Όταν οι Η.Π.Α απομακρύνθηκαν από τον κανόνα χρυσού στις αρχές της δεκαετίας του ’70, το δολάριο μετατράπηκε σε ένα de-facto «πετρελαϊκό νόμισμα». Ως ανταπόδοση για την προστασία και την αγορά αμερικανικών ομολόγων, οι πετρελαιοπαραγωγικές Αραβικές χώρες συμφώνησαν να διεξάγουν τις πετρελαϊκές συνδιαλλαγές τους σε αμερικανικά δολάρια. Το δολάριο μπορεί να απομακρύνθηκε από τον κανόνα χρυσού, αλλά η αξία του διασφαλίστηκε από την ισχύ της αμερικανικής οικονομίας καθώς και από το γεγονός ότι συνδέθηκε στενά με ένα ακόμη πολύτιμο αγαθό, το πετρέλαιο. Από εκείνο το διάστημα, η οικονομική συμπεριφορά των Η.Π.Α με προσανατολισμό στην απομάκρυνση των επιχειρήσεων από την χώρα (outsourcing) και τις off-shore εταιρίες (σ.σ. pentapostagma.gr αναφορικά τόσο με την κατασκευαστική βιομηχανία όσο και με τις εφαρμοζόμενες οικονομικές πολιτικές) οδήγησαν στην εκτόξευση του χρέους της χώρας – που φτάνει πλέον στα 16 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ο Paul Graig Roberts, πρώην υφυπουργός του υπουργείου Οικονομικών των Η.Π.Α, σημειώνει χαρακτηριστικά ότι το πιο παραγωγικό κομμάτι της αμερικανικής οικονομίας έχει μετακινηθεί εκτός της χώρας (offshore) ώστε να αυξηθεί το επιχειρηματικό κέρδος. Σύμφωνα με τον Roberts, οι Η.Π.Α θα μπορούσαν να αναζωογονήσουν την οικονομία τους μέσω της επιστροφής των επιχειρήσεων στη χώρα ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Η αδύναμη Αμερικανική οικονομία εμπνέει χαμηλό βαθμό εμπιστοσύνης στο δολάριο, και οι εμπορικές συναλλαγές εν γένει καθώς και οι πετρελαϊκές συναλλαγές αρχίζουν να απομακρύνονται από το συνάλλαγμα. Με το δεδομένο ότι οι ελπίδες αναζωογόνησης της εγχώριας οικονομίας σβήνουν, οι Η.Π.Α «απαντούν» μέσω της επέκτασης τους στις διεθνείς αγορές και στην κήρυξη πολέμων για τη διατήρηση της παγκόσμιας κυριαρχίας του δολαρίου και της εν γένει Αμερικανικής ηγεμονίας. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, οι Η.Π.Α έχουν επεκτείνει την επιρροή τους σε ολόκληρη την επικράτεια της Ανατολικής Ευρώπης, σε αρκετά πρώην Σοβιετικά κράτη της Κεντρικής Ασίας, καθώς και στην πρώην Γιουγκοσλαβία, τη Λιβύη, το Ιράκ, την Υεμένη, το Αφγανιστάν τη Συρία και το Πακιστάν. Το ζήτημα της Βόρειας Κορέας θα πρέπει να ειδωθεί από αυτή τη σκοπιά: οι απειλές της Βόρειας Κορέας έχουν επιτρέψει στις Η.Π.Α να εντείνουν τη στρατιωτική τους παρουσία στην περιφέρεια της Ασίας-Ειρηνικού. Όπως έκαναν προηγουμένως και με τη Ρωσία, οι Η.Π.Α πλέον έχουν καταφέρει με επιτυχία να κυκλώσουν τη Κίνα. Παρόλα αυτά, η Κίνα και η Ρωσία κρατούν γερά τη Συρία από την τελική αποσταθεροποίηση. Η Συρία «φιλοξενεί» τη μοναδική ναυτική βάση της Ρωσίας εκτός της περιοχής της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, και η Ρωσία και η Κίνα γνωρίζουν πολύ καλά ότι εάν οι Η.Π.Α και οι σύμμαχοι της καταφέρουν να ανατρέψουν τη κυβέρνηση Assad, η Τεχεράνη θα αποτελέσει έναν πολύ ευκολότερο στόχο. Η Αμερική θα ήθελε διακαώς να τοποθετήσει καθεστώτα αχυρανθρώπων τόσο στη Μόσχα όσο και στο Πεκίνο και η εκμετάλλευση των πολιτικών και εθνικών διαχωρισμών στις συνοριακές περιοχές της Ρωσίας και της Κίνας θα είναι ευκολότερη εάν το Ιράν πέσει, και τελέσει υπό αμερικανικών συμφερόντων.
Μία παγκόσμια Αμερικανική στρατηγική βρίσκεται ήδη σε ισχύ ώστε να υποβαθμίσει την ανάπτυξη και την επιρροή της Κίνας, που αποτέλεσε και έναν από τους λόγους για την έναρξη της επιχείρησης AFRICOM. Όμως, η Κίνα αντιστέκεται με την απόπειρα της να απαγκιστρωθεί από το δολάριο Αμερικής, γεγονός που αποτελεί ισχυρό πλήγμα για τα αμερικανικά συμφέροντα.
Η Κίνα έχει εφαρμόσει διμερείς εμπορικές συμφωνίες με αρκετές χώρες, όπου οι συναλλαγές δεν πραγματοποιούνται σε δολάρια αλλά σε εθνικά νομίσματα. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η Κίνα καθώς και έτερες αναδυόμενες μεγάλες δυνάμεις όπως η Ρωσία έχουν πραγματοποιήσει συμφωνίες ώστε να απομακρυνθούν από το Αμερικανικό δολάριο στο διεθνές τους εμπόριο. Ο Άξονας BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) σχεδιάζει επίσης να χρησιμοποιήσει τα εθνικά νομίσματα για τις εμπορικές συναλλαγές των χωρών που τον απαρτίζουν. Η Ρωσία και η Κίνα χρησιμοποιούν τα εθνικά τους νομίσματα κατά τη διάρκεια των εμπορικών τους συναλλαγών για περισσότερο από έναν χρόνο.
Υπό την εξουσία του Saddam, το Iraq δεν χρησιμοποιούσε το δολάρια ως νομισματική βάση για τις πετρελαϊκές του συναλλαγές, όπως το ίδιο πράττει σήμερα το Ιράν. Ο Muammar Gadhaffi σχεδίαζε να χρησιμοποιήσει ως νόμισμα το δινάριο με βάση τον κανόνα του χρυσού ως αποθεματικό νόμισμα για περιοχές της Αφρικής. Γνωρίζουμε, καλά τι συνέβη στη Λιβύη και το Ιράκ. Το 2000, το Ιράκ μετέτρεψε όλες τις πετρελαϊκές του συναλλαγές σε ευρώ. Όταν οι Η.Π.Α εισέβαλλαν στο Ιράκ το 2003, μετέτρεψαν πάλι τις συναλλαγές πετρελαίου από ευρώ σε δολάριο. Δεν θα πρέπει να απορούμε για ποιο λόγο το Ιράν είναι ο νέος αμερικανικός στόχος..
Παράλληλα, το Ιράν κατευθύνεται προς τη Κίνα, το Πακιστάν και τη Κεντρική Ασία με στόχο να αντικρούσει τις επιδράσεις των Αμερικανικών κυρώσεων και να αναπτύξει την οικονομία της μέσω της ενίσχυσης του εμπορίου. Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος είναι μία πραγματικότητα: Η.Π.Α και οι σύμμαχοί της και Ρωσία, Κίνα και Ιράν.
Η Αμερικανική οικονομία πνέει τα λοίσθια. Ο μόνος τρόπος να αναζωογονηθεί είναι μέσω νέων εμπορικών συμφωνιών, την παγκόσμια κατάληψη των πηγών τροφίμων μέσω μονοπολίων στις πατέντες των σπόρων και τον έλεγχο των ΓΤ καλλιεργειών μέσω της επιβολής τους στις χώρες, και μέσω μεγάλων πολέμων ώστε να διασφαλιστούν οι πόροι και να διασφαλιστεί ότι το δολάριο παραμένει το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Πλέον, η πιο ισχυρή στρατιωτική δύναμη του κόσμου με τεράστιο πυρηνικό εξοπλισμό έχει παρακμάσει και ελλοχεύει ο κίνδυνος να εμπλακεί σε νέο κύκλο ανεξέλεγκτων πολέμων.
http://ntokoumentagr.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου