Εγκλήματα χωρίς… τιμωρία: Τα 8+1 σκάνδαλα που επί 25 χρόνια «ξεκουράζονται» στο χρονοντούλαπο της ιστορίας

Υποθέσεις που συντάραξαν την κοινή γνώμη από την περίοδο Σημίτη έως σήμερα, για τις οποίες η δικαίωση δεν επήλθε ποτέ και έμειναν στα χαρτιά… Οι υπεύθυνοι της καταστροφής της χώρας παραμένουν στο απυρόβλητο.

Από τις Ντίνα Ιωακειμίδου, Μαρία Παναγιώτου Από την περίοδο Σημίτη, την ψευδεπίγραφη εποχή της οικονομικής ευφορίας, έως την υπαγωγή της χώρας στις περιπέτειες των Μνημονίων και τη συνακόλουθη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, αλλά ακόμη και μεσούσης της κρίσης, μια παρασιτική κοινωνική κατηγορία με τη συνδρομή πολιτικών προσώπων και του βαθέος κράτους εξακολούθησε και εξακολουθεί να απομυζά τον δημόσιο κορβανά. Τα σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν συντάραξαν την ελληνική κοινή γνώμη. Δικαίωση όμως δεν επήλθε ποτέ. Οι υπεύθυνοι της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής της χώρας παραμένουν στο απυρόβλητο και μας κουνούν το δάχτυλο. Τον λογαριασμό συνεχίζει να πληρώνει ο ελληνικός λαός. Γιατί, όπως μάθαμε εσχάτως, υπάρχει και φιλότιμο… Παρακάτω περιγράφονται ορισμένα από τα πλέον εμβληματικά σκάνδαλα των τελευταίων ετών, που θα μείνουν στα χαρτιά. Η κανονικότητα το επιβάλλει… 1. Siemens: 130.000.000 μάρκα δόθηκαν σε μίζες στη χώρα μας! Ήταν το 2006, όταν οι γερμανικές Αρχές διενεργούν έλεγχο στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας και αποκαλύπτεται ένα τεράστιο δίκτυο διακίνησης μαύρου χρήματος προς τρίτες χώρες για την ανάθεση έργων. Κατά τα ειωθότα ο ανταγωνισμός των πολυεθνικών και η παρέμβαση της αμερικανικής επιτροπής κεφαλαιαγοράς ήταν αυτά που οδήγησαν στην αποκάλυψη του διεθνούς σκανδάλου, υποχρεώνοντας τους Γερμανούς και τις εθνικές Αρχές στη διερεύνησή του. Στην χώρα μας η υπόθεση βεβαίως και κατέληξε σε ιλαροτραγωδία… Η Siemens στην Ελλάδα είχε αναλάβει τα μεγαλύτερα έργα της χώρας. Είχε απλώσει τα πλοκάμια της στις συμβάσεις προμηθειών του ΟΤΕ για τις ψηφιακές παροχές, στις επενδύσεις του ΟΤΕ στο εξωτερικό, στη σύμβαση και την προμήθεια του συστήματος C4I, στις συμβάσεις προμηθειών του ΟΣΕ, στις συμβάσεις προμηθειών νοσοκομειακού υλικού, στα εξοπλιστικά προγράμματα κ.ο.κ. Στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Παναγιώτη Αθανασίου ανατίθεται η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, η οποία μόλις το 2008 εξελίσσεται σε ανάκριση που ανατίθεται πλέον στον Ν. Ζαγοριανό. «Η παρέλκυση της προανάκρισης και της ανάκρισης έδωσε τη δυνατότητα στους εμπλεκομένους να προετοιμαστούν, να αποκρύψουν στοιχεία και να εναγκαλιστούν με τη μητέρα εταιρία… Μεγάλο μέρος του αρχείου του Μ. Χριστοφοράκου (διευθύνων σύμβουλος Siemens) με σημαντικές πληροφορίες καταστράφηκε κατόπιν εντολής του. Το αρχείο των ηλεκτρονικών υπολογιστών του γραφείου του δεν κατασχέθηκε και μάλλον φυγαδεύτηκε στην αλλοδαπή προς περαιτέρω αξιοποίηση», σύμφωνα με τις επισημάνσεις του μέλους της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής Θ. Παφίλη. Τα εμπλεκόμενα στελέχη της Siemens στις καταθέσεις τους ενώπιον της εισαγγελέως στο Μόναχο μιλούν για ένα ποσό της τάξεως των 130.000.000 μάρκων που δόθηκαν σε μίζες στη χώρα μας, ενώ με σαφήνεια αναφέρονται σε δωροδοκίες πολιτικών των κομμάτων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Η εξεταστική της Βουλής, στο πόρισμά της που συντάχθηκε το 2011, εκτιμά ότι το ύψος της ζημίας που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο ανέρχεται στα 2 δισ. ευρώ. Κατ’ άλλους η επελθούσα ζημία που προήλθε από τις αυξημένες τιμές των συμβάσεων, από την πρόσδεση σε μόνο μία τεχνολογική πλατφόρμα και από την αδυναμία διαπραγμάτευσης με άλλους προμηθευτές είναι πολύ μεγαλύτερη. Και όπως σωστά έχει επισημανθεί, η διαφθορά αυτή, πέραν όλων των άλλων, υπέσκαψε τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Κόστος που δύσκολα μπορεί να αποτιμηθεί σε χρήμα… Από το 2007 πάντως έως και το 2018 Ελληνες και αλλοδαποί κατηγορούμενοι της υπόθεσης διαφεύγουν με χαρακτηριστική άνεση στο εξωτερικό. Ο Μ. Χριστοφοράκος, κάνοντας χρήση της διπλής του υπηκοότητας, διαφεύγει σαν κύριος από την Ελλάδα, με τα πανευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψής του να εκδίδονται κατόπιν εορτής. Εν τέλει δικάζεται στη Γερμανία για απιστία σε βάρος της Siemens, ενώ οι γερμανικές Αρχές απορρίπτουν το αίτημα για έκδοσή του στην Ελλάδα. Επεται το έτερο πρωτοκλασάτο στέλεχος της Siemens, ο Χρ. Καραβέλας, ο οποίος προ της αναχωρήσεώς του από τη χώρα αποσύρει από τον τραπεζικό του λογαριασμό 7.000.000 ευρώ και μάλλον περνά ήσυχα γηρατειά στο Μοντεβίδεο. Ακολουθούν ο πρώην πρόεδρος της Siemens Hellas Φόλκερ Γιουνγκ, παραβιάζοντας τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από την Ελλάδα, όπως και ο τραπεζίτης Ζαν Κλοντ Οσβαλντ, που εξαφανίστηκε αφήνοντας πίσω του το σύστημα γεωεντοπισμού, το γνωστό βραχιολάκι, για να τον θυμόμαστε. Το πλέον εκπληκτικό της απίθανης αυτής ιστορίας είναι πως το Ελληνικό Δημόσιο ουδέποτε αποζημιώθηκε από τη Siemens. Toν Μάιο του 2012 η κυβέρνηση Παπαδήμου φέρνει τροπολογία στη Βουλή με την οποία εγκρίνεται συμφωνία συμβιβασμού με τη Siemens που προβλέπει παροχές ύψους 270.000.000 ευρώ, σε είδος, παρακαλώ. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και σεμινάρια της εταιρίας κατά της διαφθοράς. Ακόμη και αυτές οι παροχές πάντως αναζητούνται. Ο Θ. Τσουκάτος, που κρατούσε το ταμείο του ΠΑΣΟΚ, αθωώθηκε λόγω παραγραφής, ο Τ. Μαντέλης τη γλίτωσε με εξαγορά ποινής για τις μίζες που έλαβε, ενώ κάποιες καμπάνες έπεσαν τελικά σε 22 από τους 54 συνολικά κατηγορουμένους τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους. Παρεμπιπτόντως, το πρώην διευθυντικό στέλεχος της εταιρίας Π. Μαυρίδης δύο μήνες μετά την καταδίκη του σε ποινή κάθειρξης 15 ετών αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας. Τέλος, με συγκίνηση θυμόμαστε πάντα τις αποκαλύψεις για τα ακριβά δώρα της εταιρίας σε πολιτικά πρόσωπα που ακολούθησαν ανοδική πορεία. Κάτι οικιακές συσκευές ήταν… 2. ΕΛ.ΣΤΑΤ.: Υψηλή προστασία για τον άνθρωπο που φούσκωσε το έλλειμμα Το ερώτημα πώς μπήκαμε στις περιπέτειες των Μνημονίων ένας από τους καταλληλότερους να το απαντήσει είναι ο πρώην επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Α. Γεωργίου. Μετά την εκλογή του Γ. Παπανδρέου το 2009, στο τιμόνι της ΕΛ.ΣΤΑΤ. διορίζεται ο Α. Γεωργίου. Στα στιβαρά χέρια του οικονομολόγου υπαλλήλου του ΔΝΤ το δημόσιο έλλειμμα της χώρας εμφανίζεται να έχει εκτοξευτεί από το 12,7% στο 15,4%. Η μέθοδος της διόγκωσης του ελλείμματος σύμφωνα με τις καταγγελίες μελών του Δ.Σ. της Εθνικής Στατιστικής Αρχής, ήταν ο συνυπολογισμός των ΔΕΚΟ, ΝΠΔΔ, νοσοκομείων κ.λπ. σαν ελλείμματα της Γενικής Κυβέρνησης, δηλαδή του στενού δημόσιου τομέα. Ομως οι ΔΕΚΟ χρηματοδοτούνται και από ίδιους πόρους, οπότε ακολουθείται διαφορετικός υπολογισμός. Στις αποκαλύψεις των μελών του Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ. αντιδρά ο Ευάγγελος Βενιζέλος. αντικαθιστώντας το Δ.Σ., πλην του προέδρου του, τον Σεπτέμβριο του 2011. Την ίδια περίοδο και λίγο μετά τον διορισμό των οικονομικών εισαγγελέων που διερευνούσαν την υπόθεση ο Ε. Βενιζέλος επιχειρεί την κατάργησή τους προκαλώντας σάλο και εν τέλει την άτακτη υπαναχώρησή του. Το πόρισμα διαβιβάζεται στη Βουλή και το 2013 ασκείται εναντίον του τιμονιέρη της ΕΛ.ΣΤΑΤ. δίωξη για παράβαση καθήκοντος και ψευδή βεβαίωση σε βάρος του Δημοσίου. Ακολούθησαν δυο απαλλακτικά βουλεύματα του Συμβουλίου Εφετών και δύο αναιρέσεις από τον Αρειο Πάγο. Οι κατηγορίες που αντιμετώπισε αφορούσαν το γεγονός ότι ήταν διπλοθεσίτης (δεν είχε παραιτηθεί από το ΔΝΤ), ότι δεν συγκαλούσε συνεδριάσεις του Δ.Σ. και ότι διαβίβασε τα στοιχεία για το έλλειμμα χωρίς να τεθούν υπόψη της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Στις αναιρέσεις που άσκησε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητούσε την παραπομπή του Α. Γεωργίου για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης (διόγκωση ελλείμματος). Οι παρεμβάσεις και οι πιέσεις των επιτρόπων της Ε.Ε. για το θέμα του Γεωργίου ήταν συνεχείς και ασφυκτικές προκαλώντας την αντίδραση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, που στις ανακοινώσεις τους υπογράμμιζαν πως «οι ελληνικοί νόμοι οφείλουν να αντιμετωπίζουν ισότιμα όλους τους πολίτες χωρίς να έχει καμία σημασία η ειδική σχέση που μπορούν αυτοί να έχουν με υπηρεσίες υπαγόμενες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή». Εν τέλει ο Α. Γεωργίου απαλλάχτηκε από όλες τις κατηγορίες και όχι μόνο. Με μια επονείδιστη διάταξη νόμου το 2017 η ΕΛ.ΣΤΑΤ. υποχρεώθηκε στην ανάληψη των δικαστικών του εξόδων. Δηλαδή, τον αποζημιώσαμε κι από πάνω… 3. Φάρμακο: Το μεγάλο φαγοπότι μάς κόστισε 85 δισ. ευρώ! «Το μεγάλο φαγοπότι» χαρακτηρίζεται στο πόρισμα της πλειοψηφίας της εξεταστικής επιτροπής που συντάχθηκε το 2018 η φαρμακευτική δαπάνη στη χώρα μας κατά την περίοδο 1997-2014. Η συνολική επιβάρυνση κατά το εξεταζόμενο διάστημα στην υγεία και στο φάρμακο ανήλθε στα 85 δισ. ευρώ, από τα οποία 23 δισ. ευρώ στο φάρμακο. Η ραγδαία αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης δεν προήλθε από κάποιο ακραίο φυσικό φαινόμενο, αλλά ήταν απότοκο συγκεκριμένων πολιτικών που οδήγησαν στην ανεξέλεγκτη αύξηση της κερδοφορίας των φαρμακευτικών εταιριών και τη διασπάθιση των πόρων του Ελληνικού Δημοσίου. Ρεμούλες, μίζες, διαφθορά, εκμαυλισμός συνειδήσεων, εξωφρενικές τιμές ορισμένων φαρμάκων και, αντίθετα, απόσυρση δοκιμασμένων φθηνών, τεράστιες υπερτιμολογήσεις, απευθείας αναθέσεις προμηθειών, ασυδοσία των πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιριών συνθέτουν το παζλ της σκανδαλώδους διαχείρισης του δημόσιου χρήματος. Το μέγεθος του σκανδάλου αναδεικνύεται και από μια απλή σύγκριση των στοιχείων της ετήσιας αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης την περίοδο 2000-2009, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ. Ετσι, ενώ οι χώρες του ΟΟΣΑ στο σύνολό τους καταγράφουν αύξηση κατά μέσο όρο της τάξης του 3,5%, στη χώρα μας το ίδιο διάστημα η αύξηση ανήλθε στο 11,1%. Εμβληματική περίπτωση κατασπατάλησης συνιστά επίσης η προμήθεια αντιιικών εμβολίων το 2006 από τον πρώην υπουργό Υγείας Δ. Αβραμόπουλο, καθώς εγκρίθηκε δάνειο 233.000.000 ευρώ για αγορά 16.000.000 εμβολίων, εν τέλει αγοράστηκαν 3.637.000, ενώ απωλέσθηκαν και 7.500.000 ευρώ που είχαν δοθεί ως προκαταβολή στην εταιρία, η οποία δεν δέχτηκε τον συμβιβασμό για την ακύρωση της υπόλοιπης παραγγελίας. 4. ΚΕΕΛΠΝΟ: Όργιο διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος Νησίδα διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος αποτέλεσε το αμαρτωλό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), που θα μείνει στην Ιστορία ως ένα από τα πλέον πολυδαίδαλα σκάνδαλα. Ερευνήθηκε χωριστά στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για την Υγεία, που άρχισε τον Μάρτιο του 2017 και ολοκληρώθηκε 18 μήνες αργότερα. Εισαγγελέας Εφετών, η οποία είχε ασχοληθεί με μόνο ένα από τα σκέλη του, το έχει χαρακτηρίσει «offshore του Ελληνικού Δημοσίου και των ρουσφετιών». Η λίστα που κατέθεσε τον Ιούλιο του 2015 στην Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών ο πρώην υπουργός Πάνος Καμμένος, με τη διαφημιστική δαπάνη εκατομμυρίων ευρώ που πέρασε από το ΚΕΕΛΠΝΟ όχι μόνο σε μέσα ενημέρωσης, αλλά και φυσικά πρόσωπα και διαφημιστικές εταιρίες, επανέρχεται ακόμη και σήμερα στην επικαιρότητα. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε, για παράδειγμα, από το πόρισμα της Γενική Επιθεώρησης Δημόσιας Διοίκησης πως οκτώ σάιτ -μεταξύ των οποίων και τα ανύπαρκτα velonakaiklwsti.gr και alatikaipiperi.gr- που περιλαμβάνονταν στη λίστα ανήκουν στον όμιλο ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και έλαβαν συνολικά 882.000 ευρώ το 2014 από το «αμαρτωλό» κέντρο. Κι όμως, αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί από κάτω κρύβονταν ακόμη πιο δυσώδης αποκαλύψεις: διπλά λογιστικά βιβλία και αρχεία καταχωνιασμένα σε κρύπτες που είχαν δημιουργηθεί σε υπόγεια κτιρίων, δεκάδες προσλήψεις χωρίς διαγωνισμούς, απευθείας αναθέσεις προμηθειών σε ημετέρους εξαιρετικά υψηλού κόστους, τροφοδοσίες με τιμολόγια-σκάνδαλα, στα οποία οι θρεπτικές… πλην οικονομικές φακές έφταναν να στοιχίζουν όσο ένα φιλέτο, μεταστεγάσεις σε κτίρια που αγοράζονταν σε δεκαπλάσια τιμή σε σχέση με την αντικειμενική τους αξία, τεράστιες σε κόστος καμπάνιες χωρίς ανάλογο αντίκρισμα σε σποτ, συνέδρια με προϋπολογισμό εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, τρύπες 90.000.000 ευρώ που εντόπισαν ορκωτοί λογιστές και, τελικά, δάνεια ύψους 200.000.000 ευρώ που σκορπίστηκαν σε όλα τα παραπάνω. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα πλοκάμια του πελατειακού κράτους που είχαν απλωθεί μέσα από το ΚΕΕΛΠΝΟ στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας. Στην πρώτη και μοναδική δίκη που έχει γίνει και ολοκληρώθηκε τον περασμένο Ιανουάριο το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας έκρινε τελικά ενόχους τον πρώην διευθυντή του ΚΕΕΛΠΝΟ Θεόδωρο Παπαδημητρίου, τον πρώην πρόεδρο του ΚΕΕΛΠΝΟ Αγγελο Χατζάκη, την πρώην αναπληρώτρια διευθύντρια Ολγα Αδράμη και τον ιδιοκτήτη εταιρίας σεκιούριτι Νικόλαο Λιαβή για υποθέσεις που μεταξύ άλλων είχαν να κάνουν και με ρουσφετολογικές προσλήψεις, αλλά τους απέδωσε ποινές με αναστολή. Διώξεις είχαν ασκηθεί και για ακόμη 74 παράνομες προσλήψεις που πραγματοποιήθηκαν τα έτη 2011-2014, μεταξύ άλλων και στην Ανδρονίκη Θεοφιλάτου (η οποία σήμερα εργάζεται στο γραφείου του υπουργού Ανάπτυξης Αδωνη Γεωργιάδη), αλλά και στον σύζυγό της Σταμάτη Πουλή (ο οποίος στις περασμένες εκλογές πολιτεύτηκε με τη Ν.Δ.), όμως τον περασμένο Σεπτέμβριο εκδόθηκε απαλλακτικό βούλευμα. Ο τελευταίος, πάντως, ελέγχεται ακόμη για το πλημμέλημα της ανακριβούς δήλωσης «Πόθεν Εσχες», αλλά και για το κακούργημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, καθώς δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει 230.000 ευρώ που πήρε από το ΚΕΕΛΠΝΟ. Δίωξη έχει ασκηθεί και στη Λίνα Νικολοπούλου, σύζυγο του επικεφαλής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, για ηθική αυτουργία σε παράβαση καθήκοντος για την απευθείας ανάθεση του συνεδρίου eHeath Forum 2014 στην εταιρία της Mindwork Business Solutions, που στοίχισε 713.000 ευρώ. Και αυτή η δίκη έχει αποδειχθεί εφάμιλλη με τον μύθο για το Γιοφύρι της Αρτας. 5. Θαλασσοδάνεια στα ΜΜΕ με εγγυήσεις αέρα κοπανιστό Ιλιγγιώδη ποσά, ακόμη και μεσούσης της κρίσης, και δίχως τις αναγκαίες διασφαλίσεις χορηγούσαν αφειδώς τα τραπεζικά ιδρύματα προς επιχειρήσεις ΜΜΕ. Επίσης, οι τράπεζες χορηγούσαν νέα δάνεια προς συγκεκριμένα ΜΜΕ για πληρωμή ληξιπρόθεσμων τόκων, παραβιάζοντας τη σχετική απαγόρευση του νόμου. Σύμφωνα με το πόρισμα της εξεταστικής που παρέπεμψε το ζήτημα στη Δικαιοσύνη, τα δάνεια των επιχειρήσεων ανήλθαν στο 1,27 δισ. ευρώ, μη λαμβάνοντας εξασφαλίσεις για το 65% αυτών. Τον περασμένο Νοέμβριο διαβιβάστηκαν στη Βουλή στοιχεία της Εισαγγελίας Οικονομικού Εγκλήματος για τη πορεία των ερευνών κατόπιν ερώτησης 45 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με αυτά, ένα μέρος των υποθέσεων τέθηκε στο αρχείο. Η δικογραφία για τον «Κήρυκα Χανίων» έχει διαβιβαστεί στον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ενώ προκαταρκτική εξέταση συνεχίζεται για άλλες υποθέσεις ΜΜΕ. Αξέχαστο θα μας μείνει, μεταξύ άλλων, το γεγονός ότι ο «Κήρυκας Χανίων», του οποίου πλειοψηφικός μέτοχος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έλαβε πέντε δάνεια, τα οποία επί 11 χρόνια δεν αποπληρώνονταν δίχως να σημειωθεί κίνηση είσπραξης από τις τράπεζες. Αξέχαστος θα μας μείνει επίσης ο κυνισμός του υιού Ψυχάρη, ο οποίος απάντησε στην εξεταστική πως «μου ζητήθηκαν 15.000.000 ευρώ εγγυήσεις και αναγκάστηκα να τις υπογράψω με αέρα». Πάντως η γ.γ. της Ενωσης Τραπεζών Ελλάδας Χ. Απαλαγάκη δήλωσε καθησυχαστικά τον περασμένο Νοέμβριο στη Βουλή: «Ας μην κάνουμε τώρα και τόσο θέμα το πόρισμα της Βουλής». Προφανώς για την κυρία Απαλαγάκη μείζον θέμα είναι τα δάνεια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η υφαρπαγή της πρώτης κατοικίας των φτωχοποιημένων Ελλήνων. 6. Θαλασσοδάνεια κομμάτων: Μπούκωσαν χρήμα που δεν επέστρεψαν ποτέ Τον Μάρτιο του 2015 ο τότε επίκουρος οικονομικός εισαγγελέας Γιώργος Καλούδης παραδίδει στον προϊστάμενό του Γρηγόρη Πεπόνη το περίφημο -παραπεμπτικό- πόρισμά του για τα δάνεια των κομμάτων. Η εισαγγελική έρευνα, που είχε, μάλιστα, αρχίσει έπειτα από καταγγελίες του νυν υπουργού Λευτέρη Αυγενάκη, τότε βουλευτή της Δημοκρατικής Συμμαχίας της Ντόρας Μπακογιάννη, αφορούσε, μεταξύ άλλων, τα 198.700.000 ευρώ που δόθηκαν από την κρατική Αγροτική Τράπεζα στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ (τα οποία μεταβιβάστηκαν στην Τράπεζα Πειραιώς) με εγγύηση την εκχώρηση των κρατικών χρηματοδοτήσεων μέχρι και το 2018, αλλά και δάνεια από την Εθνική που είχαν «κοκκινίσει». Σύμφωνα με το συμπέρασμα του εισαγγελέα, στοιχειοθετούνταν η άσκηση ποινικής δίωξης για το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας από κοινού και κατά μόνας σε βάρος 37 στελεχών της ΑΤΕ και 13 στελεχών της Εθνικής Τράπεζας. Επίσης, ο κ. Καλούδης αιτούνταν την άσκηση ποινικής δίωξης για το κακούργημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία σε βάρος των Ιωάννη Παπακωνσταντίνου, Ροβέρτου Σπυρόπουλου, Αννας Πολυχρόνη, Κωνσταντίνου Σημαιοφορίδη, Μενέλαου Δασκαλάκη, Αθανασίου Σκορδά και Νικολάου Σοφιανού. Σε ό,τι αφορά τους πρώην βουλευτές Κώστα Γείτονα, Τηλέμαχο Χυτήρη και Ανδρέα Μακρυπίδη, πρότεινε διαβίβαση της δικογραφίας στον Αρειο Πάγο, καθώς «τέλεσαν τις εν λόγω αξιόποινες πράξεις κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων τους». Το πόρισμα θα παραμείνει στο συρτάρι για έναν ολόκληρο μήνα, μέχρι τις 18η Απριλίου, όταν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. αποφασίζουν μέσα σε ένα βράδυ να απαλλάξουν από κάθε ευθύνη όλους τους εμπλεκομένους με τροπολογία που πέρασε μέσα στον περίφημο 4146/2013, νόμο που αφορούσε την επιτάχυνση της διαδικασίας στρατηγικών και ιδιωτικών επενδύσεων. Λίγους μήνες αργότερα νέος οικονομικός εισαγγελέας αναλαμβάνει ο Παναγιώτης Αθανασίου και αναθέτει στον επίκουρο εισαγγελέα του Γιάννης Δραγάτση να καλέσει εκ νέου τους μάρτυρες – συντάκτες των πορισμάτων της Τραπέζης της Ελλάδος, μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσει πως η συγκεκριμένη υπόθεση ενέπιπτε στις προϋποθέσεις του νόμου που είχε ψηφιστεί και οι οποίες καθιστούσαν αδύνατη την όποια άσκηση ποινικής δίωξης. Η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο. Το 2016 αρχίζει στη Βουλή η εξεταστική επιτροπή για τα δάνεια ΜΜΕ και κομμάτων. Εκδίδεται πόρισμα τον Ιανουάριο του 2017, μέσα από το οποίο αποκαλύπτεται ότι το συνολικό χρέος των κομμάτων προς τις τράπεζες ανέρχεται σε 418.000.000 ευρώ. Η πλειοψηφία των μελών της επιτροπής -πλην της Ν.Δ.- ψηφίζει να σταλεί το πόρισμα στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου, η οποία ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο, δίνοντας παραγγελία για περαιτέρω έρευνα. Τον Μάρτιο του 2019 η Οικονομική Εισαγγελία ζητά να ασκηθούν διώξεις σε 115 οικονομικά στελέχη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Η παραγγελία αφορά και στελέχη πέντε τραπεζών. Τον περασμένο Νοέμβριο, όμως, ψηφίζεται στη Βουλή νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για τις τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα, που επί της ουσίας παρέχει ασυλία στα τραπεζικά στελέχη, αφού το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας διώκεται πλέον μόνο κατ’ έγκληση σε αυτά. Τον περασμένο Απρίλιο, μάλιστα, εν μέσω της κρίσης του Covid-19, μπαίνει και η ταφόπλακα στην υπόθεση, όταν με ΠΝΠ εκπνέουν οι προθεσμίες που αφορούν την αναστολή προθεσμιών για περιπτώσεις απιστίας τραπεζών. 7. Εξοπλιστικά: Έφαγαν δισ. αλλά ο Σημίτης δεν γνώριζε Το πλέον ακανθώδες, πολυδιάστατο και αιματηρό για τις τσέπες του ελληνικού λαού σκάνδαλο είναι αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε «σκάνδαλο των εξοπλιστικών», το οποίο στην πραγματικότητα περιλαμβάνει πολλά και διαφορετικά πρόσωπα, προγράμματα και περιόδους διακυβέρνησης. Παρά τις δεκάδες έρευνες και τα πολυσέλιδα πορίσματα, ο μόνος από τα πολιτικά πρόσωπα που έχει κριθεί ένοχος και συνεχίζει να εκτίει ποινή φυλάκισης είναι ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ο οποίος στις 7 Οκτωβρίου 2013 καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ποινή κάθειρξης 20 ετών για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, στις 4 Μαΐου 2017 αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους, ενώ στις 31 Οκτωβρίου 2017 οδηγήθηκε εκ νέου στη φυλακή έπειτα από απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων. Στο πόρισμα των εισαγγελέων που δημοσιεύτηκε μετά τη σύλληψή του ανέφερε πως ο πρώην υπουργός απέκρυψε περιουσία συνολικού ύψους 16.202.000 ελβετικών φράγκων και 1.748.000 δολαρίων ΗΠΑ, χρήματα τα οποία αποτελούν προϊόν παθητικής δωροδοκίας του ίδιου σχετικά με τις συμβάσεις προμήθειας των οπλικών συστημάτων TOR M1, αλλά και περιουσία συνολικού ύψους 2.960.225 ελβετικών φράγκων σχετικά με τις συμβάσεις «ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ» και «ΠΟΣΕΙΔΩΝ 2» (υποβρύχια), τα οποία αποτελούν παράνομη αμοιβή που κατέβαλε μέσω άλλης εταιρίας η γερμανική εταιρία FERROSTAAL. Στη δίκη του Ακη Τσοχατζόπουλου κατέθεσε και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ο οποίος δήλωσε πως ούτε είδε ούτε άκουσε ούτε γνώριζε τίποτα για μίζες. «Λυπάμαι αν οι αθλιότητες αυτές έγιναν επί πρωθυπουργίας μου» είπε χαρακτηριστικά. Στα τέλη του 2018 άρχισε έρευνα από την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες και στους λογαριασμούς του κ. Σημίτη και συγγενικών του προσώπων. Η έρευνα, ωστόσο, αφορούσε μόνον λογαριασμούς εντός συνόρων, η οποία έκλεισε τον Ιούνιο του 2019, καθώς… δεν εντοπίστηκαν ευρήματα. Ο έτερος, πρώην υπουργός Αμυνας της διακυβέρνησης Σημίτη, Γιάννος Παπαντωνίου, αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους τον περασμένο Απρίλιο με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών έπειτα από 17 μήνες φυλάκισης. Η κολόνια της ιστορίας του κ. Παπαντωνίου κρατάει αμέτρητα χρόνια, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού ήδη από το 2005 οι γαλλικές εφημερίδες «Le Monde» και «Libération» είχαν αποκαλύψει πως ο Γάλλος Μισέλ Ζοσεράν, πρώην μεγαλοστέλεχος της εταιρίας THALES, είχε καταγγείλει σε επίσημη απολογία του ενώπιον των γαλλικών εισαγγελικών Αρχών ότι πλήρωνε μίζες 7%-10% στον πρώην υπουργό Αμυνας. Τον περασμένο Νοέμβριο, μάλιστα, κατά τη διάρκεια φυλάκισης του Παπαντωνίου, είχε κυκλοφορήσει και κείμενο υπέρ της αποφυλάκισής του, το οποίο υπέγραφαν 61 πρόσωπα. Οπως είχε αποκαλύψει η «δημοκρατία», το κείμενο, που έκανε λόγο για «πολιτικό κρατούμενο», είχε στην πραγματικότητα συνταχθεί από τη γραμματέα του πρώην υπουργού. 