Την ίδια ώρα που μιλάμε για μείωση μισθών και συντάξεων, νέες συλλογικές
ή ατομικές συμβάσεις, υπάρχει μία ακόμα κατηγορία εργαζομένων που
μπορούν να λογιστούν ως πραγματικοί σύγχρονοι σκλάβοι.
Φανταστείτε κάθε μέρα να σηκώνεστε στις 6, να πληρώσετε 2,8 ευρώ
για εισιτήρια τρένου και λεωφορείου που θα σας μεταφέρει σε κάποια
περιοχή. Εκεί θα παραλάβετε ένα βιβλίο και ένα βιομηχανικό pda. Μετά θα
αρχίσετε μια διαδικασία μέτρησης του ρεύματος. Για κάθε ρολόι θα
πληρώνεστε 3 λεπτά του ευρώ. Σε 8 ώρες, αν είστε τυχεροί και υπάρχουν
αρκετές πολυκατοικίες, ίσως να έχετε μετρήσει 200 έως 300 ρολόγια.
Βγάλατε 6 έως 9 ευρώ!!!
Χρειάζεται φαντασία; Όχι, γιατί είναι
πραγματικότητα. Αυτή είναι η ζωή ενός εργαζόμενου σε εργολαβία για την
ΔΕΗ.
Η εργασία αυτή, βέβαια, έχει ΙΚΑ, καθώς είναι υποχρεωμένοι οι εργολάβοι
που αναλαμβάνουν το έργο να την δηλώνουν, αλλά δεν έχει τίποτε άλλο και
φυσικά με τέτοια αμοιβή, είναι τυχερός κάποιος αν καθαρίσει πάνω από 300
ευρώ το μήνα, ενώ τα 100 τα έχει ήδη ξοδέψει για εισιτήρια.
Αυτός είναι ο κόσμος του μειωμένου κόστους για την ΔΕΗ. Αυτό είναι το
κόστος για να βγαίνουν οι παλαιοί μόνιμοι υπάλληλοι της ΔΕΗ με συντάξεις
των δύο χιλιάδων ευρώ (ακόμα και μετά τις μειώσεις) ενώ απολαμβάνουν
εφάπαξ πολλών δεκάδων χιλιάδων ευρώ.
Που βρίσκεται εδώ το κράτος να προστατέψει την εργασία; Είναι δυνατόν να
μιλάμε για κατώτερους μισθούς όταν με πρόσχημα την μείωση κόστους
έχουμε εργασία με το κομμάτι που δεν ικανοποιεί ούτε τις βασικότερες
ανάγκες ενός εργαζόμενου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου