Δεν θέλω να πληρώνω ασφαλιστικές εισφορές. Δεν μου χρειάζεται η
σύνταξη που θα μου δίνετε. Θα κάνω μόνη μου το κουμάντο μου για τα
γηρατειά μου. Για 35 χρόνια αυτά που πληρώνω στα ταμεία σας (400
ευρώ τον μήνα), θα μου τα δίνετε σε σύνταξη. Αν ζήσω 35 χρόνια μετά
τα 65 που θα με θα με συνταξιοδοτήσετε, θα τα πάρω πίσω χωρίς τους τόκους τους που θα τους φάτε εσείς.
Δεν θέλω την υγεία σας. Θα πληρώνω εγώ τα φάρμακα, τους γιατρούς
και τα νοσήλιά μου. Αυτά που σας πλήρωνα τόσα χρόνια ήταν
περισσότερα απ’ όσα χρειάστηκα για την υγεία μου. Θα έχω έτσι
καλύτερης ποιότητας υγεία γιατί ο γιατρός θα με εξετάζει ιδιωτικά στον
χρόνο που μπορώ και δεν θα χάνω χρόνο περιμένοντας στην ουρά για τον γιατρό του ταμείου για να μου πει στο τέλος ότι η εξέταση
καλύπτεται, αλλά η όποια ιατρική πράξη πρέπει να πληρωθεί.
Δεν θέλω την παιδεία σας. Θα μορφώσω εγώ τα παιδιά μου όπως κάνω
με δεκάδες παιδιά που αφού πηγαίνουν στα σχολειά σας κατόπιν οι
γονείς τους τα στέλνουν σε μένα για να τους μάθω ότι δεν έμαθαν εκεί.
Δεν θέλω την ασφάλεια στο σπίτι μου, που έτσι κι αλλιώς δεν την έχω γιατί οι αστυνομικοί δεν προστατεύουν εμένα, εσάς προστατεύουν.
Εγώ κοιμάμαι βάζοντας συναγερμό στο σπίτι μου και τα τρία σκυλιά
μου γαβγίζουν όταν πλησιάζει κάποιος.
Δεν θέλω τις γερμανικές τηλεπικοινωνίες σας. Είναι ακριβές για να
καλύπτουν τις μίζες. Ένα κινητό ή το skype μου φτάνει.
Δεν θέλω την ΔΕΗ με τα χαράτσια της. Θα βάλω panel στην στέγη του σπιτιού μου, θα πάρω και μια γεννήτρια για τις ελάχιστες
συννεφιασμένες μέρες του χρόνου.
Δεν θέλω το νερό σας. Έχω την γεώτρησή μου για τις ανάγκες του
σπιτιού μου και εμφιαλωμένο για να πίνω. Έτσι κι αλλιώς το νερό σας
βρωμάει χλωρίνη και μου φέρνει αναγούλα.
Θα ζω παραδίνοντας μαθήματα (μαύρα), όπως κάνουν ήδη χιλιάδες εκπαιδευτικοί, θα φτιάχνω κουλούρια ή γλυκά και θα τα πουλώ στους
δρόμους, όπως κάνουν με τις τσάντες και τα ξυλόγλυπτα χιλιάδες
αλλοδαποί ή θα δουλεύω εργάτης ή υπάλληλος ανασφάλιστος, όπως
δουλεύουν ήδη τόσοι άλλοι.
Θα κηρύξω αυτόνομη επικράτεια το σπίτι μου με τα διακόσια μέτρα
οικόπεδο που έχει και θα βάλω την δική μου σημαία στο μπαλκόνι μου. Μια γαλάζια, σαν την θάλασσα που κολυμπώ το καλοκαίρι, μ’ ένα κλαδί
ελιάς στην μέση, να συμβολίζει την ειρήνη της ψυχής μου που θα
αποκτήσω όταν αυτονομηθώ.
ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΤΕ.
ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟ ΜΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ; ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου