Σε βαρύ κλίμα ήττας η ομιλία Τσίπρα για το Σκοπιανό


Με… Ραγκούση, Παπαχριστόπουλο, Μπίστη και Δανέλλη η εκδήλωση στην Θεσσαλονίκη!

Βαρύς και άκεφος ο Τσίπρας εμφανώς επηρεασμένος από τις πολιτικές εξελίξεις

Σε πολύ βαρύ κλίμα εκλογικής ήττας και πολιτικής αποδρομής, λόγω των εξελίξεων με την συμφωνία των Πρεσπών αλλά και των κυβερνητικών εξελίξεων σε σχέση με τον Π. Καμμένο, το εγκώμιο του Ζόραν Ζάεφ που πέρασε τη συνταγματική αλλαγή στη χώρα του έπλεξε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην εκδήλωση «Το στοίχημα της Συμφωνίας των Πρεσπών», στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.O Αλέξης Τσίπρας εμφανώς επηρεασμένος και άκεφος, τόνισε χαρακτηριστικά ότι: «Εδώ και σχεδόν 27 χρόνια η χώρα μας έχει αναλώσει δυσανάλογο πολιτικό και διπλωματικό κεφάλαιο σε μια σοβαρή διαφορά με τον Βόρειο γείτονα μας για την ονομασία του.Η αλήθεια βέβαια είναι ότι τα τελευταία 20 χρόνια, όταν και καθιερώθηκε ως λεγόμενη εθνική γραμμή αυτή της σύνθετης ονομασίας με τον όρο Μακεδονία, με γεωγραφικό προσδιορισμό και έναντι όλων, οι ελληνικές κυβερνήσεις βρέθηκαν απέναντι στον εθνικιστή Γκρουέφσκι, από την άλλη μεριά, που δεν άφηνε και πολλά περιθώρια εξεύρεσης λύσης.Όταν όμως το καλοκαίρι του 17 εξελέγη στην πρωθυπουργία της ΠΓΔ Μακεδονίας ένας προοδευτικός ηγέτης, ο Ζόραν Ζάεφ το καλοκαίρι βρεθήκαμε μπροστά σε μια αληθινή ευκαιρία αλλά και σε ένα κομβικό δίλημμα: Είτε θα συνεχίζαμε τη πολιτική της αδράνειας και των καθυστερήσεων με φόβο το πολιτικό κόστος, πολιτική όμως που οδήγησε σταδιακά στην αναγνώριση της γειτονικής χώρας με τη συνταγματική της ονομασία, «Δημοκρατία της Μακεδονίας» δηλαδή, από περισσότερες από 130 χώρες. Και πόσο δε μάλλον με μια νέα ηγεσία που ήθελε ρεαλιστική λύση, θα οδηγούσε τη χώρα σε ακόμη μεγαλύτερη διεθνή απομόνωση και νέες εθνικές ήττες.Είτε θα κάναμε την επιλογή, και μάλιστα χωρίς να υπολογίσουμε το κόστος, να αξιοποιήσουμε τη μεγάλη, την ιστορική ευκαιρία της ύπαρξης δύο προοδευτικών δυνάμεων στο τιμόνι των δύο χωρών, προκειμένου να κάνουμε την υπέρβαση, για την οποία πολλοί μίλησαν, αλλά σχεδόν κανείς δεν εργάστηκε μετά τη σύναψη της «Ενδιάμεσης Συμφωνίας» το 1995. Προς όφελος της σταθερότητας, αλλά και προς όφελος του εθνικού συμφέροντος. Αποφασίσαμε να κάνουμε το δεύτερο. Να σηκώσουμε το ιστορικό βάρος».Η ελληνική κυβέρνηση έκανε το παν ώστε να διασφαλίσει ότι στη Συμφωνία των Πρεσπών θα περιλαμβάνονται όλες εκείνες οι παράμετροι που διασφαλίζουν πλήρως την εδώ και πολλά χρόνια διαμορφωμένη «εθνική γραμμή» και το κατάφερε, υποστήριξε ο κ. Τσίπρας.Κι αυτό, όπως σημείωσε, αποδεικνύεται σε κάθε άρθρο αυτής της Συμφωνίας, αλλά και στη συνταγματική αναθεώρηση που επιτυχώς ολοκληρώθηκε στην ΠΓΔΜ.– Η γειτονική χώρα, μετά από 23 χρόνια, αφήνει πίσω της την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», το σημαντικότερο αφήνει πίσω τη συνταγματική της ονομασία και από «Δημοκρατία της Μακεδονίας» την μετέτρεψε σε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», δηλαδή σε μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, για όλες τις χρήσεις, εντός και εκτός, αυτό που χρόνια ζητούσε η ελληνική πλευρά.
– Αποδέχθηκε ότι η γλώσσα της, αναγνωρισμένη από το 1977 από τον ΟΗΕ, είναι μια νοτιο-σλαβική γλώσσα και ότι ο πολιτισμός της δεν έχει σχέση με τον αρχαιοελληνικό μακεδονικό πολιτισμό.
– Απάλειψε από το Σύνταγμά της κάθε υποψία αλυτρωτισμού, καθώς και οποιαδήποτε, έστω και έμμεση, αναφορά σε μειονότητα.
– Στο νέο της Σύνταγμα δηλώνεται ρητά ότι η ιθαγένεια, όπως θα αναγράφεται στα ταξιδιωτικά της έγγραφα, δεν καθορίζει, ούτε προκαταλαμβάνει την εθνότητα των πολιτών της Βόρειας Μακεδονίας.Στην συνέχεια έκανε επίθεση στη Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝΑΛ για την στάση που τήρησαν στο Σκοπιανό αφήνοντας εκτός κριτικής τον Πάνο Καμμένο που αποχώρησε από την κυβέρνηση.Αναρωτήθηκε τι ακριβώς βρίσκουν ως πρόσχημα για να εναντιωθούν και σημείωσε: «Δεν αναφέρομαι σε όσους δήλωναν ή δηλώνουν ενάντια στη λεγόμενη εθνική γραμμή. Δηλαδή, σε όσους έλεγαν ή λένε ότι διαφωνούν με τη γραμμή της σύνθετης ονομασίας με τον όρο Μακεδονία, με γεωγραφικό προσδιορισμό και έναντι όλων. Αλλά αναφέρομαι σε όσους χρόνια τώρα έχουν αυτή τη θέση και έχουν υπερασπιστεί αυτή τη θέση από τις κυβερνήσεις τους.
Την έχουν αναγγείλει και ψηφίσει σε προγραμματικές τους δηλώσεις. Την έχουν υπερασπισθεί όλα αυτά τα χρόνια σε όλα τα ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα. Αναφέρομαι στα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και τους ηγέτες τους, που κυβέρνησαν το τόπο τόσα χρόνια έχοντας αυτή τη γραμμή και στους αρχηγούς τους που υπήρξαν κορυφαίοι υπουργοί σε αυτές τις κυβερνήσεις. Πόση μεγαλύτερη υποκρισία πια; Πόσο μεγαλύτερος λαϊκισμός; Πόσο μεγαλύτερη προσπάθεια εξαπάτησης και ψηφοθηρίας; Και μάλιστα για ένα εθνικό θέμα με ιστορικές συνέπειες για τη χώρα».
Ο Έλληνας πρωθυπουργός συνεχάρη τον φίλο του, όπως είπε, Ζόραν Ζάεφ, για το κουράγιο και την τόλμη που επέδειξε από την αρχή έως το τέλος αυτής της διαδικασίας, γιατί δεν έκανε πίσω απέναντι στα εθνικιστικά συλλαλητήρια μίσους που οργάνωσε το VMRO, o εταίρος της ΝΔ στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, που επένδυσε στη βία και την πρόκληση πολιτικής ανωμαλίας, για να ακυρώσει αυτή την ιστορική προσπάθεια.

«Ορισμένοι έφτασαν σε τέτοιο σημείο πολιτικής απελπισίας, ώστε να εκτεθούν διεθνώς, υιοθετώντας την ακροδεξιά συνομωσιολογία, ότι δήθεν ανταλλάξαμε με τους Ευρωπαίους εταίρους μας τη διάσωση των συντάξεων με την λύση του Μακεδονικού ζητήματος εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων», επισήμανε ο πρωθυπουργός.
«Αυτό που κάναμε στην πραγματικότητα, ήταν, είμαστε οι πρώτοι και είμαστε περήφανοι για αυτό, όχι να ανταλλάξουμε αλλά να απαλλάξουμε την χώρα από την 30ετή παραλυτική κυριαρχία του εθνικισμού και της πατριδοκαπηλίας», δήλωσε και πρόσθεσε: «Αυτό κάναμε και αυτό κάνουμε. Και το ίδιο ακριβώς πέτυχε και ο Ζόραν Ζάεφ στην άλλη πλευρά των συνόρων, επισφραγίζοντας την όλη προσπάθεια με τη γενναία συνταγματική αναθεώρηση, μέσω της οποίας διασφαλίζεται η μακροημέρευση αυτής της Συμφωνίας .Μέχρι χθες όλα αυτά τα ανέχονταν, όμως σήμερα, με την ένοχη σιωπή του κου Μητσοτάκη στις πράξεις επώνυμων στελεχών της ΝΔ που ήδη ερευνώνται από τη δικαιοσύνη, αποδεικνύει ότι περνάει από τη στάση της ανοχής στη στάση της ενορχήστρωσης και της καθοδήγησης», είπε και σημείωσε: «Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους οι λογής λογής πατριδοκάπηλοι: Αυτές οι αθλιότητες δεν έχουν στο στόχαστρο τη σημερινή κυβέρνηση αλλά την ίδια τη δημοκρατία. Είμαστε μαθημένοι από αγώνες για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας στο τόπο μας. Δεν πρόκειται λοιπόν να μας πτοήσετε».

Ο Δανέλλης αποθέωσε τον Τσίπρα

Στην εκδήλωση μίλησε και ο βουλευτής του Ποταμιού, Σπύρος Δανέλλης που λογίζεται ως ο 151ος βουλευτής που ψάχνει ο ΣΥΡΙΖΑΣ στις ψηφοφορίες που έρχονται.
Όταν έφτασε στην αίθουσα ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας αφού τον ευχαρίστησε για την «τιμητική», όπως είπε, πρόσκληση, τόνισε ότι η εκδήλωση πραγματοποιείται σε μία «εξαιρετική ημέρα, μια ηλιόλουστη ημέρα και αυτό δεν είναι τυχαίο», αναφερόμενος έμμεσα στην αποχώρηση των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση.
«Η στάση μου είναι αυτονόητη. Είναι αυτή που μου επιβάλλει η συνείδησή μου και διατυπώνω από το 1992», ανέφερε ο κ. Δανέλλης στην αρχή της ομιλίας του στην εκδήλωση που πραγματοποιείται στο Μέγαρο Μουσικής υπό τον τίτλο «Το στοίχημα της συμφωνίας των Πρεσπών».«Οι Σκοπιανοί άλλαξαν αυτά που μας ενοχλούσαν. Τώρα είναι η σειρά μας. Αν επικρατήσει η μικροπολιτική, μας περιμένει απομόνωση», συνέχισε.
Επίσης τόνισε ότι: «η χώρα χωρίς όνομα, αναγνωρίστηκε και αποκαλείται από όλους ως σκέτο Μακεδονία», ενώ σημείωσε αναφερόμενος στο κόμμα του, ότι «πέφτει στο Ποτάμι η ιστορική ευθύνη προάσπισης του εθνικού συμφέροντος. Τα πρόσωπα γράφουν ιστορία και ο Αλέξης Τσίπρας, ο Ζόραν Ζάεφ, ο Νίκος Κοτζιάς και ο Νικολά Ντιμιτρόφ γράφονται στην ιστορία».

Προσαγωγές πριν την ομιλία του Τσίπρα

Σε είκοσι προσαγωγές προχώρησε  η Κρατική Ασφάλεια έξω από το Μέγαρο Μουσικής, όπου στις οκτώ είναι προγραμματισμένη ομιλία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Πρόκειται για μέλη και υποστηριχτές της Επιτροπής Δημοψηφίσματος για τη Συμφωνία των Πρεσπών .Έξι μέλη της Επιτροπής πήγαν περίπου στις 4.30 το απόγευμα απέναντι από το Μέγαρο Μουσικής, προκειμένου να αναρτήσουν το ίδιο πανό που είχαν σηκώσει την περασμένη Πέμπτη απέναντι από τη Βουλή, στο Σύνταγμα κατά την επίσκεψη Μέρκελ, με το οποίο ζητούν τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Ακολούθησαν άλλες δεκατέσσερις προσαγωγές και όλοι κρατούνται στην Κρατική Ασφάλεια.
Σ.Σ. Οι φωτό είναι από το zougla.gr.

Ο ακραίος διχασμός, το έλλειμμα του εκδημοκρατισμού μας


Η απουσία εθνικής συνεννόησης είναι το μεγάλο αίτιο για το οποίο η ελληνική κρίση πήγε τόσο βαθιά, και ταυτόχρονα τράβηξε τόσο πολύ σε μάκρος.
του Γιώργου Ρακκά από την huffingtonpost.gr
Το 2019, πολύ κοντά στα 200 χρόνια από την πραγματοποίηση της ελληνικής επανάστασης θέτει στην κοινωνία μας ένα αμείλικτο διακύβευμα: Θα καταφέρει να υπερβεί τον «παρατεταμένο», εμφυλιακό 20ο της αιώνα ή θα παραμείνει το «αποτυχημένο κράτος» εκείνο που αγαπούν οι μεγάλες δυνάμεις να μεταχειρίζονται σαν κλωτσοσκούφι;  
Η Πορτογαλία στις αρχές της δεκαετίας που τώρα μας αφήνει, εθεωρείτο ότι ακολουθεί κι αυτή μια τυπική περίπτωση οικονομικής αποτυχίας, όπως η Ελλάδα. Μέσα όμως στα χρόνια που πέρασαν, οι πορείες των δυο χωρών υπήρξαν αποκλίνουσες. Εκείνη ακολούθησε ένα μόνο μνημόνιο, ανέκαμψε οικονομικά γρήγορα, και τώρα οι οικονομολόγοι της ευρωζώνης ισχυρίζονται ότι μπήκε σε μια αναπτυξιακή τροχιά.
Σαν και την Ελλάδα, ακολούθησε ένα οικονομικό πρόγραμμα λιτότητας που υπέγραψαν από κοινού κεντροαριστερά και κεντροδεξιά, μετά τη λήξη του οποίου στην εξουσία ανήλθε μια κυβέρνηση «αναδιανεμητική», μειοψηφίας στην περίπτωση της Πορτογαλίας, που στηρίζεται ακόμα και από τους κομμουνιστές και τους πράσινους. Οι διαφορές ωστόσο, είναι περισσότερες απ’ τις ομοιότητες: Η κυριότητα του μνημονίου άνηκε στο πορτογαλικό πολιτικό σύστημα, και όχι σε κάποια ″τρόικα”· το μείγμα πολιτικής έδινε περισσότερη βαρύτητα στην αποανάπτυξη του δημόσιου τομέα και όχι στην φορολεηλασία του ιδιωτικού• οι κοινωνικές αντιδράσεις υπήρξαν οξείες, ωστόσο ήσαν πολύ πιο σύντομες και κατέληξαν νικηφόρες στο ότι ανάγκασαν την κυβέρνηση να πάρει πίσω μέτρα που υποβάθμιζαν αισθητά την θέση των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα· η λιτότητα συνδυάστηκε με αναπτυξιακές πολιτικές τόνωσης της παραγωγής, αναβάθμισης της τεχνολογικής της σύνθεσης, υποστήριξης των εξαγωγών.
Η ανάκαμψη της Πορτογαλίας είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Κανείς, βέβαια, δεν ισχυρίζεται ότι πρόκειται για μια χώρα-παράδεισο. Η φτώχεια και οι διαιρέσεις παραμένουν. Η Λισαβόνα, για παράδειγμα, μαστίζεται από τις παθογένειες του υπερτουρισμού· το κέντρο της έχει καταστεί ένα πανάκριβο τουριστικό ντεκόρ, οι τιμές ανεβαίνουν, και τα χαμηλά στρώματα αδυνατούν να ανταπεξέλθουν – διώκωνται στην περιφέρεια. «Μια πόλη, δυο πραγματικότητες», έγραφε μια αφίσα σ’ έναν κεντρικό της δρόμο, καλώντας μας να κοιτάξουμε «μέσα στο ρήγμα»· από κάτω επεξηγούσε οι πλούσιοι και οι φτωχοί, οι τουρίστες και οι κάτοικοι, τα ξενοδοχεία και τα νοσοκομεία, τα «παλιά» εγκατελειμμένα στρώματα και οι νεοανερχόμενες τάξεις.
Ωστόσο υπάρχει κάτι που προς το παρόν υπερβαίνει αυτόν τον διχασμό. Οι Πορτογάλοι ζουν φτωχικά μεν, αξιοπρεπώς δε. Τα προβλήματά τους δεν τους έχουν καταπλακώσει όπως συμβαίνει με εμάς τους Έλληνες. Το κυριότερο; Δεν υστεριάζουν. Υπάρχει κάτι πολύ παραδοσιακό στον τρόπο με τον οποίο αυτός ο λαός υπομένει τις κακουχίες, μια καρτερία που πηγάζει από τα βάθη της εθνικής τους αυτοσυνειδησίας και που ίσως οφείλεται στις αλλεπάλληλες καταστροφές, σεισμοί, πανόλες, και πυρκαγιές που βύθισαν την ακμάζουσα Λισαβόνα στον 18ο αιώνα της.
Αυτή η οπτική παρέμεινε κοινή, γιατί η Πορτογαλία, σε αντιδιαστολή με την Ελλάδα επέτυχε έναν βαθμό εθνικής συνεννόησης.Μια έννοια που ισοδυναμεί με ύβρη και κοροϊδία στο ελληνικό πολιτικό λεξιλόγιο, εκεί έγινε πραγματικότητα. Ο τρόπος πρόσληψής της είναι κι αυτός χαρακτηριστικός της διαφορετικής εμπειρίας που έχουν οι δυο χώρες. Εδώ η έννοια της εθνικής συνεννόησης ερμηνεύεται ως ένα αφελές, ενδεχομένως και ύποπτο αφήγημα ομοψυχίας· εκεί παίρνει περισσότερο την εκδοχή της διευθέτησης των συγκρούσεων, όχι της παρασιώπησής τους. Απόδειξη γι’ αυτό, ότι και οι κοινωνικές κινητοποιήσεις έπαιξαν προωθητικό ρόλο για την έξοδο απ’ την κρίση.
Και κάτι τελευταίο για τους Πορτογάλους, που έχει κι αυτό τη σημασία του ως προς την εθνική συνεννόηση: Δεν καλλιεργούν, τουλάχιστον στον βαθμό και την έκταση που κάνουμε εμείς, το πικρό φρούτο του εθνομηδενισμού. Παρ όλο που και εκείνοι είχαν χούντα, έχουν μια αγάπη για τον συλλογικό τους εαυτό και τα σύμβολά του, όπως η σημαία: Ίσως αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι οι Πορτογάλοι έκαναν όντως μια λαϊκή επανάσταση για να την αποτινάξουν· δεν υπήρξε όπως εδώ κάποιος Μπονάνος για να παραδώσει τα κλειδιά της δικτατορίας στους πατέρες της τρίτης ελληνικής δημοκρατίας, για να σπεύσουν και εκείνοι με τη σειρά τους να συνεχίσουν το έγκλημα της Κύπρου που η ίδια η δικτατορία προκάλεσε.
Έτσι, στην Λισαβόνα πρέπει να ψάξει πολύ κανείς για να βρει τα προγλωσσικά γκράφιτι των αντίφα• στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν κυριαρχεί όλος αυτός ο κουρνιαχτός της αυτοαμφισβήτησης που κυριαρχεί εδώ κάθε εθνική γιορτή, αν υπάρχουμε ή όχι σαν έθνος, αν είπαμε ή όχι το ΟΧΙ, αν επαναστατήσαμε ως Έλληνες ή ως… ανώνυμα εξεγερμένα υποκείμενα το 1821. Οι δε διάσημοι συγγραφείς της χώρας, δεν βγαίνουν στην τηλεόραση για να ισχυριστούν ότι ο πορτογάλος Κολοκοτρώνης ήταν γκέι, το πολύ πολύ σε στιγμές όξυνσης, και μάλλον ορθώς, να ξεστομίσουν οργισμένα «ιδιωτικοποιήστε και την π… την μάνα σας» ―όπως είπε ο νομπελίστας Ζοζέ Σαραμάγκου.
Η απουσία εθνικής συνεννόησης είναι το μεγάλο αίτιο για το οποίο η ελληνική κρίση πήγε τόσο βαθιά, και ταυτόχρονα τράβηξε τόσο πολύ σε μάκρος. Είναι και το «αίνιγμα του εκδημοκρατισμού» που τραγουδούσε κάποτε ο Σαββόπουλος: Το γεγονός ότι η χώρα έκλεισε το 2016, 100 χρόνια εμφυλιακής έριδας, που μετασχηματίζεται εν εξελίξει, αρχής γενομένης από τα Νοεμβριανά του 1916, και έκτοτε κατατρώγει όλη την ενεργητικότητα και τα ζωτικά αποθέματα του έθνους παράγοντας μόνο καταστροφές: 1922, 1945-1949, 1974, 2010-2020. Τώρα, φαίνεται ότι έχουμε φτάσει μάλλον στο σημείο μηδέν, και διακόσια χρόνια μετά την απαρχή του περιπετειώδους, ελεύθερου βίου μας αντιμετωπίζουμε το φάσμα της ολοκληρωτικής του υπονόμευσης. 
Μπορεί να ακούγεται αφελές, αλλά η ένταση του διχασμού αποτελεί κατ εξοχήν παράγοντα οπισθοδρόμησης της χώρας στον 21ο αιώνα: Η ‘εθνική συνεννόηση’ αποτελεί ένα είδος «κεφαλαίου» για τους σύγχρονους οικονομολόγους της παγκοσμιοποίησης. Έχει να κάνει με την ταχύτητα υλοποίησης μεταρρυθμίσεων, και τον βαθμό της αποτελεσματικότητάς της, κι επίσης, με την υλοποίηση μακρόπνοων παραγωγικών σχεδίων, με την ένταση της επιστημονικής και της τεχνολογικής έρευνας κ.ο.κ.
Οι Κινέζοι αποτελούν το κατ εξοχήν παράδειγμα μέσα στην παγκοσμιοποίηση, που χρησιμοποίησαν την εθνική τους συνοχή ως εργαλείο για την υλοποίηση της τόσο χαρακτηριστικής πολιτικής ευελιξίας: Το 2005, το αναπτυξιακό τους ‘θαύμα’ έμοιαζε ότι θα σκόνταφτε στην τεράστια οικολογική καταστροφή που αυτό προκαλούσε. Το 80% των υδάτων της είχαν καταστεί εξαιρετικά μολυσμένα, και πολλοί ευκατάστατοι μετανάστευαν στο εξωτερικό γιατί δεν άντεχαν την ατμοσφαιρική ρύπανση στις πόλεις. Δέκα χρόνια μετά είναι πρώτοι στην απορρύπανση. Έχουν βέβαια πολύ μακρά παράδοση κρατικής αποτελεσματικότητας, κι εξίσου μεγάλη παράδοση κολεκτιβιστικού αυταρχισμού (ο οποίος γίνεται τρομακτικός τώρα που με την υψηλή τεχνολογία έχουν εγκαθιδρύσει κοινωνίες ακραίας επιτήρησης, από την άλλη βέβαια αξίζει να πούμε ότι ταυτόχρονα είναι και πατρίδα ενός πολύ ισχυρού και μαχητικού εργατικού κινήματος). Ωστόσο, πίσω απ’ όλα αυτά βρίσκεται το «πολιτιστικό» τους κεφάλαιο, η «κινεζικότητα», που τους επιτρέπει να συντονίζονται σε κοινούς σκοπούς, και όταν 1 δισεκατομμύριο κάνει κάτι τέτοιο η θέλησή του όντως μετακινεί βουνά, που έλεγε κι ο Μάο. Αυτή είναι και η βασική διαφορά της Κίνας, απ’ την Ινδία, που σιγά σιγά συσσωρεύει μεγέθη και δυναμισμό μεγαλύτερα από την πρώτη, ωστόσο, το έλλειμμα της ενότητάς της είναι που την έχει κατά κάποιο τρόπο καθηλώσει σε μια παγίδα στασιμότητας.
Εδώ, πάλι, σε σχέση με το επίδικο της συνεννόησης είμαστε ουραγοί· η τωρινή κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε μιαν θεσμική αδυναμία της προηγούμενης, ότι δεν είχε την δύναμη να εκλέξει από το κοινοβούλιο πρόεδρο της δημοκρατίας, για να προκαλέσει την ανατροπή της. Με την άνοδο στην εξουσία, πήρε τις πρότερες αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού και τις έπαιξε στο πόκερ της διαπραγμάτευσης, όπου προφανώς και τις έχασε κερδίζοντας όμως με το δημοψήφισμα-μπλόφα την κεντρική θέση στο πολιτικό σκηνικό, που έχει μέχρι και σήμερα, αν και τώρα κλυδωνίζεται.
Λειτούργησε με αυτόν τον τρόπο ως εμφυλιακή μηχανή, καταφέρνοντας να παραμείνει τέσσερα χρόνια στην εξουσία. Ωστόσο, πάνω σε αυτήν την εμφυλιακή κατάσταση, οι νυν θεσμοί και πρώην τρόικα κατάφερε να κανονικοποιήσει την λεηλασία μιας ολόκληρης χώρας σε ορίζοντα, μάλιστα, δεκαετιών, ενώ με το μεταναστευτικό, τη Συμφωνία των Πρεσπών, και την ραγδαία απώλεια αποτρεπτικής ισχύος στα ελληνοτουρκικά, η Ελλάδα βυθίζεται τώρα στην δίνη της ‘βαλκανιοποίησης’, κάτι που είχε αποφύγει στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Εν τω μεταξύ η αξιωματική αντιπολίτευση την κερδίζει δημοσκοπικά κατά κράτος, και κατά πάσα πιθανότητα θα την κερδίσει με μεγάλη διαφορά και στις εκλογές –όποτε αυτές γίνουν, σίγουρα στο πρώτο εξάμηνο του 2019. Ωστόσο, άλλο η αλλαγή στο τιμόνι της κυβέρνησης και άλλο το διακύβευμα της εθνικής συνεννόησης και της εξόδου της χώρας απ’ τον παρατεταμένο εμφύλιο που ορίζει σαν αιωνόβιο πλέον ζόμπι τις τύχες της χώρας. Κι αυτό γιατί τόσο η ΝΔ, όσο και οι υπόλοιπες κοινοβουλευτικές παρατάξεις, δεν έχουν ούτε το φρόνημα, ούτε τον πρότερο έντιμο βίο, ούτε την επεξεργασία την ιδεολογική και την προγραμματική ώστε να διατυπώσουν μια νέα «Μεγάλη Ιδέα» που θα αίρει τον ολοκληρωτικό χαρακτήρα του διχασμού, και θα οδηγήσει τους Έλληνες σε συνεννόηση με σκοπό την επιβίωσή τους ως κοινωνία και ελεύθερο έθνος μέσα στον 21ο αιώνα.
Ίσα ίσα ο τελευταίος ενισχύεται από την ίδια την δραστηριότητα της παρούσας κυβέρνησης, που χρειάζεται μια εμφυλιακή δεξιά, και για να επιβεβαιωθεί η ίδια ως εμφυλιακή αριστερά και έτσι να κρύψει τον πραγματικό της χαρακτήρα, ότι υπήρξε η κυβέρνηση που υπηρέτησε με τον θερμότερο ζήλο τις ισοπεδωτικές επιταγές της παγκοσμιοποίησης σε κάθε επίπεδο. Εξ ου και η κατάχρηση της έννοιας «φασίστας» από την κυβερνητική προπαγάνδα, η οποία ακόμα και αν δεν υπήρχαν στην βουλή οι νοσταλγοί των ταγμάτων ασφαλείας θα τους είχε εφεύρει.
Μικροπολιτικές του σκότους· εν τω μεταξύ όλες οι μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα, από την ανασυγκρότηση της παραγωγής της, μέχρι την δημογραφική της ανάταξη, την παιδευτική της αναβάθμιση, την αναδιοργάνωση των δυνάμεων αποτροπής προς αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού, την αποκέντρωσή της και την αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης, απαιτούν κάποιες μορφές εθνικής συνεννόησης για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.
Το πολιτικό κενό ως εκ τούτου είναι απόλυτοΚαι πάει πιο βαθιά από το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Στην Αριστοτελική θεωρία των πολιτευμάτων, η δημοκρατία στην ενάρετή της φάση παράγει μέσω της διαβούλευσης του Δήμου την ομοψυχία της πόλεως. Το βασικό έλλειμμα του ελληνικού εκδημοκρατισμού έχει ακριβώς να κάνει με το γεγονός ότι αδυνατεί να παράγει μια τέτοια ομοψυχία, όχι φυσικά ως μια αφελή ”ενότητα”, αλλά ως διευθέτηση της σύγκρουσης, ως οριοθιέτησή της σε μορφές πανεθνικής συνεργασίας, που συντηρούν το ελάχιστο των προϋποθέσεων για την συνέχιση του συλλογικού μας βίου. Εξ άλλου, όταν το επίδικο, δηλαδή η χώρα η ίδια, έχει ισοπεδωθεί σε ερείπια ποιος ο λόγος να συνεχίζεται αυτός ο διχασμός ο απόλυτος;
Απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, αυτό το ερώτημα θα μας απασχολήσει με πολύ επώδυνο και τραγικό τρόπο μέσα στο 2019…

Φάκελοι με ύποπτη ουσία σπέρνουν τον πανικό στην χώρα


Για ακόμη μία ημέρα είναι δεκάδες οι φάκελοι με ύποπτο περιεχόμενο που φτάνουν σε πανεπιστημιακά ιδρύματα και κολλέγια. Ύποπτος φάκελος εντοπίστηκε σε ιδιωτικό κολέγιο της Θεσσαλονίκης, όπου μετέβη ειδικό κλιμάκιο της ΕΜΑΚ για την παραλαβή του. Οι εγκαταστάσεις του κολεγίου βρίσκονται επί της οδού Εγνατία, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, και η περιοχή έχει αποκλειστεί.Επίσης εκκενώθηκε το τμήμα του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου από φοιτητές και διοικητικό προσωπικό κατόπιν εντολής της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής λόγω της ύπαρξης ύποπτου φακέλου στον πρώτο όροφο του κτιρίου. Oι πρώτες εκτιμήσεις λένε πως μοιάζει με αυτούς που κυκλοφορούν τελευταία στο ιντερνέτ και έχουν κατακλύσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα ωστόσο εξετάζεται αυτή την ώρα από τις αρχές.Άλλο κρούσμα σημειώθηκε στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων έφτασε με τα ΕΛΤΑ, στις 08:15 σήμερα, ένας ακόμη ύποπτος φάκελος από την Ινδία. Ο φάκελος έγραφε στα αγγλικά αντιπρύτανης, χωρίς να κατονομάζεται ο παραλήπτης.
Αμέσως, ενημερώθηκε η αστυνομία και σε λίγη ώρα αναμένεται να παραλάβει την ύποπτη αλληλογραφία η ΕΜΑΚ, όπως προβλέπεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Για προληπτικούς λόγους τρεις υπάλληλοι που ήρθαν σε επαφή με τον φάκελο θα υποβληθούν σε εξετάσεις στο Νοσοκομείο, ενώ ο φάκελος θα αποσταλεί στον «Δημόκριτο».Συναγερμός σήμανε σε Αστυνομία και Πυροσβεστική για την ύπαρξη ύποπτων πακέτων στο ΤΕΙ Στερεάς στη Λαμία. Το Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Στερεάς ήταν και αυτό μέσα στους παραλήπτες των ύποπτων δεμάτων από Ινδία και μάλιστα με δύο πακέτα, τα οποία άνοιξαν οι υπάλληλοι του Ιδρύματος.Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που έρχονται από το Ίδρυμα οι υπάλληλοι μόλις συνειδητοποίησαν ότι πρόκειται για τα πακέτα που σε άλλα ιδρύματα περιείχαν σκόνη, ειδοποίησαν τις Αρχές και θα ακολουθηθεί η διαδικασία που προβλέπεται σε τέτοιες περιπτώσεις χημικού κινδύνου.Σύμφωνα με πληροφορίες δεν πρόκειται για επικίνδυνες ουσίες αλλά εμφανίζουν ήπια συμπτωματολογία όπως σε κάθε περίπτωση έκθεσης ατόμου σε κάποια χημική ουσία. Ορισμένοι από αυτούς είχαν σταλεί το προηγούμενο διάστημα και οι Αρχές ενημερώθηκαν από τους παραλήπτες τους χθες το μεσημέρι.

Παραλήπτες…

Ειδικότερα, έφτασαν φάκελοι, μετά το Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Μυτιλήνη, στην Πρυτανεία Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στον Βόλο, το Πολυτεχνείο Κρήτης, το Πανεπιστήμιο Κέρκυρας και στην ΑΣΠΑΙΤΕ (πρώην σχολή ΣΕΛΈΤΕ) στην Καλογρέζα, αλλά και σε σχολές στο Αργοστόλι, στην Αρτα, στην Κοζάνη, και στο Αεροδρόμιο «Ελεύθεριος Βενιζέλος» για καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας-Θράκης στη Θεσσαλονίκη. Ολοι οι φάκελοι περιείχαν φυλλάδια και κάποιοι από αυτούς είχαν και σκόνη, με αρχικά άγνωστη χημική περιεκτικότητα. Μάλιστα, ορισμένοι από αυτούς είχαν σφραγιστεί τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο, φτάνοντας στους παραλήπτες τους με μεγάλη καθυστέρηση.
«Από την ανάλυση που πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο διαπιστώθηκε ότι υπήρχε πιθανή σκόπιμη προσθήκη στο χαρτί του φακέλου βιομηχανικών ερεθιστικών ουσιών, οι οποίες χρησιμοποιούνται στην παραγωγή και βελτίωση συγκολλητικών ουσιών και μελανιών εκτύπωσης. Επτά άτομα που ήρθαν σε επαφή με το περιεχόμενο του φακέλου και αρχικά ανέφεραν ήπια συμπτωματολογία από το ανώτερο αναπνευστικό εισήχθησαν στο νοσοκομείο, παρέμειναν σε απομόνωση για προληπτικούς λόγους και αποχώρησαν μετά τα εργαστηριακά αποτελέσματα του Γενικού Χημείου του Κράτους», ανέφερε χαρακτηριστικά σε χθεσινή της ανακοίνωση η Γενική Γραμματεία Προστασίας του Πολίτη.

Το χρονικό

Ο πρώτος φάκελος, σύμφωνα με πληροφορίες, εστάλη το μεσημέρι της Τετάρτης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου μέσω ΕΛΤΑ με τουλάχιστον επτά υπαλλήλους να έρχονται σε επαφή μαζί τους αλλά και με τη συγκεκριμένη σκόνη. Σύμφωνα με πληροφορίες τηρήθηκαν όλες οι προϋποθέσεις και διαδικασίες, όπως ακριβώς προβλέπονται στην 116η εγκύκλιο, για την ασφαλή μεταφορά ραδιοχημικών υλικών, καθώς χθες το πρωί έφτασε στη Μυτιλήνη το C130 με την πρώτη ΕΜΑΚ να μεταφέρει το φάκελο στο Γενικό Χημείο Κράτους.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως ο φάκελος και η άγνωστη σκόνη τοποθετήθηκαν σε τρεις διαφορετικές συσκευασίες, σφραγίστηκαν και στη συνέχεια ο δράστης τις έβαλε μέσα σε σακούλες απορριμμάτων και από εκεί σε ειδικό κιβώτιο.
«Η νίκη θα είναι του Ισλάμ χωρίς τους μουσουλμάνους», έγραφαν στην αγγλική γλώσσα τα φυλλάδια του φακέλου με την ύποπτη σκόνη, προκαλώντας την έντονη κινητοποίηση Ελληνικής Αστυνομίας και Πυροσβεστικού Σώματος. Επιπρόσθετα, ο φάκελος είχε Ινδό αποστολέων και αποδέκτη την Πρυτανεία. Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά, κάποιοι από τους ανθρώπους που ήρθαν σε επαφή με το φάκελο αισθάνθηκαν έντονο κάψιμο στο λαιμό και τα μάτια.
Η κινητοποίηση του νοσοκομείου του νησιού ήταν άμεση καθώς διαμορφώθηκε άμεσα ειδικός θάλαμος προκειμένου να τεθούν σε καθεστώς καραντίνας τα άτομα που βρίσκονταν στο χώρο και ήρθαν σε επαφή με το φάκελο και τη σκόνη, έως ότου ολοκληρωθεί ο εργαστηριακός και ιατρικός έλεγχος. Ταυτόχρονα οι αστυνομικοί απέκλεισαν το χώρο όπου ανοίχθηκε ο φάκελος, μέχρι οι εξειδικευμένοι πυροσβέστες με τις ειδικές στολές να περισυλλέξουν το φάκελο και να απολυμάνουν το χώρο.Εν συνεχεία, χθες διαπιστώθηκε πως ακόμη ένας φάκελος εστάλη στην Πρυτανεία της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου, έχοντας ως παραλήπτη τον αντιπρύτανη. Ο συγκεκριμένος φάκελος είχε ως ημερομηνία αποστολής τον Νοέμβριο και ανοίχτηκε την Τετάρτη από δύο γυναίκες οι οποίες δεν έδωσαν σημασία, τον έκλεισαν και τον άφησαν πάνω στο γραφείο του.Οι δύο γυναίκες δεν παρουσίασαν κάποια συμπτώματα, με τον αντιπρύτανη του Ιδρύματος να ενημερώνει άμεσα την ΕΛ.ΑΣ. Ακόμη ένας φάκελος εστάλη στα ΕΛΤΑ Κέρκυρας, έχοντας ως παραλήπτη το πανεπιστήμιο του νησιού. Οι Αρχές απέκλεισαν το χώρο του ταχυδρομείου ενώ όσοι βρίσκονταν μέσα σε αυτό μεταφέρθηκαν σε ασφαλή χώρο αντιμετώπισης κινδύνου (καραντίνα), σύμφωνα με το Σχέδιο Αντιμετώπισης Χημικών, Βιολογικών, Ραδιενεργών και Πυρηνικών Απειλών, που τέθηκε σε ισχύ. Φάκελος εστάλη και στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής στο Αιγάλεω με τον πρύτανη του Ιδρύματος, που τον παρέλαβε να τον πετάει στα σκουπίδια.

Ντόμινο…

Αντίστοιχοι φάκελοι εστάλησαν σε Ιδρύματα στο Αργοστόλι, στην Αρτα, στην Κοζάνη, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη και στο Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Ο τελευταίος φάκελος είχε παραλήπτη έναν καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αλλά δεν έφτασε ποτέ στα χέρια του. Παράλληλα, στην Κοζάνη ένας καθηγητής άνοιξε τον ύποπτο φάκελο στο δεύτερο δεκαήμερο, τον έσκισε και κράτησε μόνο τα γραμματόσημα, ενημερώνοντας χθες τις Αρχές όταν είδε πως είχε πάρει διαστάσεις το θέμα. Επιπλέον, χθες εστάλη και δεύτερος φάκελος στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη και ένας επιπλέον στο Πανεπιστήμιο Σπάρτης και στο ΑΠΘ.Από την έως τώρα έρευνα έχει προκύψει πως ο φάκελος που εστάλη στην Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου είχε σφραγίδα των ΕΛΤΑ από τον Νοέμβριο και αυτός που εστάλη στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου είχε σφραγιστεί τον Δεκέμβριο. Οι διωκτικές Αρχές πρόκειται να διερευνήσουν αν όντως υπάρχει κάποιος Ινδός αποστολέας, ενώ όλοι οι φάκελοι θα σταλούν στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛ.ΑΣ.. Ενημέρωση για την υπόθεση έλαβε από την πρώτη στιγμή η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών και η Αντιτρομοκρατική.
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος

Η "δημοκρατία" πεθαίνει από το κρύο

"Οι άστεγοι πολλαπλασιάζονται ραγδαία, υποδηλώνοντας πως το μοντέλο κοινωνικής πολιτικής που κυοφορείται δεν στοχεύει στη διαφύλαξη του μεγαλύτερου ιδεολογικοπολιτικού επιτεύγματος των αστικών δημοκρατιών, την κοινωνική ιδιότητα του πολίτη, αλλά στην οριακή διαχείριση της ανθρώπινης επιβίωσης."

Είναι λόγια κάποιων διακεκριμένων καθηγητών Πανεπιστημίου που ειλικρινά δεν ξέρω αν φωτίζουν ή αν μπερδεύουν ακόμη περισσότερο την απαίσια πραγματικότητα που ξεγυμνώνεται και αυτές τις παγωμένες μέρες γύρω μας.
Όταν μιλάει κανείς για το δικαίωμα στη ζεστασιά μέσα σε ένα ανθρώπινο σπίτι τον 21ο αιώνα, τι πιο απλό και αυτονόητο δικαίωμα από αυτό μπορεί να υπάρχει, καλύτερα να μη μασάει τα λόγια του.
Γιατί εδώ δε μιλάμε "για την κοινωνική ιδιότητα του πολίτη" ούτε για τη ΄"διαφύλαξη του μεγαλύτερου ιδεολογικοπολιτικού επιτεύγματος των αστικών δημοκρατιών", αλλά για το ακριβώς αντίθετο. Μιλάμε για μια εποχή όπου ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων πεθαίνει από το κρύο χωρίς καν στέγη από πάνω τους, ενώ υπάρχουν όλα τα μέσα και μάλιστα σε ενοχλητικό περίσσευμα για να μη συμβαίνει αυτό. Και βέβαια την ίδια στιγμή και η τεράστια πλειοψηφία αυτών που ζουν κάτω από κάποια στέγη, είτε δεν ξέρουν πια τη λέξη καλοριφέρ είτε το ανάβουν με πόνο ψυχής με το σταγονόμετρο. 
Το "μεγαλύτερο ιδεολογικοπολιτικό επίτευγμα του καπιταλισμού" λοιπόν, αποδείχτηκε πως είναι άλλο ένα τεράστιο ψέμα που δεν έχει νόημα στα δύσκολα της πραγματικής ζωής και περιφέρεται μόνο σαν κούφια φράση στους λόγους των καθηγητών που προσπαθούν να γυαλίσουν ένα δήθεν διαμάντι που κάηκε σαν κάρβουνο στο κρύο.
Οι "πολίτες" των αστικών δημοκρατιων βέβαια, όπως φαινεται τόσο βάρβαρα καθαρά αυτές τις μέρες, είναι χωρισμένοι σε πλούσιους και φτωχούς. Οι πρώτοι, οι από πάνω, γεμίζουν τα σαλέ των χιονισμένων βουνών μοστράροντας τη χλιδή τους στις οθόνες. Οι δεύτεροι, οι από κάτω, ψοφάνε απ' το κρύο και παρουσιάζονται σαν εξαίρεση ενώ είναι ο κανόνας.Αυτοί βέβαια, οι φτωχοί που ξεπαγιάζουν, δεν πάσχουν από ιδεολογικά επιτεύγματα στα χαρτιά. Πάσχουν από φτώχεια, από κρύο, δηλαδή από έλλειψη αυτών που οι πλούσιοι έχοντες και κατέχοντες την εξουσία έχουν σε τρομερό περίσσευμα, και που χωρίς καμιά δεύτερη σκέψη πετάνε στα σκουπίδια ζητώντας την ίδια στιγμή ακόμη περισσότερα!
Το κακό είναι πως όλα αυτά δεν είναι κάποια λάθη που ξέφυγαν από την προσοχή της εξουσίας και που μπορούν να διορθωθούν. Είναι ή ίδια η ουσία των "αστικών δημοκρατιών" που η ρίζα τους ποτίζεται από την ανισότητα και την αδικία. Είναι ακόμη περισσότερο η μόνη υπόσχεση που μπορεί ο κόσμος του καπιταλισμού να δώσει για το μέλλον.Αυτή ακριβώς η ανισότητα, που όλοι οι "ειδικοί" καταριούνται, είναι απλά το κίνητρο αυτού του λαμπερού κόσμου που στις σκιερές του γωνίες κρύβει φτωχούς, άνεργους και άστεγους.Έχουμε φτάσει στο σημείο εκείνο της ιστορίας που η γύμνια εξέχει ολοφάνερα από το περιτύλιγμα και που όποια "οριακή διαχείριση" κι αν δοκιμαστεί όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα είναι υποχρεωμένοι να χάνουν τη ζωή τους για να έχει επαρκή καύσιμη ύλη η μηχανή της οικονομίας του καπιταλισμού.Τις τελευταίες μέρες είδαμε ένα πλακάτ στους δρόμους των πλούσιων ΗΠΑ με τα 50 εκ. φτωχούς!
Έλεγε: "Αδειάστε τους ξενώνες και γεμίστε τα σπίτια".Είναι γνωστό ότι την ίδια στιγμή που ΄πραγματικοί άνθρωποι πεθαίνουν από το κρύο στους δρόμους, τα άδεια σπίτια αυξάνονται συνεχώς αφού και εδώ στην Ελλάδα της ΕΕ, οι "ανθρωπιστές" των πολύχρωμων πλέον κυβερνήσεων αντί να σώσουν αυτούς που κινδυνεύουν ψάχνουν να βρουν με ποιο τρόπο θα βγουν στους πληστηριασμούς ακόμη περισσότερα σπίτια μπας και χορτάσει το θηρίο και σωθούν οι ισολογισμοί επιχειρήσεων και τραπεζών.Αυτός είναι ο κόσμος των περίφημων "αστικών δημοκρατιών" όπου η δημοκρατία δεν χρειάζεται καθόλου να έχει σάρκα και οστά, γεύση ζεστού ψωμιού, μυρωδιά του φαγητού που βγαίνει από το φούρνο μέσα σε ένα ζεστό δωμάτιο γεμάτο χαμόγελα γύρω από τη φωτιά.
Μπορεί απλά να είναι ένα ιδεολογικό επίτευγμα...
Να την χαίρονται λοιπόν τη δημοκρατία τους.
Εμείς πάλι θα παλέψουμε για τη δική μας.