8. «Λίστα Λαγκάρντ»: Από τα συρτάρια στην ταφόπλακα Μία από τις τελευταίες πράξεις διαγραφής του μεγάλου σκανδάλου φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής παίχτηκε το προηγούμενο διάστημα, όταν στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής, που άρχισε για να ξεπλύνει το σκάνδαλο Novartis, μεθοδεύτηκε και το ξέπλυμα της περίφημης λίστας, που στο εξωτερικό έγινε γνωστή ως «λίστα Φαλτσιανί», από το όνομα του υπαλλήλου της HSBC που έδωσε στις Αρχές πρόσβαση στα αρχεία του τραπεζικού κολοσσού. Στην Προανακριτική ο ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας Σάμπυ Μιωνής, που ήλεγχε ή διαχειριζόταν, άμεσα ή έμμεσα, το 55% των καταθέσεων της λίστας, δηλαδή πάνω από 1 δισ. δολάρια, προσπάθησε στην πραγματικότητα να στήσει το αφήγημα της πολιτικής σκευωρίας και γι’ αυτό το σκάνδαλο. Η διάσημη πλέον λίστα περιήλθε αρχικά στα χέρια των μυστικών υπηρεσιών της Γαλλίας, οι οποίες και παρέδωσαν το τμήμα που αφορούσε 2.062 Ελληνες καταθέτες, σε μορφή ψηφιακού δίσκου, στον τότε Ελληνα υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, με επίσημο διαβιβαστικό, τον Οκτώβριο του 2010. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν πρωτοκολλεί όσα παραλαμβάνει και μετατρέπει το CD σε στικάκι, το οποίο παραδίδει λίγο πριν παραιτηθεί, δηλαδή το καλοκαίρι του 2011, στον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ Ιωάννη Διώτη, ο οποίος εν συνεχεία το παραδίδει στον μετέπειτα υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο. Ωστόσο η ύπαρξη της λίστας γίνεται για πρώτη φορά γνωστή τον Σεπτέμβριο του 2012. Προκαλείται τεράστιος θόρυβος. Ετσι ο κ. Βενιζέλος την παραδίδει στον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά τον Οκτώβριο, αφήνοντας παράλληλα υπόνοιες πως στη διαδρομή και μέχρι να φτάσει στα χέρια του η λίστα «πιθανόν αλλοιώθηκε», ενώ παράλληλα υποστηρίζει πως δεν γνώριζε ότι υπήρχε επίσημο διαβιβαστικό και άρα ότι η λίστα μπορούσε να ερευνηθεί αλλά και ότι από… λάθος την είχε πάρει μαζί του, από το υπουργείο Οικονομικών στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, στην Ιπποκράτους. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς ο τότε υπουργός Οικονομικών Ιωάννης Στουρνάρας ζητά νέο αντίγραφο από τις γαλλικές Αρχές κι έτσι διαπιστώνεται πως από τον ψηφιακό δίσκο που είχε στα χέρια της η ελληνική κυβέρνηση είχαν αφαιρεθεί τρία ονόματα και δύο λογαριασμοί συγγενών του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ο οποίος παραπέμπεται τελικά σε ειδικό δικαστήριο τον Φεβρουάριου του 2015 για τα αδικήματα της νόθευσης δημόσιου εγγράφου και της απόπειρας απιστίας, το οποίο διώκεται σε κακουργηματικό βαθμό. Η απόφαση του δικαστηρίου, όμως, θα τον ρίξει… στα μαλακά, αφού κρίνεται ένοχος μόνο για την πλημμεληματική πράξη της νόθευσης εγγράφου, και του επιβάλλεται ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή. Παρότι οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας ανέκτησαν δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά έσοδα από την αξιοποίηση της λίστας, στην Ελλάδα ανακοινώθηκε πως μέχρι το 2018 είχαν βεβαιωθεί μόνο 322.000.000 ευρώ σε φόρους από την αξιοποίησή της και είχαν εισπραχθεί μόλις 44.600.000 ευρώ. Επειτα από χρόνια ερευνών και πορισμάτων η ταφόπλακα στην όποια αξιοποίησή της από το Ελληνικό Δημόσιο έπεσε πριν από έναν χρόνο, από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο αποφάσισε πως τα στοιχεία κινήσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς Ελλήνων πολιτών στη λίστα δεν μπορούν να θεωρηθούν «συμπληρωματικά στοιχεία», διότι οι ελληνικές Αρχές όφειλαν να τα έχουν διαπιστώσει πριν παρέλθει η πενταετία παραγραφής. Εν ολίγοις, πως οι υποθέσεις έχουν πλέον παραγραφεί. Μάλλον δεν είναι τυχαίο που ο γερμανικός Τύπος αποκαλούσε τη «λίστα Λαγκάρντ» το τέλειο σκάνδαλο! 9. Σκάνδαλο Novartis: Στις ΗΠΑ πλήρωσε 310.000.000 δολάρια, στην Ελλάδα βαφτίστηκε σκευωρία! Στις ΗΠΑ η διαφθορά της Novartis σε ελληνικό έδαφος απέφερε 310.000.000 δολάρια. Τόσα συμφώνησε να πληρώσει ο φαρμακευτικός κολοσσός στην αμερικανική κυβέρνηση και την επιτροπή κεφαλαιαγοράς για αθέμιτες πρακτικές στη χώρα μας. Στο κείμενο που εξέδωσε το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης για τη συμφωνία συμβιβασμού με τη Novartis γίνεται μάλιστα σαφής λόγος για μίζες που δόθηκαν σε αξιωματούχους προκειμένου να επηρεάζονται οι κυβερνητικές αποφάσεις. Στην ίδια τη χώρα μας, πάλι, το σκάνδαλο Novartis βαφτίστηκε απλά… πολιτική σκευωρία! Ο φάκελος με την υπόθεση παραδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2016 από την πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου στην τότε εισαγγελέα κατά της Διαφθοράς Ελένη Ράικου. Οπως αποκαλύφθηκε πριν από λίγους μήνες, ήδη από τον Ιανουάριο του 2017 η κυρία Ράικου είχε στην κατοχή της έγγραφο του FBI, που έκανε λόγο για δωροδοκίες «αναπληρωτών υπουργών». Κι ας υποστήριξε η ίδια στην κατάθεσή της τον περασμένο Σεπτέμβριο στον Αρειο Πάγο πως μέχρι την παραίτησή της τον Μάρτιο του 2017 δεν είχε ουδέποτε περιέλθει στην κατοχή της καμία ένδειξη που να δείχνει ανάμειξη πολιτικών προσώπων. Στην επιστολή παραίτησής της, μάλιστα, η κυρία Ράικου αποδίδει την απόφασή της ,στα μεγάλα συμφέροντα στον χώρο του φαρμάκου. Τον Οκτώβριο του 2018, όμως, έπειτα από δημοσιεύματα στον Τύπο, σύμφωνα με τα οποία ο σύζυγός της ήταν ανάμεσα στους γιατρούς που είχε λάβει εμβάσματα από τη Novartis, αλλάζει τη ρητορική της. Μιλώντας σε δημοσιογράφους αποδίδει τα δημοσιεύματα για τον σύζυγό της στη δράση ενός «Ρασπούτιν», χαρακτηρισμό με τον οποίο υπονοεί τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Εν τω μεταξύ, επικεφαλής της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς είναι πλέον η κυρία Τουλουπάκη, η οποία από τον Φεβρουάριο του 2018 έχει διαβιβάσει στη Βουλή, το σκέλος της έρευνας που αφορά 10 πολιτικά πρόσωπα, για καθένα από τα οποία δημιουργείται ξεχωριστός φάκελος. Από αυτούς σήμερα έχει ασκηθεί δίωξη μόνο στον βουλευτή του ΚΙΝ.ΑΛ. Ανδρέα Λοβέρδο, ενώ ανοιχτή παραμένει η υπόθεση για τον Αδωνι Γεωργιάδη και τον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Τον περασμένο Οκτώβριο αποφασίζεται η σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τη διερεύνηση της πιθανότητας σκευωρίας στο σκάνδαλο Novartis σε ό,τι αφορά τα πολιτικά πρόσωπα με βάση τις καταθέσεις στον Αρειο Πάγο της Ελένης Ράικου και του εισαγγελέα Γιάννη Αγγελή, οι οποίοι αποδίδουν την εμπλοκή ονομάτων πολιτικών προσώπων, στον «Ρασπούτιν». Να υπενθυμίσουμε πως ο κ. Αγγελής είναι ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου ο οποίος, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις της «κυριακάτικης δημοκρατίας», αρνήθηκε να πάρει από το FBI πληροφορίες για λογαριασμό Ελληνα πολιτικού στο εξωτερικό ενώ υπηρετούσε ως εποπτεύων της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς. Και κάπως έτσι αρχίζει ο αγώνας δρόμου της Προανακριτικής για να βαφτιστεί το σκάνδαλο… σκευωρία, ο οποίος ολοκληρώθηκε με την απόφαση της πλειοψηφίας για παραπομπή του κ. Παπαγγελόπουλου. Εν τω μεταξύ, τα δημόσια ταμεία γεμίζουν από τις αθέμιτες πρακτικές της φαρμακευτικής στη χώρα μας, αλλά μόνο… στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Πηγή: «δημοκρατία»