πρωτογενών πλεονασμάτων που προβλέπει το μνημόνιο για τα επόμενα χρόνια. Το μέγεθος αυτής της μείωσης μπορούμε όλοι να το αντιληφθούμε…Το σοβαρό στοιχείο, όμως, που πρέπει να κρατήσουμε είναι πως αντί να «αξιοποιηθούν» αυτά τα 11 δις. ευρώ για τις πολιτικές και επικοινωνιακές ανάγκες της κυβέρνησης θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον περιορισμό, σε ένα βαθμό, του οξύτατου οικονομικού και, πλέον, κοινωνικού προβλήματος των «κόκκινων» δανείων νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Από την στιγμή που η χώρα έχει ήδη δανειστεί αυτό το ποσό θα μπορούσε, τουλάχιστον, να το χρησιμοποιήσει για την κάλυψη μέρους ή του συνόλου των κεφαλαίων που θα απαιτούσε μια γενναία αναδιάρθρωση των τραπεζικών δανείων, προκειμένου να ανασάνει η οικονομία και η κοινωνία. Αλλά ποιος είπε ότι οι αστοί σκέφτονται με όρους προστασίας των συμφερόντων της κοινωνίας…
